ΤΟ ΙΕΡΑΤΕΙΟ
Η ΦΥΛΗ ΛΕΥΙ ΔΙΑΛΕΓΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΙΕΡΑΤΙΚΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ
(Αριθμοί
α:1-54)
Ένα μήνα μετά το στήσιμο της Σκηνής, ο Κύριος είπε στον Μωυσή να απαριθμήσει όλους τους άνδρες άνω των είκοσι ετών, της συναγωγής των υιών του Ισραήλ, που ήταν ικανοί να πάνε για πόλεμο. Απαριθμήθηκαν πρώτα σε οικογένειες, και έπειτα σε φυλές. Το σύνολο που είχαν προσόντα πολεμιστή ήταν 603.550 (Αριθμοί α:1-46). Με Θεία εντολή, οι Λευίτες εξαιρέθηκαν από αυτήν την απαρίθμηση.
Οι 12 φυλές του Ισραήλ προήλθαν από τους 12 γιους του
Ιακώβ. Όμως, καθώς επανεξετάζουμε τα ονόματα των δώδεκα φυλών, δεν βρίσκουμε
καμία φυλή με το όνομα Ιωσήφ. Πριν ο Ιακώβ πεθάνει, είπε στον Ιωσήφ: “Και εγώ δίδω εις σε μερίδιον εν υπέρ τους
αδελφούς σου, το οποίον έλαβον εκ της χειρός των Αμορραίων διά της μάχαιρας μου
και διά του τόξου μου” (Γέν.μη:22).
Ο Ιωσήφ και οι δύο γιοι του, ο Μανασσής και Εφραΐμ,
είχαν επισκεφθεί τον πατέρα τους που τώρα ήταν άρρωστος. Ο Ιακώβ, είπε στον
Ιωσήφ πως ο Κύριος τον είχε ευλογήσει και πολλαπλασιάσει. Έπειτα, είπε: “Τώρα λοιπόν οι δύο υιοί σου, οι
γεννηθέντες εις σε εν τη γη της Αιγύπτου, πριν εγώ έλθω προς σε εις την
Αίγυπτον, είναι ιδικοί μου. Ο Εφραΐμ και ο Μανασσής θέλουσιν είσθαι εις εμέ, ως
ο Ρουβήν και Συμεών” (Γέν.μη:5).
Κατόπιν, ο Ιακώβ ευλόγησε τους γιους του Ιωσήφ , και
είπε: “ ... Ο Θεός να σε κάμη ως τον
Εφραΐμ και ως τον Μανασσή! Και έστησε τον Εφραΐμ προ του Μανασσή. Και είπεν ο
Ισραήλ προς τον Ιωσήφ, Ιδού, εγώ αποθνήσκω και ο Θεός θέλει είσθαι με σας, και
θέλει σας επαναφέρει εις την γην των πατέρων σας” (Γέν.μη:20,21).
Έτσι, στην πάροδο του χρόνου, οι φυλές του Εφραΐμ και
Μανασσή απαριθμήθηκαν ανάμεσα στις φυλές του Ισραήλ, αλλά δεν υπήρχε φυλή του
Ιωσήφ.
Οι δύο φυλές που προήλθαν από τον Ιωσήφ θα μεγάλωναν
τον αριθμό των φυλών του Ισραήλ σε δεκατρείς. Αλλά ο Ιακώβ είχε μόνο 12 γιους
και οι φυλές πάντοτε μετριόταν σαν δώδεκα. Ο Θεός είχε άλλα σχέδια για την
παραπάνω φυλή.
Είχε τώρα αποκαλύψει στο Μωυσή ότι είχε διαλέξει την
φυλή του Λευΐ για να είναι η ιερατική φυλή. Αυτό ήταν το σχέδιο του Θεού από
την αρχή, αλλά δεν το γνωστοποίησε μέχρι που οι Λευίτες είχαν πάρει το μέρος
του Θεού στην κρίση Του με τον Ισραήλ για την λατρεία του χρυσού μόσχου (Έξοδος
λβ: 26-28). Συνεπώς, η φυλή του Λευΐ, από την οποία ήταν ο Μωυσής και ο Ααρών,
δεν απαριθμούνταν πλέον ανάμεσα στις άλλες φυλές (Αριθμοί α:47-49).
Ο Θεός διέταξε ότι η ιερατεία πρέπει να παραμείνει
στην οικογένεια Ααρών και ότι οι άλλες οικογένειες της φυλή του Λευΐ θα ήταν οι
βοηθοί και ακόλουθοι στους ιερείς στο έργο του Κυρίου.
