Γωγ και Μαγώγ

Ο Θεός έχει αφιερώσει δύο ολόκληρα κεφάλαια — Ιεζεκιήλ λη-λθ — στην λεπτομερή περιγραφή των συγκλονιστικών γεγονότων που θα μεταμορφώσουν το παγκόσμιο γεωπολιτικό τοπίο όπως το γνωρίζουμε και θα προετοιμάσουν το έδαφος για την φρίκη του Αντίχριστου και της Θλίψης.

Εισαγωγή

Αν η βιβλική προφητεία μας διδάσκει κάτι, αυτό είναι ότι ο Θεός έχει τον πλήρη έλεγχο της ανθρώπινης ιστορίας, ακόμα και στο αποκορύφωμά της.

Αυτό αναδεικνύει ένα από τα μεγαλύτερα οφέλη της μελέτης του προφητικού λόγου του Θεού – η εκπλήρωση της προφητείας της Βίβλου, παρέχει μια αδιαμφισβήτητη απολογητική για την ύπαρξη του Θεού.

Β’ Πέτρ.α:21 διότι δεν ήλθε ποτέ προφητεία εκ θελήματος ανθρώπου, αλλ' υπό του Πνεύματος του Αγίου κινούμενοι ελάλησαν οι άγιοι άνθρωποι του Θεού.

Ενώ η προφητεία της Βίβλου καλύπτει ένα επιβλητικό 27% της Αγίας Γραφής, το συνολικό σχέδιο του Θεού για τους αιώνες φαίνεται να είναι μάλλον σαν ένα παζλ 100 κομματιών, και μέχρι στιγμής, μας έχει δώσει μόνο 75 κομμάτια. Κάποιος μπορεί σίγουρα να κάνει το περίγραμμα μιας εικόνας, αλλά μέχρι να ξεδιπλωθούν ορισμένα γεγονότα, τα οποία στην συνέχεια προσθέτουν ένα άλλο νέο κομμάτι στο παζλ, η εικόνα παραμένει ελλιπής.

Αυτά τα σημαντικά κομμάτια του παζλ, που λείπουν, ήταν ένα εμπόδιο για όποιον χειρίζεται την προφητεία της Βίβλου σαν ευαγγελιστικό εργαλείο και για τους ακούοντες, με αποτέλεσμα να μην βλέπουν σωστά την μεγάλη εικόνα του λυτρωτικού σχεδίου του Θεού για την ανθρωπότητα.

Μια τέτοια «ελλιπής» προφητεία μπορεί να βρεθεί στον Ιεζεκιήλ λη-λθ και αφορά αυτό που ονομάζεται ο πόλεμος του Γωγ και Μαγώγ.

Το βιβλίο του Ιεζεκιήλ μπορεί να φαίνεται σαν ένας «περίπλοκος λαβύρινθος ασυνάρτητων οραμάτων – ένα καλειδοσκόπιο περιστρεφόμενων τροχών και ξηρών οστών που αψηφούν την ερμηνεία», προκαλώντας τους αναγνώστες να «αποφεύγουν να μελετήσουν το βιβλίο και να χάσουν ένα από τα μεγάλα λογοτεχνικά και πνευματικά τμήματα της Παλαιάς Διαθήκης.

Η μάχη (οι προφητείες)

Πριν από 2.600 χρόνια, ο μεγάλος Εβραίος προφήτης Ιεζεκιήλ, εξορίστηκε στη Βαβυλώνα το 597 π.Χ. Εκεί αποκάλυψε μια προφητεία που του είχε δώσει ο Κύριος σχετικά με το μέλλον του έθνους του Ισραήλ.

Αυτή η προφητεία βρίσκεται στα κεφάλαια λς και λζ του Ιεζεκιήλ και ο προφήτης αποκάλυψε ότι ο Θεός θα εκπλήρωνε την υπόσχεσή Του να επανασυνδέσει τον εβραϊκό λαό «από όλες τις χώρες» του κόσμου όπου είχαν διασκορπιστεί «και να τους φέρει στη δική τους γη» που είχε υποσχεθεί στους προγόνους τους Αβραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ (Ιεζ.λς:24, Γέν.ιζ:7, Α’ Χρον.ις:17-18, Ψαλμ.ρε:8-11, Ρωμ.θ:4).

