Α. ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΖΩΗΣ
Εβρ.ιβ:14 “Ζητείτε ειρήνην μετά πάντων, και τον αγιασμόν, χωρίς του
οποίου ουδείς θέλει ιδεί τον Κύριον.”
Η λέξη
“άγιος” στα Εβραϊκά είναι “καντός” και σημαίνει “ξεχωρισμένος για τον Θεό”. Η Εβραϊκή
λέξη μεταφράζεται “άγιος, αφιερωμένος, καθαγιασμένος.” Αυτή είναι η κύρια σημασία
της λέξης κι αναφέρεται σε κάποιο άτομο ή πράγμα που είναι άγιο, αφιερωμένο,
αποχωρισμένο ή καθαγιασμένο - κάτι που έχει ξεχωριστεί για τον Θεό.
Σ’
αυτό το κεφάλαιο θα ασχοληθούμε με τον πρακτικό αγιασμό, το βάδισμα του Χριστιανού
δηλαδή. Μερικοί θεωρούν τον αγιασμό σαν κάτι αγγελικό, κάτι πνευματικό, μυστικιστικό
και τελείως έξω απ’ αυτό τον κόσμο. Τα πράγματα όμως δεν είναι έτσι. Η ζωή του
αγιασμού είναι μία πρακτική, γήινη, ώρα με την ώρα εμπειρία νίκης, μία ζωή
θριάμβου. Αυτή η πρακτική ζωή του αγιασμού είναι απαραίτητη αν θέλουμε να είμαστε
έτοιμοι όταν έλθει ο Ιησούς.
Β. ΜΟΝΟ Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΙΟΣ
Ησ.ς:3 “Και έκραζε το εν προς το άλλο, και
έλεγεν, Άγιος, άγιος, άγιος ο Κύριος των δυνάμεων.”
Α’ Πέτρ.α:15-16 “Αλλά καθώς είναι
άγιος εκείνος, όστις σας εκάλεσεν, ούτω και σεις γίνεσθε άγιοι εν πάσι διαγωγή,
διότι είναι γεγραμμένον, “Άγιοι γίνεσθε, διότι εγώ είμαι άγιος.”
Η
αγιότητα του Θεού σημαίνει απόλυτη ηθική καθαρότητα. Ο Θεός δε μπορεί ν’ αμαρτήσει
ή ν’ ανεχτεί την αμαρτία. Η κύρια σημασία της λέξης “άγιος” είναι “ξεχωρισμένος”.
Με ποια έννοια ο Θεός είναι ξεχωρισμένος; Αυτός είναι τέλειος, ο άνθρωπος είναι
ατελής. Αυτός είναι θείος, ο άνθρωπος είναι γήινος. Είναι ηθικά τέλειος, ενώ ο
άνθρωπος είναι αμαρτωλός. Βλέπουμε λοιπόν ότι ο αγιασμός είναι το
χαρακτηριστικό γνώρισμα που διακρίνει τον Θεό απ’ το δημιούργημά Του. Δεν δηλώνει
απλά μια ιδιότητα του Θεού, αλλά εκφράζει την ίδια Του την φύση. Είναι η
ιδιότητα του Θεού που πρέπει να θυμόμαστε περισσότερο απ’ όλες τις άλλες, γιατί
είναι αυτή η τεράστια διαφορά μεταξύ του Θεού και του ανθρώπου που εμποδίζει
την μεταξύ τους κοινωνία.
Όταν ο
Θεός φανερώνει τον εαυτό Του μ’ έναν τρόπο που εντυπωσιάζει τον άνθρωπο, του
ζητάει να Τον αγιάσει, αποκαλύπτεται, δηλαδή, σαν ο Άγιος. Οι άνθρωποι λένε ότι
αγιάζουν τον Θεό όταν Τον τιμούν και Τον σέβονται. Όταν όμως Τον ατιμάζουν,
παραβαίνοντας τις εντολές Του, τότε λένε ότι Τον βλασφημούν.
