….πάντες οι θησαυροί της σοφίας και της γνώσεως.

Κολ.β:1-3 Διότι θέλω να εξεύρητε οποίον μέγαν αγώνα έχω διά σας και τους εν Λαοδικεία και τους όσοι δεν είδον το πρόσωπόν μου σωματικώς, διά να παρηγορηθώσιν αι καρδίαι αυτών, ενωθέντων ομού εν αγάπη και εις πάντα πλούτον της πληροφορίας της συνέσεως, ώστε να γνωρίσωσι το μυστήριον του Θεού και Πατρός και του Χριστού, εν τω οποίω είναι κεκρυμμένοι πάντες οι θησαυροί της σοφίας και της γνώσεως.

Τι εννοεί ο λόγος του Θεού όταν λέει πως στον Χριστό βρίσκονται κρυμμένοι όλοι οι θησαυροί της σοφίας και της γνώσης; 

Ποιον Χριστό εννοεί;

Τι ακριβώς εννοεί η Καινή Διαθήκη, τι εννοούν οι απόστολοι όταν μιλάνε για τον Ιησού Χριστό. 

Πάντα ο Χριστός είναι πρόσωπο «αντιλεγόμενο» (Λουκ.β:34), δηλαδή πρόσωπο για το οποίο οι άνθρωποι διαφωνούν. Και μέσα στα χρόνια έχουν ακουστεί κυριολεκτικά 1.002.

Ο Χριστός για τον οποίο μιλάει, και για τον οποίο θα μιλήσουμε και σήμερα, είναι ο ων επί πάντων Θεός ευλογητός εις τους αιώνας αμήν. Είναι ο Γιος του Θεού, ο αμνός που πήρε πάνω του την αμαρτία του κόσμου.

Είναι Αυτός που λέει ο Παύλος στον Τιμόθεο:

Και αναντιρρήτως το μυστήριον της ευσεβείας είναι μέγα ο Θεός εφανερώθη εν σαρκί, εδικαιώθη εν πνεύματι, εφάνη εις αγγέλους, εκηρύχθη εις τα έθνη, επιστεύθη εις τον κόσμον, ανελήφθη εν δόξη (Α΄ Τιμ.γ:16).

Γι’ αυτό τον Χριστό μιλάμε. Για τον Χριστό που κήρυξε ο Πέτρος όταν μίλησε στον Κορνήλιο: 

πως ο Θεός έχρισε τον Ιησούν τον από Ναζαρέτ με Πνεύμα Άγιον και με δύναμιν, όστις διήλθεν ευεργετών και θεραπεύων πάντας τους καταδυναστευομένους υπό του διαβόλου, διότι ο Θεός ήτο μετ' αυτού και ημείς είμεθα μάρτυρες πάντων όσα έκαμε και εν τη γη των Ιουδαίων και εν Ιερουσαλήμ τον οποίον εφόνευσαν κρεμάσαντες επί ξύλου. Τούτον ο Θεός ανέστησε την τρίτην ημέραν και έκαμεν αυτόν να εμφανισθή ουχί εις πάντα τον λαόν, αλλ' εις μάρτυρας τους προδιωρισμένους υπό του Θεού, εις ημάς, οίτινες συνεφάγομεν και συνεπίομεν μετ' αυτού, αφού ανέστη εκ νεκρών και παρήγγειλεν εις ημάς να κηρύξωμεν προς τον λαόν και να μαρτυρήσωμεν ότι αυτός είναι ο ωρισμένος υπό του Θεού κριτής ζώντων και νεκρών. Εις τούτον πάντες οι προφήται μαρτυρούσιν, ότι διά του ονόματος αυτού θέλει λάβει άφεσιν αμαρτιών πας ο πιστεύων εις αυτόν  (Πράξ.ι:38-43).

Μιλάμε για τον Θεό που φανερώθηκε σε σάρκα, τον Λυτρωτή του καθένα που μετανοεί και πιστεύει.

Γι’ αυτόν που θα ξαναέρθει για να κρίνει τον κόσμο. 

