Η Βίβλος λέει στις συζύγους, στην Εφες.ε:24 «αι γυναίκες ας υποτάσσωνται εις τους άνδρας αυτών κατά πάντα». Τι θα κάνει λοιπόν μια χριστιανή γυναίκα, αν ο σύζυγός της της λέει να μην μιλάει στα παιδιά της για το Ευαγγέλιο; Ο Θεός θέλει να υπακούσει αυτή την εντολή;
Ακόμα, αν ένας σύζυγος απαιτεί από την γυναίκα του να τον
ακολουθεί στις τελετές της ορθόδοξης εκκλησίας, αυτή πρέπει να υπακούσει;
Αν ο σύζυγος θέλει τα παιδιά να παρακολουθούν κατηχητικό σχολείο της ορθόδοξης εκκλησίας, τι πρέπει να κάνει η σύζυγος;
Υπάρχουν τρία χωριστά ζητήματα εδώ, που μια
χριστιανική γυναίκα μπορεί να βρεθεί αντιμέτωπη. Πώς μπορεί να ευαγγελίσει τον άπιστο σύζυγό
της; Πώς να μιλήσει στα παιδιά της; Πρέπει
να παρακολουθεί τη λατρεία ψεύτικων θεών μαζί του; Πρώτα ας δούμε πώς αυτή μπορεί
να ευαγγελίσει τον σύζυγό της.
Οι γυναίκες πρέπει να κερδίσουν τους
συζύγους τους με την συμπεριφορά τους, όχι με τα λόγια τους.
Ο απόστολος Πέτρος έγραψε για τις συζύγους των οποίων
οι άντρες είναι ανυπάκουοι στο λόγο του Θεού (αυτό καλύπτει και τους άπιστους συζύγους
και αυτούς που λένε ότι είναι χριστιανοί και είναι ανυπάκουοι):
Α’ Πέτρ.γ:1,2 Ομοίως
αι γυναίκες, υποτάσσεσθε εις τους άνδρας υμών, ίνα και εάν τινές απειθώσιν εις
τον λόγον, κερδηθώσιν άνευ του λόγου διά της διαγωγής των γυναικών, αφού ίδωσι
την μετά φόβου καθαράν διαγωγήν σας.
Οι Γραφές λοιπόν, καθιστούν σαφές ότι οι γυναίκες δεν
πρέπει να προσπαθούν να κερδίσουν τους συζύγους τους, κηρύττοντάς τους το
Ευαγγέλιο. Αντίθετα, πρέπει να τους κερδίσουν με την υπακοή τους, και την καθαρή
και σεβάσμια συμπεριφορά τους προς αυτούς.
Μια λέξη κλειδί που πολλοί παραβλέπουν στην Α’ Πέτρ.γ:1
είναι η λέξη «Ομοίως». Αυτό σημαίνει ότι ο απόστολος Πέτρος
αναφέρεται σε μια άλλη ομάδα για την οποία μιλούσε πριν. Στο προηγούμενο
κεφάλαιο, ακριβώς πριν μιλήσει για τις συζύγους, ο Πέτρος μιλάει στους σκλάβους
όπου λέει κάτι παρόμοιο:
Α’ Πέτρ.β:18 Οι
οικέται υποτάσσεσθε εν παντί φόβω εις τους κυρίους σας, ου μόνον εις τους
αγαθούς και επιεικείς, αλλά και εις τους διεστραμμένους.
Ο Πέτρος έλεγε στους σκλάβους ή υπηρέτες να ακολουθήσουν
το παράδειγμα του Χριστού με τους κυρίους τους, ακόμη και αν τα αφεντικά τους
ήταν σκληροί και τους έκαναν να υποφέρουν.
Το θέμα ήταν ότι, ακολουθώντας το παράδειγμα του Χριστού, ίσως να μπορούσαν
να κερδίσουν κάποιους από τους κυρίους τους, με τη συμπεριφορά τους.
Μήπως ο Πέτρος λέει ότι οι γυναίκες είναι σκλάβες;
Όχι. Αλλά αυτό που λέει είναι ότι
«ομοίως» ή με τον ίδιο τρόπο που μόλις είχε πει στους σκλάβους να υποτάσσονται στους
κυρίους τους, ακόμη και στους διεστραμμένους, έτσι και οι γυναίκες, να
χρησιμοποιούν αυτήν την προσέγγιση στους συζύγους τους, προσπαθώντας να τους κερδίσουν
στον Χριστό.
