Κ α λ η μ έ ρ α

Γύρνα πίσω!!

Γιατί οι άνθρωποι «αποστατούν»;

Όταν κάποιοι φεύγουν από την πίστη, συνήθως κατηγορούν τις εκκλησίες, τους ποιμένες ή τους γονείς τους για το γεγονός ότι έχασαν την πίστη τους.

Αυτοί που απορρίπτουν την πίστη, σχεδόν πάντα πιστεύουν ότι κάποιοι φταίνε. Θεωρούν τους εαυτούς τους θύματα τυπολατρίας, λάθος διδασκαλιών, εκκλησιών χωρίς αγάπη, ποιμένων που συνέχεια ελέγχουν, γονιών που δεν ήταν εντάξει κτλ.

Κ α λ η μ έ ρ α

Η 10η εντολή: Μην επιθυμήσεις παν ό,τι είναι του πλησίον σου (2)

Όλοι ξέρουμε πως η ευτυχία δεν βρίσκεται όταν προσπαθείς να μαζεύεις πράγματα. Παρόλα αυτά ζούμε με τον ακριβώς αντίθετο τρόπο από αυτό που λέμε ότι πιστεύουμε. Χριστιανοί και μη-χριστιανοί.

Παράδειγμα:

Ο Έλβις Πρίσλεϊ είχε 3 τζετς, δύο Κάντιλλακς, μία Ρολς, μία Λίνκολν Κοντινένταλ, δύο Station Wagons, ένα τζιπ, ένα μικρό λεωφορείο και τρεις μοτοσικλέτες. Το αγαπημένο του αυτοκίνητο ήταν μια λιμουζίνα Κάντιλλακ του 1960. Η σκεπή του αυτοκινήτου ήταν καλυμμένη από άσπρα διαμάντια και το υπόλοιπο αυτοκίνητο είχε 40  επιστρώσεις από μπογιά που ήταν ειδικά φτιαγμένη και περιείχε τριμμένα διαμάντια. Σχεδόν όλα τα κομμάτια του αυτοκινήτου που ήταν μέταλλο, προφυλακτήρες, φανάρια, τα χερούλια από τις πόρτες, οι καθρέφτες, όλα αυτά ήταν καλυμμένα με χρυσάφι 18 καρατιών.

Κ α λ η μ έ ρ α

Η 10η εντολή: Μην επιθυμήσεις παν ό,τι είναι του πλησίον σου (1)

Έξοδος κ:17, Β' Σαμουήλ ια:1-5, Ρωμαίους ζ:5-12

Μια από τις ιστορίες του Λέων Τολστόι, είναι μικρή ιστορία αυτή έχει τον τίτλο «Πόση γη χρειάζεται ένας άνθρωπος;» Η ιστορία μιλάει για έναν αγρότη, τον Παχόμ που ο ίδιος απόκτησε περιουσία και τα υπάρχοντα του τα πολλά, άναψαν μέσα του μια επιθυμία να αποκτήσει όλο και πιο πολλά. Η τύχη το έφερε και συνάντησε ο Παχόμ έναν άλλο αγρότη που ήρθε από πάνω από τον Βόλγα και επίσης έναν πλανόδιο έμπορο που ταξίδευε από μέρος σε μέρος. Από αυτούς, λοιπόν, ο Παχόμ έμαθε για απέραντες εκτάσεις γης που μπορούσε να τις αποκτήσει καθένας για «ένα κομμάτι ψωμί» όπως λέμε, από κάποιους που έμεναν πολύ μακριά, και ήταν νομάδες, είχαν ζώα και μετακινούνταν από μέρος σε μέρος. Αυτούς τους έλεγαν  «Μπασκίρς».

