Το λάθος και η διόρθωση (4)

ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΑΝΟΜΙΑΣ (β:6-12)

Ο Παύλος συνέχισε τις οδηγίες του σχετικά με τα γεγονότα που πρέπει να συμβούν στην αρχή της «ημέρας του Κυρίου», και περιέγραψε περαιτέρω την αποστασία εκείνης της περιόδου. Σκοπός του ήταν να εξηγήσει, πιο καθαρά, ότι οι αναγνώστες του δεν είχαν χάσει την Αρπαγή, και δεν είχαν μπει στην εσχατολογική «ημέρα του Κυρίου».

Β’ Θεσ.β:6 καὶ νῦν τὸ κατέχον οἴδατε εἰς τὸ ἀποκαλυφθῆναι αὐτὸν ἐν τῷ αὐτοῦ καιρῷ.

Όταν είχε βρεθεί μαζί τους στο παρελθόν, ο Παύλος είχε πει στους Θεσσαλονικείς «τι» περιόριζε την αποκάλυψη του «ανθρώπου της ανομίας» (δηλαδή του αντίχριστου, εδ.3). Όμως, δεν ξαναλέει την ταυτότητα του «κατέχοντος» (τι ή ποιος συγκρατεί) σ’ αυτό το εδάφιο.

Κ α λ η μ έ ρ α

Το λάθος και η διόρθωση (3)

Ένα σημαντικό γεγονός είναι η «αποστασία». Εξ ορισμού αποστασία είναι μια αναχώρηση, η εγκατάλειψη μιας θέσης που κατείχε προηγουμένως (Ι. Ναυή κβ:22, Πράξ.κα:21). Δεν σημαίνει απλά δυσπιστία, αλλά μια επιθετική και ενεργητική εξέγερση (Εβρ.γ:12).

Αποστασία σημαίνει ακόμα μια πολιτική ή στρατιωτική εξέγερση, αλλά στην Παλαιά Διαθήκη βρίσκουμε ότι χρησιμοποιείται σαν εξέγερση κατά του Θεού (π.χ. Ι. Ναυή κβ:22), και αυτή είναι η αποδεκτή βιβλική χρήση. Η σκέψη του Παύλου είναι ότι στους έσχατους καιρούς θα υπάρξει μια εξαιρετική εκδήλωση δυνάμεων του κακού που θα παραταχθούν ενάντια στον Θεό».

Κ α λ η μ έ ρ α

Το λάθος και η διόρθωση (2)

ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΥΠΑΡΧΟΝΤΟΣ ΛΑΘΟΥΣ (β:1-12)

Στη συνέχεια ο Παύλος αντιμετώπισε ένα δογματικό λάθος που είχε έρθει στην εκκλησία της Θεσσαλονίκης, προκειμένου να διορθωθεί και να σταθεροποιηθούν οι Θεσσαλονικείς πιστοί.

Τα εδάφια 1-12 περιέχουν αλήθειες για τους έσχατους καιρούς που δεν βρίσκονται πουθενά αλλού στην Αγία Γραφή, καθώς και κάποια γνωστή αλήθεια. Αυτή η ενότητα είναι το κλειδί για την κατανόηση των μελλοντικών γεγονότων, και είναι κεντρικής σημασίας για το επιχείρημα αυτής της επιστολής.

Κ α λ η μ έ ρ α

Τι να κάνω για να σωθώ;

Το λάθος και η διόρθωση (1)

Αντιπαραβάλλοντας τις δύο επιστολές προς Θεσσαλονικείς, θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Παύλος έγραψε την πρώτη κυρίως για να παρηγορήσει τους Θεσσαλονικείς και την δεύτερη κυρίως για να τους διορθώσει.

