Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Σάββατο 9 Μαρτίου 2013

Από την αγάπη μας θα γνωρίσουν ότι είμαστε μαθητές Του

Ιωάν.ιγ:33-35,     Α' Ιωάν.γ:16-20,     δ:7-11

Τι είδους άνθρωποι θέλει ο Θεός να είμαστε. Όλοι έχουμε την επιθυμία να Τον υπηρετήσουμε. Για να μπορούμε όμως, να Τον υπηρετούμε όπως αρμόζει σ’ Εκείνο, πρέπει  πρώτα να είμαστε οι άνθρωποι που Εκείνος θέλει. Πρέπει, το Μάρκος γ:14 να είναι αλήθεια και για τη δική μας τη ζωή. Στο εδάφιο εκείνο διαβάζουμε, Και εξέλεξε δώδεκα, δια να ήναι μετ’ αυτού και δια να αποστέλλη αυτούς να κηρύττωσι.

Τι χρειάζεται να υπάρχει στη ζωή του καθένα ξεχωριστά, αλλά και όλων μαζί, ώστε να είμαστε και να γινόμαστε οι μαθητές που ο Χριστός μπορεί να χρησιμοποιήσει;

Πρώτο, ένα από τα πιο βασικά χαρακτηριστικά του υγιούς χριστιανού είναι η πείνα και η δίψα που έχει για τον ίδιο το Θεό. Όχι για τα δώρα του Θεού, αλλά για την παρουσία του Θεού. Η όρεξη για αύξηση και αγιασμό. Να μην μένουμε ποτέ ευχαριστημένοι από το πόσο γνωρίσαμε το Θεό, γιατί απλά ο Θεός είναι ανεξάντλητος. Όχι στον εφησυχασμό, αλλά στην συνεχή αύξηση και αγιασμό. Να ζητήσουμε από το Θεό να μας βάλει πείνα και δίψα για το πρόσωπό Του. Οι άνθρωποι χωρίς Θεό πρέπει να δουν πως η πρώτη μας προτεραιότητα είναι Αυτός.

περί λειψάνων

xairete.blogspot

Εξαγοραζόμενοι τον καιρόν


ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Δεν ξέρω ποιος πρώτος διατύπωσε το παλιό ρητό πως  «ο χρόνος είναι χρήμα». Το σίγουρο είναι πως είχε επιτυχία 100%. Δεν είναι μονάχα η αξία του χρόνου που θυμίζει εκείνη του χρήματος. Είναι και πολλά άλλα. Όπως η συμπεριφορά των ανθρώπων απέναντι στο χρόνο. Υπάρχουν, για παράδειγμα, άνθρωποι που σπαταλούν άσκοπα το χρόνο τους, κι όχι μονάχα δεν τους καίγεται καρφί γι’ αυτό, μα το ευχαριστιούνται κιόλας, απαράλλαχτα όπως γίνεται με τους άλλους, που νιώθουν ηδονή να σπαταλούν τα χρήματά τους.

Υπάρχουν τσιγκούνηδες του χρόνου που δε σου χαρίζουν ούτε δεκάλεπτο απ’ αυτόν. Κι υπάρχουν και πλεονέκτες του χρόνου που θέλουν όλο και περισσότερο και που δεν τους είναι ποτέ αρκετός. 

Παρασκευή 8 Μαρτίου 2013



Η κυρία του κυρίου...

 Ξανά και ξανά, εδώ και κάποια χρόνια, στις 8 του Μάρτη ο κόσμος γιορτάζει την "Ημέρα της Γυναίκας". Είναι τούτη άλλη μια ευκαιρία για να "κινηθεί" η αγορά, καθώς δώρα και λουλούδια θα πουληθούν, και μάλιστα σε τιμές υψηλότερες από τον υπόλοιπο χρόνο. Μετά, όμως, όταν η γιορτή τελειώσει, τι θα έχει αλλάξει; Θα γίνουν οι γυναίκες, και πιο συγκεκριμένα οι παντρεμένες γυναίκες, πιο ευτυχισμένες;

Πόσα όνειρα κάνουν τα μικρά κοριτσάκια για την ημέρα που θα φορέσουν το λευκό νυφικό φόρεμα και θα σταθούν δίπλα στον αγαπημένο τους "πρίγκιπα", για να δώσουν τις υποσχέσεις του γάμου! Αλλά ποιος θα είναι από εκεί και μετά ο ρόλος τους; Ιδιαίτερα στην εποχή μας, άντρες και γυναίκες φαίνονται τόσο μπερδεμένοι σ’ αυτό το ζήτημα. 

