Πρεσβύτερος, Επίσκοπος, Διάκονος

Υπάρχουν τρεις όροι που χρησιμοποιούνται στην Καινή Διαθήκη για να περιγράψουν τους ρόλους της εκκλησιαστικής διακονίας. Δεν μπορούμε να καταλάβουμε το ένα χωρίς να κατανοήσουμε τα άλλα δύο, αφού όλοι συνεργάζονται για να υπηρετήσουν τον λαό του Θεού. Ποια είναι η διαφορά μεταξύ ενός ποιμένα, ενός πρεσβύτερου, ενός επισκόπου και ενός διακόνου;

 

Κήρυγμα

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Γιατί υπάρχουν τόσες πολλές διαφορετικές ομολογίες και δόγματα στην εκκλησία;

Γιατί τα δόγματα των εκκλησιών διαφέρουν όταν υπάρχει μόνο μία Βίβλος, οπότε θα πρέπει να υπάρχει μόνο μία πίστη;

Το γεγονός των πολλών δογμάτων και πεποιθήσεων μέσα στον Χριστιανισμό είναι συνέπεια δύο δυνάμεων: του εχθρού (Σατανά) και της αμαρτωλής φύσης του ανθρώπου. Ο εχθρός εργάζεται συνεχώς δημιουργώντας πλάνες, επιδιώκοντας να μπερδέψει και να παραπλανήσει τους πιστούς. Ο Ιησούς αποκαλεί τον Σατανά πατέρα του ψεύδους και λέει ότι η αλήθεια δεν είναι μέσα του.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Γιατί ο Θεός επέτρεψε την πολυγαμία/διγαμία στην Βίβλο;

Το θέμα της πολυγαμίας είναι ενδιαφέρον, γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα βλέπουν την πολυγαμία σαν κάτι ανήθικο, ενώ η Βίβλος πουθενά δεν την καταδικάζει ρητά. 

Η πρώτη περίπτωση πολυγαμίας/διγαμίας στην Βίβλο ήταν αυτή του Λάμεχ στη Γέν.δ:19: «Και έλαβεν εις εαυτόν ο Λάμεχ δύο γυναίκας· το όνομα της μιας, Αδά, και το όνομα της άλλης, Σιλλά». Αρκετοί εξέχοντες άνδρες στην Παλαιά Διαθήκη ήταν πολυγαμικοί. Ο Αβραάμ, ο Ιακώβ, ο Δαβίδ, ο Σολομών και άλλοι είχαν πολλές συζύγους. Ο Σολομών είχε 700 συζύγους και 300 παλλακίδες, σύμφωνα με το Α’ Βας.ια:3. Τι θα κάνουμε με αυτές τις περιπτώσεις πολυγαμίας στην Παλαιά Διαθήκη; Υπάρχουν τρεις ερωτήσεις που πρέπει να απαντηθούν:

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Άλλος Ιησούς;

 

Ο νους του ανθρώπου διαφθείρεται!

Το αποτέλεσμα είναι η πτώση από την απλότητα «της εις τον Χριστόν»!

Έτσι, κάποιοι έρχονται και κηρύττουν «άλλον Ιησούν», τον οποίον οι απόστολοι δεν κήρυξαν!

Ο φόβος ή το ενδεχόμενο του Παύλου για «άλλον Ιησούν» που ίσως μερικοί κηρύττουν, είναι μια αλήθεια και μια πραγματικότητα.

Εξωτερικά έχει τα ίδια ιστορικά χαρακτηριστικά, μα είναι ακρωτηριασμένος με μια ύποπτη διάθεση, που Τον στερεί από το μεγαλείο της ζωής, που θα επιθυμούσε τόσο πολύ να προσφέρει.

 

Κ α λ η μ έ ρ α

 

Κάνε το «αδύνατον»

Ματθ.ε:44 Εγώ όμως σας λέγω, Αγαπάτε τους εχθρούς σας, ευλογείτε εκείνους, οίτινες σας καταρώνται, ευεργετείτε εκείνους, οίτινες σας μισούσι, και προσεύχεσθε υπέρ εκείνων, οίτινες σας βλάπτουσι και σας κατατρέχουσι,

Ο Θεός ζητάει τα «αδύνατο» - καλώντας μας πέρα από τους εαυτούς μας και τη δύναμή μας σε ενέργειες που απαιτούν τη δική Του δύναμη.

 

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Θα μπει η εκκλησία στην Μ. Θλίψη; (2)

Α' Κορ.ιβ:13 «διότι ημείς πάντες διά του ενός Πνεύματος εβαπτίσθημεν εις εν σώμα». 

Αυτή ήταν η αρχή της εκκλησίας, το σώμα του Χριστού. Ένα νέο πράγμα διαμορφώθηκε, και ο Πέτρος αναγνώρισε ότι είχε μια αρχή, και η αρχή ήταν την Πεντηκοστή.