Ο Παύλος είχε πει κάποια πράγματα στην πρώτη επιστολή του, από τα οποία οι αναγνώστες του κατέληξαν σε ένα λανθασμένο συμπέρασμα. Είχε πει ότι ο Χριστός θα επέστρεφε και ότι η επιστροφή Του θα μπορούσε να είναι πολύ σύντομα:

Κ α λ η μ έ ρ α

Η ΜΕΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ

Πράξεις κεφ.ι, ια

Α. ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΕΩΣ ΕΣΧΑΤΟΥ ΤΗΣ ΓΗΣ

Όταν έδινε τη μεγάλη εντολή ο Ιησούς είπε στους μαθητές Του ότι θα γίνονταν μάρτυρες Του έως εσχάτου της γης.  Αυτό σήμαινε ότι το Ευαγγέλιο θα κηρυττόταν και στους Εθνικούς. 

Ο Κύριος είχε δώσει στον Πέτρο τα κλειδιά της βασιλείας (Ματθ.ις), ο οποίος άνοιξε τη βασιλεία στους Εβραίους την ημέρα της Πεντηκοστής.  Με την διακονία του Πέτρου και οι Σαμαρείτες έλαβαν Πνεύμα Άγιο. Στις Πράξεις κεφ.ι, διαβάζουμε για το κήρυγμα του ευαγγελίου από τον Πέτρο στους εθνικούς.  Έτσι, ο απόστολος Πέτρος χρησιμοποίησε για μια ακόμα φορά τα κλειδιά για να ανοίξει την πόρτα της βασιλείας. 

Κ α λ η μ έ ρ α

Η ΜΕΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΣΑΟΥΛ

Πραξ.θ:1-31 & κβ:1-21

Α. Ο ΣΑΟΥΛ ΑΠ’ ΤΗΝ ΤΑΡΣΟ

Ο Σαούλ καταγόταν απ’ την Ταρσό της Μικράς Ασίας. Η Ταρσός ήταν η μεγαλύτερη πόλη της Κιλικίας, απείχε 16 χλμ. απ’ τη θάλασσα και ήταν μια επαρχιακή πρωτεύουσα την περίοδο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Η περιοχή της Κιλικίας ήταν διάσημη για τα ρούχα από τρίχα γίδας.

Αν κι ο Σαούλ ήταν Ελληνοεβραίος, ήταν ένας πολύ σκληρός Φαρισαίος. Ο πατέρας του ήταν Ρωμαίος πολίτης, έτσι κι ο Σαούλ γεννήθηκε σαν Ρωμαίος πολίτης. Χωρίς αμφιβολία είχε παρακολουθήσει την Εβραϊκή συναγωγή και τα τοπικά σχολεία. Η Ταρσός ήταν γνωστή για τα σχολεία της, έτσι ο Σαούλ πήρε πάρα πολύ καλή μόρφωση. Αφού διδάχτηκε ό,τι μπορούσε να διδαχτεί στην Ταρσό, πήγε στην Ιερουσαλήμ για να συνεχίσει με τους Ραβίνους. Σπούδασε κάτω απ’ τον Γαμαλιήλ που ήταν Φαρισαίος και σπουδαίος νομοδιδάσκαλος.

Κ α λ η μ έ ρ α

Τι σημαίνει «είμαι έτοιμος»;

Μια μεγάλη μέρα έρχεται για μας τους πιστούς, η μέρα του Βήματος του Χριστού. Πόσο με τρομάζει τούτο!

Πόσο με κάνει να σκέφτομαι τις ευθύνες που έχω όσο ακόμη βρίσκομαι σ' αυτή τη ζωή!

Διαβάζω σε διάφορα sites και σελίδες κοινωνικής δικτύωσης, σλόγκαν όπως: «Ο Ιησούς έρχεται, είσαι έτοιμος;»!