Θέλουν να προσθέσουν ασπαρτάμη στο γάλα !

Νέα υγειονομική βόμβα σχεδιάζεται από τις μεγάλες γαλακτοβιομηχανίες.

Ενώσεις γαλακτοβιομηχανιών πιέζουν πλέον τον Φορέα Ελέγχου Ασφάλειας Τροφίμων και Φαρμάκων των Η.Π.Α (FDA) να επιτρέψει την προσθήκη της επικίνδυνης τεχνητής γλυκαντικής ουσίας ασπαρτάμης στο γάλα, απειλώντας την ανθρωπότητα με μία ανεξέλεγκτη υγειονομική βόμβα.

Επιπρόσθετα, ζητούν από τον Φορέα να μην υπάρξει ειδική ετικέτα στα προϊόντα στα οποία θα γίνει προσθήκη τεχνητών γλυκαντικών ούτως ώστε οι “καταναλωτές να αναγνωρίζουν ευκολότερα την συνολική διατροφική τους αξία”.

Απορίες


Πόλεμος


Ερμηνευτικά - 13

ΠΕΜΤΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ


Παραλληλισμοί γενικών διδασκαλιών

Για την κατανόηση και τη σωστή ερμηνεία ορισμένων κειμένων, όπου δεν αρκούν οι παραλληλισμοί λέξεων και ιδεών, είναι αναγκαίο να ανατρέξουμε στο γενικό πνεύμα ή τη γενική διδασκαλία των Γραφών. Ο ερμηνευτής του λόγου του Θεού πρέπει πάντοτε να είναι σίγουρος ότι δεν παραβαίνει τον γενικό ειρμό, το πνεύμα της διδασκαλίας της Γραφής.

Παραδείγματα

Η Γραφή λέει: “ο άνθρωπος δικαιούται δια πίστεως χωρίς τα έργα του Νόμου”.  Αν, τώρα, κάποιος διαβάζοντάς το καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο άνθρωπος που πιστεύει είναι ελεύθερος απ’ την υποχρέωση που έχει απέναντι στον άγιο νόμο του Θεού να ζει μία  ζωή σύμφωνη μ’ αυτόν και να εκτελεί τις εντολές, τότε ο άνθρωπος αυτός διδάσκει μία τραγική πλάνη, έστω κι αν καταφεύγει σε ορισμένους παραλληλισμούς του κειμένου.

«Εάν δε και αγωνίζηταί τις, δεν στεφανούται, εάν νομίμως δεν αγωνισθή» (Β΄Τιμ.β:5).



Η προτροπή του αποστόλου Παύλου παραμένει επίκαιρη και διαχρονική. Και πως θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά, αφού η Καινή Διαθήκη, και κατ' επέκταση ολόκληρη η Αγία Γραφή, είναι λόγια εμπνευσμένα από τον ίδιο το Θεό και απευθύνονται στην καρδιά του κάθε ανθρώπου.


Η Καινή Διαθήκη δεν είναι ξένη προς τις έννοιες και τα ιδεώδη του αθλητισμού. Σε κάποιο άλλο σημείο (Α' Κορ.θ:24-25) γράφει ξανά ο Παύλος: "Δεν ξέρετε ότι αυτοί που τρέχουν μέσα στο στάδιο, όλοι μεν τρέχουν, όμως ένας παίρνει το βραβείο; Έτσι να τρέχετε ώστε να το πάρετε. Μάλιστα, καθένας που αγωνίζεται, εγκρατεύεται σε όλα. Εκείνοι μεν, για να πάρουν ένα φθαρτό στεφάνι, εμείς όμως ένα άφθαρτο". 