Οι
άνθρωποι, τα οικοδομήματα και τα αντικείμενα που θεωρούνται άγια είναι τέτοια
επειδή ο Θεός τα έχει αγιάσει. Η λέξη “άγιος” αναφέρεται σε άτομα ή πράγματα κι
είναι όρος που εκφράζει μία σχέση με τον Ιησού Χριστό - το γεγονός του ξεχωρισμού.
Μετά απ‘ αυτό, τα πάντα πρέπει να είναι καθαρά κι οι άνθρωποι πρέπει να
αφιερωθούν σε μια ζωή σύμφωνη με τους κανόνες του αγιασμού.
Η
αμαρτία διαταράσσει την σχέση μεταξύ του Θεού και του ανθρώπου και τελικά ο
αμετανόητος αμαρτωλός θα διωχτεί αιώνια από την παρουσία του Θεού. Αυτός είναι
ο “δεύτερος θάνατος”.
Σε
πολλές περιπτώσεις αυτή η σχέση επαναβεβαιώθηκε, επεκτάθηκε κι ερμηνεύτηκε με βάση
μια συμφωνία, γνωστή σαν Διαθήκη. Για την τήρηση της διαθήκης απαιτείται η σωστή
σχέση με τον Θεό, γιατί Αυτός που είναι δίκαιος μπορεί να έχει κοινωνία μόνο με
αυτούς που ζουν δίκαια. Κοινωνία με τον Θεό σημαίνει ζωή. Απ’ την αρχή ως το
τέλος η Γραφή διακηρύσσει αυτή την αλήθεια, ότι η υπακοή και η ζωή συνδέονται
στενά.
Γ. ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΓΙΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ;
Για να
έρθει ο αγιασμός στην ζωή του ανθρώπου συνεργούν δύο παράγοντες: ο θείος ή η παρουσία
του Αγίου Πνεύματος και ο ανθρώπινος.
1. Ο Θείος παράγοντας:
Ιωάν.ιζ:17 “Αγίασον αυτούς
εν τη αληθεία σου.”
Β’ Κορ.γ:18 “...μεταμορφούμεθα εις την αυτήν εικόνα από δόξης
εις δόξαν, καθώς από του Πνεύματος του Κυρίου.”
Εφεσ.ε:26 “Διά να αγιάση
αυτήν, καθαρίσας με το λουτρόν του ύδατος διά του λόγου.”
Α’ Θεσ.ε:23 “Αυτός δε ο Θεός
της ειρήνης είθε να σας αγιάση ολοκλήρως.”
Όπως
ακριβώς η παρουσία του Θεού στην καιγόμενη βάτο έκανε την άμμο της ερήμου “γη
αγία”, έτσι κι η παρουσία του Θεού στην ζωή του ανθρώπου τον αγιάζει. Το έργο
του αγιασμού αρχίζει με το άκουσμα του μηνύματος του Ευαγγελίου γιατί ο λόγος
του Θεού έχει καθαριστική επίδραση στην καρδιά του ακροατή. Αυτό το έργο
συνεχίζεται με τα βήματα πίστης, την μετάνοια και το βάπτισμα στο νερό στο
όνομα του Ιησού. Βέβαια, το έργο του αγιασμού ολοκληρώνεται κυρίως με το
βάπτισμα του Αγίου Πνεύματος. Όταν το Πνεύμα του Θεού έρθει στην ζωή κάποιου τον
αγιάζει και το έργο αυτό συνεχίζεται μέχρι ο άνθρωπος να φύγει απ’ αυτόν τον
κόσμο.
Ο
δίκαιος που ζει κάτω απ’ το νόμο γίνεται δίκαιος ζώντας σωστά, κάτω απ’ τη
χάρη, όμως, ζει σωστά γιατί έχει γίνει δίκαιος. Στην Παλαιά Διαθήκη η
δικαιοσύνη “λογιζόταν”, αλλά στην εκκλησία της Καινής Διαθήκης λογίζεται και
μεταδίδεται άμεσα με την δύναμη του Αγίου Πνεύματος. Ως προς την σωτηρία, ο
άνθρωπος είναι τέλειος αμέσως μόλις γεννηθεί απ’ το Πνεύμα, γιατί ό,τι έκανε ο
Ιησούς είναι τέλειο.
