Αν ο Θεός μας έχει προσδιορίσει για σωτηρία, γιατί να πάμε
στην εκκλησία;
Η συμμετοχή ενός Χριστιανού στο σώμα του Χριστού δεν έχει
σκοπό την σωτηρία (γιατί έχει ήδη σωθεί), ούτε η συνάθροιση των Χριστιανών έχει
σκοπό τη σωτηρία των άπιστων (αν και ένας άπιστος μπορεί να σωθεί σε μια
συνάθροιση από καιρό σε καιρό). Ο σκοπός της εκκλησίας, που μαζεύεται τακτικά,
είναι να εκπαιδεύσει τον πιστό ώστε να μπορέσει να υπακούσει και να υπηρετήσει
τον Χριστό, όπως εξηγεί ο Παύλος:
Εφεσ.δ:11 Και αυτός έδωκεν άλλους μεν αποστόλους, άλλους δε
προφήτας, άλλους δε ευαγγελιστάς, άλλους δε ποιμένας και διδασκάλους,
Εφεσ.δ:12 προς την τελειοποίησιν των αγίων, διά το έργον της
διακονίας, διά την οικοδομήν του σώματος του Χριστού,
Εφεσ.δ:13 εωσού καταντήσωμεν πάντες εις την ενότητα της
πίστεως και της επιγνώσεως του Υιού του Θεού, εις άνδρα τέλειον, εις μέτρον
ηλικίας του πληρώματος του Χριστού,
Εφεσ.δ:14 διά να μη ήμεθα πλέον νήπιοι, κυματιζόμενοι και
περιφερόμενοι με πάντα άνεμον της διδασκαλίας, διά της δολιότητος των ανθρώπων,
διά της πανουργίας εις το μεθοδεύεσθαι την πλάνην,
Εφεσ.δ:15 αλλά αληθεύοντες εις την αγάπην να αυξήσωμεν εις
αυτόν κατά πάντα, όστις είναι η κεφαλή, ο Χριστός,
Εφεσ.δ:16 εξ ου παν το σώμα συναρμολογούμενον και
συνδεόμενον διά πάσης συναφείας των συνεργούντων μελών, κατά την ανάλογον
ενέργειαν ενός εκάστου μέρους κάμνει την αύξησιν του σώματος προς οικοδομήν
εαυτού εν αγάπη.
Το γεγονός ότι ο Θεός εξέλεξεν ημάς δι' αυτού προ
καταβολής κόσμου (Εφες.α:4) δεν αναιρεί την ανάγκη της συνάθροισης. Αντίθετα,
γνωρίζοντας ότι επιλεχθήκαμε από τον Θεό να είμαστε παιδιά Του κατά χάρη, μας
υποχρεώνει ακόμα περισσότερο να επιδιώξουμε να Τον ευχαριστήσουμε, και οι
τακτικές συναθροίσεις των αγίων, είναι το μέσο που ο Θεός μας έχει δώσει για να
μας βοηθήσει να το κάνουμε.
