Χωρίς τύψεις

Φροντίζοντας τους άλλους.

Όταν η Ανατολική και η Δυτική Γερμανία χωρίστηκαν, μια Γερμανίδα έστελνε τακτικά πακέτα στους συγγενείς της στην Ανατολική Γερμανία όπου η ζωή ήταν δύσκολη.

Προέβλεψε το μέλλον: «μια μέρα θα είναι ελεύθεροι, και όταν τους δω, θέλω να θυμούνται ότι νοιαζόμουν γι’ αυτούς».

Είναι εύκολο να ξεχάσουμε εκείνους που έχουν ανάγκη όταν είμαστε άνετα και τρώμε καλά, αλλά εμείς οι Χριστιανοί πρέπει να προβλέπουμε το μέλλον.

Κ α λ η μ έ ρ α

Κήρυγμα

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ ΕΝΑΣ ΘΕΟΣ

Α. ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΤΟΥ ΔΟΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΤΡΙΑΔΑΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΣΥΓΧΥΣΗ

Η λανθασμένη διδασκαλία ότι υπάρχουν τρία διαφορετικά πρόσωπα στη θεότητα αφήνει πολλά ερωτήματα αναπάντητα. Υπάρχει αντίφαση και σύγχυση στο δόγμα αυτό που μορφώθηκε από ανθρώπους στα πρώτα χρόνια της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας. Ο λόγος είναι ότι δεν βασίζεται στην Αγία Γραφή αλλά στη φύση της λογικής του ανθρώπου. Θα αναφέρουμε μόνο μερικές από τις ερωτήσεις που μένουν αναπάντητες από τους τριαδικούς.

1.   Ποιος ήταν ο Πατέρας του μωρού στη φάτνη της Βηθλεέμ;

•    Ο Πατέρας ή το Άγιο Πνεύμα;
•    Ο Χριστός σαν παιδί είχε δύο πατέρες;

2.   Πώς μπορεί ο Πατέρας να είναι μεγαλύτερος του Υιού εάν υποτίθεται ότι και οι δύο είναι ίσοι;

•      “ο πατήρ μείζον (μεγαλύτερος) μου έστιν” (Ιωάν.ιδ:28)
•    Ο Θεός προσεύχεται; Πώς μπορεί να είναι Θεός και να χρειάζεται την προσευχή;

Κ α λ η μ έ ρ α

Κήρυγμα

Θαμπή εικόνα

Τον καιρό της πρώτης εκκλησίας, οι μοναδικοί καθρέφτες ήταν δεξαμενές νερού ή κομμάτια από γυαλισμένο μέταλλο. Δεν είναι παράξενο λοιπόν που η Α’ Κορ.ιγ:12 λέει ότι η κατανόησή μας για τη ζωή είναι σαν την αντανάκλαση ενός από αυτούς τους αρχαίους καθρέφτες.

   1. Το περιβάλλον μας, οι παρανοήσεις και οι εμπειρίες μας βλάπτουν την αντίληψή μας.

    2. Η ανήθικη κουλτούρα μας στρεβλώνει την άποψή μας.

   3. Το ότι είμαστε άνθρωποι, περιορίζει την εικόνα που έχουμε για κάτι.

Κ α λ η μ έ ρ α

Κήρυγμα

Η ΤΕΛΕΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Α. Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΗΤΑΝ ΤΕΛΕΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Εβρ.β:14   “Επεί ουν τα παιδιά κεκοινώνηκεν αίματος και σαρκός, και αυτός παραπλησίως μετέχειν των αυτών, ίνα δια του θανάτου καταργήση τον το κράτος έχοντα του θανάτου, τουτ’ έστιν τον διάβολον.”

Βλέπουμε την τέλεια ανθρώπινη φύση του Ιησού Χριστού. Ήταν ο Θεός και τέλειος άνθρωπος.  Δεν χρησιμοποιούμε τη λέξη τέλειος στη θεότητα, επειδή δεν υπάρχουν βαθμίδες τελειότητας στο Θεό. Υπάρχουν όμως βαθμίδες τελειότητας στον άνθρωπο. Επομένως, λέμε ότι ο Ιησούς ήταν ο Θεός και τέλειος άνθρωπος.