Ένας σύζυγος, μπορεί να επιτρέπει στο παιδί του να
πηγαίνει στο κατηχητικό της ορθόδοξης εκκλησίας, αλλά ο ίδιος να μην θέλει να
ακούσει τίποτα περί Θεού και να απαγορεύει στην γυναίκα του να μιλάει στο παιδί
για την αλήθεια του Ευαγγελίου. Πώς πρέπει μια χριστιανική γυναίκα να χειριστεί
αυτή την κατάσταση;
Η απάντηση στο ερώτημα αυτό μπορεί να βρεθεί σε δύο εδάφια
της Γραφής. Το πρώτο βρίσκεται στην Καινή Διαθήκη στο βιβλίο των Πράξεων. Οι απόστολοι είχαν φυλακιστεί από τον αρχιερέα
επειδή τριγυρνούσαν κηρύττοντας το Ευαγγέλιο, αλλά ο άγγελος του Κυρίου ήρθε τη
νύχτα και τους ελευθέρωσε και τους είπε να συνεχίσουν το κήρυγμα του
Ευαγγελίου. Οι αρχιερείς τους συνέλαβαν
και πάλι και τους έφεραν ενώπιον τους, όπου πραγματοποιήθηκε η παρακάτω συνομιλία:
Πράξ.ε:27-30 Και αφού έφεραν
αυτούς, έστησαν εν τω συνεδρίω. Και ηρώτησεν αυτούς ο αρχιερεύς λέγων· Δεν σας παρηγγείλαμεν ρητώς να μη διδάσκητε
εν τω ονόματι τούτω; και ιδού, εγεμίσατε την Ιερουσαλήμ από της διδαχής
σας, και θέλετε να φέρητε εφ' ημάς το αίμα του ανθρώπου τούτου. Αποκριθείς δε ο
Πέτρος και οι απόστολοι, είπον· Πρέπει να πειθαρχώμεν εις τον Θεόν μάλλον παρά εις τους ανθρώπους.
Ο Θεός των πατέρων ημών ανέστησε τον Ιησούν, τον οποίον σεις εθανατώσατε
κρεμάσαντες επί ξύλου·
Βλέπουμε λοιπόν ότι όταν η επίγεια εξουσία μας μας
λέει να μην μιλάμε το Ευαγγέλιο, έχουμε μια ανώτερη εξουσία, τον Θεό, που μας
αναγκάζει να το κάνουμε. Μερικοί μπορεί να πουν: «Καλά αυτοί ήταν άντρες, όχι
γυναίκες». Δεν υπάρχει απολύτως κανένας
λόγος που αυτή η αρχή δεν πρέπει να εφαρμόζεται σε μια γυναίκα ή μια σύζυγο.
Μερικές φορές, ακόμη και μια σύζυγος πρέπει να εναντιωθεί
στον σύζυγό της, για χάρη του Θεού ή για να σωθούν μέλη της οικογένειας από τις
κακές ενέργειες του συζύγου της. Για
παράδειγμα πάνω σ’ αυτό, θα εξετάσουμε στην Παλαιά Διαθήκη, μια γυναίκα με το
όνομα Αβιγαία.
Στο Α’ Σαμ.κε, διαβάζουμε για ένα άνδρα, τον Νάβαλ που
είχε μια γυναίκα, την Αβιγαία. Η Βίβλος μας λέει ότι ήταν κακός άνθρωπος. Ο Δαβίδ
και οι άνδρες του είχαν ανάγκη από τροφή και νερό, έτσι έστειλε μερικούς άνδρες
να ζητήσουν βοήθεια από τον Νάβαλ. Ο Νάβαλ
με αγένεια γύρισε τους άνδρες του Δαβίδ πίσω, αρνούμενος να βοηθήσει, λέγοντας
ποιος νομίζει ότι είναι ο Δαβίδ, να ζητάει μια τέτοια βοήθεια.
Ο Δαβίδ ακούει την απάντηση και αρμάτωσε 400 από τους
άνδρες του για να πάνε να σκοτώσουν τον Νάβαλ και όλους τους άντρες του σπιτιού
του. Η Αβιγαία ακούει το κακό που είχε
κάνει ο σύζυγός της και για τον επικείμενο θάνατο όλων των ανδρών του σπιτιού
της από τα χέρια του Δαβίδ και των ανδρών του.