Τη νύχτα του πρώτου Πάσχα στην Αίγυπτο, όταν όλα τα
πρωτότοκα των Αιγυπτίων θανατώθηκαν, ο Θεός προσπέρασε όλα τα πρωτότοκα του
Ισραήλ επειδή είχαν το αίμα του αμνού στις πόρτες τους. Ο Κύριος, μ’ αυτή την
πράξη, εξαγόρασε τα πρωτότοκα του Ισραήλ για τον Εαυτό Του για την υπηρεσία
Του. Ωστόσο, όταν ήρθε η στιγμή για να παρουσιάσει και να καθιερώσει το
ιερατείο, αποκάλυψε το σχέδιό Του να ανταλλάξει τα πρωτότοκα αρσενικά όλων των
φυλών του Ισραήλ για τους Λευίτες (Αριθμοί γ:11-16).
Αυτό ίσως να ακούγεται σαν να έχει ο Θεός μία δεύτερη
σκέψη, μία αλλαγή σχεδίου, αλλά ο Κύριος δεν έχει ανάγκη για μια δεύτερη σκέψη,
διότι ξέρει το τέλος από την αρχή (Ης.μς:9,10). Είναι πάντοτε σωστός, και έχει
σχεδιάσει το κάθε τι από την αρχή σε σχέση με τη γνώση που έχει για τις
μελλοντικές πράξεις και επιλογές των ανθρώπων.
Μετά που ο Μωυσής και ο Ααρών απαρίθμησαν όλους τους
Λευίτες και τους βρήκαν να είναι είκοσι δύο χιλιάδες (Αριθ.γ:39), ο Κύριος τους
πρόσταξε να απαριθμήσουν όλα τα πρωτότοκα αρσενικά του Ισραήλ. Το σύνολο των
πρωτότοκων αρσενικών υπερέβαινε τον αριθμό των Λευιτών κατά 273 ανθρώπους. Ο
Κύριος κατόπιν είπε στον Μωυσή να ανταλλάξει τα πρωτότοκα αρσενικά για τους Λευίτες,
αλλά να εξαγοράσει τα 273 πρωτότοκα αρσενικά που υπερέβαιναν τον αριθμό των
Λευιτών, με την πληρωμή 5 σίκλων για το κάθε ένα. Τα χρήματα της εξαγοράς
δόθηκαν στον Ααρών και τους γιους του (Αριθ.γ:40-51).
Οι ιερείς φρόντιζαν για τις τελετουργίες στη σκηνή.
Ακόμα την έστηναν, την αποσυναρμολογούσαν και τη μετέφεραν (Αριθ.γ:6-8). Οι
Λευίτες είχαν διαλεχτεί αντί τα πρωτότοκα που έπρεπε να ξεχωριστούν σαν άγια
για τον Κύριο, σαν ανάμνηση της προστασίας του Κυρίου τη νύχτα του Πάσχα
(Αριθ.γ:12,13 Έξ.κβ:29-30 Αριθ.η:17-18.
Κάθε Λευίτης εξαγόραζε ένα πρωτότοκο. «Ιδού εγώ
έλαβον τούς Λευίτας εκ μέσου των υιών Ισραήλ αντί παντός πρωτοτόκου
διανοίγοντος μήτραν εκ των υιών Ισραήλ και θέλουσιν είσθαι οι Λευίται εμού»
(Αριθ.γ:12). Όμως, ενώ υπήρχαν 22.273 πρωτότοκα, οι Λευίτες ήταν μόνο 22.000.
Τα υπόλοιπα πρωτότοκα εξαγοράστηκαν με την τιμή των πέντε σίκλων για το καθένα.
Το ποσό αυτό της εξαγοράς, δινόταν στους ιερείς (Αριθ.γ:43-51).
Αυτό είναι τύπος του Ιησού, του ιερέα μας, που
εξαγόρασε κάθε μέλος της εκκλησίας που ονομάζεται «εκκλησία πρωτοτόκων»
(Εβρ.ιβ:23). Ο Πέτρος όμως μας υπενθυμίζει ότι δεν εξαγοραστήκαμε με χρυσάφι,
όπως κάποιοι απ’ αυτούς, αλλά με το πολύτιμο αίμα του Χριστού (Α’ Πέτρ.α:18).
Χωρίς αμφιβολία, αυτή η φυλή διαλέχτηκε από τη στάση
που κράτησε απέναντι στον Κύριο, όταν ο λαός Ισραήλ λάτρευε το χρυσό μοσχάρι
(Έξ.λβ:26). Ο Θεός πάντοτε έχει ένα πιστό υπόλοιπο. Όπως οι Λευίτες
ανταμείφθηκαν επειδή αντιστάθηκαν σθεναρά στην αμαρτία των ημερών τους, κατά
τον ίδιο τρόπο θ’ ανταμειφθούν και σήμερα αυτοί που θα σταθούν για τον Κύριο,
ανάμεσα στους άπιστους ανθρώπους. Το βραβείο μας, όπως και το δικό τους, είναι
ότι είμαστε μέλη ενός Βασίλειου ιερέων (Α’ Πέτρ.β:9).
