«Καί ο Πέτρος είπε πρός αυτούς· Μετανοήσατε, καί άς βαπτισθή έκαστος υμών εις τό όνομα τού Ιησού Χριστού εις άφεσιν αμαρτιών ………..» (Πράξ.β:38).
Το
χριστιανικό βάπτισμα πρέπει να διενεργείται «στο όνομα του Ιησού». Αυτό σημαίνει
ότι πρέπει να επικαλείται το όνομα του Ιησού προφορικά κατά το βάπτισμα.
Βιβλικές αναφορές.
Το βιβλίο των Πράξεων αναφέρει πέντε παραδείγματα βαπτίσματος στο όνομα του Ιησού, ενώ δεν υπάρχει καμία Βιβλική αναφορά που να κάνει λόγο για κάποιο άλλο όνομα ή κάποιο άλλο τρόπο σχετικά με το πραγματικό βάπτισμα. Θα δούμε τώρα έξι αδιαμφισβήτητες αναφορές στην Καινή Διαθήκη που αναφέρονται στο βάπτισμα στο όνομα του Ιησού.
1)
Μετά
το πρώτο κήρυγμα της εκκλησίας της Καινής Διαθήκης, ο Πέτρος, με την υποστήριξη
των υπόλοιπων αποστόλων, ζήτησε να βαπτιστούν «στο όνομα του Ιησού Χριστού»
(Πράξ.β:14, 37-38). Όσοι αποδέχτηκαν το μήνυμά του, βαπτίστηκαν σύμφωνα με την
εντολή του, που ήταν στο όνομα του Ιησού (Πράξ.β:41).
2)
Όταν
οι Σαμαρείτες πίστεψαν στο κήρυγμα του Φίλιππου σχετικά με «το όνομα του Ιησού
Χριστού», βαπτίστηκαν «στο όνομα του Κυρίου Ιησού» (Πράξ.η:12,16).
3)
Μετά
που ο Κορνήλιος και οι Εθνικοί σύντροφοί του βαπτίστηκαν με το Άγιο Πνεύμα, ο
Πέτρος «προσέταξεν αυτούς εν τω ονόματι Ιησού Χριστού βαπτισθήναι»
(Πράξ.ι:48).
4)
Όταν
ο Παύλος συνάντησε κάποιους μαθητές του Ιωάννη στην Έφεσο, τους ρώτησε σχετικά
με το βάπτισμα. Όταν άκουσε ότι είχαν βαπτιστεί μόνο στο βάπτισμα του Ιωάννη,
τους βάπτισε ξανά, αυτή τη φορά «στο όνομα του Κυρίου Ιησού»
(Πράξ.ιθ:5).
5)
Ο
ίδιος ο Παύλος βαπτίστηκε στο όνομα του Ιησού, αφού ο Ανανίας του είπε: «Καί
τώρα τί βραδύνεις; σηκωθείς βαπτίσθητι καί απολούσθητι από τών αμαρτιών σου,
επικαλεσθείς τό όνομα τού Κυρίου» (Πράξ.κβ:16).
6)
Σαν
συμπλήρωμα σ’ αυτές τις πέντε αναφορές του βιβλίου των Πράξεων, η πρώτη προς
Κορινθίους επιστολή φανερώνει ότι οι Εθνικοί που πίστευαν στην Κόρινθο,
βαπτιζόταν στο όνομα του Ιησού. Η εκκλησία της Κορίνθου έπασχε από σχίσματα.
Υπήρχαν διάφορες ομάδες, που η κάθε μία έλεγε ότι ακολουθεί τον Παύλο, τον
Πέτρο, τον Απολλώ και τον Χριστό. Όταν ο Παύλος χρειάστηκε να τους επιπλήξει
γι’ αυτά τα σχίσματα τους ρώτησε: «Διεμερίσθη ο Χριστός; μήπως ο Παύλος
εσταυρώθη διά σάς; ή εις τό όνομα τού Παύλου εβαπτίσθητε;» (Α’ Κορ.α:13). Η
πασιφανής απάντηση στην τελευταία ερώτηση είναι, «Όχι, εμείς βαπτιστήκαμε στο
όνομα του Χριστού». Εφόσον οι Κορίνθιοι βαπτίστηκαν στο όνομα του Χριστού και
όχι του Παύλου, ανήκαν στον Χριστό και όχι στον Παύλο. Ο Παύλος είναι σαν να έλεγε:
Ο Ιησούς πέθανε για την εκκλησία και η εκκλησία βαπτίστηκε στο όνομά Του, έτσι
ώστε τώρα ενωμένη ν’ ακολουθεί Αυτόν. Αν οι Κορίνθιοι δεν ήταν βαπτισμένοι στο
όνομα του Ιησού, το επιχείρημα του Παύλου δεν έχει κανένα νόημα.
Καταλήγουμε,
μετά απ’ αυτές τις έξι αναφορές, ότι η αποστολική εκκλησία πάντοτε βάπτιζε στο
όνομα του Ιησού. Όλοι οι πιστοί, Εβραίοι, Σαμαρείτες και Εθνικοί, βαπτίστηκαν
στο όνομα του Ιησού.
Ταφή μαζί με το
Χριστό
Το
βάπτισμα είναι ταφή με τον Χριστό, είναι ταύτιση με τον θάνατο και την ταφή Του
(Ρωμ.ς:4 Κολ.β:12). Μόνο ο Ιησούς πέθανε
και θάφτηκε για μας, γι’ αυτό το βάπτισμα διενεργείται στο όνομα του Ιησού.