Λέει στους υπηρέτες να πάρουν τροφές και να πάνε να
συναντήσουν τον Δαβίδ και τους άντρες του.
Στο Α’ Σαμ.κε:19 διαβάζουμε «προς τον Νάβαλ όμως τον άνδρα αυτής δεν
εφανέρωσε τούτο».
Πήγε κυριολεκτικά κρυφά πίσω από την πλάτη του να κάνει ό, τι ήταν σωστό
για να σώσει την οικογένειά της.
Όταν συνάντησε τον Δαβίδ του είπε ότι ο σύζυγός της έκανε
λάθος και ότι αυτή επρόκειτο να επανορθώσει τις κακές ενέργειες του συζύγου
της. Ο Δαβίδ της λέει στο Α’ Σαμ.κε:32 –
«Ευλογητός
Κύριος ο Θεός του Ισραήλ, όστις σε απέστειλε την ημέραν ταύτην εις συνάντησίν
μου».
Αυτό δεν ήταν λάθος, ή κάποια αμαρτία εκ μέρους της
Αβιγαίας, την οποία έπρεπε να εξομολογηθεί αργότερα. Ο Θεός ήθελε να ενεργήσει
ενάντια στις κακές ενέργειες του συζύγου της για να σώσει τους άντρες του
σπιτιού της από βέβαιο θάνατο.
Αλλά, ας δούμε τι γίνεται με μια χριστιανή και τα
παιδιά της. Ενώ πρέπει να παραμείνει
σιωπηλή προς τον σύζυγό της όπως λέει η Α’ Πέτρ.γ:1-2, η κατάσταση είναι
διαφορετική με τα παιδιά της. Γιατί είναι διαφορετική; Ο λόγος είναι ότι τα
παιδιά δεν είναι η εξουσία της. Προσέξτε ότι στην Α’ Πέτρ.β και Α’ Πέτρ.γ, ο
Πέτρος μιλάει για τον τρόπο που πρέπει
να μιλάμε και να ενεργούμε προς αυτούς που είναι από πάνω μας. Λέει στους δούλους ή τους υπηρέτες να κερδίσουν
τους κυρίους τους με την συμπεριφορά τους και λέει το ίδιο τις συζύγους προς
τους συζύγους τους.
Αλλά μήπως αυτό σημαίνει ότι ένας σκλάβος ή υπηρέτης
δεν μπορούσε και δεν θα έπρεπε να μοιραστεί το ευαγγέλιο με ένα συνάδελφό του; Και
βέβαια όχι! Έχουν εντολή από τον Θεό να το κάνουν. Με τον ίδιο τρόπο, μια
χριστιανική μητέρα έχει υποχρέωση να μοιραστεί το ευαγγέλιο με τους ίσους της,
και ιδίως με τα παιδιά που βρίσκονται υπό τη φροντίδα της.
Τι γίνεται με την παρακολούθηση
τελετουργιών ψεύτικων θεών;
Να, τι μας λέει η Γραφή:
14 Μη ομοζυγείτε με τους απίστους·
διότι τίνα μετοχήν έχει η δικαιοσύνη με την ανομίαν; τίνα δε κοινωνίαν το φως
προς το σκότος;
15 Τίνα δε συμφωνίαν ο Χριστός με
τον Βελίαλ; ή τίνα μερίδα ο πιστός με τον άπιστον;
16 Τίνα δε συμβίβασιν ο ναός του Θεού με τα
είδωλα; διότι σεις είσθε ναός Θεού ζώντος, καθώς είπεν ο Θεός ότι θέλω
κατοικεί εν αυτοίς και περιπατεί, και θέλω είσθαι Θεός αυτών, και αυτοί
θέλουσιν είσθαι λαός μου.
17 Διά τούτο. Εξέλθετε εκ μέσου αυτών και αποχωρίσθητε,
λέγει Κύριος, και μη εγγίσητε ακάθαρτον, και εγώ θέλω σας δεχθή,
Β’ Κορ.ς:14-17
Είναι ένα πράγμα, αν ο σύζυγός σου θέλει να
παρακολουθήσεις ένα διαφορετικό χριστιανικό δόγμα, απ’ αυτό που παρακολουθείς. Ίσως ήσουν Ευαγγελική και ο σύζυγος
Πεντηκοστιανός. Τότε, θα πρέπει να τον ακολουθήσεις στην Πεντηκοστιανή εκκλησία.