Ο Ιησούς ήταν ένας τέλειος άνθρωπος, αλλά εκφράσεις όπως, “η Μαρία ήταν η μητέρα του Παντοδύναμου Θεού” και ότι “το αίμα στο Γολγοθά ήταν το αίμα του Θεού” είναι λανθασμένες. Υπάρχει κάποια αλήθεια που έχει να κάνει μ’ αυτές τις τοποθετήσεις, ότι ο Θεός φανερώθηκε στην σάρκα η οποία γεννήθηκε και η οποία αργότερα πέθανε, και ότι ο ενσαρκωμένος λόγος ήταν ο Θεός.  Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ο Παντοδύναμος Θεός θα μπορούσε ποτέ να γεννηθεί ή να πεθάνει. Δεν υπάρχει κανένα εδάφιο που να αποδεικνύει ότι η σάρκα του Ιησού δεν ήταν ίδια με τη δική μας, εκτός από το αναμφισβήτητο γεγονός ότι ήταν αναμάρτητος. Οι Γραφές το ξεκαθαρίζουν ότι ο Ιησούς μετείχε σε σάρκα και αίμα όπως και τα  παιδιά Του (Εβρ.β:14). Το εδάφιο αυτό αποδεικνύει ότι ο Πατέρας, το Αιώνιο Πνεύμα, φανέρωσε τον Εαυτό Του σε σάρκα με σκοπό να σώσει τα παιδιά Του.

Κ α λ η μ έ ρ α

Κήρυγμα

Η ΦΑΝΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΝ ΣΑΡΚΙ

Α. Ο ΛΟΓΟΣ ΕΓΙΝΕ ΣΑΡΚΑ

Ιωάν.α:14 “Και ο λόγος σάρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν”

Αυτή είναι η σωστή Βιβλική ορολογία. Ο Θεός δεν μπορούσε να γεννηθεί από τη Μαρία, αλλά φανέρωσε τον Εαυτό Του στη σάρκα που γεννήθηκε από την Μαρία. Το σώμα αυτό που γεννήθηκε ήταν ο ενσαρκωμένος λόγος. Αυτό όμως δεν αποδεικνύει δύο πρόσωπα, γιατί ο λόγος ήταν ο Θεός.

Β. Ο ΙΗΣΟΥΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΣΤΗ ΒΗΘΛΕΕΜ

Μιχαίας ε:2 “Και σύ, Βηθλεέμ Εφραθά, η μικρά ώστε να είσαι μεταξύ των χιλιάδων του Ιούδα, εκ σου θέλει εξέλθει εις εμέ ανήρ διά να είναι ηγούμενος εν τω Ισραήλ”.

Η Βηθλεέμ είναι μία από τις παλαιότερες πόλεις της Παλαιστίνης, και όσο οι Εθνικοί την είχαν υπό τον έλεγχό τους, ονομάζονταν Εφραθά. Η Βηθλεέμ και Εφραθά συνδέονται άμεσα με τη γέννηση του Ιησού. Αυτό δείχνει ότι τόσο οι Ιουδαίοι όσο και οι Εθνικοί καλέστηκαν μαζί στο σχέδιο της απολύτρωσης.

Κ α λ η μ έ ρ α

Κήρυγμα

Υπομονή μέσα στα παθήματα

Ιακ.ε:7 - 11

«Ο Θεός μέλλει να σε κτυπήση, τοίχε ασβεστωμένε» (Πράξ.κγ:3). Αυτά τα λόγια ανήκουν στον απόστολο Παύλο «εν βρασμώ ψυχής», όταν κατά την ανάκρισή του από το συνέδριο των Ιουδαίων διέταξε ο αρχιερέας ένα δούλο να τον χτυπήσει στο στόμα.

Νομίζω πως όλοι μας θα δείξουμε σαν άνθρωποι κατανόηση στον απόστολο Παύλο, ειδικά από τη στιγμή που βρισκόταν ουσιαστικά υπό διωγμό, και ιδιαίτερα γιατί όλοι έχουμε νοιώσει την πίεση από τα προβλήματα και τις θλίψεις. Και αυτή η πίεση μπορεί πολύ εύκολα να μας κάνει να χάσουμε την υπομονή μας. Θυμηθείτε τον Ιώβ, «Είθε να χαθή η ημέρα καθ' ην εγεννήθην, και η νυξ καθ' ην είπον, Εγεννήθη αρσενικόν» (Ιώβ γ:3). Ποιος από μας άραγε μπορεί να κατηγορήσει τον Ιώβ ότι ξέφυγε εδώ;

Κ α λ η μ έ ρ α

Κήρυγμα

ΒΙΒΛΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ

Ένας εύκολος και σίγουρος τρόπος να προσελκύσεις μεγάλα πλήθη είναι να υποσχεθείς τη θεραπεία του σώματος. Κι ύστερα απ’ όλα, ποιος δεν θα  ήθελε να έχει καλή υγεία και ελπίδα να ζήσει ως τα βαθιά γεράματα;  Η αρρώστια όμως, ο πόνος και ο θάνατος έχουν ρίξει τη βαθιά σκιά τους πάνω στην ύπαρξη του ανθρώπου. Αν και τα σύγχρονα φάρμακα μας δίνουν τη δυνατότητα να έχουμε πιο υγιές σώμα και μακρύτερη ζωή, η άνθρώπινη αδυναμία μας τελικά θα μας καταβάλει.

Κ α λ η μ έ ρ α

Κήρυγμα

Η ΘΕΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Α. Ο ΙΗΣΟΥΣ ΟΝΟΜΑΣΤΗΚΕ ΘΕΟΣ.

