Τρίτη εντολή - «Μη λάβης το όνομα Κυρίου του Θεού σου επί ματαίω» (2)

Ένα περιστατικό που αναφέρεται στην Καινή Διαθήκη και που σχετίζεται με το να μην χρησιμοποιούμε το όνομα του Θεού μάταια, υπάρχει στις Πράξεις ιθ, με τους γιους του Σκευά. Αυτός ήταν ένας εβραίος αρχιερέας που είχε 7 γιους, οι οποίοι προσπάθησαν να βγάλουν ένα δαιμόνιο χρησιμοποιώντας το όνομα του Χριστού. Μάλιστα οι Πράξεις μας λένε πως ήταν και αυτοί ανάμεσα στους περιερχόμενους εξορκιστές Ιουδαίους. Αυτοί λοιπόν, επεχείρησαν να προφέρωσιν επί τους έχοντας τα πνεύματα τα πονηρά το όνομα του Κυρίου Ιησού, λέγοντες· Σας ορκίζομεν εις τον Ιησούν, τον οποίον ο Παύλος κηρύττει (Πράξ.ιθ:13).

Κ α λ η μ έ ρ α

Τρίτη εντολή - «Μη λάβης το όνομα Κυρίου του Θεού σου επί ματαίω» (1)

Έξοδος κ:7

Φανταστείτε πως βρισκόμαστε μέσα σ’ ένα δωμάτιο στην Παλαιστίνη, χρόνια πριν έρθει ο Χριστός και παρακολουθούμε πως μια ομάδα από γραμματείς αντιγράφουν το Νόμο του Μωυσή και τους προφήτες.

Είναι ένα μικρό δωμάτιο και στην κορυφή στέκεται κάποιος που διαβάζει λέξη-λέξη, αργά-αργά το κείμενο. Αυτοί που είναι κάτω με τις μεμβράνες στα χέρια γράφουν. Ξαφνικά, αυτός που διαβάζει διακόπτει και λέει: «Η επόμενη λέξη είναι το άγιο όνομα». Με το που το λέει αυτό, όλοι μαζί αφήνουν κάτω τις μεμβράνες, τις πέννες, ό,τι και αν έκαναν, πηγαίνουν και κάνουν μπάνιο, ώστε τελετουργικά να είναι καθαροί. Μόλις τελειώνει αυτή η διαδικασία, γυρίζουν στο δωμάτιο, παίρνουν μια καινούργια πέννα που δεν είχε χρησιμοποιηθεί πριν, για να γράψουν το όνομα του Θεού: Γιάχβε.

Κ α λ η μ έ ρ α

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΕΛΕΤΗΣΟΥΜΕ ΤΙΣ 10 ΕΝΤΟΛΕΣ;

 
        

Γιατί να μελετήσουμε λοιπόν, τις 10 Εντολές; Γιατί μόνο και μόνο επειδή οι άνθρωποι και οι ανθρώπινες κοινωνίες όσο περνούν τα χρόνια θα εκφυλίζονται, δηλαδή δεν θα έχουν ηθικά εμπόδια στο να κάνουν ό,τι θέλουν, η Εκκλησία του Χριστού θα έπρεπε να κρατά τις 10 εντολές ψηλά. Μόνο και μόνο επειδή είμαστε του Χριστού και ζούμε κόντρα στο ρεύμα, οι 10 εντολές πρέπει να είναι κομμάτι του πως σκεφτόμαστε, πως βλέπουμε τη ζωή, πως αποφασίζουμε. Στην Αποκ.κβ:11 γράφει, Όστις αδικεί ας αδικήση έτι, και όστις είναι μεμολυσμένος ας μολυνθή έτι, και ο δίκαιος ας γείνη έτι δίκαιος, και ο άγιος ας γείνη έτι άγιος.

Μπορεί ο κόσμος να πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, τα παιδιά του Θεού όμως, προχωράνε από δόξα σε δόξα, γιατί αυτός είναι ο μόνος τρόπος να αντισταθείς.

Κ α λ η μ έ ρ α

Οι 10 εντολές - Επίλογος (2)

Ο νόμος του Θεού είναι παιδαγωγός κατά Χριστόν (Γαλ.γ:24). Ήταν τότε και συνεχίζει να είναι και σήμερα.  Ο νόμος του Θεού με βοηθάει να αναγνωρίσω την αμαρτία μέσα μου (Ρωμ.γ:20). Με αυτό το πρίσμα διαβάζω την Παλαιά Διαθήκη γιατί μαθαίνω τον χαρακτήρα του Θεού.

Και φτάνουμε στα δύο τελευταία που θα ήθελα να κρατήσουμε για σήμερα.

Κ α λ η μ έ ρ α

Οι 10 εντολές - Επίλογος (1)

Επίλογος

Έξοδος κ:1-17

Ο πρώτος λόγος που μελετήσαμε τις 10 Εντολές είναι για να θυμίσουμε ο καθένας μας στον εαυτό του, ποιο είναι το επίπεδο της χριστιανικής ζωής που ο Θεός θέλει να ζούμε. Να δούμε και να ξαναθυμηθούμε πως ο Θεός ζητάει από τους δικούς Του, αυτούς που λένε ότι είναι δικοί του, να ζουν την ζωή τους.

