Γραφές και παραδόσεις (10)

ΜΙΑ ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΠΑΡΑΔΟΣΕΩΝ

ΒΑΠΤΙΣΤΗΡΙΟ ΣΥΜΒΟΛΟ

Όσοι δέχονται το δόγμα των Προφορικών Παραδόσεων επιμένουν ότι οι απόστολοι παρέδωσαν δια ζωντανού λόγου στη μεταποστολική Εκκλησία «βαπτιστήριο σύμβολο» το όποιον έχει διασώσει και εφαρμόσει από την αρχή της η Εκκλησία, κατά την τελετή του βαπτίσματος. Διδάσκεται λοιπόν, ότι το βαπτιστήριο αυτό σύμβολο αποδεικνύει το γεγονός ότι ανέκαθεν υπήρχε στους κόλπους της μεταποστολικής Εκκλησίας ένας προφορικός κανόνας αλήθειας, άγνωστος στην Αγία Γραφή, ο όποιος πρέπει να θεωρείται εξίσου σεβαστός με την Γραφή, σαν προερχόμενος από τους αποστόλους.

Γραφές και παραδόσεις (9)

ΒΑΡΝΑΒΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Η Επιστολή Βαρνάβα θεωρείται γραπτό πανάρχαιας προέλευσης, η δε σύνταξή της έχει αποδοθεί, ιδίως από τον Κλήμεντα Αλεξανδρείας, στον Βαρνάβα, συνοδό του αποστόλου Παύλου. Μνεία της επιστολής κάνουν ο Ιγνάτιος και ο Ειρηναίος.

Η χρονολογία της συγγραφής της επιστολής αυτής έχει προσδιοριστεί μεταξύ του 70-110 μ.Χ., το γεγονός μάλιστα ότι αποτελεί παράρτημα του ξακουστού Σιναϊτικού Κώδικα (4ος αιώνας) αφήνει την υποψία ότι υπήρξε εποχή που διεκδικούσε θέση μεταξύ των κανονικών βιβλίων της Καινής Διαθήκης.

Γραφές και παραδόσεις (8)

ΠΑΠΙΑΣ ΙΕΡΑΠΟΛΕΩΣ

Πληροφορίες για το πρόσωπο του Παπία, επισκόπου Ιεραπόλεως, διασώζονται σκόρπιες στα γραπτά εκκλησιαστικών συγ­γραφέων και ιδιαίτερα στα συγγράμματα του Ειρηναίου και του ιστορικού Ευσέβιου. Η ακριβής περίοδος της ζωής του Παπία έχει υποκινήσει αρκετές συζητήσεις μεταξύ των νεότερων ιστορι­κών, αλλά δε νομίζουμε ότι κάνουμε βαρύ λά­θος προσδιορίζοντας τη μεν γέννηση του μεταξύ του 70-75 μ.Χ. το δε θάνατο του περί το 150-155 μ.Χ.

Γραφές και παραδόσεις (7)

ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ

Η χρονολογική περίοδος της δράσης του Ιγνάτιου, επι­σκόπου Αντιοχείας, (98 -117 μ.Χ.), συμπίπτει, εν μέρει με αυτή του Πολύκαρπου Σμύρνης, με τον οποίο είχε εγκάρ­διους δεσμούς. Πληροφορίες για την προσωπικότητα του Ιγνάτιου μας μεταδίδει ο ιστορικός Ευσέβιος. Θαρραλέος σημαιο­φόρος της μαρτυρίας του Χριστού, ο Ιγνάτιος έπεσε θύμα του σύντομου άλλα σκληρού διωγμού του Αυτοκράτορα Τραϊανού και οδηγήθηκε στη Ρώμη δέσμιος για να γίνει τροφή των θηρίων.

Γραφές και παραδόσεις (6)

ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ ΣΜΥΡΝΗΣ

Ιστορικές πληροφορίες για τον Πολύκαρπο, επίσκοπο Σμύρνης, μας μεταδίδουν οι Ευσέβιος, Ειρηναίος και Τερτυλλιανός. Γεννήθηκε περί το 70 μ.Χ., και βρήκε μαρτυρικό θάνατο περί το 156 μ.Χ.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο αποστολικός αυτός πατέρας απολάμβανε μεγάλης τιμής και σεβασμού, ιδιαίτερα μεταξύ των εκκλησιών της Ανα­τολής, εξαιτίας της προσωπικής επαφής που είχε με τον απόστολο Ιωάννη. 

