ΚΟΚΚΙΝΟΒΑΦΗ ΔΕΡΜΑΤΑ ΚΡΙΩΝ (Έξ.κς:14)
Αυτό το κατακάλυμμα βρισκόταν ακριβώς κάτω από τα
δέρματα των θώων και δεν είχε ούτε αυτό συγκεκριμένες διαστάσεις.
Τα δέρματα των κριών συμβολίζουν το Χριστό, τον αντικαταστάτη μας. Το κόκκινο χρώμα που ήταν βαμμένα συμβολίζει το αίμα που θα χυνόταν καθώς ο Χριστός θα έπαιρνε τη θέση μας στο θάνατο.
Μέσα στο λόγο του Θεού, το κριάρι αντικαθιστούσε κάποιον άλλο στο θάνατο. Όταν ο Αβραάμ ήταν έτοιμος να θυσιάσει το γιο του, τον Ισαάκ, υπακούοντας στο λόγο του Θεού, άγγελος από τον ουρανό τον σταμάτησε και διαβάζουμε στη Γέν.κβ:13 «Και υψώσας ο Αβραάμ τους οφθαλμούς αυτού είδε· και ιδού, κριός όπισθεν αυτού, κρατούμενος από των κεράτων αυτού εις φυτόν πυκνόκλαδον· και ελθών ο Αβραάμ, έλαβε τον κριόν και προσέφερεν αυτόν εις ολοκαύτωμα αντί του υιού αυτού».
Ο
κριός δόθηκε από τον Κύριο για να πάρει τη θέση του Ισαάκ. Αυτό το γεγονός
δείχνει τυπολογικά ότι ο Θεός θα προμηθεύσει αντικαταστάτη για κάθε αμαρτωλό που
είναι καταδικασμένος να πεθάνει για τις αμαρτίες του (Ρωμ.ε:8). Πόσο θαυμαστή
αλήθεια είναι αυτή, ότι ο Χριστός, ο αντικαταστάτης μας, ήρθε στον κόσμο για να
πάρει τη θέση μας απέναντι στη δίκαιη κρίση του Θεού!
Αυτοί που ασχολούνται με τις έννοιες και τις ρίζες των λέξεων, μας λένε ότι η πιο ικανοποιητική ερμηνεία της λέξης «έδωκεν» του Ιωάν.γ:16 πρέπει να είναι η εξής: «Διότι τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή (σαν αντικαταστάτη), δια να μη απολεσθή πάς ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον». Δες ακόμα Ρωμ.δ:25 Ης.νγ:6 Α’ Πέτρ.β:21.
Το γεγονός ότι ο Χριστός
θυσιάστηκε στη θέση του Βαραβά, αποκαλύπτει το μέγεθος της προσφοράς για κάθε
αμαρτωλό. Τα καλύμματα από δέρματα θώων συμβολίζουν την ταπείνωση του Κυρίου
μας. Στα παραπετάσματα από δέρματα κριών, έχουμε μεταφορικά το αντικείμενο της
ταπείνωσής Του: τη θυσία στο Γολγοθά.
ΠΑΡΑΠΕΤΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΡΙΧΕΣ ΚΑΤΣΙΚΑΣ (Έξ.κς:7-13).
Έπρεπε να κάνουν 11 τέτοια παραπετάσματα. Πέντε απ’
αυτά ήταν ραμμένα μαζί και κάλυπταν τα Άγια των Αγίων και το πίσω μέρος της
σκηνής, πέντε κάλυπταν τα Άγια κι ότι περίσσευε έπεφτε μπροστά, στην
ανατολική πλευρά.
Αυτά τα παραπετάσματα απεικονίζουν το Χριστό σαν τη «θυσία περί αμαρτιών». Ο Κύριος έδωσε εντολή στους ιερείς να θυσιάζουν ένα τράγο σαν προσφορά περί αμαρτίας. Στο Λευιτ.θ:15 διαβάζουμε: «Και προσέφερε το δώρον τού λαού· και έλαβε τον τράγον τής περί αμαρτίας προσφοράς τού λαού και έσφαξεν αυτόν, και προσέφερεν αυτόν περί αμαρτίας, καθώς και το πρώτον». Δες ακόμα Αριθ.κη:22.
Ο Ιησούς, σαν προσφορά περί των δικών μας αμαρτιών, μεταχειρίστηκε σαν να είχε αμαρτήσει ο ίδιος. «διότι τον μη γνωρίσαντα αμαρτίαν έκαμεν υπέρ ημών αμαρτίαν, δια να γείνωμεν ημείς δικαιοσύνη τού Θεού δι' αυτού» (Β’ Κορ.ε:21).
Ο Θεός τον αντιμετώπισε πάνω στο σταυρό σαν να
ήταν ο μεγαλύτερος εγκληματίας του σύμπαντος. Όπως ακριβώς οι αμαρτίες μας «ήτο
επ’ αυτόν» και έτσι εμείς καλυφτήκαμε, έτσι και τα παραπετάσματα από τρίχες
κατσίκας κάλυπταν τη σκηνή. Δες Ψαλμ.λβ:1-2
Ης.μδ:22 Ψαλμ.ργ:12 (Αυτό εξηγεί
το Αριθ.κγ:21).