2. Ο Ανθρώπινος παράγοντας:
Αυτό
μπορεί να χωριστεί σε δύο μέρη:
α. Να
έρθει στον Ιησού:
Με την
παραχώρηση, την παράδοση, τον αποχωρισμό απ’ τον κόσμο και την αφιέρωση ο
άνθρωπος φέρνει τον εαυτό του κάτω απ’ την καθαριστική επίδραση του Αγίου
Πνεύματος.
Απεικόνιση:
Ο άνθρωπος που κρυώνει πλησιάζει την φωτιά και ζεσταίνεται. Έτσι, κάποιος που
δεν είναι άγιος και κρυώνει φέρνει τον εαυτό του στον Ιησού και αγιάζεται. Μετά,
με την παραχώρηση, την αφιέρωση και την πίστη μένει κάτω απ’ την εξαγνιστική
δύναμη του Αγίου Πνεύματος. Αυτό αφορά στην σωτηρία του. Κάνοντάς το ο άνθρωπος
ενεργεί λογικά αλλά δεν κάνει τίποτα άξιο επαίνου, ανταμοιβής ή διάκρισης.
β. Το
βάδισμα του πιστού, πιστότητα, υπηρεσία:
Αυτό
είναι ένα τελείως διαφορετικό θέμα. Εδώ ο άνθρωπος, στην αρχή όταν πιστεύει,
είναι ένα νήπιο και χρειάζεται ν’ αυξηθεί μέσα στην χάρη. Είναι ατελής σ’ αυτή
την ζωή της πίστης και χρειάζεται να τελειοποιηθεί στον αγιασμό με φόβο Θεού.
Σ’ αυτό του το βάδισμα με πιστότητα, κερδίζει αξία, έπαινο, σύσταση, προαγωγή και
ανταμοιβή. Η θέση του στην Βασιλεία θα εξαρτηθεί απ’ αυτό. Οπωσδήποτε δεν
αποκτά μ’ αυτό τον τρόπο μια θέση μέσα στο σώμα, αλλά έτσι καθορίζεται η θέση
που θα πληρώσει μέσα στο σώμα.
Αποκ.β:3 Ματθ.κε:14-30 Α’
Κορ.γ:5-15 Β’ Τιμ.δ:6-8
Α’
Κορ.θ:24-25 Αποκ.κβ:12 Ματθ.ι:42
Λουκ.ιθ:11-27
Δ. Η ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΑΣΜΟΥ
Ψαλμ.κθ:2 “Προσκυνήσατε τον
Κύριον εν τω μεγαλοπρεπεί αγιαστηρίω αυτού”
Στον
αγιασμό υπάρχει ομορφιά που δε μπορεί να συγκριθεί με καμία άλλη. Ο κόσμος
δίνει ιδιαίτερη σημασία στην ομορφιά, αλλά όσο απομακρύνεται απ’ τον πραγματικό
αγιασμό τόσο παραμορφώνεται κι η αντίληψή του για την ομορφιά. Αυτό φαίνεται
καθαρά στην ονομαζόμενη “μοντέρνα τέχνη”.
Η
εκκλησία είναι όμορφη μόνο όταν αγιάζεται, καθαγιασμένη απ’ την παρουσία του
Ιησού Χριστού. Με τον ίδιο τρόπο, πραγματικά όμορφος είναι αυτός που είναι
άγιος, γεμάτος με το Πνεύμα του Θεού. Η ομορφιά του αγιασμού φανερώνεται απ’ το
εσωτερικό του ανθρώπου και ακτινοβολεί την παρουσία του Θεού.