Πέμπτη 7 Μαρτίου 2013

Προς όλες τις τράπεζες



Να ο τρόπος!


Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ - Το κάλεσμα των μαθητών

Γραφικές αναφορές:  Ματθαίος δ:18-22, ι:2-11     Μάρκος α:16-20, γ:13-19    Λουκάς ε:1-11,  ς:12-19     Ιωάννης α:35-51.

Α. ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

«Μαθητής» είναι «αυτός που μαθαίνει» και σαν όρος εφαρμόζεται σε όλους όσους ακολουθούν τον Ιησού. Όλοι οι απόστολοι ήταν μαθητές, αλλά όλοι οι μαθητές δεν ήταν απόστολοι.

Η λέξη «απόστολος» σημαίνει «αυτός που στέλνεται σε μια αποστολή» και για την περίπτωσή μας, ο «ιεραπόστολος». Ο Ιησούς ήξερε ότι θα έπρεπε να έχει εκπαιδευμένους εργάτες για τη συνέχιση του έργου Του. Αυτοί οι απόστολοι θα ήταν συνεργάτες Του στην ίδρυση της Εκκλησίας Του και στον ευαγγελισμό του κόσμου.

Β. ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

Τα συνοπτικά Ευαγγέλια μας δίνουν το καθένα από ένα κατάλογο των δώδεκα ανδρών που ο Ιησούς διάλεξε. Ανάλογος κατάλογος μας δίνεται και στο πρώτο κεφάλαιο των Πράξεων των Αποστόλων.

Χρίσμα υπακοής

Σκέφτομαι πόσο υπέροχα επιδρά το όποιο έργο του Θεού μέσα στη ζωή μας. Έχουμε ανάγκη να βλέπουμε τον Κύριο να εκχέει τη χάρη Του πάνω στην Εκκλησία Του. Γεμίζουμε με πίστη και ελπίδα. Το χέρι του Κυρίου, σίγουρα, δεν έχει σμικρυνθεί και σίγουρα δεν έχει αδυνατίσει. Μάλιστα, στις μέρες μας είναι έτοιμος να μας δώσει "τον καλόν οίνον", τον οποίο έχει φυλάξει για το τέλος.

Ο Κύριος ενθαρρύνει το λαό Του να προσεύχεται για ένα νέο χρίσμα υπακοής, αφιέρωσης και ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗΣ. Αυτή η προσευχή θα σπάσει κάθε εμπόδιο, που ονομάζεται "χλιαρότητα", "συμβιβασμός", "μη κατανόηση του θελήματος του Θεού" κλπ.

Καλημέρα


Τετάρτη 6 Μαρτίου 2013

Τα "απαγορευμένα πουλιά"

Το 1976, σε μια φυλακή με το όνομα "Ελευθερία"...
 Οι πολιτικοί κρατούμενοι της Ουρουγουάης δεν μπορούν να μιλούν χωρίς άδεια, να σφυρίζουν, να χαμογελούν, να τραγουδούν, να βαδίζουν γρήγορα ή να χαιρετούν άλλον κρατούμενο.
 Ούτε μπορούν να ζωγραφίζουν ή να λάμβάνουν ζωγραφιές με εγγύους γυναίκες, ζευγάρια, πεταλούδες, αστέρια ή πουλιά.
 Ο Ντιντοσκό Πέρες, δάσκαλος, που βασανίστηκε και φυλακίστηκε επειδή είχε "ιδεολογικές ιδέες", δέχεται μια Κυριακή επίσκεψη της κόρης του Μιλάι, πέντε ετών.
Το κορίτσι του φέρνει μια ζωγραφιά με πουλιά. Οι λογοκριτές τη σχίζουν στην είσοδο της φυλακής.