Είναι εύκολο να το λες, να το γράφεις, να το αναμασάς, να τρομοκρατείς, αλλά έχεις σκεφτεί ποτέ τι σημαίνει «ΕΤΟΙΜΟΣ»;

Κ α λ η μ έ ρ α

Οι πυλώνες της θέσης: Αρπαγή πριν από την Θλίψη

(Διευκρίνηση: ΑΠΑΘ = Αρπαγή πριν από την Θλίψη. ΑΣΜΘ = Αρπαγή στη μέση της Θλίψης. ΑΜΤΘ = Αρπαγή μετά την Θλίψη)

Συνεπής κυριολεκτική ερμηνεία

Η κυριολεκτική μέθοδος ερμηνείας προσπαθεί να εξηγήσει την αρχική θέση του συγγραφέα σύμφωνα με τη συνηθισμένη χρήση των λέξεων και της γλώσσας. Η κυριολεκτική μέθοδος ερμηνεύει όλη τη Βίβλο με έναν κανονικό και απλό τρόπο, μη κατανοώντας ότι η Βίβλος, κατά καιρούς, χρησιμοποιεί σύμβολα, σχήματα λόγου και τύπους.

Διάκριση μεταξύ Ισραήλ και Εκκλησίας

Όσο περισσότερο αναγνωρίζει κανείς τη βιβλική διάκριση μεταξύ Ισραήλ και εκκλησίας, τόσο πιο καθαρά μπορεί να δει το ξεχωριστό σχέδιο του Θεού για κάθε ομάδα.

Κ α λ η μ έ ρ α

ΣΑΜΑΡΕΙΑ

Πραξ.η

Α. Ο ΦΙΛΙΠΠΟΣ

Ήταν ένας απ’ τους πρώτους εφτά διακόνους. Δεν είναι ο ίδιος Φίλιππος μ’ αυτόν που ήταν απόστολος, αλλά κάποιος άλλος που προφανώς έμενε στην Καισάρεια (Πραξ.κα:8-9). Ωστόσο, ήταν Ελληνιστής. Αργότερα διαβάζουμε ότι είχε τέσσερις κόρες που προφήτευαν.

Αν και ο Φίλιππος χειροτονήθηκε σαν διάκονος, έγινε ένας δυνατός ευαγγελιστής. Αναζωπύρωση ακολούθησε τη διακονία του στη Σαμάρεια και ο Θεός βεβαίωσε τη διακονία του με σημεία και θαύματα.

Μπορούμε να δούμε πόσο πολύ είχε παραχωρηθεί στο θέλημα του Θεού αυτός ο άνθρωπος, που άφησε την αναζωπύρωση στη Σαμάρεια και πήγε στην έρημο για να κηρύξει σ’ ένα άτομο! Τί μάθημα είναι αυτό για όλους εμάς!

Κ α λ η μ έ ρ α

H Αρπαγή δεν είναι στο Ματθαίο κδ

Η Αρπαγή και η Δεύτερη Έλευση είναι δύο διαφορετικά γεγονότα που χωρίζονται από ένα χρονικό κενό. Τόσο αυτοί που πιστεύουν ότι η Αρπαγή θα γίνει πριν την Μ.Θ., όσο και αυτοί που πιστεύουν ότι θα γίνει μετά την Μ.Θ., λανθασμένα αναζητούν την Αρπαγή στο Ματθαίο κδ. Δεν είναι εκεί.

Η Αρπαγή μετά την Θλίψη, δεν είναι στο Ματθ.κδ:29-31.

«Ευθύς δε μετά την θλίψιν των ημερών εκείνων ο ήλιος θέλει σκοτισθή και η σελήνη δεν θέλει δώσει το φέγγος αυτής, και οι αστέρες θέλουσι πέσει από του ουρανού και αι δυνάμεις των ουρανών θέλουσι σαλευθή. Και τότε θέλει φανή το σημείον του Υιού του ανθρώπου εν τω ουρανώ, και τότε θέλουσι θρηνήσει πάσαι αι φυλαί της γης και θέλουσιν ιδεί τον Υιόν του ανθρώπου ερχόμενον επί των νεφελών του ουρανού μετά δυνάμεως και δόξης πολλής. Και θέλει αποστείλει τους αγγέλους αυτού μετά σάλπιγγος φωνής μεγάλης, και θέλουσι συνάξει τους εκλεκτούς αυτού εκ των τεσσάρων ανέμων απ' άκρων ουρανών έως άκρων αυτών».