Ιωάν.κ:28 “Ο Κύριός μου και Θεός μου”

Ρωμ.θ:5 “Θεός ευλογητός εις τους αιώνας”

Τίτ.β:13 “του μεγάλου Θεού και σωτήρος ημών Ιησού Χριστού”

Εβρ.α:8 “προς δε τον υιόν ο θρόνος σου ο Θεός εις τον αιώνα του αιώνος”

Α’ Ιωάν.ε:20 “ούτος εστίν ο αληθινός Θεός και ζωή αιώνιος”

Ιούδας 25 “μόνω Θεώ σωτήρι ημών”

Κ α λ η μ έ ρ α

Κήρυγμα

Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΟ

Α. Ο ΘΕΟΣ ΕΧΕΙ ΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΟ ΚΑΙ ΜΙΑ ΥΠΟΣΤΑΣΗ.

Γέν.γ:8 “Και ήκουσαν την φωνήν του Κυρίου του Θεού περιπατούντος εν τω παραδείσω προς το δειλινόν και εκρύφθησαν ο Αδάμ και η γυνή αυτού από ΠΡΟΣΩΠΟΥ του Κυρίου του Θεού....”

Έξοδ.λγ:20 “Και είπε, δεν δύνασαι να ίδης ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟΝ ΜΟΥ διότι άνθρωπος δεν θέλει με ιδεί και ζήσει”

Εβρ.α:1-3 “Ο Θεός αφού ελάλησε το πάλαι προς τους πατέρας ημών διά των προφητών πολλάκις και πολυτρόπως, εν ταις εσχάταις ταύταις ημέραις ελάλησε προς ημάς διά του Υιού τον οποίον έθεσεν κληρονόμον πάντων, δι’ ού έκαμε και τους αιώνας όστις ών απαύγασμα της δόξης και χαρακτήρ ΤΗΣ ΥΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΑΥΤΟΥ”

Ακόμα: Ψαλμ.ις:11, ρμγ:7 Θρήν.γ:35 Ζαχ.ζ:2

Κ α λ η μ έ ρ α

Κήρυγμα

Η έκτρωση σαν ηθικό πρόβλημα

Απ' όλα τα καυτά θέματα της εποχής μας, η έκτρωση είναι αυτό που απαιτεί άμεση πολιτική λύση.

Και καθώς τα πράγματα δείχνουν, το όλο ζήτημα έχει προσαράξει μέσα στα πλαίσια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και συγκεκριμένα: Τα δικαιώματα που έχει ένα αβοήθητο έμβρυο μέσα στο σώμα της μάνας του, συγκρούονται με τα δικαιώματα της μάνας, που κρατάει το παιδί στην κοιλιά της.

Κ α λ η μ έ ρ α

Κήρυγμα

Αμβλώσεις - Απόψεις Ελλήνων Επιστημόνων

ΑΝΟΙΚΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ

ΤΟΠΟΣ: ΠΑΝΤΕΙΟΣ ΣΧΟΛΗ, ΑΘΗΝΑ / ΧΡΟΝΟΣ: 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1985

ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ: ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΙΑΤΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

 

Β. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ (Πρόεδρος Π.Ι.Σ.): (...) Κατ' αρχάς ξέρετε ότι λέγοντας "έκτρωση" εννοούμε την τεχνητή διακοπή της κυήσεως. (...) Είναι μια επέμβαση, που αφορά άμεσα και πρώτιστα το σώμα της γυναίκας, αφορά, όμως και το έμβρυο που η συντριπτική πλειοψηφία των Βιολόγων και των Νομικών, λένε, ότι είναι η αρχή της γέννησης, είναι η ζωή. Οι επιπτώσεις που προέρχονται απ' αυτή την επέμβαση είναι πολύ μεγάλες.

(...) Έχουμε, λοιπόν, κινδύνους άμεσους, κατά την ώρα της επεμβάσεως και κινδύνους μετά το χρόνο της επεμβάσεως. Στον χρόνο, που γίνεται η επέμβαση, οι κίνδυνοι είναι θάνατος λόγω καρδιακής ανακοπής ή μια αλλεργική αντίδραση. Επίσης η διάτρηση της μήτρας, η διάτρηση του εντέρου, η διάτρηση της ουροδόχου κύστεως είναι άμεσα συμβάντα της επεμβάσεως. (...) Κίνδυνοι μετά την επέμβαση, είναι οι φλεγμονές, όπως οι εξαρτηματίτιδες, που οδηγούν στην απόφραξη των σαλπίγγων και στην στείρωση της γυναίκας. Επίσης η ανεπάρκεια του εσωτραχηλικού στομίου, με αποτέλεσμα να έχουμε πολλές αποβολές και πρόωρους τοκετούς στη γυναίκα, η δυσπαρευνία, η αμηνόρροια, η σύμφυση του ενδομητρίου κ.λπ.