Σ’ αυτόν τον Χριστό, λοιπόν, βρίσκονται κρυμμένοι όλοι οι θησαυροί.

Τι σημαίνει πως αυτοί οι θησαυροί είναι «κρυμμένοι»;

Σίγουρα, δεν σημαίνει πως ο Θεός τους κρύβει για να μην τους βρούμε.

Σημαίνει πως είναι κρυμμένοι από κάθε άνθρωπο που δεν πλησιάζει τον Χριστό όπως ο ίδιος ζητάει. Με ταπεινό πνεύμα. Με μετάνοια. Με πίστη.

Δεν είναι θησαυροί σε κοινή θέα, αλλά πρέπει κανείς να ψάξει να τους βρει!

·        Είναι κρυμμένοι απ' όποιον θέλει να ανακρίνει τον Χριστό. Από κάθε άνθρωπο που θέλει να Τον βάλει στο σκαμνί γιατί δεν κάνει αυτά που εκείνος θέλει.

«Τότε απεκρίθησάν τινές των γραμματέων και Φαρισαίων, λέγοντες Διδάσκαλε, θέλομεν να ίδωμεν σημείον από σου. Εκείνος δε αποκριθείς είπε προς αυτούς Γενεά πονηρά και μοιχαλίς σημείον ζητεί, και σημείον δεν θέλει δοθή εις αυτήν ειμή το σημείον Ιωνά του προφήτου. Διότι ως ο Ιωνάς ήτο εν τη κοιλία του κήτους τρεις ημέρας και τρεις νύκτας, ούτω θέλει είσθαι ο Υιός του ανθρώπου εν τη καρδία της γης τρεις ημέρας και τρεις νύκτας» (Ματθ.ιβ:38-40).

·        Η θησαυροί του Χριστού είναι κρυμμένοι γιατί δεν φανερώνονται με τρόπους που ο άνθρωπος θέλει.

·        Οι θησαυροί του Χριστού είναι κρυμμένοι  από τον άνθρωπο που νομίζει ότι μπορεί να Του υποδείξει τι πρέπει να κάνει.

·        Οι θησαυροί του Χριστού είναι κρυμμένοι από καθένα που πιστεύει πως δεν χρειάζεται τον Χριστό γιατί τα καταφέρνει μόνος του, ή γιατί βρίσκει από αλλού βοήθεια, ή γιατί είναι αρκετά σοφός ή δυνατός ή καπάτσος.

Θυμηθείτε τι έγινε όταν πήγαν τον Χριστό στον Ηρώδη:

«Ο δε Ηρώδης, ιδών τον Ιησούν, εχάρη πολύ διότι ήθελε προ πολλού να ίδη αυτόν, επειδή ήκουε πολλά περί αυτού και ήλπιζε να ίδη τι θαύμα γινόμενον υπ' αυτού. Ηρώτα δε αυτόν με λόγους πολλούς πλην αυτός δεν απεκρίθη προς αυτόν ουδέν» (Λουκ.κγ: 8-9).

·        Οι θησαυροί του Χριστού είναι κρυμμένοι από κάθε φαρισαίο και θρησκευόμενο που βαθιά μέσα του πιστεύει πως μπορεί να εξαγοράσει τον Θεό με τις προσευχές και τις καλοσύνες του, και πως αφού δώσει στον Θεό το ξεροκόμματο των δικών του καλών πράξεων, μετά ο Θεός του χρωστάει. 

Όπως ο Φαρισαίος της παραβολής: «σταθείς προσηύχετο καθ' εαυτόν ταύτα Ευχαριστώ σοι, Θεέ, ότι δεν είμαι καθώς οι λοιποί άνθρωποι, άρπαγες, άδικοι, μοιχοί, ή και καθώς ούτος ο τελώνης νηστεύω δις της εβδομάδος, αποδεκατίζω πάντα όσα έχω» (Λουκ.ιη:11-12).

Ø Όμως, οι θησαυροί του Χριστού αποκαλύπτονται και δεν μένουν κρυμμένοι, σ' αυτούς που προσεύχονται όπως ο τελώνης:

«Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ» (Λουκ.ιη:13).