Ε. ΟΙ ΑΝΤΑΜΟΙΒΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΑΣΜΟΥ
Οι
ανταμοιβές μιας άγιας ζωής είναι πολλές, σ’ αυτή τη ζωή και την επόμενη. Σχετικά
παραδείγματα έχουμε στις ζωές του Ιωσήφ και του Δανιήλ. Οι δύο αυτοί νέοι
άνδρες είχαν σταθερές πεποιθήσεις για το καλό και το κακό. Αρνήθηκαν ν’
αμαρτήσουν. Σαν αποτέλεσμα, βλέπουμε ότι ο Θεός τους αντάμειψε με ευλογία,
πρόοδο, τιμή και αποκάλυψη. Οι απολαβές για την πιστή υπηρεσία στον Χριστό
είναι πολλές. Ο άνθρωπος που ζει μια άγια ζωή έχει καλύτερη υγεία, ένα πιο
ευτυχισμένο σπίτι και μια καρδιά που έχει διαρκή ανάπαυση κι ειρήνη.
Θα
μελετήσουμε αλλού τις ανταμοιβές του αγιασμού. Είναι αρκετό να πούμε εδώ ότι
είναι πάρα πολλές κι ότι ο Κύριος είναι γενναιόδωρος μισθαποδότης.
Ε. ΜΕΡΙΚΟΙ ΠΡΑΚΤΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΓΙΑ ΑΓΙΑ
ΖΩΗ
Αυτό
είναι ένα τεράστιο θέμα. Πρέπει να θυμόμαστε ότι το μυστικό της άγιας ζωής
είναι να ζούμε άγια όταν δεν μας βλέπει κανείς. Παρακάτω παραθέτουμε μερικούς απλούς
κανόνες για νικηφόρα ζωή.
1.
Να λάβεις το Άγιο Πνεύμα και να ζεις εν
Πνεύματι.
2.
Να προσεύχεσαι πολύ. Μία ζωή γεμάτη
προσευχή, συνήθως, είναι μία άγια ζωή.
3.
Να διαβάζεις την Γραφή πολύ και να
παρακολουθείς Βιβλικές μελέτες.
4.
Ο λόγος του Θεού θα σε βοηθήσει ν’ αγιάζεσαι
στην ζωή σου.
5.
Η αποκάλυψη του θελήματος του Θεού
ξεκινάει με τον λόγο Του. Να υπακούς στον λόγο του Θεού χωρίς δισταγμούς.
6.
Αφιέρωσε ολοκληρωτικά τον εαυτό σου
στην υπηρεσία και το θέλημά Του.
7.
Να θυμάσαι ότι ΜΠΟΡΕΙΣ να ζεις άγια. Η
ζωή του αγιασμού είναι δυνατή.
8.
Να θυμάσαι ότι χρειάζεσαι να
επικαλείσαι τη νίκη του Κυρίου καθημερινά.
9.
Απομάκρυνε τον βλέμμα σου από τα λάθη
των άλλων και στρέψου στον Ιησού.
10.Απομάκρυνε
το βλέμμα σου απ’ τις αδυναμίες σου και στρέψου στον Ιησού.
11.Να
ομολογείς τον Κύριο συχνά, σε κάθε δυνατή ευκαιρία.
12.Να
συζητάς τα προβλήματά σου ελεύθερα με τον ποιμένα σου.
13.Όταν
έχεις αμφιβολίες για κάποιο θέμα, θέσε στον εαυτό σου τις παρακάτω ερωτήσεις:
·
Η Γραφή το καταδικάζει αυτό;
·
Μπορώ να προσευχηθώ και να ζητήσω απ’ τον
Ιησού να ευλογήσει αυτό που θέλω να κάνω;
·
Θα είναι ο Ιησούς μαζί μου ενώ το κάνω;
·
Θα είναι μία ευλογία για τους άλλους;
·
Μπορεί να γίνει λίθος προσκόμματος για
κάποιον;
·
Μπορεί να εμποδίσει, μ’ οποιοδήποτε τρόπο, την
υπηρεσία μου στον Ιησού;