ΕΞΟΔΟΣ - ιγ (2)



ιγ:Ι7-Ι8 

Ο Θεός τους οδήγησε και δεν τους πήγε από το σύντομο δρόμο, γιατί θα συναντούσαν πόλεμο με τους Φιλισταίους. Για τον κόσμο, η πορεία που ακολουθούμε φαίνεται ανόητη και παράξενη αλλά για το Θεό, είναι ο πιο ασφαλής δρόμος. Μπορούμε να διακρίνουμε εδώ την τρυφερή συμπάθεια του Κυρίου για το λαό Του (Ψαλμ.ργ:14). Όταν τους εξαγόρασε για να τους φέρει σε μια άγια κοινωνία με τον Εαυτό Του, μέσα στην ανεξιχνίαστη χάρη Του, ανέλαβε τη φροντίδα όλων των αναγκών και όλων των αδυναμιών του λαού Του. Δεν είχε σημασία η κατάστασή τους ή οι ανάγκες τους, όταν Αυτός που ονομάζεται «Εγώ ειμί» τους συνόδευε.

Ο Θεός έβγαλε τους Ισραηλίτες από την Αίγυπτο για να τους πάει στη γη Χαναάν, όμως πρώτα τους είχε πει ότι έπρεπε να Τον λατρέ­ψουν σ' αυτό το όρος (Έξ.γ:Ι2) κι αυτός ήταν ο πιο σύντομος δρόμος για να πάνε στο Σινά. Μάλλον θα είχαν ξεχάσει ότι πρέπει να πάνε πρώτα να θυσιάσουν στον Κύριο, όπως κι εμείς.

Καλημέρα...


Τρίτη 5 Μαρτίου 2013

Καληνύχτα



Εσωτερικός κόσμος, πειράζει;


Κι έρχεται η ώρα..


Σοφά λόγια


Μυρτώ, γιατί αγαπάς τη Βίβλο τόσο πολύ;

Φορούσε μια μακριά φούστα, δερμάτινα σανδάλια κι ένα ταγάρι σταυρωτά στο πλάι της. 

Τα μακριά της μαλλιά ήταν μαζεμένα πίσω και στα χέρια της κρατούσε ένα χοντρό βιβλίο, δεμένο πρόχειρα με κόκκινο δέρμα. Μπήκε στο αμφιθέατρο και περπάτησε προς το μέρος μου, κάθισε δίπλα μου, άνοιξε το βιβλίο της και μου χαμογέλασε. Ένα όμορφο κορίτσι γύρω στα 23 με την εβραϊκή της Βίβλο στο χέρι έσκυψε το κεφάλι και άρχισε να διαβάζει ήσυχα.

Δεν ήταν αυτή η εικόνα που είχα πάντα στο μυαλό μου για το πως θα έμοιαζε κάποιος άνθρωπος που διαβάζει την εβραϊκή Βίβλο. Πάντα σκεφτόμουνα ένα ραβίνο με μαύρο καπέλο στο Τείχος των Δακρύων στην Ιερουσαλήμ να κρατάει το εβραϊκό κείμενο στο χέρι και να διαβάζει φωναχτά. Ποτέ δεν φαντάστηκα ένα κορίτσι σαν κι εμένα. Εκείνη τη μέρα γίναμε φίλες, η πρώτη μου φίλη στην Αμερική.

ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ - Ο πρώτος μάρτυρας της εκκλησίας

Πραξ.ς:8-15  ζ:1-60  η:1-2

Α. ΣΤΕΦΑΝΟΣ, Ο ΠΡΩΤΟΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣ
Ο Στέφανος ήταν Ελληνοεβραίος. Ήταν ένας απ’ τους 7 πρώτους διακόνους. Περιγράφεται σαν «πλήρης πίστεως και δυνάμεως» (Πραξ.ς:8). Ο Θεός του είχε δώσει τη διακονία του κηρύγματος του Λόγου κι όταν κήρυττε το χρίσμα του Θεού ήταν τόσο έντονο, που κανείς δεν μπορούσε ν’ αντισταθεί στη σοφία και στο πνεύμα με το οποίο μιλούσε. Πολλά σημεία και τεράστια ακολουθούσαν τη διακονία του. Το όνομά του που κατά μία έννοια σημαίνει «στέμμα», σίγουρα ήταν το κατάλληλο γιατί ήταν ο πρώτος που φόρεσε το στέμμα του μάρτυρα.