Γι’ αυτόν ο Χριστός είπε: «Σας λέγω, Κατέβη ούτος εις τον οίκον αυτού δεδικαιωμένος μάλλον παρά εκείνος διότι πας ο υψών εαυτόν θέλει ταπεινωθή, ο δε ταπεινών εαυτόν θέλει υψωθή» (Λουκ.ιη:14).

Ø Οι θησαυροί του Χριστού φανερώνονται στα νήπια!  «Εν εκείνω τω καιρώ αποκριθείς ο Ιησούς είπε Δοξάζω σε, Πάτερ, κύριε του ουρανού και της γης, ότι απέκρυψας ταύτα από σοφών και συνετών και απεκάλυψας αυτά εις νήπια» (Ματθ.ια:25).

Ø Οι θησαυροί του Χριστού αποκαλύπτονται σ’ αυτούς που παραδέχονται πως μπροστά στον Θεό είναι πνευματικά φτωχοί: «Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, διότι αυτών είναι η βασιλεία των ουρανών» (Ματθ.ε:3).

Αν λοιπόν, είσαι και είμαι διατεθειμένος να πλησιάσω τον Χριστό με τους δικούς Του όρους, τότε ναι, θα γνωρίσω κάθε θησαυρό σοφίας και γνώσης, γιατί θα γνωρίζω τον Χριστό. Όταν μιλάμε για τον Ιησού Χριστό, δεν μιλάμε για κάποιον άνθρωπο, αλλά για τον αιώνιο Θεό.

Αυτόν που είναι το Α και το Ω, η αρχή και το τέλος, ο πρώτος κι ο έσχατος, το αληθινό αμπέλι, ο καλός ποιμένας, αυτός που τα μάτια Του είναι σαν τη φωτιά και βλέπει τις καρδιές, αυτός που είναι Παντοκράτορας, δημιουργός Θεός, Κύριος των Κυρίων και Βασιλιάς των βασιλιάδων. 

Τι εννοεί όταν μιλάει για θησαυρούς «γνώσης» και «σοφίας»; Τι θα γνωρίσω που δεν γνώριζα πιο πριν; Πως θα γίνω σοφός τώρα που γνώρισα το Χριστό;

Η γνώση για την οποία μιλάμε αφορά σίγουρα τα μεγάλα υπαρξιακά ερωτήματα της ζωής:

Ποιος είμαι; Γιατί είμαι εδώ; Πώς να ζήσω; Γιατί να ζήσω με τον ένα τρόπο κι όχι με τον άλλο; Τι είναι αλήθεια; Γιατί είναι κάτι αλήθεια κι όχι κάτι άλλο; Ποιος με δημιούργησε;

Τα ερωτήματα αυτά τα ψάχνει κάθε άνθρωπος κάποια στιγμή στην ζωή του.

Η γνώση λοιπόν, που αποκτά κανείς με τον Χριστό είναι η απάντηση σ' αυτά τα ερωτήματα! Γιατί υπάρχω; 

Ο Χριστός λέει πως χωρίς εμένα θα είσαι σαν τον άνθρωπο που ψάχνει την σοφία και διαπιστώνει πως κυνηγάει τον άνεμο! Δύο φορές το λέει ο Εκκλησιαστής. Έψαξα να βρω το νόημα της ζωής και ήταν σαν να κυνηγάω τον άνεμο.

Ο Χριστός δίνει απαντήσεις. Και λέει πως ο σκοπός της ζωής, ο λόγος της ύπαρξής μας, δεν είμαστε εμείς. Είναι ο Θεός. Ο άνθρωπος πλάστηκε για να ζει μαζί με τον Θεό, να έχει κοινωνία μαζί Του. Η ζωή μας ξεκινάει από τον Θεό και σ' Αυτόν καταλήγει. Αν αυτό δεν το βρω, αν δεν βρω τον Θεό, θα κυνηγάω τον άνεμο.

Ρωμ.ια:36 Επειδή εξ αυτού και δι' αυτού και εις αυτόν είναι τα πάντα. Αυτώ, η δόξα εις τους αιώνας. Αμήν.

