ΤΟ ΒΑΠΤΙΣΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ (3)

 

Η ίδρυση της εκκλησία της Καινής Διαθήκης

 

Η εκκλησία της Καινής Διαθήκης ξεκίνησε την ημέρα της Πεντηκοστής, μετά την ανάληψη του Ιησού. Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής δεν ξεκίνησε αυτή την εκκλησία, απλά προετοίμασε την οδό. Ο Ιησούς διακήρυξε ότι ο Ιωάννης είναι ο μεγαλύτερος προφήτης, αλλά αμέσως μετά διευκρίνισε: «πλην ο μικρότερος εν τη βασιλεία του Θεού είναι μεγαλήτερος αυτού» (Λουκ.ζ:28).

Σήμερα, ο καθένας που συμμετέχει στο σχέδιο της σωτηρίας του Θεού, που εκπληρώνεται με την κατοίκηση του Αγίου Πνεύματος μέσα του, έχει περισσότερα πνευματικά προνόμια, ευλογίες και δύναμη απ’ ότι είχε ο Ιωάννης ο Βαπτιστής.

Ο Ιωάννης κήρυξε ότι η Βασιλεία των ουρανών ήταν πλησίον (Ματθ.γ:1-2). Ουσιαστικά το μήνυμα της Βασιλείας ξεκίνησε με τον Ιωάννη (Ματθ.ια:11-13 & Λουκ.ις:16). Ωστόσο, αυτός δεν συμμετείχε στην πληρότητα αυτής της Βασιλείας, αφού η πληρότητα της χάρης έγινε δια Ιησού Χριστού (Ιωάν.α:16-17). Δεν ήταν βαπτισμένος με το Άγιο Πνεύμα, αλλά κήρυξε ότι ο Ιησούς θα βάπτιζε με Πνεύμα Άγιο (Ματθ.γ:11).

Στο διάστημα της διακονίας του Ιησού Χριστού, η εκκλησία της Καινής Διαθήκης δεν υπήρχε. Ο ίδιος μίλησε γι’ αυτή την εκκλησία σε μελλοντικό χρόνο «επί ταύτης της πέτρας θέλω οικοδομήσει την εκκλησίαν μου» (Ματθ.ις:18).

Πριν την ανάληψή Του, είπε στους μαθητές Του πολύ περιληπτικά «να κηρυχθή εν τω ονόματι αυτού μετάνοια και άφεσις αμαρτιών εις πάντα τα έθνη, γινομένης αρχής από Ιερουσαλήμ» (Λουκ.κδ:47).

Τους είπε ακόμα να περιμένουν στην Ιερουσαλήμ μέχρι να βαπτιστούν με Πνεύμα Άγιο. Το Πνεύμα θα τους έδινε την δύναμη να γίνουν μάρτυρές Του (Λουκ.κδ:49, Πράξ.α:4-8).

Η εκκλησία της Καινής Διαθήκης χρονολογείται μάλλον από την ημέρα της Πεντηκοστής, παρά από τις μέρες που κήρυττε ο Ιωάννης ή από τις μέρες της διακονίας του Ιησού.

Ο Θεός είχε σχεδιάσει μια καινούρια διαθήκη με τον άνθρωπο κι αυτή η διαθήκη απαιτούσε τον θάνατο και την ανάσταση του Χριστού πριν ισχύσει. Αυτή η καινούρια διαθήκη περιλάμβανε και την βάπτιση στο Άγιο Πνεύμα (Ιερεμ.λα:31-33, Β΄Κορ.γ:3-6).

Πριν τεθεί σε ισχύ η Καινή Διαθήκη, ο Ιησούς έπρεπε να πεθάνει «Και διά τούτο είναι μεσίτης διαθήκης καινής, ίνα διά του θανάτου, όστις έγεινε προς απολύτρωσιν των επί της πρώτης διαθήκης παραβάσεων, λάβωσιν οι κεκλημένοι την επαγγελίαν της αιωνίου κληρονομίας. Διότι όπου είναι διαθήκη, ανάγκη να υπάρχη θάνατος εκείνου, όστις έκαμε την διαθήκην» (Εβρ.θ:15-16).

Ο Ιησούς έγινε μεσίτης αυτής της Νέας Διαθήκης με τον θάνατό Του και η ανάστασή Του έκανε το θάνατο αποτελεσματικό (Ρωμ.δ:24-25).

Γι’ αυτό, το Άγιο Πνεύμα δόθηκε μόνο μετά τον θάνατο και την ανάσταση του Ιησού:

«Τούτο δε είπε περί του Πνεύματος, το οποίον έμελλον να λαμβάνωσιν οι πιστεύοντες εις αυτόν· διότι δεν ήτο έτι δεδομένον Πνεύμα Άγιον, επειδή ο Ιησούς έτι δεν εδοξάσθη» (Ιωάν.ζ:39).

«Εγώ όμως την αλήθειαν σας λέγω· συμφέρει εις εσάς να απέλθω εγώ. Διότι εάν δεν απέλθω, ο Παράκλητος δεν θέλει ελθεί προς εσάς· αλλ' αφού απέλθω, θέλω πέμψει αυτόν προς εσάς» (Ιωάν.ις:7).

Η εκκλησία της Καινής Διαθήκης ξεκίνησε την ημέρα της Πεντηκοστής, μετά το θάνατο, την ταφή και την ανάσταση του Κυρίου που έκαναν διαθέσιμη την Καινή Διαθήκη.