Όπως τα ξερά οστά που ξαναζωντάνεψαν, το Ισραήλ έγινε πράγματι έθνος για άλλη μια φορά στις 14 Μαΐου 1948, μετά από σχεδόν 1.900 χρόνια από τότε που οι Ρωμαίοι το 70 μ.Χ. κατέστρεψαν την Ιερουσαλήμ και εξόρισαν τον εβραϊκό λαό σε όλο τον κόσμο. Αλλά, αυτή η αναζωογόνηση θα εξακολουθούσε να στερείται ψυχής – της εθνικής πίστης στον Γιάχβε. Τα οστά ενώθηκαν. Η σάρκα μπήκε πάνω τους. Ήταν έτοιμοι για ζωή, αλλά μέχρι στιγμής δεν υπήρχε ζωή μέσα τους. Ήταν ακόμα μια σύναξη πτωμάτων. Μετά από όλους αυτούς τους αιώνες, αυτή η προφητεία βρήκε την εκπλήρωσή της στις μέρες μας.

Όμως, ο Θεός δεν τελείωσε με την αποκάλυψη στον Ιεζεκιήλ του μέλλοντος του Ισραήλ, γιατί τα επόμενα δύο κεφάλαια απεικονίζουν μια μεγάλη δοκιμασία για το νεοσύστατο έθνος του Ισραήλ – τον πόλεμο του Γωγ και Μαγώγ – μια δοκιμασία που θα οδηγούσε στην χορήγηση ψυχής σ’ αυτό το αναγεννημένο σώμα.

Οι Λεπτομέρειες

Η μάχη του Γωγ και Μαγώγ συμβαίνει μεταξύ ενός τεράστιου συνασπισμού εθνών που κατάγονται από τους γιους του Νώε Ιάφεθ και Χαμ εναντίον του Ισραήλ (Γέν.ι:2-7).

Τα έθνη αυτά προέρχονται από τις περιοχές των αρχαίων Ρως, Μαγώγ, Μεσέχ, Θουβάλ, Περσία, Αιθιοπία, Γομέρ και Θωγαρμά (Ιεζ.λη:2-6). Ο ηγέτης τους ονομάζεται «Γωγ, ο ηγεμόνας της Ρως, του Μεσέχ και του Θουβάλ» (Ιεζ.λη:2-3). Το πεδίο της μάχης βρίσκεται επί των «ορέων του Ισραήλ, τα οποία κατεστάθησαν έρημα διαπαντός» (Ιεζ.λη:8). Ο σκοπός της εισβολής είναι να «λεηλατήση λεηλασίαν και να λαφυραγωγήση λάφυρον», να επιτεθεί στον λαό του Ισραήλ (Ιεζ.λη:12-16).

Το τελικό αποτέλεσμα μιας τέτοιας μαζικής εισβολής από έναν φαινομενικά ανίκητο στρατό σε ένα απροστάτευτο Ισραήλ εκπλήσσει τους εισβολείς και σοκάρει τον κόσμο. Τα έθνη που εισβάλλουν, στην πραγματικότητα, χειραγωγούνται από τον Θεό, αποσύρονται από τη γη τους με «άγκιστρα εις τας σιαγόνας», έτσι ώστε αυτά τα έθνη να αισθάνονται την οργή του κυρίαρχου Κυρίου (Ιεζ.λη:4,18).

Ο Θεός σέρνει αυτά τα συγκεκριμένα έθνη στα «βουνά του Ισραήλ» «εν λοιμώ και εν αίματι· και θέλω βρέξει επ' αυτόν και επί τα τάγματα αυτού και επί τον πολύν λαόν τον μετ' αυτού βροχήν κατακλυσμού και λίθους χαλάζης, πυρ και θείον» (Ιεζ.λη:21-22).

