«Είπε προς αυτούς ο Ιησούς·
Αληθώς, αληθώς σας λέγω· Πριν γείνη ο Αβραάμ, εγώ είμαι» (Ιωάν.η:58)
Το εδάφιο αυτό στο κριτικό
κείμενο, είναι ως εξής: «εἶπεν αὐτοῖς Ἰησοῦς·
ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, πρὶν Ἀβραὰμ γενέσθαι ΕΓΩ ΕΙΜΙ».
Είναι αλήθεια, ότι ο Χριστός εδώ
φανερώνει τη θεότητα που κατοικούσε και κατοικεί μέσα Του, διότι λέει «πριν
γίνει ο Αβραάμ, ΕΓΩ ΕΙΜΙ». Δεν λέει πριν γίνει ο Αβραάμ «εγώ ήμουν», αλλά «ΕΓΩ
ΕΙΜΙ», που φανερώνει την ύπαρξη Του πέρα από το χρόνο, ότι ήταν είναι και θα
είναι, υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει.
Όμως δεν είναι πρώτη φορά που
συναντάμε το «ΕΓΩ ΕΙΜΙ» μέσα στο λόγο του Θεού. Στο ίδιο κεφάλαιο, ο Χριστός το
επαναλαμβάνει με την ίδια έννοια στο εδ.12 «...ΕΓΩ ΕΙΜΙ το φως του κόσμου».
Στο εδ.24, «...διότι εάν δεν πιστεύσητε ότι ΕΓΩ ΕΙΜΙ θέλετε
αποθάνει εν ταις αμαρτίαις υμών».
Στα επόμενα κεφάλαια ο Κύριος
συνέχισε το μεγάλο αυτό «ΕΓΩ ΕΙΜΙ» και λέει:
- Ιωάν.ι:7 «...ΕΓΩ ΕΙΜΙ η θύρα των προβάτων».
- Ιωάν.ι:11 «...ΕΓΩ ΕΙΜΙ ο ποιμήν ο καλός»
- Ιωάν.ια:25 «…ΕΓΩ ΕΙΜΙ η ανάστασις και η ζωή...»
- Ιωάν.ιγ:19 «Από του νυν σας λέγω τούτο πριν γείνη, διά να πιστεύσητε όταν γείνη, ότι ΕΓΩ ΕΙΜΙ»
- Iωάν.ιδ:6 «...ΕΓΩ ΕΙΜΙ η οδός και η αλήθεια και η ζωή»
- Ιωάν.ιε:1 «...ΕΓΩ ΕΙΜΙ η άμπελος η αληθινή...»
- Ιωάν.ιη:5-6 «απεκρίθησαν προς αυτόν, Ιησούν τον Ναζωραίον. Λέγει προς αυτούς ο Ιησούς, ΕΓΩ ΕΙΜΙ . Ίστατο δε μετ' αυτών και ο Ιούδας ο παραδίδων αυτόν. Καθώς λοιπόν είπε προς αυτούς ότι ΕΓΩ ΕΙΜΙ, απεσύρθυσαν εις τα οπίσω και έ π ε σ α ν χ α μ α ί»
- Αποκ.α:8 «...ΕΓΩ ΕΙΜΙ το άλφα και το Ωμέγα»
- Αποκ.α:17 «ΕΓΩ ΕΙΜΙ ο πρώτος και ο έσχατος και ο ζων και έγινα νεκρός και ιδού είμαι ζων εις τους αιώνας των αιώνων»
- Αποκ.β:23 «ΕΓΩ ΕΙΜΙ ο ερευνών νεφρούς και καρδίας...»
- Αποκ.κβ:16 «...ΕΓΩ ΕΙΜΙ η ρίζα και το γένος του Δαυίδ»
Όλα αυτά τα «ΕΓΩ ΕΙΜΙ» του Κυρίου
μας, δεν ειπώθηκαν τυχαία, αλλά για να ταυτίσουμε το «ΕΓΩ ΕΙΜΙ» της Καινής
Διαθήκης, με το μέγα «ΕΓΩ ΕΙΜΙ» της Παλαιάς Διαθήκης.
Αυτό είναι το όνομα με το οποίο ο
Θεός φανέρωσε τον Εαυτό Του στην Παλαιά Διαθήκη. Όταν ο Μωυσής ρώτησε τον Κύριο
ποιο είναι το όνομά Του, Εκείνος του απάντησε: «ΕΧΓΙΕ ΑΣΕΡ ΕΧΓΙΕ» που σημαίνει:
«Εγώ ειμί που Εγώ ειμί» ή όπως το μεταφράζει ο Νεόφυτος Βόμβας και οι
Εβδομήκοντα «...ΕΓΩ ΕΙΜΙ Ο ΩΝ...» (Έξοδ.γ:14).
Το τρίτο πρόσωπο του ρήματος «ΧΑΓΟΥΑ»,
είναι «ΓΙΑΧΒΕ», το κατ’ εξοχήν όνομα του Θεού στην Παλαιά Διαθήκη, στο οποίο
όταν προσθέσουμε το όνομα «ΑΥΣΗΣ» που σημαίνει «ΣΩΤΗΡ», έχουμε το σύνθετο όνομα
«ΓΙΑΧΒΕ ΑΥΣΗΣ» του οποίου η σύντμηση είναι «ΙΗΣΟΥΣ».