Κ α λ η μ έ ρ α

Η 9η Εντολή - Μην ψευδομαρτυρήσεις (4)

ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΨΕΜΑ ΤΟΣΟ ΕΥΚΟΛΟ;

Γιατί όμως το ψέμα είναι τόσο εύκολο; Ακόμη και αν δεν έχουμε πει ψέματα στο δικαστήριο, έχουμε πιάσει τον εαυτό μας ίσως στο κουτσομπολιό, ίσως λέγοντας ψέματα για να μη πληγώσουμε κάποιον, ίσως κρίνοντας αβίαστα όπως αναφέραμε. Αυτός που κακολογεί βρίσκει πάντα εύκολα ακροατήριο. Γιατί Οι λόγοι του ψιθυριστού καταπίνονται ηδέως και καταβαίνουσιν έως των ενδομύχων της κοιλίας (Παρ.ιη:8, κς:22).

Κ α λ η μ έ ρ α

Η 9η Εντολή - Μην ψευδομαρτυρήσεις (3)

Έξοδος κ:16, Α' Βασιλέων κα:1-13, Ματθαίος κς:57-61

Ξεκινώντας πάλι από την Παλαιά Διαθήκη, θέλω μια φορά ακόμη να είναι ξεκάθαρο στο μυαλό μας πως ο λόγος του Θεού με αυτή την εντολή μας διδάσκει πως το σύστημα της δικαιοσύνης πρέπει να λειτουργεί «καθαρά». Πρέπει ο καθένας να προστατεύεται από ψευδομαρτυρία εναντίον του αλλά και η ίδια η απονομή δικαιοσύνης να «εξασφαλίζεται».

Εκτός από την απαγόρευση της ψευδομαρτυρίας, και οι κριτές έπρεπε να μείνουν αμερόληπτοι. Δεν έπρεπε να δωροδοκηθούν. Όταν ο Ιοθόρ είπε στον Μωυσή να διαλέξει ανθρώπους για να τους αναθέσει ευθύνες και αυτοί να σηκώνουν μαζί του το βάρος του λαού, είπε τα εξής:

Κ α λ η μ έ ρ α

Η 9η Εντολή - Μην ψευδομαρτυρήσεις (2)

ΛΟΓΟΙ  ΕΞΑΙΤΙΑΣ  ΤΩΝ  ΟΠΟΙΩΝ  ΛΕΜΕ  ΨΕΜΑΤΑ

Τι είναι αυτό άραγε που κάνει τους ανθρώπους και εμάς, να λέμε ψέματα; Και ποιοι είναι μερικοί τρόποι με τους οποίους λέμε ψέματα χωρίς όμως να τα ονομάζουμε ψέματα;

1. Πρώτα από όλα: κακία. Πολλές φορές λέγεται ένα ψέμα από κακία. Επειδή θέλουμε να κάνουμε κακό στον άλλον. Λες ένα ψέμα και με το ψέμα αυτό ο άλλος καταστρέφεται.

Κ α λ η μ έ ρ α

Η 9η Εντολή - Μην ψευδομαρτυρήσεις (1)

Έξοδος κ:16, Α' Βασιλέων κα:1-13, Ματθαίος κς:57-61

«Μη ψευδομαρτυρήσεις κατά του πλησίον σου μαρτυρίαν ψευδή». 

Σε όλες τις εντολές βρίσκουμε πολλές διαφορετικές πτυχές τις οποίες αξίζει να σκεφτούμε.

Όταν μιλούσαμε για το «Μη φονεύσεις» ο λόγος του Θεού μας πήγε στην Καινή Διαθήκη, στην οργή, στον θυμό. Όταν μιλούσαμε για την μοιχεία, η Αγία Γραφή μας πήγε στο να προσέχουμε τα μάτια μας, το που κοιτάμε και τι σκεφτόμαστε. Όταν μελετήσαμε το «Μη κλέψεις» είδαμε πως μπορεί να παραβούμε την εντολή όχι μόνο όταν παίρνουμε κάτι που ανήκει σε κάποιον άλλον, αλλά επίσης και όταν δεν δίνουμε, αλλά κρατούμε για μας αυτά που ανήκουν σε άλλους, π.χ. το δέκατο μας στον Θεό, τους φόρους μας στο κράτος, τους μισθούς σε αυτούς που εργάζονται για μας, όταν εμείς σαν εργαζόμενοι δεν κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε, κ.ο.κ.

