Ο Μωυσής δίδαξε το λαό
Αμέσως μετά που ο Μωυσής κατέβηκε απ’ το βουνό, μάζεψε όλο τον Ισραήλ για να τους δώσει τους λόγους του Κυρίου. Ο Γιάχβε είχε πει στο Μωυσή να γράψει όλους τους λόγους Του, που θα πληροφορούσαν και θα φώτιζαν το λαό σχετικά με την διαθήκη που έκανε με αυτούς (Έξ.λδ:27,28). Ο ίδιος ο Κύριος είχε γράψει τις Δέκα Εντολές στις πρώτες λίθινες πλάκες (Έξ.λα:18, λβ:16 ), και είχε υποσχεθεί στο Μωυσή ότι θα τις ξανάγραφε στις δεύτερες (Έξ.λδ:1).
Πρώτα απ’ όλα, ο Μωυσής δίδαξε στο λαό το νόμο του Σαββάτου.
Η τήρηση του Σαββάτου απαιτούσε απ’ όλο τον Ισραήλ να τιμούσε το Θεό και
φαίνεται ότι ήταν μια θεμελιώδης εντολή της διαθήκης. Ο Μωυσής έδωσε έμφαση στο
ότι πρέπει να είναι μια άγια μέρα στον Κύριο και όλη τους η προσευχή και η
λατρεία πρέπει να δίδεται σ’ Αυτόν (Έξ.λε:1-3).
Το δεύτερο θέμα το οποίο δίδαξε ο Μωυσής ήταν η Σκηνή του
Μαρτυρίου. Η Σκηνή ήταν μεγίστης σημασίας στη σχέση του Θεού με το λαό Ισραήλ.
Θα ήταν ένα μέρος όπου θα αναγνώριζαν την παρουσία Του ως κατοικούσα ανάμεσά
τους. δια μέσου των υπηρεσιών του ιερατείου της Σκηνής, ο Θεός θα παρουσίαζε
στο λαό την εξάρτησή τους από Αυτόν και τις ευθύνες τους σ’ Αυτόν. Ο Θεός έδωσε
προτεραιότητα στη Σκηνή σαν την πρώτη ασχολία που θα έπρεπε να έχει ο Ισραήλ.
Πρόσταξε το Μωυσή να λάβει αυτοπροαίρετες προσφορές απ’ το λαό για όλα τα υλικά
που θα χρησιμοποιούνταν για την κατασκευή της Σκηνής, για την επίπλωση και για
τις υπηρεσίες. Κάθε αντικείμενο, όσο μικρό κι αν ήταν, ήταν πολύ σημαντικό στην
όλη κατασκευή, αλλά και στην τυπολογία του όλου σχεδίου.
Ο Μωυσής έφερε το θέμα της Σκηνής ζητώντας μια αυτοπροαίρετη
προσφορά, όπως είχε λάβει την οδηγία από το Θεό. Κατέγραψε αναλυτικά οτιδήποτε
θα χρειαζόταν για να χτίσει αυτό το αγιαστήριο για τον Κύριο για να κατοικεί
ανάμεσά τους. Κατέγραψε τα υλικά όπως: χρυσός, ασήμι, χαλκός, κυανούν,
πορφυρούν, (βύσσος), φίνο λινό, τρίχες αιγών, δέρματα κριών κοκκινοβαφή,
δέρματα θώων, ξύλο σιττίμ (ακακίας), έλαιο για το φως, και αρώματα για το έλαιο
του χρίσματος και για το ευώδες θυμίαμα, λίθους ονυχίτες, και λίθους για να
τοποθετηθούν στο εφόδ και στο περιστήθιο. Όχι μόνο ζήτησε αυτά τα υλικά ο
Κύριος, αλλά επίσης ζήτησε και πρόθυμη εργασία από όλους που ήταν ικανοί σε
διάφορες τέχνες (Έξ. λε:5-19).
Ο Κύριος ξεκαθάρισε στο Μωυσή ότι θα δεχόταν μόνο δώρα και
εθελοντικές υπηρεσίες που θα προσφερόταν ελεύθερα απ’ την καρδιά. Φαίνεται ότι
πρακτικά όλη η συναγωγή ανταποκρίθηκε σ’ αυτή την κλήση.
“Και εξήλθε πάσα η
συναγωγή των υιών Ισραήλ απ’ έμπροσθεν του Μωυσέως. Και ήλθον, πας άνθρωπος του
οποίου η καρδιά διήγειρεν αυτόν και πας τις του οποίου το πνεύμα αυτού έκαμε
προαιρετικόν, έφεραν την προσφοράν του Κυρίου δια το έργον της σκηνής του
μαρτυρίου, και δια πάσαν την υπηρεσίαν αυτής, και δια τας αγίας στολάς. Kαι
ήλθον, άνδρες τε και γυναίκες, όσοι προαιρετικής καρδιάς, φέροντες βραχιόλια,
και ενώτια, και δακτυλίδια, και περιδέραια, παν σκεύος χρυσούν και πάντες όσοι
προσέφεραν προσφοράν χρυσίου εις τον Κύριο..... Και πάσα γυνή συνετή την
καρδίαν, έκλωθον με τας χείρας αυτών, και έφερον κεκλωσμένα, το κυανούν και το
πορφυρούν, το κόκκινον, και την βύσσον. Και πάσαι αι γυναίκες, των οποίων η
καρδιά διήγειρεν αυτάς εις ευμηχανίαν, έκλωσε τας τρίχας των αιγών” (Έξ.λε:20-22, 25, 26).
Οι άρχοντες του λαού έφεραν τους πολύτιμους λίθους που
χρειαζόταν γι’ αυτή τη δουλειά. Έφεραν επίσης το έλαιο για το φως, τα αρώματα
για το χριστήριο έλαιο και για το ευώδες θυμίαμα (Έξ. λε:27,28). Ο λαός
ανταποκρίθηκε τόσο γενναιόδωρα ώστε σύντομα είχαν πολλά από όλα, και ο Μωυσής
έστειλε διαταγή σε όλο το στρατόπεδο να μην κάμουν άλλη εργασία ή να φέρουν
υλικά (Έξ.λς:5-7).