Ο απώτερος σκοπός του Θεού για την υπερφυσική εξάλειψη των στρατευμάτων εισβολής: «Και θέλω μεγαλυνθή και αγιασθή, και θέλω γνωρισθή ενώπιον πολλών εθνών και θέλουσι γνωρίσει ότι εγώ είμαι ο Κύριος» (Ιεζ.λη:23).

Η υπερφυσική νίκη του Θεού επί των εισβολέων Γωγ και Μαγώγ, Του επιτρέπει να ξανασυστήσει τον εαυτό Του στον κόσμο και να δηλώσει με σαφήνεια ότι ο Γιάχβε υπερασπίζεται προσωπικά το Ισραήλ.

Αν αμφιβάλει ο κόσμος, το μόνο που έχει να κάνει είναι να κοιτάξει το Ισραήλ που «θέλουσιν εξέλθει και θέλουσι βάλει εις το πυρ και καύσει τα όπλα και τας ασπίδας και τους θυρεούς, τα τόξα και τα βέλη και τα ακόντια και τας λόγχας· και θέλουσι καίει με αυτά πυρ επτά έτη· και δεν θέλουσι λάβει ξύλα εκ του αγρού ουδέ θέλουσι κόψει εκ των δρυμών, διότι θέλουσι καίει πυρ εκ των όπλων· και θέλουσι λεηλατήσει τους λεηλατήσαντας αυτούς και λαφυραγωγήσει τους λαφυραγωγήσαντας αυτούς» (Ιεζ.λθ:9,10).

Όσο για τα πτώματα των εισβολέων, «ο οίκος Ισραήλ θέλει χόνει αυτούς επτά μήνας, διά να καθαρίσωσι την γην» και η λοιλάδα του Αμών-γωγ θα ονομαστεί Αμωνά (Ιεζ.λθ:11-12,16).

Ο Ηγέτης

Ο Ιεζεκιήλ μας δίνει το προφητικό όνομα του ηγέτη αυτού του συνασπισμού των εθνών – «Γωγ, της γης του Μαγώγ, του ηγεμόνα της Ρως, του Μεσέχ και του Θουβάλ» (Ιεζ.λη:2-3).

Το αν «Γωγ» είναι ένα πραγματικό όνομα όπως χρησιμοποιήθηκε από έναν απόγονο του Ρουβήν στο Α' Χρον.ε:4, ή είναι ένας τίτλος για μια υπέρτατη θέση όπως ο βασιλιάς ή ο πρόεδρος, μένει να το δούμε.

Μερικοί ιστορικοί υποδεικνύουν ακόμη και τον βασιλιά Γύγη της Λυδίας, ο οποίος ζήτησε βοήθεια από τον βασιλιά Σαρδανάπαλο της Ασσυρίας το 676 π.Χ. αλλά στη συνέχεια εντάχθηκε σε μια αιγυπτιακή εξέγερση κατά της Ασσυρίας, σαν ιστορικό τύπο.

Το όνομα του Γύγη εκείνη την εποχή έγινε συνώνυμο του τρόμου, της αιματοχυσίας και της έλλειψης στέγης. Άλλοι δείχνουν τον Τζέκινς Χαν ο οποίος, γύρω στο 1200, κυβέρνησε τη μογγολική αυτοκρατορία που κάλυπτε το ¼ της Ασίας, σαν άλλος ιστορικός τύπος.

Το αν ο Γωγ είναι ιστορικό πρόσωπο είτε ο προφητευμένος Αντίχριστος που δεν έχει έρθει ακόμα, εξαρτάται από το πότε κάποιος τοποθετεί το χρονοδιάγραμμα της μάχης του Γωγ και Μαγώγ. Όπως και να έχει, η ταυτότητα του Γωγ ανταποκρίνεται πραγματικά στο νόημα του ονόματός του – «κρυμμένος ή καλυμμένος».

