Ψαλμ.λβ:9 Μη γίνεσθε ως ίππος, ως ημίονος, εις τα οποία δεν υπάρχει
σύνεσις· των οποίων το στόμα πρέπει να κρατήται εν κημώ και χαλινώ, άλλως
δεν ήθελον πλησιάζει εις σε.
Συνετός
είναι ο φρόνιμος, ο σοφός.
Παρ.η:12 Εγώ η σοφία κατοικώ μετά της φρονήσεως, και εφευρίσκω γνώσιν συνετών
βουλευμάτων.
Παρ.ιβ:16 Ο άφρων φανερόνει ευθύς την οργήν αυτού· ο δε φρόνιμος σκεπάζει το
όνειδος αυτού.
Παρ.ιδ:8 Η σοφία του φρονίμου είναι να γνωρίζη την οδόν αυτού· η δε μωρία των αφρόνων αποπλάνησις.
Οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι πολλές φορές επιχείρησαν να παγιδέψουν τον Ιησού με διάφορες ερωτήσεις. Άλλοι, ρωτούσαν θέλοντας γνήσια να μάθουν.
Υπάρχει μια ερώτηση η οποία δοκιμάστηκε 2 φορές από δυο διαφορετικούς ανθρώπους. Από τον ένα με σκοπό να παγιδέψει τον Ιησού από δε τον άλλο γνήσια με σκοπό μια πραγματική απάντηση. Είναι η ερώτηση του ποια εντολή είναι η πιο μεγάλη από όλες.
Naela Rose &
Angelamarie Scafidi.
Σαν πρώην δασκάλα
γιόγκα, αισθάνομαι ότι έχω την υποχρέωση να προειδοποιήσω τους ανθρώπους για
τις πνευματικές επιπτώσεις αυτής της αποκρυφιστικής πρακτικής. Η γιόγκα ΔΕΝ
είναι «απλά τέντωμα».
Η γιόγκα πρώτα απ’ όλα είναι μια σπειροειδής πρακτική. Γιόγκα κυριολεκτικά σημαίνει «πρόσδεση» πνευμάτων πίσω από αυτή την πρακτική.
«...και Θεός ήν ο λόγος..»
Ο Ιωάννης ήταν
Ιουδαίος, πιστός στον Ένα και Μόνο Θεό των Πατέρων, δεν γνώριζε ούτε πίστευε σε
πολυθεΐες και τριάδες. Μιλά λοιπόν για τον Ένα Θεό, και το «Λόγο Του», που όλοι
γνωρίζουμε ότι έχει να κάνει με τον Ιησού Χριστό, το Μεσίτη.
Δεν αναφέρεται σε δύο ξεχωριστούς «θεούς», ούτε σε δύο πρόσωπα μέσα στη θεότητα.
και ο λόγος ήν προς τον θεόν...'
Αυτός ο Λόγος που η Γραφή μας περιέγραψε, «ην ΠΡΟΣ τον θεόν». Η γραμματική μας λέει ότι η πρόθεση «προς» όταν συντάσσεται με αιτιατική «δήλοι κίνησιν προς τι μέρος η διεύθυνσιν προς κάπου». Όταν έχει την έννοια «προς τινά» σημαίνει «εν σχέση προς τινά, εις απάντηση προς τινά» (Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης του Ιωάννου Σταματάχου σελ.840).
Ας δούμε τώρα τα
εδάφια Ιωάννης α:1-14!
Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ λόγος, καὶ ὁ λόγος ἦν πρὸς τὸν θεόν, καὶ θεὸς ἦν ὁ λόγος. οὗτος ἦν ἐν ἀρχῇ πρὸς τὸν θεόν. πάντα δι' αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ χωρὶς αὐτοῦ ἐγένετο οὐδὲ ἓν ὃ γέγονεν. ἐν αὐτῷ ζωὴ ἦν, καὶ ἡ ζωὴ ἦν τὸ φῶς τῶν ἀνθρώπων· καὶ τὸ φῶς ἐν τῇ σκοτίᾳ φαίνει καὶ ἡ σκοτία αὐτὸ οὐ κατέλαβεν. Ἐγένετο ἄνθρωπος ἀπεσταλμένος παρὰ θεοῦ ὄνομα αὐτῷ Ἰωάννης· οὗτος ἦλθεν εἰς μαρτυρίαν ἵνα μαρτυρήσῃ περὶ τοῦ φωτός, ἵνα πάντες πιστεύσωσιν δι' αὐτοῦ. οὐκ ἦν ἐκεῖνος τὸ φῶς ἀλλ' ἵνα μαρτυρήσῃ περὶ τοῦ φωτός. Ἦν τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν, ὁ φωτίζει πάντα ἄνθρωπον, ἐρχόμενον εἰς τὸν κόσμον. ἐν τῷ κόσμῳ ἦν καὶ ὁ κόσμος δι' αὐτοῦ ἐγένετο καὶ ὁ κόσμος αὐτὸν οὐκ ἔγνω. εἰς τὰ ἴδια ἦλθεν καὶ οἱ ἴδιοι αὐτὸν οὐ παρέλαβον. ὅσοι δὲ ἔλαβον αὐτὸν, ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν τέκνα θεοὺ γενέσθαι, τοῖς πιστεύουσιν εἰς τὸ ὄνομα αυτοῦ, οἳ οὐκ ἐξ αἱμάτων οὐδὲ ἐκ θελήματος σαρκὸς οὐδὲ ἐκ θελήματος ἀνδρὸς ἀλλ' ἐκ θεοῦ ἐγεννήθησαν. Καὶ ὁ λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν, καὶ ἐθεασάμεθα τὴν δόξαν αὐτοῦ, δόξαν ὡς μονογενοῦς παρὰ πατρός, πλήρης χάριτος καὶ ἀληθείας
Ας δούμε τι λέει
ο ίδιος ο Χριστός για την προέλευσή Του για να μπορέσουμε να δούμε σωστά τη
θέση του σαν Λόγος.
Ιωάννης η:42 «εγώ
εκ του Θεού εξήλθον και έρχομαι· επειδή δεν ήλθον απ' εμαυτού, αλλ' εκείνος με
απέστειλε».
Εδώ ο Χριστός μας ξεκαθαρίζει κάτι που αφορά την προΰπαρξη Του σε σχέση με τον Πατέρα. Δεν λέει ότι ήρθε μόνος του δίπλα από τον Πατέρα, ή κοντά από τον Πατέρα όπως λέει η θεοσοφία της τριάδας, αλλά ξεκάθαρα λέει ότι «εκ του Πατρός εξήλθον» δηλ. βγήκα έξω από τον Πατέρα. Αυτό σημαίνει ότι ήταν μέσα στον Πατέρα πριν έρθει στη γη.
Καλός φόβος
Ο φόβος του Θεού είναι η αρχή της
σοφίας, γιατί λοιπόν ο φόβος του Θεού εξαφανίζεται σε όλο τον κόσμο;
Μπορεί να φαίνεται περίεργο, ότι ο
φόβος μπορεί να είναι κάτι καλό, αλλά είναι.
Για παράδειγμα, μας εμποδίζει να
πάρουμε περιττά ρίσκα ή να αποφύγουμε δραστηριότητες που μπορεί να είναι
επικίνδυνες.
Αυτό είναι απλά αυτοσυντήρηση, και είναι καλό. Ακόμα και τα ζώα έχουν αυτό το ένστικτο επιβίωσης.
.jpg)