Το πιο εύκολο πράγμα είναι να ξεχαστούμε και να κατεβάσουμε τις  προσδοκίες μας και την ποιότητα της χριστιανικής μας ζωής. Όλη την εβδομάδα, στη δουλειά, στο σχολείο, στο δρόμο έξω, στις επαφές μας με τους ανθρώπους είναι πολύ εύκολο να ξεχάσουμε ποιοι είμαστε και να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε:

-Τι εγώ  θα κάνω τον ήρωα; Κοίταξε πως ζουν όλοι τους. Γιατί εγώ να είμαι σαν «την μύγα μες το γάλα,» και να είμαι διαφορετικός; Τι θα κερδίσω τώρα αν ζω αλλιώς;

Επίσης είναι εύκολο να κατεβάσουμε το επίπεδο μας βλέποντας άλλους μέσα στην εκκλησία. Μπορεί κάποιος να πει:

Κ α λ η μ έ ρ α

«Εδάκρυσεν ο Ιησούς»: δύο απλές λέξεις με απίστευτο βάθος

Το πιο μικρό εδάφιο της Βίβλου είναι το Ιωάν.ια:35: «Εδάκρυσεν ο Ιησούς». Παρά την γραμματική απλότητά του, είναι γεμάτο με ανεξιχνίαστη πολυπλοκότητα.

Ο Ιησούς έκλαψε αφού μίλησε με τις λυπημένες αδελφές του Λαζάρου, Μάρθα και Μαρία, βλέποντας το πένθος τους. Αυτό φαίνεται αρκετά φυσικό. Οι περισσότεροι από εμάς θα κλαίγαμε πολύ.

Κ α λ η μ έ ρ α

Γύρνα πίσω!!

Γιατί οι άνθρωποι «αποστατούν»;

Όταν κάποιοι φεύγουν από την πίστη, συνήθως κατηγορούν τις εκκλησίες, τους ποιμένες ή τους γονείς τους για το γεγονός ότι έχασαν την πίστη τους.

Αυτοί που απορρίπτουν την πίστη, σχεδόν πάντα πιστεύουν ότι κάποιοι φταίνε. Θεωρούν τους εαυτούς τους θύματα τυπολατρίας, λάθος διδασκαλιών, εκκλησιών χωρίς αγάπη, ποιμένων που συνέχεια ελέγχουν, γονιών που δεν ήταν εντάξει κτλ.

Κ α λ η μ έ ρ α

Η 10η εντολή: Μην επιθυμήσεις παν ό,τι είναι του πλησίον σου (2)

Όλοι ξέρουμε πως η ευτυχία δεν βρίσκεται όταν προσπαθείς να μαζεύεις πράγματα. Παρόλα αυτά ζούμε με τον ακριβώς αντίθετο τρόπο από αυτό που λέμε ότι πιστεύουμε. Χριστιανοί και μη-χριστιανοί.

Παράδειγμα:

Ο Έλβις Πρίσλεϊ είχε 3 τζετς, δύο Κάντιλλακς, μία Ρολς, μία Λίνκολν Κοντινένταλ, δύο Station Wagons, ένα τζιπ, ένα μικρό λεωφορείο και τρεις μοτοσικλέτες. Το αγαπημένο του αυτοκίνητο ήταν μια λιμουζίνα Κάντιλλακ του 1960. Η σκεπή του αυτοκινήτου ήταν καλυμμένη από άσπρα διαμάντια και το υπόλοιπο αυτοκίνητο είχε 40  επιστρώσεις από μπογιά που ήταν ειδικά φτιαγμένη και περιείχε τριμμένα διαμάντια. Σχεδόν όλα τα κομμάτια του αυτοκινήτου που ήταν μέταλλο, προφυλακτήρες, φανάρια, τα χερούλια από τις πόρτες, οι καθρέφτες, όλα αυτά ήταν καλυμμένα με χρυσάφι 18 καρατιών.

Κ α λ η μ έ ρ α

Η 10η εντολή: Μην επιθυμήσεις παν ό,τι είναι του πλησίον σου (1)

Έξοδος κ:17, Β' Σαμουήλ ια:1-5, Ρωμαίους ζ:5-12

Μια από τις ιστορίες του Λέων Τολστόι, είναι μικρή ιστορία αυτή έχει τον τίτλο «Πόση γη χρειάζεται ένας άνθρωπος;» Η ιστορία μιλάει για έναν αγρότη, τον Παχόμ που ο ίδιος απόκτησε περιουσία και τα υπάρχοντα του τα πολλά, άναψαν μέσα του μια επιθυμία να αποκτήσει όλο και πιο πολλά. Η τύχη το έφερε και συνάντησε ο Παχόμ έναν άλλο αγρότη που ήρθε από πάνω από τον Βόλγα και επίσης έναν πλανόδιο έμπορο που ταξίδευε από μέρος σε μέρος. Από αυτούς, λοιπόν, ο Παχόμ έμαθε για απέραντες εκτάσεις γης που μπορούσε να τις αποκτήσει καθένας για «ένα κομμάτι ψωμί» όπως λέμε, από κάποιους που έμεναν πολύ μακριά, και ήταν νομάδες, είχαν ζώα και μετακινούνταν από μέρος σε μέρος. Αυτούς τους έλεγαν  «Μπασκίρς».

