Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2019

Η ΒΙΒΛΟΣ (2)


ΠΩΣ ΓΡΑΦΤΗΚΕ Η ΒΙΒΛΟΣ;


Α. Ο ΘΕΟΣ ΕΓΡΑΨΕ ΜΟΝΟ ΤΡΕΙΣ ΦΟΡΕΣ

Μέσα απ’ τις Γραφές βλέπουμε ότι ο Θεός έγραψε μόνο τρεις φορές:

·        Οι δέκα εντολές γράφτηκαν πάνω στις πέτρινες πλάκες (Έξοδ.λα:18).
·        Η κρίση που γράφτηκε στον τοίχο του Βαλτάσαρ (Δαν.ε:5).
·     Το μήνυμα της χάρης (;) που έγραψε ο Κύριός μας στη σκόνη του δαπέδου του ναού (Ιωάν.η:6).

Η πρώτη φορά ήταν όταν δόθηκε ο Νόμος, τον οποίο οι άνθρωποι δεν κράτησαν. Η τελευταία φορά ήταν μια ιδιαίτερη πράξη Χάρης, η οποία και πάλι καταπατήθηκε από τους ανθρώπους.

Ένα τέταρτο παράδειγμα θείας γραφής είναι όταν ο Θεός γράφει στις σάρκινες πλάκες της καρδιάς μας (Β΄ Κορ.γ:3). Ο λόγος που δεν συμπεριλάβαμε αυτό το παράδειγμα με τα παραπάνω, είναι ότι γίνεται από το Άγιο Πνεύμα και δεν είναι γράψιμο κυριολεκτικά.


Β. Η ΒΙΒΛΟΣ ΕΧΕΙ ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ.

Για το γράψιμο της Βίβλου, ο Θεός χρησιμοποίησε σαράντα ανθρώπους σε μια περίοδο περίπου 1600 χρόνων. Αν και χρησιμοποιήθηκαν τόσοι πολλοί άνθρωποι για ένα τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, είναι τελείως φανερό ότι η Βίβλος έχει μόνο ένα συγγραφέα. Η Βίβλος είναι το δημιούργημα ενός τέλειου, πάνσοφου νου.

Μια ευσεβής και ταπεινή μελέτη της Γραφής θα αποκαλύψει το Συγγραφέα της στο μαθητή.

Γ. Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΙΝΑΙ ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΟΣ

Β΄ Τιμ.γ:16 & Β΄ Πέτρ.α:20-21
Θεόπνευστος : Έχει να κάνει με την πνοή του Θεού.

Δ. ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΙΑΣ

Θεόπνευστος: Ετυμολογικά προέρχεται από τις λέξεις Θεός+πνέω. Σημαίνει, αυτός που έγινε με θεία έμπνευση. Είναι η δυναμική έμπνευση του Θεού στον άνθρωπο που τον ικανώνει να εκφράσει την αλήθεια. Είναι ο Ίδιος ο Θεός που μιλάει μέσα από ανθρώπους, επομένως η Βίβλος είναι ο λόγος του Θεού. Είναι ο Θεός που έχει μιλήσει κάθε της λέξη με το ίδιο Του το στόμα!

Δεν μπορούμε να εξηγήσουμε πώς το Άγιο Πνεύμα ικάνωσε τους συγγραφείς να εκπληρώσουν αυτό το έργο. Ο Θεός διαλέγει ένα αγγείο, μια ανθρώπινη προσωπικότητα και τη χρησιμοποιεί γι’ αυτό το σκοπό.

Όλη η Γραφή είναι θεόπνευστη. Αυτό σημαίνει ότι καμία γραφή δεν είναι περισσότερο θεόπνευστη από κάποια άλλη.

Ε. ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΣ

“Αποκάλυψη” είναι η ενέργεια αυτή κατά την οποία ο Θεός ανακοινώνει κατευθείαν στο ανθρώπινο μυαλό μια αλήθεια που δεν ήταν γνωστή προηγουμένως.

