Α. ΘΕΜΑ
Το θέμα του βιβλίου είναι ότι ο Θεός είναι
Κυρίαρχος. Παρ’ όλο που τα βιβλία των Βασιλέων και των Χρονικών παρουσιάζουν
μεγάλη ομοιότητα ως προς το περιεχόμενο τους, είναι γραμμένα από διαφορετικές
οπτικές γωνίες. Τα βιβλία των Βασιλέων αντανακλούν την ανθρώπινη οπτική, ενώ τα
βιβλία των Χρονικών είναι γραμμένα από την πλευρά του Θεού. Τα βιβλία των
Χρονικών ασχολούνται κυρίως με την ιστορία του Ιούδα.
Β.
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
Η απόδοση της συγγραφής του Α’ Χρονικών δεν
είναι σίγουρη. Θεωρείται ωστόσο ότι εκδόθηκε από τον Έσδρα, ίσως ένα μέρος, με
σκοπό να ενθαρρυνθεί ο λαός στο χτίσιμο του οίκου του Θεού όταν επέστρεψαν από
την αιχμαλωσία.
Γ.
ΧΡΟΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
Τα Α΄& Β΄ Χρονικών καλύπτουν τα 520
χρόνια, από το 1056 - 536 π.Χ. Είναι η περίοδος από το θάνατο του Σαούλ μέχρι
το διάταγμα του Κύρου. Το βιβλίο πιθανότατα γράφτηκε κατά τη διάρκεια της
αιχμαλωσίας ή λίγο μετά.
Δ.
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
1. Οι Γενεαλογίες (κεφ.α΄- θ΄)
Το Α΄ Χρονικών ξεκινάει με γενεαλογίες
αρχίζοντας απ’ τον Αδάμ. Αυτές οι αναφορές επιβεβαιώνουν ότι η Βίβλος είναι
ιστορικό βιβλίο κι όχι μύθος. Δεν αναφέρονται όλοι οι απόγονοι του Αδάμ αλλά οι
κύριοι χαρακτήρες που ήταν απαραίτητοι για τη συνέχεια της ιστορίας. Είναι
πιθανό, το άμεσο αντικείμενο αυτών των αναφορών να ήταν η τακτοποίηση πάλι της
γης σύμφωνα με τα επίσημα έγγραφα. Η γη είχε αρχικά χωρισθεί σύμφωνα με τις
φυλές και τις οικογένειες. Επίσης οι ιερείς ήταν χωρισμένοι σε οικογένειες.
Φυσικά, το κεντρικό ενδιαφέρον των γενεαλογιών είναι η αναφορά των απογόνων της
οικογένειας του Δαβίδ για τον Μεσσία.
2. Ο Δαβίδ γίνεται βασιλιάς (κεφ.ι΄-ιβ΄)
Όπως αναφέρθηκε πριν, υπάρχουν ομοιότητες
ανάμεσα στα γεγονότα που καταγράφονται στα βιβλία των Βασιλέων και των Χρονικών.
Ένα παράδειγμα είναι η βασιλεία του Δαβίδ. Το Α’ χρονικών διηγείται:
*
Την
άνοδό του στο θρόνο (κεφ.ια΄)
*
Την
αιχμαλωσία της Ιερουσαλήμ (κεφ.ιβ΄)
*
Το
λάθος του να μεταφέρει την Κιβωτό με μια καινούρια άμαξα (κεφ.ιγ΄)
*
Τη
νίκη του ενάντια στους Φιλισταίους (κεφ. ιδ΄)
*
Τη
μεταφορά της κιβωτού στην Ιερουσαλήμ (κεφ.ιε΄)
*
Τη
μεγάλη γιορτή της χαράς που έκανε για την επιστροφή της κιβωτού (κεφ.ις΄)
*
Την
επιθυμία του να χτίσει ένα ναό και την άρνηση απ’ το Θεό (κεφ.ιζ΄)
*
Τις
μεγάλες στρατιωτικές του νίκες (κεφ.ιη΄-κ΄)
*
Την
αμαρτία του (κεφ.κα΄)
*
Την
ετοιμασία των υλικών που έκανε για το ναό (κεφ.κβ΄)
3. Καθήκοντα και οργάνωση (κεφ. κγ΄-κζ΄)
Με την επικείμενη κατασκευή ενός μόνιμου ναού
τα καθήκοντα των Λευιτών ανακατανεμήθηκαν και οι ιερείς κι οι Λευίτες οργανώθηκαν.
4. Τα τελευταία λόγια του Δαβίδ και
η προσευχή
(κεφ.κη΄-κθ΄)
Συνειδητοποιώντας ότι η ζωή του πλησιάζει στο
τέλος της, ο Δαβίδ ενέργησε αναθέτοντας τα τελευταία πράγματα στο λαό και μετά
στο Σολομώντα. Ο Σολομώντας στέφθηκε βασιλιάς και το βιβλίο κλίνει με το θάνατο
του Δαβίδ.