Τα Έθνη

Το Ιεζ.λη:1-6 μας δίνει τα αρχαία ονόματα των περιοχών που αποτελούν τα έθνη που εισβάλλουν: Ρως, Μαγώγ, Μεσέχ, Θουβάλ, Περσία, Αιθιοπία, Λιβύη, Γομέρ και Θωγαρμά. Μόνο αν ο Ιεζεκιήλ είχε κάνει το επιπλέον μίλι και μας είχε δώσει τα ονόματα των εθνών που θα εισβάλουν στην μάχη των ημερών μας, πολλές συζητήσεις για τις σύγχρονες ταυτότητές τους θα είχαν σωθεί. Παρόλα αυτά, ο Θεός ίσως θέλει οι μαθητές της Αγίας Γραφής να κάνουν την δική τους έρευνα και ο ακόλουθος κατάλογος ισοδύναμων ονομάτων είναι ο καρπός αυτής της έρευνας.

Μαγώγ

Ορισμένοι ιστορικοί υποδεικνύουν τα πρώην σοβιετικά έθνη του Καζακστάν, της Κιργιζίας, του Ουζμπεκιστάν, του Τουρκμενιστάν, του Τατζικιστάν, καθώς και του Αφγανιστάν, ότι περιλαμβάνουν τη γη του Μαγώγ. Ο ιστορικός Edwin Yamauchi εξηγεί ότι Μαγώγ ήταν οι «αρχαίες νομαδικές φυλές της Σκυθίας που κατοικούσαν σε εδάφη από την Κεντρική Ασία στις νότιες στέπες της σύγχρονης Ρωσίας». Τα έθνη αυτά, σήμερα αποτελούμενα από πληθυσμό 60 εκατομμυρίων, ενώνονται με μια ομοιότητα – το Ισλάμ.

Μεσέχ

Η αρχαία φυλή Μούσκι ή Μούσκου εγκαταστάθηκε στην Κιλικία και την Καππαδοκία, η οποία αποτελεί πλέον μέρος της σύγχρονης Τουρκίας. Το Ιεζ.κζ:13 σημειώνει ότι αυτοί οι άνθρωποι εμπορεύοντο ψυχάς ανθρώπων και σκεύη χάλκινα και το Ιεζ.λβ:26 αναφέρεται σε αυτούς σαν αρχαίο έθνος που διέδωκαν τον τρόμον αυτών εις την γην των ζώντων.

Θουβάλ

Ο λαός του Θουβάλ προερχόταν από την αρχαία φυλή των Τιβαρηνών για όσους εξισώνουν τον Θουβάλ με τη σερβική πόλη Τόμπολσκ και τον Μεσέχ σαν την ρωσική πόλη της Μόσχας, οι ειδικοί των Εβραϊκών Γραφών ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχουν «ετυμολογικά, γραμματικά, ιστορικά ή λογοτεχνικά δεδομένα για την υποστήριξη μιας τέτοιας θέσης». Αυτή η περιοχή αντιστοιχεί στην σύγχρονη Τουρκία.

Γομέρ

Ο Εβραίος ιστορικός Ιώσηπος αναγνώριζε τον Γομέρ σαν αυτόν που «ίδρυσε εκείνους τους οποίους οι Έλληνες αποκαλούν τώρα Γαλάτες, αλλά τότε ονομαζόταν Γομερίτες. Ορισμένοι θεολόγοι θεωρούν την Γερμανία σαν τη γη του Γομέρ, και θα μπορούσε να ρωτήσει κάποιος: «Τι θα γινόταν αν μια ενωμένη και αντισημιτική Γερμανία αναζητούσε την τύχη της ενώ ήταν σύμμαχος σε μια αντισημιτική Ρωσία;».

Ο Εβραίος Midrash Rabbah και το Ταλμούδ αποκαλούν τον Γομέρ «Γκερμάνια» υποδεικνύοντας την σημερινή Γερμανία. Δεν είναι κοινά αποδεκτή  άποψη, αλλά ένας ιστορικός της Οξφόρδης πρότεινε ακόμη και τον γιο του Γομέρ, τον πρόγονο του Κελτικού λαού. Ο Γομέρ φαίνεται πιο λογικό να αναφέρεται στους Κιμμέριους, που ζούσαν στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας δίπλα στην Τουρκία.