Η αποκάλυψη φέρνει στο φως καινούριες αλήθειες και η θεοπνευστία ελέγχει και επιβλέπει τη γνησιότητα αυτής της αλήθειας. Όλη η Γραφή δεν είναι αποκαλυμμένη αλλά είναι θεόπνευστη.

Ζ. ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΦΩΤΙΣΜΟΥ    

“Φωτισμός” είναι η ενέργεια του Αγίου Πνεύματος μέσα στο νου του ανθρώπου για να μπορέσει να καταλάβει πνευματικά πράγματα. Ο πνευματικός φωτισμός χαρακτηρίζεται από παράδοση στο Άγιο Πνεύμα.    
Παραπομπές: Α’Κορ.β:14  Εφεσ.α:18

Αποκάλυψη είναι μια θεία φανέρωση του νου του Θεού. Φωτισμός είναι μια θεία ενέργεια στο νου του ανθρώπου. Η αποκάλυψη της αλήθειας φωτίζει το νου και την καρδιά του ανθρώπου.

Η. Η ΕΚΤΑΣΗ ΤΗΣ ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΙΑΣ

Πιστεύουμε στην πλήρη θεοπνευστία του λόγου του Θεού. Η μερική θεοπνευστία είναι λάθος. Μερικοί λένε ότι η Βίβλος περιέχει το λόγο του Θεού. Εμείς πιστεύουμε ότι η Βίβλος είναι ο λόγος του Θεού. Υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα σ’ αυτές τις δύο θέσεις. Ας βεβαιωθούμε ότι γνωρίζουμε τη διαφορά.

Θ. ΓΙΑΤΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΙΑ ΤΩΝ ΓΡΑΦΩΝ:

Ο Ιησούς επικύρωσε πλήρως την Παλαιά Διαθήκη (Ματθ.ε:18).

Είναι το έργο ΕΝΟΣ πάνσοφου νου. Αν και περιέχει 66 βιβλία, γραμμένα από 40 συγγραφείς σε μια περίοδο μεγαλύτερη από 1600 χρόνια, αν και χρησιμοποιήθηκαν 3 γλώσσες, διαφορετικής οικογένειας η καθεμιά και παρόλο που οι συγγραφείς τους προέρχονται από τρεις ηπείρους, ο Ίδιος ο Θεός επόπτευσε, οδήγησε κι υπαγόρευσε τα γραφόμενα, έχοντας αυτούς τους ανθρώπους τόσο κάτω από τον έλεγχό Του, ώστε ό,τι έγραψαν είναι σαν να το έγραψε Αυτός.

Οι τύποι, τα σύμβολα και οι τελετουργίες αυτό αποκαλύπτουν π.χ. η Σκηνή του Μαρτυρίου προεικόνιζε τον Ιησού Χριστό.

Οι προφητείες σφραγίζουν το γεγονός ότι η Γραφή είναι θεόπνευστη (Α’ Πέτρ.α:10-11). Ένας πάρα πολύ μεγάλος αριθμός των προφητειών της Βίβλου έχουν ήδη εκπληρωθεί στη δική μας ζωή.

Τα ηθικά πρότυπα της Βίβλου αποδεικνύουν ότι είναι θεία (Α’ Πέτρ.α:16).

Ο Δημιουργός του ανθρώπου είναι ο συγγραφέας της Βίβλου. Γι’ αυτό, η Βίβλος αποκαλύπτει στον άνθρωπο τον εαυτό του όπως πραγματικά είναι.

Φανερώνει τη μόνη οδό σωτηρίας -τόσο απλή αλλά και τόσο βαθιά.

Από τους καρπούς της καταλαβαίνουμε ότι η Βίβλος είναι ο λόγος του Θεού (Ρωμ.ια:33). Σε κάθε περίπτωση δίνει το καλύτερο στον άνθρωπο.