ΟΡΘΟΤΟΜΟΥΝΤΕΣ ΤΟ ΛΟΓΟ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ 04 - Οι δύο Διαθήκες

Ακριβώς όπως υπάρχουν δύο σπέρματα του Αβραάμ, το φυσικό και το πνευματικό, ο Ισραήλ και η εκκλησία, έτσι υπάρχουν και δύο διαθήκες.

Μια απ’ τις πιο καθαρές διακηρύξεις σχετικά μ’ αυτό, βρίσκεται στην Γαλ.δ:22-26 «Διότι είναι γεγγραμμένον, ότι ο Αβραάμ εγέννησε δύο υιούς, ένα εκ της δούλης, και ένα εκ της ελευθέρας, αλλ’ ο μεν εκ της δούλης εγεννήθη κατά σάρκα, ο δε εκ της ελευθέρας, διά της επαγγελίας. Τα οποία είναι κατ’ αλληγορίαν, διότι αύται είναι αι δύο διαθήκαι, μία μέν από του όρους Σινά, η γεννώσα προς δουλείαν, ήτις είναι η Άγαρ. (Διότι το Άγαρ είναι το όρος Σινά εν τη Αραβία, και ταυτίζεται με την σημερινήν Ιερουσαλήμ, είναι δε εις δουλείαν μετά των τέκνων αυτής.) Η δε άνω Ιερουσαλήμ είναι ελευθέρα, ήτις είναι μήτηρ πάντων ημών».

Εσωτερικός κόσμος


Τι θα συμβεί αν καταρρεύσει το Internet;

H Γη αντιμέτωπη με το απόλυτο χάος

Δεν θέλουμε ούτε να το σκεφτόμαστε, αλλά μπορεί να έρθει η μέρα που το internet θα καταρρεύσει. Ναι, το παγκόσμιο web δεν είναι άτρωτο. Μία μεγάλη φυσική καταστροφή, όπως ένας καταστροφικός σεισμός και μία μεγάλη ηλιακή καταιγίδα, μπορεί να το «ισοπεδώσει» και να προκαλέσει το απόλυτο χάος σε όλο τον κόσμο. Μια άλλη απειλή είναι η πτώση του δικτύου εξαιτίας υπερφόρτωσης.

Δυστυχώς ή ευτυχώς, οι περισσότερες υποδομές στον ανεπτυγμένο κόσμο εξαρτώνται πλέον από το Internet. Έτσι μία κατάρρευση του δικτύου θα έφερνε τα πάνω-κάτω σε ένα σωρό τομείς!

Δευτέρα 4 Μαρτίου 2013

Είναι οι Νέοι Εκκλησία;

Πρώτα απ’ όλα ας αρχίσουμε με τη φράση που συνήθως λέγεται, ότι δηλαδή «Οι νέοι είναι το ΜΕΛΛΟΝ της Εκκλησίας»

Από αυτό και μόνο γίνεται φανερό ότι κάποιοι –για να μην πούμε οι περισσότεροι– αντιμετωπίζουν τους νέους ΟΧΙ ΩΣ ΠΑΡΟΝ αλλά ΜΟΝΟ ΩΣ ΜΕΛΛΟΝ. Αυτό βασικά συμβαίνει επειδή ως “παρόν” θεωρούν τους ίδιους τους εαυτούς τους.

Μοιάζει τούτη η περίπτωση με τη γνωστή φράση: «Υπάρχουν πολλοί στρατιώτες έτοιμοι να χύσουν την τελευταία σταγόνα του αίματός τους, όμως δύσκολα βρίσκεις εκείνους που είναι έτοιμοι να χύσουν την πρώτη.» Έτσι κι αυτοί είναι έτοιμοι να τιμήσουν τους νέους, αλλά αφήνουν να το κάνουν μόνο μετά από το δικό τους θάνατο... 