Ο Χριστός δεν είναι τυχαίο που είπε, Εγώ είμαι η οδός, η αλήθεια και η ζωή (Ιωάν.ιδ:6α).

Δεν είπε κατά λάθος: χωρίς εμού δεν δύνασθε να κάμητε ουδέν (Ιωάν.ιε:5β).

Ιωάν.ιζ:3 Αύτη δε είναι η αιώνιος ζωή, το να γνωρίζωσι σε τον μόνον αληθινόν Θεόν και τον οποίον απέστειλας Ιησούν Χριστόν.

Όταν γνωρίσει ο άνθρωπος τον Χριστό, αυτά τα ερωτήματα αρχίζουν και βρίσκουν την απάντησή τους. Γιατί ο σκοπός της ζωής μας είναι να γνωρίσουμε τον Θεό. Και μέχρι να Τον γνωρίσουμε, μέσα από τον Χριστό, θα κυνηγάμε τον άνεμο.

Τότε, τα δώρα του Θεού, η υγεία, η εργασία, ο σύντροφος, η οικογένεια, τα όνειρα και οι επιθυμίες, θα βρουν την σωστή τους θέση.

Η γνώση για την οποία μιλάει είναι η γνώση της πραγματικότητας. Να έχω σωστή αντίληψη που βρίσκομαι, γιατί ζω, που πάω.

Αν ο άνθρωπος βάλει τον Χριστό στην ζωή του σαν Σωτήρα και Κύριο, τότε είναι σαν να ανοίγει ένα παράθυρο και να αρχίζει να βλέπει αυτά που δεν μπορούσε να δει νωρίτερα.

Αυτή είναι η αρχή της σοφίας! Για να γίνω πραγματικά σοφός, πρέπει να φοβάμαι το Θεό.

Παρ.α:7 Αρχή σοφίας φόβος Κυρίου· οι άφρονες καταφρονούσι την σοφίαν και την διδασκαλίαν.

 

Τώρα, μένει να δούμε μια πολύ βασική αλήθεια:

Η σοφία του Χριστού δεν έχει λογική για τον κόσμο. Οι θησαυροί της σοφίας δεν είναι αυτό που ο άνθρωπος ίσως περιμένει. Η σοφία του Χριστού τις πιο πολλές φορές είναι αντίθετη με τον κόσμο. 

Πρέπει να σκύψουμε σ' αυτή την αλήθεια επειδή πραγματικά πρέπει να σκεφτούμε αν την θέλουμε αυτή την σοφία.

Ο Θεός είπε μέσω του προφήτη Του:

Διότι αι βουλαί μου δεν είναι βουλαί υμών ουδέ οδοί υμών αι οδοί μου, (Ης.νε:8-13).

Είναι νομίζω πασιφανές τόσο από την μελέτη του λόγου του Θεού όσο κι από την καθημερινή μας εμπειρία με τον Χριστό, ότι πολλές φορές, ίσως τις περισσότερες, αυτό που γενικότερα θεωρείται σαν καλό ή κακό για την ζωή μας, δεν είναι και κατά την Βίβλο καλό ή κακό.

Αυτό που θεωρείται επιτυχία ή αποτυχία, δεν είναι κατ’ ανάγκη και για τα μέτρα του Θεού επιτυχία ή αποτυχία. Στην βασιλεία του Θεού, τα πράγματα αντιστρέφονται.

Για παράδειγμα διαβάζουμε:

Β’ Κορ.ιβ:10 Όθεν ευαρεστούμαι εις τας αδυναμίας, εις τας ύβρεις, εις τας ανάγκας, εις τους διωγμούς, εις τας στενοχωρίας, υπέρ του Χριστού· διότι όταν ήμαι αδύνατος, τότε είμαι δυνατός.

Ματθ.ι:39 Όστις εύρη την ζωήν αυτού θέλει απολέσει αυτήν, και όστις απολέση την ζωήν αυτού δι' εμέ θέλει ευρεί αυτήν.

