Καινούρια εμπειρία για την
καινούρια εκκλησία
Λίγο πριν την
ανάληψή Του υποσχέθηκε το Άγιο Πνεύμα σαν μια καινούρια μελλοντική εμπειρία που
θα είχαν οι μαθητές Του ενώ θα παρέμεναν στην Ιερουσαλήμ (Λουκ.κδ:47-49,
Πράξ.α:4-8). Αυτή η υπόσχεση εκπληρώθηκε την ημέρα της Πεντηκοστής (Πράξ.β:1-4,
33).
Πριν από την χρονική
στιγμή του Πράξ.β:1-4, κανείς δεν είχε αυτή την εμπειρία. Η Καινή Διαθήκη είναι
«ανώτερη διαθήκη» που έχει
νομοθετηθεί με «ανώτερες επαγγελίες»
(Εβρ.η:6), μια από τις οποίες είναι και το βάπτισμα του Αγίου Πνεύματος.
Στο κεφ.ια της επιστολής προς Εβραίους, αφού διαβάζουμε τις αναφορές για τους μεγάλους άντρες της πίστης της Παλιάς Διαθήκης, το κεφάλαιο αυτό κλείνει αναφέροντας ότι όλοι αυτοί δεν είχαν λάβει την επαγγελία:
«Και ούτοι πάντες αν και έλαβον καλήν μαρτυρίαν
διά της πίστεως, δεν απήλαυσαν την επαγγελίαν, διότι ο Θεός προέβλεψε καλύτερόν
τι περί ημών, διά να μη λάβωσι την τελειότητα χωρίς ημών» (Εβρ.ια:39-40).
Οι προφήτες
προείπαν για το δώρο του Αγίου πνεύματος και επιθύμησαν να συμμετέχουν σ’ αυτή
την δόξα, αλλά ο Θεός κράτησε το βάπτισμα του Αγίου Πνεύματος για την εκκλησία
της Καινής Διαθήκης.
«Περί της οποίας σωτηρίας εξεζήτησαν και
εξηρεύνησαν οι προφήται οι προφητεύσαντες περί της χάριτος, ήτις έμελλε να έλθη
εις εσάς· ερευνώντες εις τίνα ή ποίον καιρόν εφανέρονε το εν αυτοίς Πνεύμα του
Χριστού, ότε προεμαρτύρει τα πάθη του Χριστού και τας μετά ταύτα δόξας· εις
τους οποίους απεκαλύφθη ότι ουχί δι' εαυτούς, αλλά δι' ημάς υπηρέτουν αυτά, τα
οποία τώρα ανηγγέλθησαν προς εσάς διά των κηρυξάντων το ευαγγέλιον εις εσάς εν
Πνεύματι Αγίω τω αποσταλέντι απ' ουρανού, εις τα οποία επιθυμούσιν οι άγγελοι
να παρακύψωσι» (Α΄Πέτρ.α:10-12).
Οι Γραφές πολύ
καθαρά μας πληροφορούν ότι το Πνεύμα του Θεού ασχολήθηκε με τους ανθρώπους με
διάφορους τρόπους στην Παλιά Διαθήκη. Άνθρωποι του Θεού κινήθηκαν δια του Αγίου
Πνεύματος (Β΄Πέτρ.α:21). Το Πνεύμα του Θεού έχριε εκλεκτά αγγεία για
συγκεκριμένους σκοπούς. Παρόλα αυτά, ξεκινώντας την ημέρα της Πεντηκοστής, ο
Θεός μας επεφύλασσε μια καινούρια εμπειρία ανώτερης διάστασης.
Σήμερα, μπορούμε
να έχουμε την μόνιμη παρουσία Του στην ζωή μας, που μας δίνει την δύναμη να
υπερνικούμε την αμαρτία, με τρόπο που ήταν άγνωστος κάτω από το Νόμο
(Ρωμ.η:3-4).
Αυτή η εσωτερική
δύναμη του Πνεύματος, είναι ο καθοριστικός παράγοντας που διακρίνει την
καινούρια διαθήκη από την παλιά (Ιερεμ.λα:31-33 & Ιεζεκ.ια:19).
Πριν από την ημέρα
της Πεντηκοστής, οι άνθρωποι δεν ήταν αναγεννημένοι με την έννοια της Καινής
Διαθήκης, δεν ήταν βαπτισμένοι με το Άγιο Πνεύμα όπως περιγράφεται στο βιβλίο
των Πράξεων.
Πριν την Πεντηκοστή,
ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, η μητέρα του Ελισάβετ και ο πατέρας του Ζαχαρίας, πληρώθηκαν
με το Άγιο Πνεύμα σε συγκεκριμένες στιγμές (Λουκ.α:15, 41, 67). Ωστόσο, η
εμπειρία τους αυτή, δεν ήταν ίδια με την εμπειρία της εκκλησίας της Καινής
Διαθήκης, γιατί το Άγιο Πνεύμα δεν είχε δοθεί ακόμα. Ο Ιωάννης δεν ήταν
βαπτισμένος με το Άγιο Πνεύμα, ούτε οι μαθητές του (Λουκ.γ:16, ζ:28,
Πράξ.ιθ:1-6).
Στο Λουκ.α:15 η
φράση: «και θέλει πληρωθή Πνεύματος Αγίου» περιγράφει την εμπειρία της Π.Δ. κατά την οποία το Άγιο Πνεύμα κινείτο
στη ζωή κάποιου για συγκεκριμένο χρόνο και συγκεκριμένο σκοπό. Στην περίπτωση
του Ιωάννη, το Άγιο Πνεύμα τον έχρισε και τον ξεχώρισε, από την κοιλιά της
μάνας του, για μια ιδιαίτερη διακονία, ακριβώς όπως είχε κάνει και με τον Ιερεμία
(Ιερεμ.α:5).
Οι γονείς του Ιωάννη
ήταν προσωρινά προικισμένοι με την δύναμη του Αγίου Πνεύματος προκειμένου να
μιλήσουν προφητικά. Μόνο μετά την Πεντηκοστή, η φράση «πληρωμένος με Πνεύμα Άγιο»,
αναφέρεται ακριβώς στο βάπτισμα του Αγίου Πνεύματος της Καινής Διαθήκης, που
ξεκίνησε εκείνη τη συγκεκριμένη μέρα.