Το όνομα Ιησούς, το έδωκε στο Γιό
Του ο Πατέρας όπως ομολογεί ο Κύριος στο Ιωάν.ιζ:11 «...Πάτερ άγιε, τήρησον αυτούς εν τω ονόματι
Σου, ώ δέδωκάς μοι ..».
Ο Κύριος λοιπόν λέγοντας, «πριν
γίνει ο Αβραάμ ΕΓΩ ΕΙΜΙ», δεν φανέρωνε τον ανύπαρκτο «θεό Υιό», αλλά τη μία και
μοναδική θεότητα του Πατέρα Του και Πατέρα μας και Θεού Του και Θεού μας.
Δεν βλέπουμε πουθενά μέσα στις σελίδες της
Καινής Διαθήκης, οι μαθητές ή οι υπόλοιποι πιστοί να λατρεύουν κάποιο «θεό Υιό»
που φανερώθηκε. Όλοι λάτρευαν τον Πατέρα Θεό στο πρόσωπο του Κυρίου Ιησού
Χριστού.
«..πριν γίνει ο Αβραάμ Εγώ
ειμί». Τι εννοεί ο Κύριος με το «εγώ ειμί»; Λένε ότι εννοεί την προΰπαρξη
Του σαν δεύτερο πρόσωπο της θεότητας. Όμως δεν είναι αυτό που θέλει να μας πει
το «Εγώ ειμί».
Βέβαια, η πράξη ή η ενέργεια του
ρήματος «ειμί» είναι άχρονη και φυσικά αναφέρεται και στο παρελθόν, αλλά όχι
μόνο σ' αυτό. Αναφέρεται και στο παρόν και στο μέλλον. Άρα, αν θέλουμε να
αφήσουμε το εδάφιο να ερμηνεύσει τον εαυτό του, μας λέει ότι ο Χριστός ΗΤΑΝ,
ΕΙΝΑΙ και ΘΑ ΕΙΝΑΙ. Εδώ είναι η αντίφαση.
Στην Φιλιπ.β:5-8, ισχυρίζονται
ότι ο «θεός Υιός» άφησε τη δόξα Του και τη θεότητά Του και έγινε άνθρωπος. Ο
Χριστός λοιπόν, συμφωνά με τα λεγόμενα τους, κάτω εδώ στη γη ήταν άνθρωπος και
όχι «θεός Υιός», ούτε «θεός Λόγος».
Πως όμως ο Χριστός μας λέει «Εγώ
ειμί», τη στιγμή που εκείνη την ώρα, κατά τα λεγόμενα της θεωρίας της τριάδας,
δεν είναι με την ιδιότητα του «θεού Υιού»; Πώς, αφού άφησε τα ουράνια παλάτια
Του (όπως λένε) και την άρρητη δόξα Του και έγινε άνθρωπος λέει «Εγώ ειμί»;
Αν είναι έτσι όπως λένε, ο Κύριος
έπρεπε να πει, «πριν γίνει ο Αβραάμ εγώ ΗΜΟΥΝ» και όχι «πριν γίνει ο Αβραάμ ΕΓΩ
ΕΙΜΙ». Αυτό σημαίνει ότι και εκείνη την ώρα που το έλεγε ήταν ο Ένας και Μόνος Θεός,
ο Πατέρας. Αυτό άλλωστε μαρτύρησε και ο Ης.θ:6 για το παιδί που θα γεννιόταν
ότι θα είναι ο ΑΒΙ ΑΔ, που σημαίνει «ΑΙΩΝΙΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ». Αυτό διακήρυξε τότε ο Κύριος
μας, αυτό διακηρύττουμε και εμείς σήμερα.
Μια πρόσθετη απόδειξη για το ότι
το «ΕΓΩ ΕΙΜΙ» του Κυρίου μας, αναφέρεται στο «ΕΓΩ ΕΙΜΙ Ο ΩΝ» που είπε ο Θεός
στο Μωυσή, βρίσκεται στην Αποκ.α:8 όπου λέει: «ΕΓΩ ΕΙΜΙ το Α και το Ω, αρχή και
τέλος, λέγει Κύριος ο ΩN και ο ΗΝ και ο ΕΡΧΟΜΕΝΟΣ, ο ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΩΡ».
Βλέπουμε ότι ταυτίζεται ο Ιησούς
με τον Ένα και μόνο Θεό που είναι ο Παντοκράτωρ, ο Πατέρας Θεός ο Οποίος
κατοικεί πλήρως μέσα στον ένδοξο τώρα άνθρωπο Ιησού Χριστό και φανερώνεται σ'
εμάς στο πρόσωπο Του.
Αυτό ακριβώς περιγράφει και ο
Παύλος στην προς Pωμ.θ:5 «των οποίων είναι οι πατέρες, και εκ των οποίων
εγεννήθη ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΤΟ ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ Ο ΩΝ ΕΠΙ ΠΑΝΤΩΝ ΘΕΟΣ ΕΥΛΟΓΗΤΟΣ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ
ΑΜΗΝ». Ο Χριστός λοιπόν σαν Θεός, δεν είναι κάποιο άλλο δεύτερο πρόσωπο της
θεότητας, αλλά «Ο ΩΝ» με το οριστικό άρθρο «ο» που ορίζει τον ένα και μόνο υπάρχοντα
στους αιώνες Θεό.