Και ξέρεις, υπάρχει μια σαφής διάκριση μεταξύ της εκκλησίας και του Ισραήλ ακόμα και από εδώ και πέρα.

Α' Κορ.ι:32, ένα εδάφιο που πρέπει να εξοικειωθείς, γιατί είναι πολύ βασικό σ’ αυτή τη μελέτη:

«Μη γίνεσθε πρόσκομμα μήτε εις Ιουδαίους μήτε εις Έλληνας μήτε εις την εκκλησίαν του Θεού».

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Θα μπει η εκκλησία στην Μ. Θλίψη; (1)

Η εκκλησία θα αρπαχτεί, δεν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό. Είναι πολύ σαφές στην Αγία Γραφή. Ο Ιησούς έρχεται για την εκκλησία Του. Το ερώτημα είναι: «Έρχεται για την εκκλησία Του πριν από την εποχή που είναι γνωστή σαν Μεγάλη Θλίψη, θα έρθει μετά την Μ. Θλίψη, ή μήπως στην μέση της Μεγάλης Θλίψης;»

Ο λόγος του Θεού παρουσιάζει ξεκάθαρα την Μ. Θλίψη στο βιβλίο της Αποκάλυψης.

Το ερώτημα είναι: «Η εκκλησία, δηλαδή εμείς που γνωρίζουμε και αγαπάμε τον Ιησού Χριστό και είμαστε το σώμα Του, θα μπούμε μέσα σ’ αυτή την περίοδο ή θα αρπαχτούμε λίγο πριν ξεκινήσει;». Αυτή είναι μια πολύ σημαντική ερώτηση. Είναι η Αρπαγή το επόμενο γεγονός ή είναι η Θλίψη το επόμενο γεγονός; Θα μας αρπάξει ο Ιησούς και θα μας γλιτώσει από όλα αυτά που πρόκειται να συμβούν ή πρέπει να τα περάσουμε όλα αυτά;

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Θα μπορούσε το «χάραγμα του θηρίου» να είναι ένα εμφυτευμένο τσιπ;

 

Το χάραγμα του αντίχριστου περιγράφεται έτσι στην Αγία Γραφή:

Αποκ.ιγ:16-18 Και έκαμνε πάντας, τους μικρούς και τους μεγάλους και τους πλουσίους και τους πτωχούς και τους ελευθέρους και τους δούλους, να λάβωσι χάραγμα επί της χειρός αυτών της δεξιάς ή επί των μετώπων αυτών, και να μη δύναται μηδείς να αγοράση ή να πωλήση, ειμή ο έχων το χάραγμα, ή το όνομα του θηρίου ή τον αριθμόν του ονόματος αυτού. Εδώ είναι η σοφία· όστις έχει τον νούν, ας λογαριάση τον αριθμόν του θηρίου, διότι είναι αριθμός ανθρώπου· και ο αριθμός αυτού είναι χξς'.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Γιατί ο Παύλος απαγορεύει στις γυναίκες να κηρύττουν στους άνδρες στην Α’ Τιμ.β:12;

Η επιστολή αυτή χωρίζεται σε δύο μέρη, με ένα «διάλειμμα» μεταξύ τους. Το πρώτο μέρος μας λέει ποια πρέπει να είναι η διακονία της εκκλησίας (Α’ Τιμ.α:3 - γ:13). Το δεύτερο μέρος μας λέει πώς η διακονία της εκκλησίας πρέπει να λειτουργεί (Α’ Τιμ.δ:6 - ς:19). Αλλά το «διάλειμμα» (Α΄Τιμ.γ:14 - δ:5) είναι το πιο σημαντικό μέρος, επειδή καθορίζει τον σκοπό του βιβλίου και τον σκοπό της εκκλησίας.

Ειδικότερα, στα εδάφια 14-15, ο απόστολος Παύλος δηλώνει ξεκάθαρα:

«Ταύτα σοι γράφω, ελπίζων να έλθω προς σε ταχύτερον· αλλ' εάν βραδύνω, διά να εξεύρης πως πρέπει να πολιτεύησαι εν τω οίκω του Θεού, όστις είναι η εκκλησία του Θεού του ζώντος, ο στύλος και το εδραίωμα της αληθείας»

Πλαισιώνει το σκοπό της εκκλησίας γύρω από τρεις τίτλους που ο καθένας καθορίζει μια συγκεκριμένη πτυχή αυτού του σκοπού, και ταυτόχρονα αποτελούν μια σύνθετη δήλωση της αποστολής της εκκλησίας.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Ο ΑΔΙΚΟΣ ΚΡΙΤΗΣ

