Η ανάγκη να γνωρίζω καλά τι θέλει ο Θεός

 

Κολ.α:9-11 Διά τούτο και ημείς, αφ' ης ημέρας ηκούσαμεν, δεν παύομεν προσευχόμενοι διά σας και δεόμενοι να εμπλησθήτε από της επιγνώσεως του θελήματος αυτού μετά πάσης σοφίας και πνευματικής συνέσεως, διά να περιπατήσητε αξίως του Κυρίου, ευαρεστούντες κατά πάντα, καρποφορούντες εις παν έργον αγαθόν και αυξανόμενοι εις την επίγνωσιν του Θεού, ενδυναμούμενοι εν πάση δυνάμει κατά το κράτος της δόξης αυτού εις πάσαν υπομονήν και μακροθυμίαν,

Το αίτημα του Παύλου είναι οι πιστοί να μεγαλώνουν, να αυξάνουν, να γίνουν πλήρεις στην επίγνωση του θελήματος του Θεού. Ο χριστιανισμός, είναι βασικά μια προσωπική σχέση του Χριστού με τον άνθρωπο.

Για να δείξω στον Θεό πως Τον αγαπώ, εκτελώ το θέλημά Του. Γι’ αυτό είναι ανάγκη να γνωρίζω το θέλημά Του. Και η γνώση αυτή να μεγαλώνει και να μεγαλώνει, μέχρις ότου, όπως γράφει: να εμπλησθήτε από της επιγνώσεως του θελήματος αυτού (Κολ.α:9α).

Γενηθήτω το θέλημά σου

Γενηθήτω το θέλημά σου, το οποιοδήποτε θέλημά σου.

Γενηθήτω το θέλημά σου, και όταν είναι αντίθετο με το δικό μου θέλημα, και προ παντός τότε.

Γενηθήτω το θέλημά σου, και αν ακόμη αυτό θα είναι σαν ξίφος που διαπερνά την καρδιά μου.

Το θέλημα του Θεού

Πολλοί καμώνονται πως δεν μπορούν να διακρίνουν καθαρά το θέλημα του Θεού στην πράξη, στην καθημερινή πορεία της ζωής.

Είναι πάρα πολλές οι περιπτώσεις. Μα είναι μια τόσο χαρακτηριστική, σύμφωνα με το λόγο του Θεού.

Ένα μεγάλο μέρος από τις καθημερινές μας εμπειρίες υπάγονται στο πέμπτο κεφάλαιο του Ματθαίου, στην επί του όρους ομιλία του Κυρίου. Το δικό μας, αυτό που ζητά και περιμένει ο Θεός από εμάς είναι το δεύτερο μίλι, το ράπισμα στην άλλη παρειά και η παράδοση και του επενδύτη. Με τον τρόπο αυτό λύνονται όλα τα προβλήματα. Ίσως με φαινομενική ζημία μας. Αν είναι έτσι.

Ελάτε να φυτέψουμε!

«Καιρός του φυτεύειν...» Εκκλησ.γ:2

Υπάρχουν ορισμένα πράγματα στη ζωή που κατά τη διάταξη που έχει κανονίσει ο Θεός, μονάχα σε μια ορισμένη εποχή μπορούμε να τα κάμουμε. Αν δεν γίνουν μέσα σ' αυτή την εποχή δεν μπορούν να γίνουν μετά. Αν περάσει η εποχή τους θα είναι πολύ αργά να τα επιχειρήσουμε.

Η ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ

Η ανάγκη της θρησκείας είναι καταφανής και πασίγνωστη, αλλά πόσοι αληθινά έχουν θρησκεία; η ανάγκη ζητάει πλήρωση, αλλά πώς πληρώνεται αυτή; Πραγματικά ή κατά φαντασία, με γνήσιο ή κίβδηλο νόμισμα; Η τροφή είναι ανάγκη για το σώμα, αλλά πόσο διαφέρει να ζητάει κανείς να εξυπηρετήσει την ανάγκη παρουσιάζοντας στον πεινασμένο ένα ζωγραφισμένο ψωμί, αντί πραγματικό, ή πήλινο ψωμί αντί σιταρένιο! 

