ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ (2)

 

Μετάδοση γνώσης ανάμεσα στα πρόσωπα της θεότητας.

 

Κάποιοι πιστεύουν ότι η Γραφή περιγράφει μεταφορά γνώσεων μεταξύ ξεχωριστών προσώπων στη θεότητα. Αυτό είναι ένα επικίνδυνο επιχείρημα γιατί υπονοεί ότι ένα πρόσωπο στη θεότητα ξέρει κάτι που ένα άλλο δεν το ξέρει. Υπάρχουν δηλαδή ξεχωριστές προσωπικότητες μέσα στη θεότητα, κάτι που με τη σειρά του οδηγεί σε τριθεϊσμό ή πολυθεϊσμό.

Ας δούμε μερικά εδάφια που χρειάζονται επεξήγηση. Στο Ματθ.ια:27 λέει: «Ουδείς γινώσκει τον Υιόν, ειμή ο Πατήρ ουδέ τον Πατέρα γινώσκει τις, ειμή ο Υιός, και εις όντινα θέλη ο Υιός να αποκαλύψη αυτόν». Αυτό το εδάφιο, απλά λέει ότι κανείς δεν μπορεί να καταλάβει ποιος είναι ο Υιός (η φανέρωση του Θεού εν σαρκί), παρά με θεία αποκάλυψη (από τον Πατέρα).

ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ (1)

ΣΤΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ

 

Αυτό το κεφάλαιο ασχολείται με αναφορές που κατά κύριο λόγο βρίσκονται στα ευαγγέλια και τις οποίες κάποιοι χρησιμοποιούν για να διδάξουν περισσότερα του ενός πρόσωπα στη θεότητα.

Αν και τα εδάφια από τις Πράξεις μέχρι την Αποκάλυψη θα τα εξετάσουμε στο επόμενο κεφάλαιο, σ’ αυτό το κεφάλαιο θα εξηγήσουμε μερικά απ’ αυτά, καθώς έχουν σχέση με τις ερωτήσεις που δημιουργούνται στα ευαγγέλια. Θα εναρμονίσουμε όλα αυτά τα εδάφια με τον υπόλοιπο λόγο του Θεού που διδάσκει ότι υπάρχει μόνο ένας Θεός. Είναι ενδιαφέρον, ότι όλα αυτά τα εδάφια, όταν τα καταλάβουμε σωστά, απλά φανερώνουν αυτή την αλήθεια!

ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ Π. ΔΙΑΘΗΚΗ (2)

 

Ο Υιός κι άλλες αναφορές στο Μεσσία

 

Η Παλαιά Διαθήκη αναφέρεται πολλές φορές στον Υιό, όμως αυτό σηματοδοτεί μια δυαρχία στη Θεότητα; Αποδεικνύει την προΰπαρξη του Υιού; Ας μελετήσουμε αυτά τα εδάφια για ν’ απαντήσουμε σ’ αυτές τις ερωτήσεις.

Ο Ψαλμ.β:2 μιλάει για τον ΚΥΡΙΟ και τον χρισμένο Του. Ο Ψαλμ.β:7 λέει, «Εγώ θέλω αναγγείλει το πρόσταγμα ο Κύριος είπε προς εμέ, Υιός μου είσαι συ εγώ σήμερον σε εγέννησα». Ο Ψαλμός η:4-5 μιλάει για τον υιό του ανθρώπου.

ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ Π. ΔΙΑΘΗΚΗ (1)

Στα προηγούμενα κεφάλαια παρουσιάσαμε τις βασικές Βιβλικές αλήθειες για το Θεό. Επιβεβαιώσαμε ότι είναι Ένας κι ότι η πληρότητα του Θεού κατοικεί μέσα στον Ιησού. Σ’ αυτό το κεφάλαιο θα συζητήσουμε κάποια εδάφια από την Παλαιά Διαθήκη τα οποία χρησιμοποιούν οι τριαδικοί στην προσπάθειά τους να αντικρούσουν αυτές τις βασικές αλήθειες. Θα εξετάσουμε αυτές τις αναφορές για να δείξουμε ότι όχι μόνο δεν τις αντικρούουν αλλά, αντίθετα, εναρμονίζονται με την υπόλοιπη Γραφή. Τα κεφάλαια 8 και 9 ασχολούνται με το ίδιο θέμα αλλά με εδάφια από την Καινή Διαθήκη.