Λουκ.ιη:1-8 Έλεγε δε και παραβολήν προς αυτούς περί του ότι πρέπει πάντοτε να προσεύχωνται και να μη αποκάμνωσι, λέγων· Κριτής τις ήτο εν τινί πόλει, όστις τον Θεόν δεν εφοβείτο και άνθρωπον δεν εντρέπετο. Ήτο δε χήρα τις εν εκείνη τη πόλει και ήρχετο προς αυτόν, λέγουσα· Εκδίκησόν με από του αντιδίκου μου. Και μέχρι τινός δεν ηθέλησε· μετά δε ταύτα είπε καθ' εαυτόν· Αν και τον Θεόν δεν φοβώμαι και άνθρωπον δεν εντρέπωμαι, τουλάχιστον επειδή με ενοχλεί η χήρα αύτη, ας εκδικήσω αυτήν, διά να μη έρχηται πάντοτε και με βασανίζη. Και είπεν ο Κύριος· Ακούσατε τι λέγει ο άδικος κριτής· ο δε Θεός δεν θέλει κάμει την εκδίκησιν των εκλεκτών αυτού των βοώντων προς αυτόν ημέραν και νύκτα, αν και μακροθυμή δι' αυτούς; σας λέγω ότι θέλει κάμει την εκδίκησιν αυτών ταχέως. Πλην ο Υιός του ανθρώπου, όταν έλθη, άρα γε θέλει ευρεί την πίστιν επί της γης;

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

ΠΗΓΕΣ ΖΩΝΤΑΝΩΝ ΥΔΑΤΩΝ

Τι μπορεί κανείς να πει για το νερό με βάση την Βίβλο; Δεν υπάρχει στη Βίβλο περικοπή που να σχετίζεται με την εγγενή φύση του νερού, ούτε συναφής διδασκαλία για τις φυσικές ιδιότητες και τη σημασία του νερού. Παρ’ όλα αυτά το νερό παίζει έναν σημαντικό ρόλο σε πολλά πλαίσια και αξίζει να μελετήσουμε πως η Βίβλος αναφέρεται στο στοιχείο του νερού. Στην Χριστιανική Εκκλησία το νερό κατέχει κεντρική συμβολική σημασία στην τελετή του βαπτίσματος.

 

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Δεν υπήρχε τόπος

«Και εγένησε τον υιόν αυτής τον πρωτότοκον, εσπαργάνωσεν και κατέκλινεν αυτόν εν τη φάτνη, διότι δεν ήτο τόπος δι' αυτούς εν τω καταλύματι» (Λουκ.β:7).

 

Δεν υπάρχει μέρος στην Αγία Γραφή που να ξέρουν τόσο καλά οι Χριστιανοί, όσο το μέρος αυτό που περιγράφει την γέννηση του Ιησού Χριστού. Η μητέρα του και ο Ιωσήφ ζούσαν στην πατρίδα τους την Ναζαρέτ. Η κυβέρνηση της Ρώμης διέταξε σε όλη την επικράτεια του Ρωμαϊκού κράτους απογραφή του πληθυσμού μόνο και μόνο για να γεμίσει τα ταμεία της αυτοκρατορίας με κεφαλικό φόρο. Έτσι και ο Ιωσήφ από την Ναζαρέτ της Γαλιλαίας, βρέθηκε στην Βηθλεέμ της Ιουδαίας για να απογραφεί με την γυναίκα του Μαριάμ που ήταν έγκυος. Στη μικρή αυτή πόλη είχε συγκεντρωθεί πολύς κόσμος λόγω της απογραφής. Όλα τα πανδοχεία και όλα τα χάνια ήταν γεμάτα. Και επειδή δεν υπήρχε χώρος προσωρινής διαμονής, ο πανδοχέας τους τοποθέτησε σε μια άκρη του στάβλου μαζί με τα ζώα.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Ιωάννης 8 - γυναῖκα ἐπὶ μοιχείᾳ κατειλημμένη

Σήμερα, θέλω να δούμε ένα γνωστό απόσπασμα από το ευαγγέλιο του Ιωάννη, στο κεφάλαιο 8.

Θα μελετήσουμε την αναφορά της γυναίκας που μοίχευσε στο Ιωάν.η:1-11.

Τα εδάφια που ανοίγουν το όγδοο κεφάλαιο του Ιωάννη, είναι στην πραγματικότητα θέμα κάποιας διαμάχης, όπως ίσως γνωρίζετε.

Πολλοί βιβλικοί μελετητές έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι αυτή η ιστορία με την οποία ανοίγει το όγδοο κεφάλαιο του Ιωάννη δεν γράφτηκε αρχικά από τον Ιωάννη.

Συγκεκριμένα, τα εδάφια από το Ιωάν.ζ:53 έως το Ιωάν.η:11, φαίνεται να έχουν προστεθεί αρκετούς αιώνες μετά που ο Ιωάννης έγραψε το Ευαγγέλιό του.

Το κριτικό κείμενο αναγνωρίζει αυτή την άποψη, περικλείοντας αυτό το τμήμα σε παρένθεση για να δείξει την ύποπτη καταγωγή του.

Υπάρχουν αρκετές ενδείξεις που οδηγούν τους μελετητές σε αυτό το συμπέρασμα:

Κ α λ η μ έ ρ α