Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Τρίτη 19 Σεπτεμβρίου 2023

ΜΕΛΕΤΗ ΣΤΗ ΣΚΗΝΗ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ (14)

 


ΤΑ ΥΛΙΚΑ ΚΑΙ ΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ

 

Η ΠΗΓΗ ΤΩΝ ΥΛΙΚΩΝ

Με μόνη εξαίρεση το αργύριο της εξαγοράς των πρωτοτόκων, η Σκηνή κατασκευάστηκε από υλικά που δόθηκαν σαν αυτοπροαίρετες προσφορές από το λαό Ισραήλ (Έξ.κε:2). 

«Ειπέ προς τούς υιούς Ισραήλ να φέρωσι προς εμέ προσφοράν παρά παντός ανθρώπου προαιρουμένου εν τη καρδία αυτού θέλετε λάβει την προσφοράν μου»

Αυτή η προσφορά είναι απ’ τις πιο εξέχουσες που είναι καταγεγραμμένες. Όταν μαζεύτηκαν όλα τα υλικά, «η ύλη την οποίαν είχον ήτο ικανή δι όλον το έργον ώστε να κάμωσιν αυτό και επερίσσευεν» (Έξ.λς:7).

Στο μάζεμα των υλικών, βλέπουμε παραδειγματικά τον Ιησού, τον χορηγό κάθε μας ανάγκης. Μέσα Του κατοικεί ο Γιάχβε-Ιρέ, ο Θεός ο προμηθεύων. 

Ο Κύριος έκανε δυνατόν να δώσουν ότι χρειαζόταν για να τελειώσει η Σκηνή. Κατά τον ίδιο τρόπο σήμερα, ο Κύριος κάνει δυνατόν ο λαός Του να δίνει ότι χρειάζεται προκειμένου να υποστηριχτεί το έργο (Γέν.κβ:14  Φιλιπ.δ:19  Α΄Χρον.κθ:14).

Οι αυτοπροαίρετες προσφορές, φανερώνουν επίσης ότι η εκκλησία, ο τωρινός τόπος κατοίκησης του Θεού, πρέπει να στηρίζεται και να διατηρείται από τις αυτοπροαίρετες προσφορές των μελών της (Α΄Κορ.ις:1-2  Μάρκ.ιβ:41-44  Α΄Κορ.θ:7,11,14  Β΄Κορ.θ:6-7  Ματθ.κγ:23). 

Όλα αυτά τα εδάφια φανερώνουν ότι το σχέδιο του Θεού σχετικά με το τι πρέπει να δίνει το κάθε μέλος της εκκλησίας περιλαμβάνει τα δέκατα, τις προσφορές και τις θυσίες, όπως στην περίπτωση της χήρας. Όταν κανείς αναλογιστεί τι ο Θεός έδωσε για μας, γίνεται πιο εύκολο να δώσει για το έργο Του (Β΄Κορ.η:9  Ματθ.ς:21).

Δεν έδιναν για να γίνουν παιδιά του Θεού, αλλά επειδή είχαν λυτρωθεί και είχαν ευλογηθεί ακόμα και υλικά. Ήταν λοιπόν πρόθυμοι και χαρούμενοι να δουν το σχέδιο του Θεού να υλοποιείται. 

Το ίδιο και σήμερα, δεν γινόμαστε λαός του Θεού όταν δίνουμε για το έργο Του, αλλά δίνουμε επειδή έχουμε λυτρωθεί και αγαπάμε το σκοπό που ο Κύριος μας εμπιστεύθηκε. Από τη στιγμή που ο Χριστός πλήρωσε το μισθό της αμαρτίας μας, τίποτα δεν μπορούμε να πούμε ότι μας ανήκει, στην πραγματικότητα δεν ανήκουμε ούτε στους εαυτούς μας. Συνεπώς, είμαστε απλά οικονόμοι των όσων ο Κύριος βάζει στα χέρια μας. 

Ποιοι έδωσαν; «Και ήλθον πάς άνθρωπος τού οποίου η καρδία διήγειρεν αυτόν και πάς τις τον οποίον το πνεύμα αυτού έκαμε πρόθυμον έφεραν την προσφοράν τού Κυρίου δια το έργον τής σκηνής τού μαρτυρίου και δια πάσαν την υπηρεσίαν αυτής και δια τας αγίας στολάς» (Έξ.λε:21-29).