Α.
Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΝΕΥΜΑ
Ιωάν.δ:24 “Πνεύμα ο Θεός, και τους προσκυνούντας αυτόν
εν πνεύματι και αλήθεια δει προσκυνείν.”
Πράξ.ζ:48-49 “αλλ’ ούχ ο ύψιστος εν
χειροποιήτοις κατοικεί, ... ο ουρανός μοι θρόνος, η δε γη υποπόδιον των ποδών
μου”
Α’ Βασ.η:27 “Ιδού ο ουρανός και ο ουρανός των ουρανών δεν
είναι ικανοί να σε χωρέσωσι”.
Ο Ιησούς είπε στους μαθητές
Του, “Ιδέτε τας χείρας μου και τους πόδας
μου ότι εγώ ειμί αυτός ψηλαφήσατέ με και ίδετε, ότι πνεύμα σάρκα και οστέα ουκ
έχει καθώς εμέ θεωρείται έχοντα” (Λουκ.κδ:39). Αυτό αποδεικνύει
ότι το Πνεύμα δεν έχει σάρκα και κόκαλα, αλλά είναι μία άυλη, αόρατη
πραγματικότητα. Λέγοντας λοιπόν ότι ο Θεός είναι Πνεύμα σημαίνει ότι ο Θεός
είναι άυλος και αόρατος.
Η Σαμαρείτισσα ρώτησε που
μπορεί να βρεθεί ο Θεός. Στην ερώτηση αυτή ο Ιησούς απάντησε ότι ο Θεός δεν
μπορεί να περιοριστεί σε κάποιο συγκεκριμένο μέρος. Ο Θεός είναι παντού την
ίδια στιγμή. Εάν ο Θεός είναι πνεύμα αυτό είναι και το πιο λογικό.
Ο Θεός πρέπει να λατρεύεται
“εν πνεύματι” μια και δεν εξαρτάται
από τόπο, μορφή, ή άλλους περιορισμούς των αισθήσεων και “εν αλήθεια” καθώς διαχωρίζεται από ψευδείς αντιλήψεις και
λαθεμένες διδασκαλίες.
Β.
Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΟΡΑΤΟΣ
Έξοδ.λγ:20 “και είπε, δεν δύνασαι να
ίδης το πρόσωπόν μου διότι άνθρωπος δεν θέλει με ιδεί, και ζήσει.”
Ιωάν.α:18 “Θεόν ουδείς εώρακεν πώποτε μονογενής Υιός ο
ών εις τον κόλπον του Πατρός εκείνος εξηγήσατο.”
Κολ.α:15 “ός έστιν εικών του Θεού
του αοράτου, πρωτότοκος πάσης κτίσεως.”
Α’ Τιμ.α:17 “τω δε βασιλεί των αιώνων
- αφθάρτω αοράτω μόνω Θεώ, τιμή και δόξα εις τους αιώνας των αιώνων”
Ποτέ κανένας άνθρωπος δεν
είδε το Θεό αφού είναι αόρατος. Η Βίβλος δηλώνει, “κανείς δεν είδε ποτέ το Θεό“ (Ιωάν.α:18). Την ίδια στιγμή,
υπάρχουν περιπτώσεις που φαίνεται ότι ο άνθρωπος είδε το Θεό. Ο Ησαΐας είδε τον
Κύριο (Ησ.ς:1), και ο Μωυσής καθώς και οι πρεσβύτεροι του Ισραήλ είδαν το Θεό
του Ισραήλ (Έξοδ.κδ:9-10) Υπάρχει τελικά αντίθεση στο θέμα αυτό; Εάν το
καταλάβουμε σωστά θα δούμε ότι δεν υπάρχει αντίθεση.
Ο άνθρωπος μπορεί να
κοιταχτεί στον καθρέφτη και στη συνέχεια να πει, “είδα το πρόσωπό μου”. Κάπως
έτσι μπορούμε να πούμε ότι οι άνθρωποι είδαν το Θεό. Το μόνο που μπορούν να
δουν είναι η εικόνα Του ή οι εκδηλώσεις Του.
Γ.
ΤΑ ΟΜΟΙΩΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΑ.
