Ιερεμ.θ:23,24 Ούτω λέγει Κύριος, Ας μη καυχάται ο σοφός εις την σοφίαν αυτού, και ας μη καυχάται ο δυνατός εις την δύναμιν αυτού, ας μη καυχάται ο πλούσιος εις τον πλούτον αυτού, αλλ' ο καυχώμενος ας καυχάται εις τούτο, ότι εννοεί και γνωρίζει εμέ, ότι εγώ είμαι ο Κύριος, ο ποιών έλεος, κρίσιν, και δικαιοσύνην επί της γής επειδή εις ταύτα ευαρεστούμαι, λέγει Κύριος»
Ας μη καυχάται ο σοφός εις την σοφίαν αυτού.
Ας μη καυχάται ο σοφός εις την σοφίαν αυτού.
Το να έχει κανείς τη σοφία του κόσμου μόνο, δεν τον ωφελεί τίποτα σχετικά με την αιωνιότητα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, όχι μόνο δεν ωφελεί σε πράγματα που μένουν, αλλά εμποδίζει και το δρόμο για τα αιώνια, γιατί διαβάζουμε: «και οι Έλληνες σοφίαν ζητούσιν, ημείς δε κηρύττομεν Χριστόν εσταυρωμένον.....εις δε τους Έλληνας μωρίαν» (Α' Κορ.α:22,23).