Πράξ.κ:35 Κατά πάντα υπέδειξα εις εσάς ότι ούτω κοπιάζοντες πρέπει να βοηθήτε τους ασθενείς και να ενθυμήσθε τους λόγους του Κυρίου Ιησού, ότι αυτός είπε· Μακάριον είναι να δίδη τις μάλλον παρά να λαμβάνη.

Η σοφία σύμφωνα με την Αγία Γραφή είναι δώρο Θεού. Είναι μια αρετή που την δίνει ο Θεός. Σοφός είναι αυτός που μπορεί να δει την ζωή και την πορεία της με πνευματικά μάτια.

Ο Κύριός μας, υποσχέθηκε πως όταν μας δικάσουν εξαιτίας Του, θα μας δώσει στόμα και σοφία, στην οποία δεν θα μπορέσουν να αντιλογήσουν ούτε να αντισταθούν οι ενάντιοι μας (Λουκ.κα:15).

Σοφία λοιπόν είναι να μιλήσω σωστά σε μια περίσταση. Ο Στέφανος ήταν προικισμένος με σοφία για να μπορεί να μιλήσει σωστά. Μόνο που το «σωστό» στη δική του περίπτωση δεν ήταν να τον βγάλει από τη δύσκολη θέση, αλλά να πει, αυτά που έπρεπε να πει, αυτά που ο Θεός ήθελε να ακουστούν.

Και όσο τους μιλούσε ο Στέφανος, τόσο περισσότερο αυτοί θύμωναν και τέλος τον λιθοβόλησαν. Ήταν σοφός; Η Γραφή λέει πως ήταν. Διαβάζουμε πως οι αντίπαλοί του, δεν ηδύναντο να αντισταθώσιν εις την σοφίαν και εις το πνεύμα, με το οποίον ελάλει (Πράξ.ς:10).

Η σοφία του Χριστού δεν είναι η ανθρώπινη διπλωματία, είναι η ικανότητα να μπορώ να δω μια κατάσταση, να την εκτιμήσω, και να ξέρω πώς να εφαρμόσω σ' αυτή την περίσταση αυτό που λέει ο λόγος του Θεού.

Ποια είναι η λύση που τιμάει τον Θεό.

Είναι σημαντικό να το ξεκαθαρίσουμε αυτό στο νου μας, γιατί η σοφία του Θεού και η σοφία του κόσμου πολύ συχνά συγκρούονται.

Στον κόσμο θεωρείται σοφό να κάνεις και κάποιο συμβιβασμό για να επιβιώσεις, για το χριστιανό όμως αυτό δεν είναι σωστό. Διαβάζουμε πως …

Α’ Κορ.α:25 το μωρόν του Θεού είναι σοφώτερον των ανθρώπων, και το ασθενές του Θεού είναι ισχυρότερον των ανθρώπων.

Στην Βασιλεία του Θεού σοφός είναι αυτός που συγχωρεί τους εχθρούς του. Όταν λοιπόν, κάποιος με εχθρεύεται και μάλιστα με κατατρέχει, η σοφία του Χριστού λέει:

Ματθ.ε:43,44 Ηκούσατε ότι ερρέθη, θέλεις αγαπά τον πλησίον σου και μίσει τον εχθρόν σου. Εγώ όμως σας λέγω, Αγαπάτε τους εχθρούς σας, ευλογείτε εκείνους, οίτινες σας καταρώνται, ευεργετείτε εκείνους, οίτινες σας μισούσι, και προσεύχεσθε υπέρ εκείνων, οίτινες σας βλάπτουσι και σας κατατρέχουσι

Όταν λοιπόν, έχω ένα γείτονα δύσκολο και μου κάνει τη ζωή ποδήλατο, ή ένα συνάδελφο ή ένα συγγενή, η σοφία του Θεού λέει «ευεργέτησέ τον».  Κάνε του επίθεση αγάπης.

Στην Βασιλεία του Θεού σοφός είναι αυτός που γίνεται υπηρέτης.