Γραφές και παραδόσεις (5)

ΚΛΗΜΗΣ Ο ΡΩΜΗΣ

Ο ιστορικός Ευσέβιος μας πληροφορεί ότι ο Κλήμης κα­τείχε την επισκοπική έδρα της Ρώμης σαν τρίτος κατά σειρά επί­σκοπος της, κι επίσης ότι ήταν ο ίδιος Κλήμης τον όποιο ο απόστολος Παύλος αναφέρει σαν συνεργάτη του (Φιλιπ.δ:3). Η επισκοπική διακονία του Κλήμεντα κάλυψε ολόκληρη σχεδόν την τελευταία δεκαετία του πρώτου μ.Χ. αιώνα. Ακριβέστερα, θα μπορούσαμε να εντοπίσουμε τη διάρκεια της επισκοπής του μεταξύ του 92 - 98 μ.Χ.

Γραφές και παραδόσεις (4)

     

Οι αποστολικοί πατέρες και η προφορική παράδοση

Ας υποθέσουμε ότι σε μία βιβλιοθήκη βρίσκουμε ένα αχρονολόγητο χειρόγραφο που αναγράφει την έξης πληροφορία: «Κατά τη ναυμαχία οι αντίπαλοι στόλοι χρησιμοποίησαν αεροπορική δύναμη». Θα μπορούσαμε άραγε να συμπεράνουμε πως η πληροφορία αυτή αναφέρεται στη ναυμαχία της Σαλαμίνας; Βεβαίως όχι, επειδή το αεροπλάνο είναι εφεύρεση του 20^ου αιώνα. Εξάλλου, αν οι στόλοι των τότε Ελλήνων και Περσών είχαν χρησιμοποιήσει στη Σαλαμίνα αεροπλάνα, τα χρονικά των πολέμων της εποχής εκείνης θα έπρεπε ασφαλώς ν’ αναφέρουν περί αεροπορίας, καθώς συμβαίνει και με τα χρονικά των συγχρόνων πολέμων.

Γραφές και παραδόσεις (3)

   

Σχέση μεταξύ άγραφης και γραπτής παράδοσης

Σαν τα κατεξοχήν θεόπνευστα όργανα, οι απόστολοι μετέδωσαν προφορικά «το μυστήριον του Ευαγγελίου» με επίγνωση ότι οι ακροατές τους ακούνε και παραλαμβάνουν «λόγον Θεού».

Α’ Θεσ.β:13 Διά τούτο και ημείς ευχαριστούμεν τον Θεόν αδιαλείπτως, ότι παραλαβόντες τον λόγον του Θεού, τον οποίον ηκούσατε παρ' ημών, εδέχθητε αυτόν ουχί ως λόγον ανθρώπων, αλλά καθώς είναι αληθώς, λόγον Θεού, όστις και ενεργείται μεταξύ υμών των πιστευόντων.

Γραφές και παραδόσεις (2)

   

1. Τα μέσα διάδοσης του αποστολικού κηρύγματος

Στο αμέσως προηγούμενο άρθρο, προσπαθήσαμε να δείξουμε, με σχετικές μαρτυρίες των Γραφών, τα εξής δύο κύρια σημεία. Πρώτο, ότι ο Κύριος Ιησούς παρεχώρησε στα μέλη του αποστολικού κύκλου μία ειδική και ιδιώνυμη εξουσία η οποία  περιέβαλε το κήρυγμα των αποστόλων σαν αυθεντικό και οικουμενικό.

Δεύτερο, ότι οι απόστολοι παρέδωσαν στη μετέπειτα Εκκλησία το κήρυγμά τους σαν μόνιμο και πλήρες για όλους τους ανθρώπους και τις γενεές.

Γραφές και παραδόσεις (1)

. Το έργο και το κήρυγμα των αποστόλων

Στις παραμονές της ένδοξης αναχώρησής Του από τον κόσμο, ο Κύριος Ιησούς εξήγησε στους μαθητές Του ότι ήταν ανάγκη να ολοκληρωθεί η αποκάλυψη περί του προσώπου και του έργου Του διά μέσου της παρουσίας και δράσης του Αγίου Πνεύματος:

Ιωάν.ις:12-13 Έτι πολλά έχω να είπω προς εσάς, δεν δύνασθε όμως τώρα να βαστάζητε αυτά. Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν· διότι δεν θέλει λαλήσει αφ' εαυτού, αλλ' όσα αν ακούση θέλει λαλήσει, και θέλει σας αναγγείλει τα μέλλοντα.