Κ α λ η μ έ ρ α

«Η Βίβλος, το Βιβλίο των βιβλίων!»

Στην πλημμυρίδα των αμέτρητων βιβλίων του καιρού μας, η Βίβλος κατέχει θέση μοναδική και ασύγκριτη. Όπως θα πει ο Ντοστογιέφσκυ: «Η ανθρωπότητα δεν έχει ούτε μπορεί να αποκτήσει άλλο βιβλίο εξίσου πολύτιμο». Και ο γερμανός ποιητής Γκαίτε, καθώς ατενίζει το ανυπέρβλητο μεγαλείο της, υποκλίνεται μπροστά της ταπεινά και ομολογεί γεμάτος θαυμασμό πως η Βίβλος είναι το περιφανέστερο βιβλίο και προλέγει: «Μπορεί η πνευματική εξέλιξη πάντοτε να συνεχίζεται, μπορεί η φυσική επιστήμη συνεχώς να επεκτείνεται, μπορεί το ανθρώπινο πνεύμα να απλώνεται σε ευρύτερους ορίζοντες. Όμως ποτέ, ποτέ δεν θα ξεπεράσει το ύψος και το μεγαλείο τούτου του βιβλίου» . Η Βίβλος είναι το βιβλίο των βιβλίων.

Κ α λ η μ έ ρ α

Από την αμφιβολία στην πίστη

Ιωάν.κ:24 - 29

 

(η συνάντηση του Χριστού με το Θωμά)

 

Το σημερινό περιστατικό είναι η συνάντηση που είχε ο Ιησούς με το Θωμά, μια βδομάδα μετά την ανάσταση. Ο Θωμάς δεν ήταν με τους άλλους την προηγούμενη Κυριακή όταν ο Χριστός πρωτοεμφανίστηκε στους μαθητές. Δεν ξέρουμε το γιατί. Γνωρίζουμε μόνο ότι έλειπε και δεν είδε το Χριστό. Όταν οι άλλοι του είπαν τι συνέβη, ο Θωμάς απάντησε, Εάν δεν ίδω εν ταις χερσίν αυτού τον τύπον των ήλων και βάλω τον δάκτυλόν μου εις τον τύπον των ήλων, και βάλω την χείρα μου εις την πλευράν αυτού, δεν θέλω πιστεύσει. (Ιωάν.κ:25).

Έτσι λοιπόν, την επόμενη εβδομάδα, ο Χριστός εμφανίστηκε και προσκάλεσε το Θωμά να κάνει αυτό ακριβώς που ζήτησε: Φέρε τον δάκτυλόν σου εδώ και ίδε τας χείρας μου, και φέρε την χείρα σου και βάλε εις την πλευράν μου, και μη γίνου άπιστος αλλά πιστός. (Ιωάν.κ:27).

Κ α λ η μ έ ρ α

Αξίες για να ζεις…

Πράξεις κ:24

Τα προβλήματά μας θέλουμε να τα λύνουμε μόνοι μας. Προσπαθεί ο άνθρωπος να πείσει τον εαυτό του πως είτε ο Θεός δεν υπάρχει, είτε αν υπάρχει δεν ενδιαφέρεται, ή δεν έχει κάτι να πει στα δικά μας σημερινά προβλήματα. Με άλλα λόγια δεν είναι σχετικός, ο Θεός δεν μας αφορά.

Η μελέτη του λόγου του Θεού σήμερα, δεν έχει σκοπό να δώσει πολιτική απάντηση στα όσα γίνονται. Ούτε βεβαίως να καταδικάσει κανένα. Πιστεύουμε όμως, πως εφόσον τις κοινωνίες τις αποτελούν άνθρωποι, αν οι άνθρωποι δεν αλλάξουν μέσα τους, οι κοινωνίες μας δεν θα γίνουν καλύτερες ή δικαιότερες. Για αυτό και η προσέγγισή μας, είναι καθαρά πνευματική, χριστιανική, κι όχι «θρησκευτική».