Μάρκ.ι:42-45 Ο δε Ιησούς προσκαλέσας αυτούς, λέγει προς αυτούς· Εξεύρετε ότι οι νομιζόμενοι άρχοντες των εθνών κατακυριεύουσιν αυτά και οι μεγάλοι αυτών κατεξουσιάζουσιν αυτά· ούτως όμως δεν θέλει είσθαι εν υμίν, αλλ' όστις θέλει να γείνη μέγας εν υμίν, θέλει είσθαι υπηρέτης υμών, και όστις εξ υμών θέλει να γείνη πρώτος, θέλει είσθαι δούλος πάντων· διότι ο Υιός του ανθρώπου δεν ήλθε διά να υπηρετηθή, αλλά διά να υπηρετήση και να δώση την ζωήν αυτού λύτρον αντί πολλών.

Η χριστιανική σοφία ανατρέπει την ανθρώπινη σοφία. Σοφός είναι αυτός που δεν θέλει να κλέψει, όχι αυτός που ψάχνει να βρει τρόπους να κλέβει χωρίς να τον πιάνουν. 

Σοφία για τον Χριστό είναι αν είμαι παιδί, να υπακούω στους γονείς μου σε όλα. Αν είμαι γονιός να μεγαλώνω το παιδί μου όπως θέλει ο Θεός κι όχι όπως νομίζω εγώ.

·   Η σοφία του Χριστού Τον οδήγησε να πάει να φάει στο σπίτι ενός αρχιτελώνη κι ας διαμαρτύρονταν όλοι οι άλλοι.

·        Η σοφία Του, τον οδήγησε να μιλάει μόνος του με μια γυναίκα σε ένα πηγάδι.

·        Τον οδήγησε να αγκαλιάσει τα παιδιά, να αγγίξει ένα λεπρό, να αφήσει μια γυναίκα να του πλύνει τα πόδια με το άρωμά της.

·        Να πει σε κάποιους: Δώστε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, και τα του Θεού τω Θεώ.

·        Να συγκρουστεί με τους Φαρισαίους.

·        Να πάρει το αυτί του Μάλχου (ο υπηρέτης του αρχιερέα) που το έκοψε ο Πέτρος, και να το θεραπεύσει την ώρα που τον συνέλαβαν.

·        Να μείνει σιωπηλός και ανυπεράσπιστος την ώρα της δίκης του, σαν αρνί που το πάνε για σφάξιμο.

·        Να φροντίσει για άλλους την ώρα της σταύρωσης.

Η σοφία του Θεού διαλέγει αυτούς που ο κόσμος θεωρεί ασήμαντους για να ντροπιάσει τους σημαντικούς. Σύμφωνα με την σοφία του Θεού, ζεις πραγματικά όταν πεθαίνεις για την παλιά σου ζωή, όταν χάνεις τη ζωή σου για τον Χριστό επειδή έτσι την κερδίζεις πίσω. Νικάς όταν χάνεις.

Το ζητούμενο πάντα είναι ο Χριστός. Ο Χριστός, αυτός είναι Θεού δύναμη και Θεού σοφία (Α’ Κορ.α:24). Η επιτομή της σοφίας είναι ο Χριστός! Αυτός έγινε σε μας σοφία από το Θεό, και δικαιοσύνη και αγιασμός και απολύτρωση (Α΄ Κορ.α:30).

Όταν λοιπόν, ο άνθρωπος παραδώσει την ζωή του στον Χριστό, τότε όλοι οι θησαυροί της σοφίας και της γνώσης γίνονται δικοί Του. Κι αρχίζει να τους μαθαίνει, να τους εξερευνά, να τους εφαρμόζει.

Θα ρωτήσει κάποιος: Αν έτσι είναι τα πράγματα, θέλω τον Χριστό;

Ο Χριστός μας καλεί στον εαυτό Του, επειδή Αυτός είναι η αλήθεια! Όχι επειδή είναι εύκολο. Μας καλεί να πεθάνουμε και να αναστηθούμε μαζί Του. Μας καλεί να πάρουμε τον Σταυρό Του και να Τον ακολουθήσουμε. Δεν μας έκρυψε τίποτα. Δεν είπε ελάτε και όλα θα λυθούν. Αντίθετα διαβάζουμε:

Λουκ.ιδ:25-33 ….. Εάν τις έρχηται προς εμέ και δεν μισή τον πατέρα αυτού και την μητέρα και την γυναίκα και τα τέκνα και τους αδελφούς και τας αδελφάς, έτι δε και την εαυτού ζωήν, δεν δύναται να ήναι μαθητής μου. Και όστις δεν βαστάζει τον σταυρόν αυτού και έρχεται οπίσω μου, δεν δύναται να ήναι μαθητής μου. Διότι τις εξ υμών, θέλων να οικοδομήση πύργον, δεν κάθηται πρώτον και λογαριάζει την δαπάνην, αν έχη τα αναγκαία διά να τελειώση αυτόν; μήποτε αφού βάλη θεμέλιον και δεν δύναται να τελειώση αυτόν, αρχίσωσι πάντες οι βλέποντες να εμπαίζωσιν αυτόν, λέγοντες· Ότι ούτος ο άνθρωπος ήρχισε να οικοδομή και δεν ηδυνήθη να τελειώση. Η τις βασιλεύς υπάγων να πολεμήση άλλον βασιλέα δεν κάθηται πρότερον και σκέπτεται εάν ήναι δυνατός με δέκα χιλιάδας να απαντήση τον ερχόμενον κατ' αυτού με είκοσι χιλιάδας; Ει δε μη, ενώ αυτός είναι έτι μακράν, αποστέλλει πρέσβεις και ζητεί ειρήνην. Ούτω λοιπόν πας όστις εξ υμών δεν απαρνείται πάντα τα εαυτού υπάρχοντα, δεν δύναται να ήναι μαθητής μου.

Τρεις φορές λέει πως κάποιος δεν μπορεί να είναι μαθητής του. Όταν δεν αρνείται τον εαυτό του, όταν αγαπάει κάποιον άλλο άνθρωπο πιο πολύ από τον Χριστό κι όταν δεν απαρνείται όλα του τα υπάρχοντα.

Δεν κάλεσε ποτέ ο Χριστός κανέναν για να περάσει καλά ή καλύτερα από πριν. Δεν πάμε στον Χριστό για να ζήσουμε στον κόσμο της «Barbie και του Ken».

Σοφία είναι να υπομένεις λίγο για να ζήσεις αιώνια!

Πάμε στον Χριστό γιατί Αυτός είναι η αλήθεια για την ζωή. Πάμε στον Χριστό γιατί έχουμε ανάγκη να συμφιλιωθούμε με τον Θεό. Γιατί ο Χριστός δίνει νόημα και σκοπό στην ζωή μας.

Δεν έρχομαι στον Χριστό επειδή αυτός θα είναι η καλή νεράιδα του παραμυθιού, αλλά επειδή κουράστηκα και το παραδέχομαι. Επειδή βλέπω πως μ' αυτό τον τρόπο που ως τώρα έζησα δεν βγήκε τίποτα. Επειδή θέλω να βρω συγχώρηση, σκοπό και νόημα στην ζωή.

Εύχομαι αν δεν έχεις κάνει αυτό το βήμα, να το κάνεις σήμερα. Ο Χριστός ξέρει που ζεις. Ξέρει σε τι σε καλεί, ότι ο δρόμος Του δεν είναι εύκολος. Ξέρει πως ο δρόμος δεν τελειώνει στο θάνατο, στο σταυρό, αλλά στην ανάσταση.

Το θέμα δεν είναι τι θα πουν οι άλλοι για μας, αλλά τι θα πει ο Χριστός εκείνη την ημέρα. Έλα στον Χριστό. Κάνε το τώρα, σήμερα, εκεί που βρίσκεσαι! Και θα βρεις σ' Αυτόν κάθε θησαυρό σοφίας και γνώσης.

Ματθ.ια:28-30 Έλθετε προς με, πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, και εγώ θέλω σας αναπαύσει. Άρατε τον ζυγόν μου εφ' υμάς και μάθετε απ' εμού, διότι πράος είμαι και ταπεινός την καρδίαν, και θέλετε ευρεί ανάπαυσιν εν ταις ψυχαίς υμών· διότι ο ζυγός μου είναι καλός και το φορτίον μου ελαφρόν.