Συμπέρασμα
Οι χριστιανές γυναίκες έχουν σαφή καθοδήγηση για το
πώς να χειριστούν ένα άπιστο σύζυγο και πατέρα των παιδιών τους. Πρέπει να υποταχθούν στον σύζυγό τους και να προσπαθήσουν
να τον κερδίσουν στον Χριστό, όχι με λόγια, αλλά με την καθαρή και ευλαβική
συμπεριφορά τους. Όσο αφορά όμως στα παιδιά τους ή άλλους, μπορεί να έρχονται
σε επαφή ακολουθώντας το παράδειγμα της Αβιγαία, πηγαίνοντας πίσω από την πλάτη
του συζύγου τους για να κάνουν αυτό που τις πρόσταξε ο Θεός.
Θα πρέπει να μοιράζονται το ευαγγέλιο με
τους άλλους και ιδιαίτερα με τα παιδιά τους.
Η Αβιγαία αναγνώρισε ότι ο σύζυγός της ήταν λάθος σε
μια συγκεκριμένη περιοχή. Έτσι και μια χριστιανική μητέρα, μπορεί να διατηρήσει
το σεβασμό για τον πατέρα των παιδιών της, αλλά την ίδια στιγμή να τους διδάξει
την θεϊκή αρχή ότι θα πρέπει πάντα «να υπακούν τον Θεό παρά στους ανθρώπους». Αν
κάποιος μας πει να μην μιλάμε στους άλλους για το Ευαγγέλιο, μπορούμε και
πρέπει να παρακούσουμε μια τέτοια εντολή, επειδή ο Θεός είναι η ανώτατη εξουσία
μας.
Επίσης, ακολουθώντας την αρχή «να πειθαρχώμεν εις τον Θεόν μάλλον παρά εις τους
ανθρώπους» δεν νομίζω ότι μια γυναίκα θα πρέπει
να παρακολουθήσει ένα βουδιστικό, ινδουιστικό, ισλαμικό ή άλλο μη-χριστιανικό τόπο
λατρείας. Η Γραφή είναι σαφής όταν λέει «Τίνα δε συμβίβασιν ο ναός του Θεού
με τα είδωλα;... Εξέλθετε εκ μέσου αυτών και
αποχωρίσθητε, λέγει
Κύριος, και μη εγγίσητε ακάθαρτον, και εγώ θέλω σας δεχθή».
Είναι ένα πράγμα, αν ο άπιστος σύζυγος μιας γυναίκας θέλει
να ζήσει ειρηνικά μαζί της. Η Βίβλος μας λέει στην Α’ Κορ.ζ:13 τι πρέπει να
κάνει: «και γυνή ήτις έχει άνδρα άπιστον, και αυτός
συγκατανεύει να συνοική μετ' αυτής, ας μη αφίνη αυτόν».
Αλλά αυτή δεν μπορεί να πάει κόντρα στον Κύριό της,
είτε πρόκειται να μοιραστεί την πίστη της με άλλους, συμπεριλαμβανομένων των
παιδιών της ή να συμμετέχει σε ναό ειδώλων.
Η Γραφή είναι σαφής ότι πρέπει να αγαπάμε τον Χριστό περισσότερο
από την οικογένειά μας και για μια χριστιανή γυναίκα, αυτό περιλαμβάνει και τον
σύζυγό της:
Ματθ.ι:36-38 και εχθροί του ανθρώπου
θέλουσιν είσθαι οι οικιακοί αυτού. Όστις αγαπά πατέρα ή μητέρα υπέρ εμέ, δεν είναι άξιος
εμού· και όστις αγαπά υιόν ή θυγατέρα υπέρ εμέ, δεν είναι άξιος εμού· και όστις δεν λαμβάνει τον σταυρόν αυτού και ακολουθεί
οπίσω μου, δεν είναι άξιος εμού.
Τέλος, θέλω να τονίσω ότι όταν μια γυναίκα πρέπει να πάει
πίσω από την πλάτη του συζύγου της, όπως έκανε η Αβιγαία, πρέπει να είναι η εξαίρεση,
κάτι που γίνεται σπάνια. Θα γίνει μόνο σε
περίπτωση ζωής και θανάτου και όχι για οποιαδήποτε διαφωνία. Και το Ευαγγέλιο,
είναι μια κατάσταση ζωής και θανάτου. Η αιώνια ζωή των παιδιών σας κρέμεται απ’
αυτήν την ισορροπία.