Κ α λ η μ έ ρ α

4 λόγοι για να ευχαριστείς τον Θεό, όταν δεν αισθάνεσαι ευλογημένος

Οι Χριστιανοί συχνά λένε, «ο Θεός είναι καλός!» Στη συνέχεια, ευχαριστούν τον Θεό για την καλοσύνη Του σε μια συγκεκριμένη κατάσταση. Το ακούς όταν γλίτωσε η ζωή ενός άρρωστου παιδιού, όταν μια βιοψία επέστρεψε «καλοήθης», μια δουλειά σε κίνδυνο σώθηκε και όταν ένας επαναστατημένος έφηβος επέστρεψε στον Θεό.

Αλλά τι γίνεται όταν το παιδί πεθαίνει ή τα αποτελέσματα των εξετάσεων έρχονται πίσω «καρκίνος» ή η δουλειά χάνεται ή ο έφηβος ποτέ δεν επιστρέφει; Είναι και τότε καλός ο Θεός; Μπορούμε ακόμα να είμαστε ευγνώμονες στο Θεό;

Κ α λ η μ έ ρ α

Αντιβιβλικές δηλώσεις που πιστεύουν κάποιοι χριστιανοί

Ένα από τα μεγαλύτερα δώρα που ο Θεός έδωσε την ανθρωπότητα είναι η Αγία Γραφή, επειδή είναι κυριολεκτικά ο Θεός που αποκαλύπτει τον Εαυτό Του, και είναι ο τρόπος επικοινωνίας του Θεού με την ανθρωπότητα, σε γραπτή μορφή.

Οτιδήποτε ξέρουμε για τον Θεό, προέρχεται από αυτές τις Γραφές. Περιέχουν το σύνολο αυτών που πρέπει να ξέρουμε για να γίνουμε Χριστιανοί, και όλα όσα πρέπει να γνωρίζουμε σχετικά με τη χριστιανική ζωή.

Η 8η Εντολή - Μην κλέψεις

Έξοδος κ:15, Μαλαχίας γ:7-12, Ιάκωβος ε:1-6

Τι λέει ο λόγος του Θεού για την κλοπή; Η εντολή που θα μελετήσουμε σήμερα είναι η 8^η στη σειρά, και η τελευταία από αυτές τις σύντομες: Μη φονεύσεις, μη μοιχεύσεις, μη κλέψεις.

Η ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ ΚΑΙ Η ΚΛΟΠΗ

Και θα ήθελα να ξεκινήσουμε την μελέτη μας από την Παλαιά Διαθήκη κατά τη συνήθεια μας για να δούμε πως αντιμετωπίζει ο λόγος του Θεού σαν σύνολο την αμαρτία της κλεψιάς.

Και να ξεκινήσουμε από την Έξοδο κβ:1-4, Εάν τις κλέψη βουν ή πρόβατον και σφάξη αυτό ή πωλήση αυτό, θέλει πληρώσει πέντε βόας αντί του βοός και τέσσαρα πρόβατα αντί του προβάτου. Εάν ο κλέπτης ευρεθή κάμνων ρήξιν και κτυπηθή και αποθάνη, δεν θέλει χυθή αίμα δι' αυτόν. Εάν όμως ο ήλιος ανατείλη επάνω αυτού, θέλει χυθή αίμα δι' αυτόν· πρέπει να κάμη ανταπόδοσιν· και αν δεν έχη, θέλει πωληθή διά την κλοπήν αυτού. Εάν το κλοπιμαίον ευρεθή εις τας χείρας αυτού ζων, είτε βους είτε όνος είτε πρόβατον, θέλει αποδώσει το διπλούν.

Κ α λ η μ έ ρ α