«Δια τούτο αφήσαντες την αρχικήν διδασκαλίαν
του Χριστού, ας φερώμεθα προς την τελειότητα, χωρίς να βάλλωμεν εκ νέου
θεμέλιον μετανοίας από νεκρών έργων, και πίστεως εις Θεόν, της διδαχής των
βαπτισμών, και της επιθέσεως των χειρών, και της αναστάσεως των νεκρών, και της
κρίσεως της αιωνίου»
(Εβρ.ς:1-2).
·
«Ούτοι δε ήσαν
ευγενέστεροι παρά μας εν Θεσσαλονίκη, καθότι εδέχθησαν τον λόγον μετά πάσης
προθυμίας, εξετάζοντες καθ’ ημέραν τας γραφάς, αν ούτως έχωσι ταύτα» (Πράξ.ιζ:11).
· «τα ιερά γράμματα, τα
δυνάμενα να σε σοφίσωσιν εις σωτηρίαν, δια μας πίστεως μας εν Χριστώ Ιησού. Όλη
η γραφή είναι θεόπνευστος, και ωφέλιμος μας διδασκαλίαν, μας έλεγχον, μας
επανόρθωσην, μας εκπαίδευσιν την μετά μας δικαιοσύνης, δια να είναι τέλειος ο
άνθρωπος του Θεού, ητοιμασμένος εις παν έργον αγαθόν» (Β’ Τιμ.γ:15-17).
Αξίζει να μελετάει κανείς τη Γραφή, το λόγο
του Θεού, γιατί μας αποκαλύπτει το δρόμο της σωτηρίας και της αιώνιας ζωής.
Είναι η ανώτατη εξουσία σε θέματα πίστης, ηθικής και τρόπου ζωής. Η Γραφή,
βασικά, είναι απλή και γραμμένη έτσι ώστε να γίνεται κατανοητή, και να μπορούν
να την υπακούσουν όλοι.