Ο
ΙΑΚΩΒ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΗΝ ΕΥΛΟΓΙΑ
Ο Ισαάκ, έχοντας μεγαλώσει αρκετά, θέλει να ευλογήσει τον
Ησαύ, τον πρωτότοκο, αλλά και αγαπημένο του γιο. Τα μαλλιά του έχουν ασπρίσει,
και τα μάτια του δεν βλέπουν καλά. Ζητάει από τον Ησαύ να του φέρει κυνήγι και να
του κάνει εδέσματα καθώς αγαπά, για να φάει και να ευλογήσει τον Ησαύ πριν
πεθάνει.
Η Ρεβέκκα κρυφακούει τη συζήτησή τους και, όντας αποφασισμένη να λάβει την ευλογία ο αγαπημένος της γιος, ο Ιακώβ, συμβουλεύει τον Ιακώβ να εξαπατήσει τον πατέρα του και να λάβει αυτός τις υποσχέσεις.
Λέει στον Ιακώβ να φέρει γρήγορα δύο κατσίκια, τα
οποία ετοιμάζει για τη γιορτή του Ισαάκ, βάζει τα ρούχα του Ησαύ στον Ιακώβ και
τα δέρματα των τράγων στα χέρια και το λαιμό του, για να υποδυθεί τον Ησαύ, ο
οποίος ήταν τριχωτός άντρας. Αν και αμφιβάλλει για τη φωνή του Ιακώβ, όλα αυτά
πείθουν τον Ισαάκ ότι είναι πραγματικά ο Ησαύ, και αναγγέλλει την ευλογία επάνω
του.
Γέν.κζ:28,29 Λοιπόν ο Θεός να σοι δώση
από της δρόσου του ουρανού και από του πάχους της γης και αφθονίαν σίτου και
οίνου· Λαοί να σε δουλεύσωσι και έθνη να σε προσκυνήσωσι· να ήσαι κύριος των
αδελφών σου, και οι υιοί της μητρός σου να σε προσκυνήσωσι· κατηραμένος όστις
σε καταράται, και ευλογημένος όστις σε ευλογεί
Δες Γέν.ιβ:3 και Γέν.κη:4.
Αυτή η τελετή σήμαινε κάτι περισσότερο από έναν πατέρα
που προσεύχεται στο Θεό να «ευλογήσει» το γιο Του. Ήταν μια δια Πνεύματος Αγίου
προφητεία σχετικά με το μελλοντικό του πεπρωμένο σε σχέση με το σχέδιο του
Θεού.
Ενώ το δικαίωμα του πρωτότοκου του έδινε απλά τη θέση
της διακυβέρνησης στην οικογένεια, η ευλογία μετέφερε τις υποσχέσεις της διαθήκης που δόθηκαν στον
Αβραάμ, με όλα τα προνόμια, τόσο φυσικά όσο και πνευματικά, με τα
οποία οι απόγονοί του έπρεπε να διακριθούν σαν ο ξεχωριστός λαός του Θεού.
Υπάρχουν δύο εξέχοντα παραδείγματα αυτού στο λόγο του
Θεού: ο Ιακώβ ευλογεί τους δώδεκα γιους του (Γεν.μθ) και ο Μωυσής ευλογεί τις δώδεκα φυλές του Ισραήλ (Δευτ.λγ).
Ο Θεός κινήθηκε πάνω στους Πατριάρχες, δίνοντάς τους
πνευματική όραση για το μέλλον. Ο Θεός υποστήριξε αυτές τις προφητείες,
εκπληρώνοντας την καθεμία με κάθε λεπτομέρεια.
Ωστόσο, όσο αφορά στις ευλογίες που διακηρύχθηκαν από
τον Ιακώβ και το Μωυσή, οι προφητείες σέβονται κυρίως τους απογόνους και όχι τα πρόσωπα. Συνεπώς, η ερμηνεία αυτών των προφητειών μπορεί να
βρεθεί μόνο με την ανίχνευση της μεταγενέστερης ιστορίας των διαφόρων φυλών.
Μόλις ο Ιακώβ φεύγει από τον πατέρα του, έρχεται ο
Ησαύ με το ελάφι. Ο Ισαάκ τρέμει και ο Ησαύ βγάζει μια πικρή κραυγή, αλλά είναι
άκαρπη, γιατί ο Ισαάκ λέει «ευλόγησα αυτόν και ευλογημένος θέλει είσθαι»
(Εδ.33).
Ο Θεός έχει μιλήσει μέσω του Ισαάκ και ξέρει ότι δεν
μπορεί να αλλάξει. Ωστόσο, ο Ισαάκ υπόσχεται στον Ησαύ ότι «όταν δε
υπερισχύσης, θέλεις συντρίψει τον ζυγόν αυτού από του τραχήλου σου» (Εδ.40).
Η εκπλήρωση αυτής της προφητείας βρίσκεται στο Β’ Βας.η:20 όταν ο Εδώμ, ο απόγονος του Ησαύ, επαναστατεί από τον
Ιούδα και επιλέγει ένα δικό του βασιλιά.
Ο Ησαύ πικραίνεται τόσο πολύ που σχεδιάζει να σκοτώσει
τον αδελφό του τον Ιακώβ (Εδ.41). Όταν τα νέα φτάνουν στη Ρεβέκκα, προειδοποιεί
τον αγαπημένο της γιο για τις προθέσεις του Ησαύ και τον συμβουλεύει να φύγει
από το σπίτι μέχρι να κατευναστεί η οργή του.
Σαν δικαιολογία για να τον διώξει, η Ρεβέκκα λέει στον
Ισαάκ ότι φοβάται ότι ο Ιακώβ θα πάρει γυναίκα από τις κόρες του Χεθ, όπως ο Ησαύ
(Γέν.κς:34-35).
Χωρίς να εξετάσουμε περαιτέρω τη ζωή του Ιακώβ,
βλέπουμε ότι ανταποκρίνεται πλήρως στο όνομά του. Όπως είπε ο Ησαύ, «Δικαίως
εκαλέσθη το όνομα αυτού Ιακώβ, διότι τώρα δευτέραν ταύτην φοράν με υπεσκέλισεν·
έλαβε τα πρωτοτόκιά μου, και ιδού, τώρα έλαβε και την ευλογίαν μου» (Εδ.36).