Θωγαρμά

Θωγαρμά ή Μπεθ Θωγαρμά, που σημαίνει το «σπίτι του Θωγαρμά», έχει μια ετυμολογική σύνδεση με τα ονόματα Τουρκία και Τουρκεστάν.

Περσία

Η γη της Περσίας είναι αρχαία και μακροχρόνια και η πιο εύκολη στην αναγνώριση, έχοντας αλλάξει μόνο το όνομά της σε Ιράν κατά τη διάρκεια του περασμένου αιώνα το 1935.

Χους

Ο Χους ήταν ο μεγαλύτερος γιος του Χαμ και εγγονός του Νώε. Ήταν ο αδελφός του Χαναάν, του Μισραίμ και του Φουθ. Ο Χους ήταν ο πατέρας του Νεμβρόδ, ενός βασιλιά που ονομάζεται «ο πρώτος ηρωικός πολεμιστής στην γη».

Ο Χους θεωρείται παραδοσιακά ο πρόγονος της γης του Χους, μιας αρχαίας περιοχής που πιστεύεται ότι βρισκόταν κοντά στην Ερυθρά Θάλασσα. Ο Χους ταυτίζεται στην Βίβλο με το Βασίλειο του Χους ή την αρχαία Αιθιοπία.

Είναι λοιπόν εύκολο να εντοπιστεί, έχοντας χωριστεί στην Αιθιοπία και το Σουδάν στην πιο πρόσφατη ιστορία.

Φουθ

Ενώ η Τορά ισχυρίζεται ότι ο Φουθ δεν είναι η Λιβύη, αλλά μάλλον η Σομαλία που συνορεύει με την Αιθιοπία, οι μελετητές κατέληξαν ότι ο Φουθ είναι πράγματι η Λιβύη με την πιθανότητα ότι περιλαμβάνει επίσης την Αλγερία και την Τυνησία.

Πολλά έθνη

Ο Ιεζεκιήλ περιγράφει «Σεβά και Δαιδάν και οι έμποροι της Θαρσείς, μετά πάντων των σκύμνων αυτής» απλά παρατηρώντας την μάχη (Ιεζ.λη:13). Ο Σεβά και Δαιδάν ήταν απόγονοι του Σημ που εγκαταστάθηκαν στη σύγχρονη Σαουδική Αραβία.

Θαρσείς, θα μπορούσε να αναφέρεται στην Ταρσό που βρίσκεται ακριβώς βορειοδυτικά του Ισραήλ, ή στο νησί της Σαρδηνίας που βρίσκεται βόρεια της Καρθαγένης στην Μεσόγειο Θάλασσα. Αλλά, πολύ πιο πιθανόν, οι κάτοικοι της Ταρτησσού, που βρίσκεται στη νοτιοδυτική ακτή της Ισπανίας, υποδηλώνουν τους Φοίνικες εμπόρους που έπλευσαν μέχρι την Βρετανία. Οι «σκύμνοι» θα μπορούσαν τότε να αναφέρονται στις αποικίες της Ισπανίας και της Μεγάλης Βρετανίας στον Νέο Κόσμο.

Αξιοσημείωτα απόντα από αυτόν τον κατάλογο των εθνών της Μέσης Ανατολής είναι εκείνα που περιβάλλουν το σύγχρονο Ισραήλ, όπως η Συρία, ο Λίβανος, η Ιορδανία, η Αίγυπτος, η Γάζα, το Ιράκ και τα έθνη της Αραβικής χερσονήσου. Γιατί αυτά τα «πολλά έθνη» δεν εμπλέκονται το ίδιο ενεργά στη μάχη Γωγ-Μαγώγ είναι ανοιχτό σε εικασίες, αλλά διαβάζοντας τον Ψαλμό πγ, όπου ο προφήτης Ασάφ προβλέπει ότι το Ισραήλ υποτάσσει τους γύρω γείτονές του, θα μπορούσε να είναι το σενάριο που δίνει στο Ισραήλ την ειρηνική προϋπόθεση που περιγράφει ο Ιεζεκιήλ που προηγείται της εισβολής Γωγ-Μαγώγ (Ιεζ.λη:11).