ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
Συγκρίνοντας τη δομή των σανίδων, σε σχέση με την
εκκλησία, μπορούμε να τις χρησιμοποιήσουμε ώστε να συμβολίζουν το κάθε μέλος
του σώματος του Χριστού. Η εκκλησία, είναι κι αυτή μια «συναρμολογούμενη
οικοδομή» (Εφες.β:21,22 Α΄πέτρ.β:5).
Ας ακολουθήσουμε τα ίχνη των ακακιών από το δάσος όπου βρισκόταν, μέχρι τη θέση τους στη Σκηνή. Όταν οι ξυλοκόποι έψαχναν τα συγκεκριμένα δέντρα στο δάσος, τα βρήκαν ανάμεσα σε άλλα δέντρα να είναι καλά ριζωμένα στην γη.
Από τη στιγμή όμως που ο Κύριος τα χρειάστηκε, κόπηκαν και αποχωρίστηκαν μια για πάντα από τη γη. Μετά, καλύφτηκαν με χρυσάφι και διαμορφώθηκαν σε κατοικητήριο του Γιάχβε. Πριν σωθούμε, ήμασταν κι εμείς ριζωμένοι στη γη, «κατά τας επιθυμίας τής σαρκός ημών πράττοντες τα θελήματα τής σαρκός και των διαλογισμών και ήμεθα εκ φύσεως τέκνα οργής ως και οι λοιποί» (Εφες.β:1-3,12).
Με τη μάχαιρα του λόγου του Θεού, πεθάναμε ως προς
τον κόσμο, αποχωριζόμενοι μια για πάντα απ’ αυτόν (Ιώβ ιθ:10). Δια του
Πνεύματος γίναμε μέτοχοι θείας φύσης, καλυφθήκαμε με τη δικαιοσύνη Του, και
γίναμε ναός του Αγίου Πνεύματος.