ούτως, επειδή είσαι χλιαρός και ούτε ψυχρός ούτε ζεστός, μέλλω να σε εξεμέσω εκ του στόματός μου.


Μητρότητα

Οι διάφορες στατιστικές και δημοσκοπήσεις που κατά καιρούς παρουσιάζονται από τα μέσα ενημέρωσης, κάθε άλλο μας δείχνουν παρά αγάπη και εκτίμηση για το ρόλο της μητέρας. Αντίθετα επικρατεί γενικά αυτό που οι ειδικοί ονομάζουν «άρνηση της μητρότητας».

Με πιο απλά λόγια οι σημερινές γυναίκες και με ιδιαίτερη συχνότητα οι νέες κοπέλες, το τελευταίο όνειρο που έχουν στην καρδιά τους είναι να αποκτήσουν παιδιά.

Μια ολόκληρη φιλοσοφία στηρίξει αυτή τη συμπεριφορά.  Να οι δικαιολογίες που συνήθως προβάλλονται:

Ιωβ 38: 7


ήταν άνθρωπος..

Με την πρώτη ματιά έβλεπε κανείς απλώς μια γριούλα. Έσερνε τα βήματά της στο χιόνι, μόνη, παρατημένη, με σκυμμένο κεφάλι.

Όσοι περνούσαν από το πεζοδρόμιο της πόλης αποτραβούσαν το βλέμμα τους, για να μη θυμηθούν ότι τα βάσανα και οι πόνοι δεν σταματούν όταν γιορτάζουμε Χριστούγεννα. Ένα νέο ζευγάρι μιλούσε και γελούσε με τα χέρια γεμάτα από ψώνια και δώρα και δεν πρόσεξαν τη γριούλα. Μια μητέρα με δυο παιδιά βιάζονταν να πάνε στο σπίτι της γιαγιάς. Δεν έδωσαν προσοχή. Ένας παπάς είχε το νου του σε "ουράνια θέματα" και δεν την πρόσεξε.

Αν πρόσεχαν όλοι αυτοί, θα έβλεπαν ότι η γριά δεν φορούσε παπούτσια. Περπατούσε ξυπόλητη στον πάγο και το χιόνι. Με τα δυο της χέρια η γριούλα μάζεψε το χωρίς κουμπιά παλτό της στο λαιμό. Φορούσε ένα χρωματιστό φουλάρι στο κεφάλι· σταμάτησε στη στάση σκυφτή και περίμενε το λεωφορείο. Ένας κύριος που κρατούσε μια σοβαρή τσάντα περίμενε κι αυτός στη στάση, αλλά κρατούσε μια απόσταση. Μια κοπέλα περίμενε κι αυτή, κοίταξε πολλές φορές τα πόδια τής γριούλας, δεν μίλησε.

Κυριακή 3 Μαρτίου 2013


Αναζητώντας την αλήθεια - 018


Α. ΟΙ ΙΕΡΕΙΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΖΟΝΤΑΙ.

Ο Θεός έδωσε αυστηρή οδηγία στο Μωυσή ότι οι ιερείς πρέπει να πλένονται στο χάλκινο νιπτήρα, πριν να «λειτουργήσουν» στο χάλκινο θυσιαστήριο ή πριν μπουν μέσα στη Σκηνή του Μαρτυρίου. Παρ’ όλο που οι αμαρτίες μας «συγχωρούνται», στο θυσιαστήριο της μετάνοιας δεν έχουν πλυθεί και σβηστεί μέχρι τη στιγμή που θαβόμαστε μαζί Του στο βάπτισμα. Διάβασε Πραξ.κβ:16 και Α’ Πετρ.γ:20-21. Σήμερα δεν δίνεται τόση έμφαση στο βάπτισμα, αλλ’ αυτή η διδασκαλία δεν στηρίζεται στη Γραφή, γιατί ο Θεός έχει τονίσει πολύ τη σημασία του.