Α. Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΓΡΑΦΕΣ
1. Παλαιά
Διαθήκη
α. Στον λόγο - Ιώβ ιθ:25-27, Δαν.ιβ:1-3, Ψαλμ.ις:9, ιζ:15
β. Σε τύπο - Γεν.κβ:5, Εβρ.ια:19
γ. Σε προφητεία - Ησ.κς:19, Ωσ.ιγ:14
δ. Στην πραγματικότητα - Β’ Βασ.δ:32-35, ιγ:21
2. Καινή
Διαθήκη
α. Σε λόγο
Απ’ τον Ιησού - Ιωάν.ε:28-29 Ιωάν.ς:39-54
Λουκ.ιδ:13-14
Απ’ τον Παύλο - Πραξ.κδ:15 Α’ Κορ.ιε Α’ Θεσ.δ:14-15 Φιλιπ.γ:11
Απ’ τον Ιωάννη - Αποκ.κ:4-6, 13
β. Στην
πραγματικότητα
Ανάσταση του Λάζαρου - Ιωάν.ια
Ανάσταση των Αγίων της Π. Διαθήκης - Ματθ.κζ:52-53
Ανάσταση του Ιησού - Ματθ.κη
Β. Η ΦΥΣΗ
ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ
1.
Απολύτρωση του σώματος
Η απολύτρωση του
σώματος περικλείεται στην ολοκληρωτική απολύτρωσή μας (Ρωμ.η:11-23, Α’ Κορ.ς:13-20,
Ιωάν.ς:39, Ιώβ ιθ:25-27).
2. Το
Απολυτρωμένο και το Αναστημένο Σώμα
α. Θα είμαστε σαν τον Χριστό
Φιλιπ.γ:21 “Οστις θέλει μετασχηματίσει το
σώμα της ταπεινώσεως ημών, ώστε να γείνη σύμμορφον με το σώμα της δόξης αυτού.”
Α’ Ιωάν.γ:2 “Οταν φανερωθή, θέλομεν είσθαι όμοιοι με αυτόν.”
Α’ Κορ.ιε:49 “Και καθώς εφορέσαμεν την εικόναν του χοϊκού,
θέλομεν φορέσει και την εικόνα του επουρανίου.”
β. Ποια ήταν η φύση και με τι έμοιαζε το
αναστημένο σώμα του Χριστού, με το οποίο θα είναι όμοιο και το δικό μας
αναστημένο σώμα;
Αληθινό σώμα - Λουκ.κδ:39
Αναγνωρίσιμο σώμα - Λουκ.κδ:31
γ. Τα χαρακτηριστικά του αναστημένου σώματος του
πιστού ορίζονται στην Α’ Κορ.ιε:
Άφθαρτο - (χωρίς φθορά, αρρώστια, πόνο) εδάφ.42
Δοξασμένο - εδάφ.43, Ματθ.ιζ και Αποκ.α:13-17
Ισχυρό - (όχι κουρασμένο ή αδύναμο) εδάφ.43
Πνευματικό - εδάφ.44
Αληθινό Σώμα - εδάφ.50-51 (Εβρ.β:14, Β’ Κορ. ε:1-6).
Σχέση με το παλαιό - (σαν το σπόρο του σταριού) εδάφ.36-37
Το αναστημένο σώμα
θα έχει μεγάλη ευκινησία. Θα είναι ικανό να ταξιδεύει με ταχύτητα φωτός και να
διαπερνά συμπαγείς επιφάνειες.
Γ. Η ΣΕΙΡΑ
ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ
Α’ Κορ.ιε:23-24 “Έκαστος όμως κατά την ιδίαν αυτού τάξιν, ο
Χριστός είναι η απαρχή, έπειτα όσοι είναι του Χριστού, εν τη παρουσία αυτού,
ύστερον θέλει είσθαι το τέλος”
Οι Γραφές
διδάσκουν ότι δε θα αναστηθούν όλοι την ίδια στιγμή. Υπάρχει μία καθορισμένη
σειρά για τα γεγονότα που συμβαίνουν κατά την ανάσταση.
1. Η Πρώτη
Ανάσταση
Αυτή είναι η
ανάσταση εκείνων που βρίσκονται μέσα στην Βασιλεία του Θεού και θα
συμβασιλέψουν με τον Χριστό στην Χιλιετή Βασιλεία (Αποκ.κ:5-6). Αυτοί δεν θα
κριθούν στην Κρίση του Λευκού Θρόνου.
Υπάρχουν τρεις
ξεχωριστές φάσεις ή βήματα σ’ αυτή την ανάσταση:
α. Οι πρώτοι Καρποί - Ο Ιησούς Χριστός (Α’ Κορ.ιε:23),
Ματθ.κζ:52-53 “Και τα μνημεία ηνοίχθησαν, και πολλά σώματα των
κεκοιμημένων αγίων ανέστησαν, και εξελθόντες εκ των μνημείων μετά την ανάστασιν
αυτού...”
Πρέπει να γίνει
κατανοητό ότι αυτή η ανάσταση των πρωτογεννημάτων συνέβη μετά την ανάστασή Του.
Ο Ιησούς αναστήθηκε πρώτα και μετά αυτοί οι άγιοι της Παλαιάς Διαθήκης.
β. Ο Θερισμός - Αυτό
συμβαίνει στην Αρπαγή της Εκκλησίας όταν ο Ιησούς επιστρέφει.
Α’ Θεσ.δ:16-17 “Και οι αποθανόντες εν Χριστώ θέλουσιν
αναστηθή πρώτον, έπειτα ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν, θέλομεν αρπαχθή μετ’
αυτών εν νεφέλαις...”
γ. Σταχυολογήματα - Οι Άγιοι
της Θλίψης - Αποκ.κ:4 -“Και έζησαν και εβασίλευσαν μετά του
Χριστού τα χίλια έτη.”
Παρόλο που η πρώτη
ανάσταση λαβαίνει χώρα σε τρεις διαφορετικές χρονικές στιγμές, ωστόσο, αυτές οι
τρεις φάσεις αποτελούν μία ανάσταση.
2. Η Δεύτερη
Ανάσταση
Αυτή είναι η
γενική ανάσταση όλων εκείνων που δεν θα είναι στην πρώτη ανάσταση. Θα βρεθούν
στην Κρίση του Λευκού Θρόνου και θα κριθούν ανάλογα με το αν τα ονόματά τους θα
είναι γραμμένα στο Βιβλίο της Ζωής ή όχι.
Δαν.ιβ:2 “Και πολλοί
εκ των κοιμωμένων εν τω χώματι της γης θέλουσιν εξεγερθή, οι μεν εις αιώνιον
ζωήν, οι δε εις ονειδισμόν και εις καταισχύνην αιώνιον.”
Αποκ.κ:12 “Και είδον
τους νεκρούς μικρούς και μεγάλους, ισταμένους ενώπιον του Θεού.”