ΠΑΤΕΡΑΣ, ΥΙΟΣ ΚΑΙ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ (2)

 

Πατέρας, Υιός και Άγιο Πνεύμα.

 

Είναι φανερό ότι οι όροι Πατέρας, Υιός και Άγιο Πνεύμα δεν μπορεί να υπαινίσσονται τρία διαφορετικά πρόσωπα, προσωπικότητες, θέλω ή όντα. Μπορούν μόνο να φανερώσουν τρεις διαφορετικές όψεις ή ρόλους ενός Πνευματικού όντος, του ένα Θεού.

Περιγράφουν σχέσεις του Θεού με τον άνθρωπο κι όχι πρόσωπα στη θεότητα. Χρησιμοποιούμε τον όρο Πατέρας, για να δώσουμε έμφαση στο ρόλο του Θεού σαν Δημιουργό, Πατέρα των πνευμάτων, Πατέρα των αναγεννημένων πιστών και Πατέρα της ανθρώπινης φύσης του Ιησού Χριστού.

ΠΑΤΕΡΑΣ, ΥΙΟΣ ΚΑΙ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ (1)

 

 «Εγώ και ο Πατήρ έν είμεθα» (Ιωάν.ι:30).

 «Και εγώ θέλω παρακαλέσει τον Πατέρα, και θέλει σας δώσει άλλον Παράκλητον, διά να μένη μεθ’ υμών εις τον αιώνα, το Πνεύμα της αληθείας, το οποίον ο κόσμος δεν δύναται να λάβη, διότι δεν βλέπει αυτό, ουδέ γνωρίζει αυτό» (Ιωάνιδ:16-17).

 

Eξετάσαμε τη Βιβλική έννοια του Υιού. Σ’ αυτό το κεφάλαιο, θα εξετάσουμε τη σημασία των όρων Πατέρας και Άγιο Πνεύμα όπως εφαρμόζονται στο Θεό. Θα ερευνήσουμε ακόμα τις σχέσεις και τις διακρίσεις ανάμεσα στους τρεις όρους Πατέρας, Υιός και Άγιο Πνεύμα. Αυτοί οι όροι χαρακτηρίζουν τρία διαφορετικά πρόσωπα ή προσωπικότητες στη θεότητα; Ή μήπως φανερώνουν τρεις διαφορετικούς ρόλους, τρόπους, λειτουργίες ή θέσεις δια των οποίων ο ένας Θεός εργάζεται και φανερώνει τον εαυτό Του;

Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ (3)

 

Ο σκοπός του Υιού.

 

Αφού ο ρόλος του Γιου του Θεού είναι προσωρινός και όχι αιώνιος, γιατί ο Θεός διάλεξε να φανερώσει τον εαυτό Του δια του Υιού; Γιατί γέννησε τον Υιό;

Ο πρωταρχικός σκοπός του Υιού ήταν να γίνει ο σωτήρας μας. Το έργο της σωτηρίας απαιτούσε πολλούς ρόλους που μόνο ένας άνθρωπος μπορούσε να εκπληρώσει κι αυτοί ήταν της θυσίας, της εξιλέωσης, της αντικατάστασης, του στενού συγγενή, της συμφιλίωσης (συνδιαλλαγής), του μεσίτη, του παράκλητου, του αρχιερέα, του δεύτερου Αδάμ, του παραδείγματος. Αυτοί οι όροι συμπίπτουν σε πολλές περιπτώσεις, αλλά ο καθένας αντιπροσωπεύει μια σπουδαία όψη του έργου της σωτηρίας, που σύμφωνα με το σχέδιο του Θεού, μπορούσε να γίνει μόνο από άνθρωπο.

Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ (2)

 

Ο Υιός, σύμφωνα με τη Βιβλική ορολογία.

 

Θα εξετάσουμε τη διπλή φύση του Ιησού, στο πλαίσιο της Βιβλικής ορολογίας. Ο όρος Πατέρας, αναφέρεται στον ίδιο το Θεό - στο πλήρωμα της θεότητας. Όταν μιλάμε για το αιώνιο Πνεύμα του Θεού, εννοούμε το Θεό, τον Πατέρα. Ο όρος Θεός Πατέρας είναι απόλυτα αποδεκτός γιατί είναι Βιβλικός (Τίτ.α:4).

Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ (1)

 

«Ότε όμως ήλθε το πλήρωμα του χρόνου, εξαπέστειλεν ο Θεός τον Υιόν αυτού, όστις εγεννήθη εκ γυναικός και υπετάγη εις τον νόμον» (Γαλ.δ:4).

Είδαμε ότι ο Ιησούς είναι ο Θεός. Τώρα θα εξετάσουμε την ανθρώπινη φύση του Ιησού και τη Βιβλική θέση σχετικά με τον Υιό του Θεού.

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ (2)

 

Ο Ιησούς είναι ο Γιάχβε

 

Τα εδάφια της Γραφής που αποδεικνύουν ότι ο Ιησούς είναι ο Πατέρας δεν αποδυναμώνουν τα αποδεικτικά στοιχεία ότι ο Ιησούς είναι ο ένας Θεός. Πιο κάτω παραθέτουμε 12 εδάφια που αποδεικνύουν ειδικά ότι ο Ιησούς είναι ο Γιάχβε-ο ένας Θεός της Παλαιάς Διαθήκης.

1.   Στο Ησ.μ:3 έχουμε την προφητεία ότι κάποιος θα φώναζε στην έρημο, «Ετοιμάσατε την οδόν του ΚΥΡΙΟΥ» (Γιάχβε) και στο Ματθ.γ:3 λέει ότι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής ήταν η εκπλήρωση αυτής της προφητείας. Φυσικά, ξέρουμε ότι ο Ιωάννης ετοίμασε το δρόμο για τον Κύριο Ιησού Χριστό. Εφόσον το όνομα Γιάχβε ήταν το άγιο όνομα για τον ένα Θεό, η Γραφή δε μπορεί να το χρησιμοποιεί για κανένα άλλο πέρα από τον Άγιο του Ισραήλ και εδώ αναφέρεται στον Ιησού.

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ (1)

“Διότι εν αυτώ κατοικεί παν το πλήρωμα της θεότητος σωματικώς” (Κολ. β:9).

 

Η αλήθεια ότι ο Ιησούς είναι ο Θεός είναι τόσο σταθερά θεμελιωμένη μέσα στη Γραφή όσο και η αλήθεια ότι ο Θεός είναι Ένας.

Η Γραφή διδάσκει ότι ο Ιησούς είναι τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος. Σ’ αυτό το κεφάλαιο θ’ ασχοληθούμε με το πρώτο θέμα, ενώ στο επόμενο με το δεύτερο.

ΟΝΟΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΤΛΟΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

 

«Και δεν υπάρχει δι’ ουδενός άλλου η σωτηρία, διότι ούτε όνομα άλλο είναι υπό τον ουρανόν δεδομένον μεταξύ των ανθρώπων, δια του οποίου πρέπει να σωθώμεν» (Πράξ.δ:12).

Παρόλο που ο άνθρωπος δεν μπορεί να κατανοήσει πλήρως το Θεό, ο Θεός χρησιμοποίησε αρκετούς τρόπους για ν’ αποκαλύψει τον εαυτό Του στο ανθρώπινο γένος. Ένας από αυτούς τους τρόπους είναι η χρησιμοποίηση των διαφόρων ονομάτων ή τίτλων προκειμένου να γνωστοποιήσει την ταυτότητά Του.

Η ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ (2)

 

Οι ηθικές ιδιότητες του Θεού.

 

«Ο Θεός είναι αγάπη» (Α’ Ιωάν.δ:8,16). 

