Την στιγμή της μετάνοιας, ο άνθρωπος ξεκινά ν’ αφήνει τον Θεό να εργαστεί στην ζωή του. Αποφασίζει να αποστραφεί την αμαρτία και να στραφεί στον Θεό κι έτσι επιτρέπει στον Θεό να στραφεί σ’ αυτόν.
Ένα μέρος αυτής της απόφασης να
αποστραφεί την αμαρτία, είναι το γεγονός ότι ο Θεός τον ικανώνει να ξεκόψει από
αμαρτωλές συνήθειες κι επιθυμίες (τσιγάρο, βλασφημία κτλ).
Ένα μέρος της απόφασης να στραφεί στον Θεό,
είναι το γεγονός ότι ο Θεός επιτρέπει στον άνθρωπο να έχει προσωπική κοινωνία
μαζί Του.
Από τότε που ο Αδάμ και η Εύα
αμάρτησαν, η αμαρτία έχει αποχωρίσει τον άνθρωπο από τον Θεό, γιατί αμαρτωλός
άνθρωπος δεν μπορεί να έχει κοινωνία με τον Άγιο Θεό.
Όταν ο άνθρωπος μετανοεί από την αμαρτία, μπορεί να έχει και πάλι κοινωνία με τον Θεό, στη βάση του αντικαταστατικού θανάτου του Ιησού Χριστού.