Έξοδ.κ:4
“Μή κάμεις εις εαυτόν είδωλον, μηδέ ομοίωμα τίνος, όσα είναι εν τω ουρανώ άνω,
ή όσα εν τη γη κάτω, ή όσα εν τοις ύδασιν υποκάτω της γης”
Τα
ομοιώματα του Θεού απαγορεύονται ρητά επειδή:
·
Ο Θεός είναι πνεύμα και αόρατος
·
Ο Θεός είναι άυλος
·
Ο άνθρωπος δεν έχει δει ποτέ το Θεό
·
Δεν υπάρχει τίποτα στη γη που να μοιάζει στο Θεό.
Ο Ιησούς Χριστός είναι η
έκφραση της εικόνα του Θεού. «όστις ών απαύγασμα της δόξης και χαρακτήρ της
υποστάσεως αυτού...» (Εβρ.α:3). Μόνο στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού μπορεί
να δει κανείς το Θεό. Στην πραγματικότητα, ο μόνος Θεός που ο άνθρωπος ποτέ
είδε, είναι ο Ιησούς Χριστός.
Όμως, επιτρέπεται να έχουμε
κάποια εικόνα του Ιησού; Γνωρίζουμε πραγματικά πως έμοιαζε ο Ιησούς; Από κανένα
δεν υπάρχει ομολογία για το πώς έμοιαζε ο Ιησούς. Αυτό όμως που ξέρουμε είναι
ότι όλοι θα Τον αναγνωρίσουμε όταν Τον δούμε.
Δ.
Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΛΟΣ
Λουκ.κδ:39
“ότι πνεύμα σάρκα και οστέα ουκ έχει καθώς εμέ θεωρείτε έχοντα”
Ο Ιησούς είπε ότι ο Πνεύμα
δεν έχει σάρκα και οστά. Αυτό απλά σημαίνει ότι ο Θεός δεν έχει χέρια και
πόδια. Ο Θεός δεν έχει φυσικό σώμα που κάποιος θα μπορούσε να πιάσει και να
αγγίξει. Δεν έχει κάποιο σχήμα που μπορεί κάποιος να δει. Δεν είναι δυνατόν να
περιοριστεί σε κάποιο συγκεκριμένο μέρος, αλλά μπορεί να γεμίσει το Σύμπαν και
να είναι πανταχού παρών την ίδια στιγμή.
Όταν ο Θεός φανερώθηκε εν
Χριστώ, πήρε για τον Εαυτό Του σώμα (Εβρ.β:16). Τώρα δε, στο πρόσωπο του Ιησού
Χριστού έχει χέρια και πόδια κ.λ.π. Είναι σωστό και η μόνη αλήθεια ότι ο Θεός
φανερώθηκε εν σαρκί.
Ε.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟΜΟΡΦΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Γεν.γ:8
“και ήκουσαν την φωνήν Κυρίου του Θεού, περιπατούντος εν τω Παραδείσω προς το
δειλινόν”
Στο εδάφιο αυτό αναφέρεται
ότι ο Θεός περπατάει και ότι έχει φωνή. Εάν ο Θεός είναι πνεύμα, πως μπορεί να
έχει φωνή και πόδια για να περπατάει;
Βλέπουμε ότι ο Θεός
παρουσιάζεται σα να έχει χέρια, πόδια, μάτια και αυτιά. Βλέπει, αισθάνεται,
περπατάει κ.λ.π. Τέτοιες εκφράσεις που έχουν σχέση με τον Πατέρα, το Αιώνιο
Πνεύμα, μπορούν να κατανοηθούν μόνο με την έννοια της χρησιμοποίησης των ανθρώπινων
εκφράσεων με σκοπό να καταλάβουμε το Θεό. Τέτοιες εκφράσεις ονομάζονται
ανθρωπομορφισμοί.
Έτσι λοιπόν, μέσα στον
Ιησού Χριστό, ο Θεός έχει χέρια πόδια κ.λ.π., και βλέπει, αισθάνεται,
περπατάει. Αυτό ισχύει για το Θεό μόνο εν Χριστώ Ιησού, ότι ο Θεός φανερώθηκε
στη σάρκα.
ΣΤ.