Η αγάπη είναι η ουσία του Θεού, είναι η ίδια Του η φύση. Έχει και άλλες αρετές και ιδιότητες, πολλές από τις οποίες απορρέουν από την αγάπη Του.

Η ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ (1)

«Ο Θεός είναι πνεύμα και οι προσκυνούντες αυτόν, εν πνεύματι και αληθεία πρέπει να προσκυνώσι» (Ιωάν.δ:24)

 

Για να συνεχίσουμε την μελέτη μας για τον Ένα Θεό, είναι απαραίτητο να μάθουμε περισσότερα σχετικά με την φύση του Θεού.

Φυσικά ο πεπερασμένος νους μας δεν είναι σε θέση ν’ ανακαλύψει ή να κατανοήσει όλα όσα αφορούν στον Θεό, αλλά η Γραφή περιγράφει πολλά βασικά χαρακτηριστικά και ιδιότητες που κατέχει ο Θεός.

Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ ΜΟΝΟΘΕΪΣΜΟΣ

“Άκουε, Ισραήλ, ΚΥΡΙΟΣ ο Θεός ημών είναι εις ΚΥΡΙΟΣ” (Δευτ.ς:4)

“Ο Θεός είναι εις” (Γαλ.γ:20).

 

Υπάρχει ένας Θεός. Υπάρχει μόνο ένας Θεός. Η διδασκαλία αυτή είναι το κεντρικό μήνυμα της Γραφής, αφού η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη τη διδάσκουν καθαρά και με έμφαση.

Ωστόσο, παρόλη την απλότητα και την καθαρότητα με την οποία αποκαλύπτεται μέσα στην Βίβλο, πολλοί που πιστεύουν στην ύπαρξη του Θεού, δεν την έχουν καταλάβει.

Μέσα στον χριστιανικό κόσμο πολλοί άνθρωποι, ακόμα και θεολόγοι, δεν έχουν κατανοήσει αυτό το τόσο θαυμαστό και σπουδαίο μήνυμα.

Σκοπός μας είναι ν’ ασχοληθούμε μ’ αυτό το πρόβλημα για να θεμελιώσουμε και να εξηγήσουμε την Βιβλική διδασκαλία για τον Ένα Θεό.

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (8)

 

«...και Θεός ήν ο λόγος..»

 

Ο Ιωάννης ήταν Ιουδαίος, πιστός στον Ένα και Μόνο Θεό των Πατέρων, δεν γνώριζε ούτε πίστευε σε πολυθεΐες και τριάδες. Μιλά λοιπόν για τον Ένα Θεό, και το «Λόγο Του», που όλοι γνωρίζουμε ότι έχει να κάνει με τον Ιησού Χριστό, το Μεσίτη.

Δεν αναφέρεται σε δύο ξεχωριστούς «θεούς», ούτε σε δύο πρόσωπα μέσα στη θεότητα.

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (7)

 

και ο λόγος ήν προς τον θεόν...'

 

Αυτός ο Λόγος που η Γραφή μας περιέγραψε, «ην ΠΡΟΣ τον θεόν». Η γραμματική μας λέει ότι η πρόθεση «προς» όταν συντάσσεται με αιτιατική «δήλοι κίνησιν προς τι μέρος η διεύθυνσιν προς κάπου». Όταν έχει την έννοια «προς τινά» σημαίνει «εν σχέση προς τινά, εις απάντηση προς τινά» (Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης του Ιωάννου Σταματάχου σελ.840).

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (6)

 

Ας δούμε τώρα τα εδάφια Ιωάννης α:1-14!

