ΟΙ ΣΑΝΙΔΕΣ ΣΑΝ ΤΥΠΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Τα δύο αντίθετα υλικά, από τα οποία ήταν
κατασκευασμένη κάθε σανίδα, το ξύλο και ο χρυσός, φανερώνουν τέλεια την
ανθρώπινη φύση και τη θεότητα του Χριστού.
Το χαρακτηριστικό του ξύλου ακακίας είναι η αδιαφθορία, δεν φθείρεται κι έτσι έχουμε ένα τέλειο σύμβολο της αναμάρτητης ανθρώπινης φύσης του Χριστού που δεν είδε διαφθορά.
Ο απόστολος Πέτρος μας λέει: «όστις αμαρτίαν δεν έκαμεν ουδέ ευρέθη δόλος εν τω στόματι αυτού (Α΄Πέτρ.β:23). «….πειρασθέντα κατά πάντα καθ’ ομοιότητα ημών χωρίς αμαρτίας» (Εβρ.δ:15).
Δες ακόμα Α΄Ιωάν.γ:5 και Εβρ.ζ:26.
Ακόμα και στο θάνατο, το σώμα
Του δεν είδε διαφθορά, είχε προφητευτεί γι’ Αυτόν ότι «…δεν εγκατελείφθη η
ψυχή αυτού εν τω άδη ουδέ η σάρξ αυτού είδε διαφθοράν» (Πράξ.β:31).
Όπως κάθε σανίδα ήταν κατασκευασμένη από ξύλο και
χρυσό, έτσι και ο Χριστός ήταν τέλειος άνθρωπος και ο Θεός. Όπως ο χρυσός
κάλυπτε το ξύλο, έτσι και η ανθρώπινη φύση του Χριστού «ντύθηκε» τη θεότητα.
Τίτ.β:13 «προσμένοντες την μακαρίαν ελπίδα και
επιφάνειαν τής δόξης τού μεγάλου Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού». Ο
ίδιος μίλησε για τον εαυτό Του σαν Πνεύμα και σαν σάρκα (Ιωάν.ς:62,63), και ο
Ιωάννης Τον περιέγραψε πάνω στο θρόνο σαν Θεό και σαν το Αρνίο (Αποκ.κβ:1,3-4).
Το ξύλο δεν ήταν χρυσός και ο χρυσός δεν ήταν ξύλο,
όμως αυτά τα δύο υλικά συνδυασμένα, έφτιαχναν μια σανίδα. Η θεία φύση του
Χριστού δεν ήταν άνθρωπος, η κάθε φύση ήταν ευδιάκριτη και ξεχωριστή, η θεότητα
και η ανθρώπινη φύση ενώθηκαν, όχι σε δύο πρόσωπα, αλλά σε ένα (Ιωάν.ι:30 Ησ.μγ:3
με: 5 μβ:8).
Σαν άνθρωπος, κοιμήθηκε κουρασμένος στο κάτω μέρος του
πλοίου, αλλά σαν ο Θεός, σηκώθηκε και επιτίμησε την καταιγίδα (Παρ.λ:4). Σαν
άνθρωπος, έκλαψε στον τάφο του Λάζαρου, σαν ο Θεός τον κάλεσε να βγει από τον
τάφο. Σαν άνθρωπος υπέφερε πάνω στο σταυρό, σαν ο Θεός αναστήθηκε θριαμβευτικά
(Ιωάν.β:19 Ιωάν.η:58).
