Ο Ιακώβ στέλνει αγγελιοφόρους προς τον Ησαύ
τον αδελφό του, με την ευχή να βρει χάρη ενώπιόν του.
Σίγουρα ο Ιακώβ αισθάνεται άσχημα και φόβος
μπαίνει μέσα στην καρδιά του, γιατί υπήρχαν λόγοι: Είχε ενεργήσει άσχημα
εναντίον του αδελφού του, ο οποίος παλιότερα, εξαιτίας αυτού, ήθελε να τον
σκοτώσει.
Ωστόσο, είναι άλλο να προσεύχεσαι και άλλο να παίρνεις νίκη στην προσευχή. Ο Ιακώβ δεν έχει φτάσει σ’ αυτό το σημείο.
Μόνος του με το Θεό! Κάποιος μπορεί να
προσποιείται ότι είναι αφιερωμένο άτομο μπροστά σε άλλους, αλλά πρόσωπο με
πρόσωπο με το Θεό, είναι κάτι διαφορετικό!
Πρέπει να βρεθούμε μόνοι με το Θεό, για να
φτάσουμε σε μια ακριβή γνώση του εαυτού μας και των οδών μας.
Ο άγγελος ρωτάει: «Τί είναι το όνομά σου;» Όταν αυτός απαντάει «Ιακώβ», στην
πραγματικότητα με μία λέξη ομολόγησε το χαρακτήρα του: υποσκελιστής και δόλιος.
Μετά απ’ αυτή την ομολογία, το όνομά του
αλλάζεται σε «Ισραήλ» που σημαίνει πρίγκιπας με το Θεό.
Η άρνηση του εαυτού, ήταν πάντοτε ένας
σημαντικός παράγοντας νικηφόρας προσευχής (Ματθ.ιε:24-28 Μαρκ.θ:28-29
Λουκ.ια:1-13 ιη:1-8 Πράξ.ιβ:5 Β’ Κορ.ιβ:9 Ιωαν.γ:30).