 

Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ λόγος, καὶ ὁ λόγος ἦν πρὸς τὸν θεόν, καὶ θεὸς ἦν ὁ λόγος. οὗτος ἦν ἐν ἀρχῇ πρὸς τὸν θεόν. πάντα δι' αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ χωρὶς αὐτοῦ ἐγένετο οὐδὲ ἓν ὃ γέγονεν. ἐν αὐτῷ ζωὴ ἦν, καὶ ἡ ζωὴ ἦν τὸ φῶς τῶν ἀνθρώπων· καὶ τὸ φῶς ἐν τῇ σκοτίᾳ φαίνει καὶ ἡ σκοτία αὐτὸ οὐ κατέλαβεν. Ἐγένετο ἄνθρωπος ἀπεσταλμένος παρὰ θεοῦ ὄνομα αὐτῷ Ἰωάννης· οὗτος ἦλθεν εἰς μαρτυρίαν ἵνα μαρτυρήσῃ περὶ τοῦ φωτός, ἵνα πάντες πιστεύσωσιν δι' αὐτοῦ. οὐκ ἦν ἐκεῖνος τὸ φῶς ἀλλ' ἵνα μαρτυρήσῃ περὶ τοῦ φωτός. Ἦν τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν, ὁ φωτίζει πάντα ἄνθρωπον, ἐρχόμενον εἰς τὸν κόσμον. ἐν τῷ κόσμῳ ἦν καὶ ὁ κόσμος δι' αὐτοῦ ἐγένετο καὶ ὁ κόσμος αὐτὸν οὐκ ἔγνω. εἰς τὰ ἴδια ἦλθεν καὶ οἱ ἴδιοι αὐτὸν οὐ παρέλαβον. ὅσοι δὲ ἔλαβον αὐτὸν, ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν τέκνα θεοὺ γενέσθαι, τοῖς πιστεύουσιν εἰς τὸ ὄνομα αυτοῦ, οἳ οὐκ ἐξ αἱμάτων οὐδὲ ἐκ θελήματος σαρκὸς οὐδὲ ἐκ θελήματος ἀνδρὸς ἀλλ' ἐκ θεοῦ ἐγεννήθησαν. Καὶ ὁ λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν, καὶ ἐθεασάμεθα τὴν δόξαν αὐτοῦ, δόξαν ὡς μονογενοῦς παρὰ πατρός, πλήρης χάριτος καὶ ἀληθείας

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (5)

 

Ας δούμε τι λέει ο ίδιος ο Χριστός για την προέλευσή Του για να μπορέσουμε να δούμε σωστά τη θέση του σαν Λόγος.

Ιωάννης η:42 «εγώ εκ του Θεού εξήλθον και έρχομαι· επειδή δεν ήλθον απ' εμαυτού, αλλ' εκείνος με απέστειλε».

Εδώ ο Χριστός μας ξεκαθαρίζει κάτι που αφορά την προΰπαρξη Του σε σχέση με τον Πατέρα. Δεν λέει ότι ήρθε μόνος του δίπλα από τον Πατέρα, ή κοντά από τον Πατέρα όπως λέει η θεοσοφία της τριάδας, αλλά ξεκάθαρα λέει ότι «εκ του Πατρός εξήλθον» δηλ. βγήκα έξω από τον Πατέρα. Αυτό σημαίνει ότι ήταν μέσα στον Πατέρα πριν έρθει στη γη.

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (4)

 

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΕΝ ΠΡΟΥΠΗΡΧΕ ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

 

Ξέρουμε ότι ο Χριστός, δεν προϋπήρχε στον ουρανό σαν άνθρωπος με προσωπικότητα, πριν γεννηθεί στη Βηθλεέμ, παρά μόνο μέσα στο λόγο, τη σκέψη του Πατέρα σαν το αρνίο το εσφαγμένο, όπως προϋπήρχαν και όλοι οι άγιοι, γιατί ο Παύλος λέει ότι:

Ρωμ.η:28-30  «….. εις τους κεκλημένους κατά τον προορισμόν αυτού διότι όσους προεγνώρισε, τούτους και προώρισε συμμόρφους της εικόνος του Υιού αυτού, διά να ήναι αυτός πρωτότοκος μεταξύ πολλών αδελφών όσους δε προώρισε, τούτους και εκάλεσε, και όσους εκάλεσε, τούτους και εδικαίωσε, και όσους εδικαίωσε, τούτους και εδόξασε».