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ ΚΑΤ’ ΕΙΚΟΝΑ ΘΕΟΥ
Γεν.α:26-27 “και είπεν ο Θεός, Ας
κάμομεν άνθρωπον, κατ’ εικόνα ημών, και καθ’ ομοίωσιν ημών ... και εποίησεν ο
Θεός τον άνθρωπον κατ’ εικόνα εαυτού κατ’ εικόνα Θεού εποίησεν αυτόν”
Γεν.β:7
“και έπλασεν Κύριος ο Θεός τον άνθρωπον από χώματος εκ της γης και ενεφύσησεν
εις τους μυκτήρας αυτού πνοήν ζωής, και έγινεν άνθρωπος εις ψυχήν ζώσαν.”
Το ότι ο άνθρωπος
δημιουργήθηκε κατ’ εικόνα του Δημιουργού του θα μπορούσε κάλλιστα να διεγείρει
ερωτήσεις για την πλήρη έννοια του εδαφίου εφόσον λέμε ότι ο Θεός είναι πνεύμα.
Αναμφίβολα, όταν λέει ότι ο
άνθρωπος πλάστηκε κατ’ εικόνα του Δημιουργού του αναφέρεται περισσότερο στη
διανοητική και ενάρετη φύση του Θεού παρά στη φυσική ομοιότητα. Αυτό φαίνεται
καθαρά στη σωτηρία. Όταν ο άνθρωπος αναγεννάται είναι ένα νέο κτίσμα, και
πλάθεται μέσα στη δικαιοσύνη και τον αληθινό αγιασμό. “Και ενδύσασθαι τον καινόν άνθρωπον τον κατά Θεόν κτισθέντα εν
δικαιοσύνη και οσιότητι της αλήθειας.” (Εφες.δ:24 ).
Όταν ο άνθρωπος πλάστηκε
από τα χέρια του Δημιουργού του ήταν ένα ενάρετο πνευματικό δημιούργημα
εμπλουτισμένο με ιδιαίτερα σημαντικές ικανότητες διανόησης και λογικής.
Η ποικιλία των μορφών που ο
άνθρωπος δημιουργήθηκε κατ’ εικόνα Θεού, μπορούν να ταξινομηθούν ως εξής:
1. Ο
άνθρωπος δημιουργήθηκε με ενάρετο και αναμάρτητο χαρακτήρα.
2. Ο
άνθρωπος δημιουργήθηκε με μεγάλες πνευματικές ικανότητες. Μπορούσε να
περπατήσει, να μιλήσει και να έχει επικοινωνία με το Θεό.
3. Δημιουργήθηκε
με ψυχή ζώσα. Μπορούσε να έχει αιώνια ύπαρξη.
4. Δημιουργήθηκε
με μεγάλη ικανότητα νόησης. Στον Αδάμ δόθηκε η δύναμη της ομιλίας, της λογικής
και της εκλογής αποφάσεων. Αν και σήμερα υπάρχει στον κόσμο μας μια έκρηξη
γνώσης που συμβαδίζει με την πληθυσμιακή έκρηξη στην εκπλήρωση της προφητείας
(Δαν.ιβ:4), δεν υπάρχει απόδειξη ότι η διάνοια του ανθρώπου είναι σε υψηλότερο
βαθμό σήμερα από τότε που ο Θεός τον έπλασε.
5. Ο
άνθρωπος δημιουργήθηκε με ελεύθερες ηθικές αξίες. Ο Θεός του έδωσε το δικαίωμα
της προσωπικής εκλογής, να είναι ο ίδιος υπεύθυνος για τις αποφάσεις του.
6. Ο
Θεός έπλασε τον άνθρωπο με σώμα, ψυχή, και πνεύμα. Ο Θεός αποκάλυψε τον Εαυτό
Του σε μας, σαν Πατέρας, σαν Υιός, και σαν Άγιο Πνεύμα. Με την έννοια αυτή ο
άνθρωπος αναμφίβολα ήταν κατ’ εικόνα Θεού. Παρ’ όλα αυτά μόνο ένας άνθρωπος
πλάστηκε και του δόθηκε ένα όνομα, Αδάμ.
7. Στη
δημιουργία, εάν υπάρχει αναφορά στη φυσική ομοιότητα, αυτή θα ήταν του Υιού του
Θεού, του ανθρώπου Ιησού Χριστού. Ο Θεός είχε ένα σώμα μέσα στο οποίο επρόκειτο
να φανερωθεί. Αυτό το σώμα ήταν μόνο στο νου Του, στο σχέδιό Του, μέχρι που
συλλήφθηκε στην κοιλιά της Παρθένου Μαρίας, όταν ο λόγος έγινε σάρκα.