Η ανάγκη να γνωρίζω καλά τι θέλει ο Θεός

Κολοσσαείς α:9-11

Όλοι μας πιστεύουμε πως η προσευχή έχει δύναμη. Είναι η επικοινωνία του ανθρώπου με το Θεό. Ο Χριστός δίδαξε την προσευχή. Είναι σαν την ανάσα μας. Όπως αναπνέω, έτσι έχω ανάγκη να προσεύχομαι. Τόσο για τον εαυτό μου, όσο και για τους άλλους.

Πολύ συχνά όμως, ενώ έρχονται στη σκέψη μας πρόσωπα, δεν ξέρουμε τι να ζητήσουμε από το Θεό για αυτούς. Άλλες φορές πάλι μπορεί κάποιος να ζητήσει την προσευχή μας, αλλά επειδή δυσκολεύεται ή ντρέπεται, να μην μας πει ποιο είναι το πρόβλημα. Θα παρακαλέσει όμως, «μπορείς να προσεύχεσαι για μένα»;

Πολύ συχνά οι φίλοι μας, οι αδελφοί μας, τα παιδιά μας ή οι γονείς μας, λένε, «Δεν ξέρω τι να αποφασίσω. Προσεύχομαι ο Θεός να μου δείξει. Να μπορέσω να δω τι θέλει ο Θεός από μένα».

Θέληση και Θέλημα

«γενηθήτω το θέλημά σου, ως εν ουρανώ, και επί της γής» (Ματθ.ς:10)

«και μη συμμορφώνεσθε με τον αιώνα τούτον, αλλά μεταμορφώνεσθε διά της ανακαινίσεως του νοός σας, ώστε να δοκιμάζητε τι είναι το θέλημα του Θεού, το αγαθόν και ευάρεστον και τέλειον» (Ρωμ.ιβ:2)

Το έχουμε κάνει αυτό το λάθος εμείς οι άνθρωποι που υπηρετούμε τις αλήθειες του λόγου του Θεού και διδάσκουμε. Υπερβάλλουμε. Πηγαίνουμε ακόμα πιο μακριά, ακόμα πιο ψηλά, ακόμα πιο πάνω από αυτά που ζητάει ο Ίδιος ο Κύριος. Όχι από πρόθεση, αλλά συνήθως από ζήλο, κάποιες φορές και από άγνοια. Αυτό το δεύτερο είναι σοβαρό. Αυτό είναι το σημείο μας. Και είναι περιοχές, που όταν γίνεται αυτό το λάθος, μπορεί να οδηγήσει σε καλά αποτελέσματα. Το θέμα της αγάπης, της πίστης, της υπομονής, της ελπίδας, του Ουρανού, της άγιας και καθαρής ζωής. Όσο κι αν επιμείνουμε εδώ, όσο μακριά κι αν πάμε, τα αποτελέσματα είναι συνήθως ευλογημένα. Κάποιες φορές όμως, σε κάποιες πολύ σοβαρές και ειδικές περιοχές, οδηγούμε τις ψυχές και οδηγούμαστε και εμείς σε αδιέξοδο και σε επικίνδυνα λάθη.

Χρίσμα υπακοής

Σκέφτομαι πόσο υπέροχα επιδρά το όποιο έργο του Θεού μέσα στη ζωή μας. Έχουμε ανάγκη να βλέπουμε τον Κύριο να εκχέει τη χάρη Του πάνω στην Εκκλησία Του. Γεμίζουμε με πίστη και ελπίδα. Το χέρι του Κυρίου, σίγουρα, δεν έχει σμικρυνθεί και σίγουρα δεν έχει αδυνατίσει. Μάλιστα, στις μέρες μας είναι έτοιμος να μας δώσει "τον καλόν οίνον", τον οποίο έχει φυλάξει για το τέλος.

Ο Κύριος ενθαρρύνει το λαό Του να προσεύχεται για ένα νέο χρίσμα υπακοής, αφιέρωσης και ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗΣ. Αυτή η προσευχή θα σπάσει κάθε εμπόδιο, που ονομάζεται "χλιαρότητα", "συμβιβασμός", "μη κατανόηση του θελήματος του Θεού" κλπ.