Κ α λ η μ έ ρ α

Η 9η Εντολή - Μην ψευδομαρτυρήσεις (4)

ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΨΕΜΑ ΤΟΣΟ ΕΥΚΟΛΟ;

Γιατί όμως το ψέμα είναι τόσο εύκολο; Ακόμη και αν δεν έχουμε πει ψέματα στο δικαστήριο, έχουμε πιάσει τον εαυτό μας ίσως στο κουτσομπολιό, ίσως λέγοντας ψέματα για να μη πληγώσουμε κάποιον, ίσως κρίνοντας αβίαστα όπως αναφέραμε. Αυτός που κακολογεί βρίσκει πάντα εύκολα ακροατήριο. Γιατί Οι λόγοι του ψιθυριστού καταπίνονται ηδέως και καταβαίνουσιν έως των ενδομύχων της κοιλίας (Παρ.ιη:8, κς:22).

Κ α λ η μ έ ρ α

Η 9η Εντολή - Μην ψευδομαρτυρήσεις (3)

Έξοδος κ:16, Α' Βασιλέων κα:1-13, Ματθαίος κς:57-61

Ξεκινώντας πάλι από την Παλαιά Διαθήκη, θέλω μια φορά ακόμη να είναι ξεκάθαρο στο μυαλό μας πως ο λόγος του Θεού με αυτή την εντολή μας διδάσκει πως το σύστημα της δικαιοσύνης πρέπει να λειτουργεί «καθαρά». Πρέπει ο καθένας να προστατεύεται από ψευδομαρτυρία εναντίον του αλλά και η ίδια η απονομή δικαιοσύνης να «εξασφαλίζεται».

Εκτός από την απαγόρευση της ψευδομαρτυρίας, και οι κριτές έπρεπε να μείνουν αμερόληπτοι. Δεν έπρεπε να δωροδοκηθούν. Όταν ο Ιοθόρ είπε στον Μωυσή να διαλέξει ανθρώπους για να τους αναθέσει ευθύνες και αυτοί να σηκώνουν μαζί του το βάρος του λαού, είπε τα εξής:

Κ α λ η μ έ ρ α

Η 9η Εντολή - Μην ψευδομαρτυρήσεις (2)

ΛΟΓΟΙ  ΕΞΑΙΤΙΑΣ  ΤΩΝ  ΟΠΟΙΩΝ  ΛΕΜΕ  ΨΕΜΑΤΑ

Τι είναι αυτό άραγε που κάνει τους ανθρώπους και εμάς, να λέμε ψέματα; Και ποιοι είναι μερικοί τρόποι με τους οποίους λέμε ψέματα χωρίς όμως να τα ονομάζουμε ψέματα;

1. Πρώτα από όλα: κακία. Πολλές φορές λέγεται ένα ψέμα από κακία. Επειδή θέλουμε να κάνουμε κακό στον άλλον. Λες ένα ψέμα και με το ψέμα αυτό ο άλλος καταστρέφεται.

Κ α λ η μ έ ρ α

Η 9η Εντολή - Μην ψευδομαρτυρήσεις (1)

Έξοδος κ:16, Α' Βασιλέων κα:1-13, Ματθαίος κς:57-61

«Μη ψευδομαρτυρήσεις κατά του πλησίον σου μαρτυρίαν ψευδή». 

Σε όλες τις εντολές βρίσκουμε πολλές διαφορετικές πτυχές τις οποίες αξίζει να σκεφτούμε.

Όταν μιλούσαμε για το «Μη φονεύσεις» ο λόγος του Θεού μας πήγε στην Καινή Διαθήκη, στην οργή, στον θυμό. Όταν μιλούσαμε για την μοιχεία, η Αγία Γραφή μας πήγε στο να προσέχουμε τα μάτια μας, το που κοιτάμε και τι σκεφτόμαστε. Όταν μελετήσαμε το «Μη κλέψεις» είδαμε πως μπορεί να παραβούμε την εντολή όχι μόνο όταν παίρνουμε κάτι που ανήκει σε κάποιον άλλον, αλλά επίσης και όταν δεν δίνουμε, αλλά κρατούμε για μας αυτά που ανήκουν σε άλλους, π.χ. το δέκατο μας στον Θεό, τους φόρους μας στο κράτος, τους μισθούς σε αυτούς που εργάζονται για μας, όταν εμείς σαν εργαζόμενοι δεν κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε, κ.ο.κ.

Κ α λ η μ έ ρ α