Η Βίβλος θα μείνει περισσότερο απ’ το σύμπαν (Ψαλμ.ριθ:89  Ματθ.ε:18).

Ο κόσμος αναγνωρίζει ότι είναι απ’ το Θεό. Είναι Το βιβλίο. Έχει μεταφραστεί σε περισσότερες γλώσσες από κάθε άλλο. Ολόκληρες βιβλιοθήκες έχουν γραφτεί για να την ερμηνεύσουν και μπροστά της κάθε άλλο έργο υποκλίνεται.

Ι. ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΛΕΚΤΙΚΗΣ ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΙΑΣ

“Λεκτική θεοπνευστία” σημαίνει ότι κάθε λέξη στα πρωτότυπα χειρόγραφα ήταν θεόπνευστη. Λάθη μπορεί να έγιναν από τους αντιγραφείς και τους μεταφραστές, αλλά δεν υπήρχαν στο πρωτότυπο. Αν κάθε λέξη στη Βίβλο είναι θεόπνευστη, τότε δεν πρέπει να υπάρχουν λάθη γιατί ο Θεός δεν κάνει λάθη. Αν, απ’ την άλλη μεριά, δεν είναι όλη η Γραφή θεόπνευστη, τότε μπορούμε να υποθέσουμε ότι μερικά μέρη της είναι από το Θεό, ενώ άλλα είναι ανθρώπινα και σ’ αυτά είναι φυσικό να υπάρχουν λάθη. Αν μόνο οι σκέψεις και οι συλλογισμοί είναι θεόπνευστοι, τότε η Βίβλος περιέχει το λόγο του Θεού, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι έτσι. Αυτό, φυσικά, είναι λάθος. Εμείς πιστεύουμε στην απόλυτη, λέξη προς λέξη θεοπνευστία της γραφής.

Κ. ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΝ ΑΥΤΗ ΤΗ ΘΕΣΗ

1. Οι ίδιοι οι συγγραφείς το λένε.

Μωυσής: Έξοδ.κ:1  κδ:4  κε:1   Ησαΐας: Ησ.α:2   Δαβίδ: Β’ Σαμ.κγ:2  Ιερεμίας: Ιερ.α:4 α:9   Ιεζεκιήλ: Ιεζ.α:3   Ιωάννης: Αποκ.α:1   Αμώς α:1

2. Συχνά οι συγγραφείς δεν καταλάβαιναν τί έγραφαν. Ο Θεός έδωσε τις λέξεις αλλά όχι απαραίτητα και τις σκέψεις

Α’ Πέτρ.α:10-12  Δαν.ιβ:8-9  Ψαλμ.κβ:18

3. Η Γραφή θα είχε λάθη αν δεν ήταν απόλυτα θεόπνευστη

Δίνεται ιδιαίτερη σημασία σ’ απλές λέξεις. π.χ. το Εβρ.ιβ:27 αναφέρει κατά λέξη από τον Αγγ.β:6 το “έτι άπαξ”.

Δίνεται ιδιαίτερη σημασία στο χρόνο ενός ρήματος. π.χ. Ιωάν.η:58 “Εγώ ειμί”

Δίνεται ιδιαίτερη σημασία στον αριθμό (ενικό/πλθ). π.χ. Γαλ.γ:16 “σπέρμα” όχι “σπέρματα”

4. Από επιστημονική άποψη η Βίβλος είναι απόλυτα σωστή. Ωστόσο, πολλές αντιλήψεις της εποχής δεν ήταν σωστές.

π.χ. Γη, επίπεδος, κτλ.

5. Η ομολογία του Ιησού αποδεικνύει ότι η Γραφή είναι θεόπνευστη στην παραμικρή της λεπτομέρεια.

Ματθ. ε:18  Λουκ.κδ:44

6. Αν κάποια μέρη της Γραφής είναι θεόπνευστα και κάποια άλλα είναι ανθρώπινα, τότε πώς μπορούμε να τα ξεχωρίσουμε;