Κ α λ η μ έ ρ α

Ο ΠΡΩΤΟΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Πραξ.ς:8-15  ζ:1-60  η:1-2

Α. ΣΤΕΦΑΝΟΣ, Ο ΠΡΩΤΟΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣ

Ο Στέφανος ήταν Ελληνοεβραίος. Ήταν ένας απ’ τους 7 πρώτους διακόνους. Περιγράφεται σαν «πλήρης πίστεως και δυνάμεως» (Πραξ.ς:8). Ο Θεός του είχε δώσει τη διακονία του κηρύγματος του λόγου κι όταν κήρυττε το χρίσμα του Θεού ήταν τόσο έντονο, που κανείς δεν μπορούσε ν’ αντισταθεί στη σοφία και στο πνεύμα με το οποίο μιλούσε. Πολλά σημεία και τεράστια ακολουθούσαν τη διακονία του. Το όνομά του που κατά μία έννοια σημαίνει «στέμμα», σίγουρα ήταν το κατάλληλο γιατί ήταν ο πρώτος που φόρεσε το στέμμα του μάρτυρα.

Κ α λ η μ έ ρ α

Στα μέσα της Μ. Θλίψης υπάρχει αρπαγή, αλλά όχι της εκκλησίας!

Α’ Θεσ.δ:15-17 Διότι τούτο σας λέγομεν διά του λόγου του Κυρίου, ότι ημείς οι ζώντες, όσοι απομένομεν εις την παρουσίαν του Κυρίου, δεν θέλομεν προλάβει τους κοιμηθέντας· επειδή αυτός ο Κύριος θέλει καταβή απ' ουρανού με κέλευσμα, με φωνήν αρχαγγέλου και με σάλπιγγα Θεού, και οι αποθανόντες εν Χριστώ θέλουσιν αναστηθή πρώτον, έπειτα ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν θέλομεν αρπαχθή μετ' αυτών εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις τον αέρα, και ούτω θέλομεν είσθαι πάντοτε μετά του Κυρίου.

Κ α λ η μ έ ρ α

Η ΔΙΩΚΟΜΕΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Α. Ο ΔΙΩΓΜΟΣ ΕΙΧΕ ΠΡΟΛΕΧΘΕΙ

Μαρκ.ι:30 «δεν θέλει λάβει......μετά διωγμών»

Λουκ.κα:12 «θέλουσιν επιβάλει εφ’ υμάς τας χείρας αυτών και θέλουσι σας καταδιώξει»

Ιωαν.ιε:20 «Δεν είναι δούλος μεγαλήτερος του Κυρίου αυτού. Εάν εμέ εδίωξαν, και σας θέλουσι διώξει»

Ο Ιησούς είχε προειδοποιήσει τους μαθητές Του ότι έπρεπε να περιμένουν διωγμό. Αυτός ο διωγμός άρχισε σχεδόν αμέσως με τη σύλληψη του Πέτρου και του Ιωάννη επειδή είχαν θεραπεύσει τον χωλό στην ωραία πύλη. Πέντε φορές μέσα σε 11 χρόνια η εκκλησία στην Ιερουσαλήμ αντιμετώπισε διωγμό:

1.   Απ’ τους Σαδδουκαίους, τους πρεσβυτέρους, τους νομικούς και τους γραμματείς (Πραξ.δ).

2.   Απ’ τους Σαδδουκαίους επειδή κήρυτταν την ανάσταση (Πραξ.ε:17).

3.   Η δοκιμασία και το μαρτύριο του Στέφανου (Πραξ.ς:8).

4.   Σφοδρός διωγμός υπό τον Σαούλ (Πραξη:1-3).

5.   Διωγμός υποκινημένος απ’ τον Ηρώδη (Πραξ.ιβ:1-25).

Κ α λ η μ έ ρ α