Ι. Της
ανθρώπινης αθωότητας.
1. Αυτή η
οικονομία αρχίζει με τη δημιουργία του ανθρώπου και προχωράει μέχρι το σημείο
που ο Αδάμ και η Εύα ενέδωσαν στα λόγια του πειραστή και έπεσαν σε αμαρτία
(Γεν.γ:6). Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ο άνθρωπος είναι χωρίς αμαρτία
και δεν έχει ούτε τη γνώση του κακού.
2. Αυτή η οικονομία (το ίδιο ισχύει και για τις εφτά) τελειώνει με κρίση. Σ’ αυτή την περίπτωση, ο Αδάμ και η Εύα εκδιώκονται από τον κήπο της Εδέμ. Αυτή η κρίση περιλαμβάνει και την κατάρα της γης να φυτρώνουν αγκάθια και τριβόλια και ο άνθρωπος να βγάζει το ψωμί του με τον ιδρώτα του προσώπου του (Γεν.γ:17-24). Ο θάνατος ήρθε πάνω σ’ όλους τους ανθρώπους.