Α. ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ
Το Άγιο Πνεύμα δεν είναι το
τρίτο πρόσωπο της θεότητας. Ο Θεός είναι Πνεύμα και υπάρχει μόνο ένα Πνεύμα
(Εφεσ.δ:4). Η ονομασία “Άγιο Πνεύμα” χρησιμοποιείται για να ονομάσει άλλη μία εκδήλωση του Θεού, μια πιο βαθιά σχέση
που εργάζεται στις καρδιές και τις ζωές των ανθρώπων.
Ο άνθρωπος έχει πνεύμα και
με αυτόν τον τρόπο μπορεί να έχει
επικοινωνία με τον Θεό. Mε
τον ίδιο τρόπο, ο Θεός επικοινωνεί με τον άνθρωπο σαν Πνεύμα Άγιο.
Β. Ο ΘΕΟΣ ΣΑΝ Ο ΕΚΧΕΩΝ
Πραξ.β:17 “και έσται εν ταις
εσχάταις ημέραις, λέγει ο Θεός, εκχεώ από του Πνεύματός μου επί πάσαν σάρκα”
Πράξ.ι:44 “Έτι λαλούντος του Πέτρου
τα ρήματα ταύτα επέπεσεν το πνεύμα το άγιον επί πάντας τους ακούοντας τον
λόγον”
Η λέξη “εκχέω” σημαίνει
“χύνω έξω”. Το Άγιο Πνεύμα είναι ο Θεός που εκχέει ευλογία, σωτηρία και δύναμη.
Το Άγιο Πνεύμα αναφέρεται να πέφτει επάνω στους πιστούς (Πράξ.ι:44) και να
εκχέεται (Πράξ.β:17). Στην πραγματικότητα το Άγιο Πνεύμα είναι παντού και
πάντοτε παρών, αλλά αυτοί οι όροι χρησιμοποιούνται για να δείξουν ότι το Άγιο Πνεύμα
κινείται στις καρδιές των πιστών.
Γ. ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΠΝΕΥΜΑ.
Πράξ.β:4 και επλήσθησαν πάντες πνεύματος αγίου....”
Εφεσ.δ:4 “Εν σώμα και έν Πνεύμα .....”
Εφεσ.γ:19 “ίνα πληρωθήτε εις παν
πλήρωμα του Θεού”
Κολ.α:27 “ό έστιν Χριστός εν υμίν, η ελπίς της δόξης”
Ο πληρωμένος με το Πνεύμα
πιστός είναι πληρωμένος με το Θεό, το Χριστό και το Άγιο Πνεύμα. Είναι τρία τα
πνεύματα που γεμίζουν την καρδιά του πιστού;
Σίγουρα όχι. Υπάρχει μόνο ένα Πνεύμα. Πρέπει λοιπόν πάντα να έχουμε
ξεκάθαρα στο μυαλό μας ότι είτε μιλάμε για το Πνεύμα στη δημιουργία, την
ενσάρκωση ή την Πεντηκοστή, μιλάμε για
το ίδιο Πνεύμα. Ο Θεός είναι Πνεύμα και υπάρχει μόνο ένας Θεός.
Δ. Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ.
Ιωάν.ις:13 “όταν δε έλθει εκείνος, το πνεύμα της
αλήθειας, οδηγήσει υμάς εν τη αληθεία πάση”
Κολ.α:27 “ό έστιν Χριστός εν υμίν, η ελπίς της δόξης”
Η προσωπικότητα του Αγίου
Πνεύματος είναι ο Ιησούς Χριστός που κατοικεί μέσα μας με τη δύναμη της
αναστημένης ζωής Του. “ό έστιν Χριστός εν υμίν, η ελπίς της δόξης” (Κολ.α:27).
Η προσωπική αντωνυμία
“εκείνος” αναφέρεται στο Άγιο Πνεύμα και όχι σε κάποιο επιπρόσθετο πρόσωπο στη
θεότητα, αλλά σαν μια διαφορετική εκδήλωση του ενός αληθινού Θεού, του “Άγιου”.
Ε. Η ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ.
Ιωάν.δ:24 “πνεύμα ο Θεός”
Β’ Κορ.γ:17 “ο δε κύριος το πνεύμα έστιν ου δε το πνεύμα
κυρίου, ελευθερία”
Ιωάν.ιδ:18 “ουκ αφήσω υμάς ορφανούς, έρχομαι προς υμάς”
Ρωμ.η:9 “Υμείς δε ουκ εστέ εν σαρκί αλλά εν πνεύματι,
είπερ πνεύμα Θεού οικεί εν υμίν, ει δε τις πνεύμα Χριστού ουκ έχει, ούτος ουκ
έστιν αυτού.”
Τα εδάφια αυτά μας
επεξηγούν καθαρά ότι υπάρχει μία ενότητα του Αγίου Πνεύματος με τον Ιησού
Χριστό. Ας δούμε τώρα προσεχτικά το
περιεχόμενο των εδαφίων που ακολουθούν:
1. Ο
Θεός είναι Πνεύμα Ιωάν.4:24
2. Ο
Κύριος είναι το Πνεύμα Β’Κορ.γ:17
3. Έρχομαι
προς εσάς Ιωάν.ιδ:18
4. Πνεύμα
του Θεού-Πνεύμα του Χριστού Ρωμ.η:9
Περισσότερες αποδείξεις για
την αλήθεια αυτή μπορούμε να δούμε αν κοιτάξουμε τη Δημιουργία:
1. Γέν.α:2 “Και
Πνεύμα Θεού εφέρετο”
2. Ιώβ λγ:4 “Το Πνεύμα Θεού έκαμε”
3. Κολ.α:16 “ότι
εν αυτώ εκτίσθη τα πάντα”
Όλα αυτά τα εδάφια είναι
αντίθετα το ένα προς το άλλο; Ο χ ι!
ΣΤ. ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑ
ΔΙΑΘΗΚΗ.
1. Στη Νεφέλη:
Εξοδ.ιγ:21 “Ο δε Κύριος προεπορεύετο αυτών, την ημέραν,
εν στύλω νεφέλης, δια να οδηγή αυτούς εν τη οδώ την δε νύκτα, εν στύλω πυρός,”
Β’ Χρον.ε:14 “και δεν ηδύναντο οι ιερείς να σταθώσι δια να
λειτουργήσωσιν, εξ αιτίας της νεφέλης διότι η δόξα του Κυρίου ενέπλησε τον
οίκον του Θεού.”
2. Στο Όρος Κάρμηλος:
Α’ Βασ.ιη:38 “Τότε έπεσε πυρ παρά Κυρίου......”
Η διακονία του Αγίου
Πνεύματος στην Καινή Διαθήκη παρουσιάζεται με τύπους σε πολλές περιπτώσεις της
Παλαιάς Διαθήκης. Στη νεφέλη και στη φλόγα πυρός μπορούμε να δούμε το ΄Aγιο
Πνεύμα να διακονεί όπως και στην Καινή
Διαθήκη.
Ο Ηλίας είναι ο προφήτης
της φωτιάς και ανάλογός του είναι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής (Ματθ.ια:14). “τότε συνήκαν (κατάλαβαν) οι μαθηταί ότι περί Ιωάννου του Βαπτιστού
είπεν αυτοίς” (Ματθ.ιζ:13).
Ζ. ΑΡΚΕΤΑ ΣΥΜΒΟΛΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ.
1. Φωτιά Ματθ.γ:11, Πράξ.β:3
2. Λάδι Ματθ.κε:1-13 Λουκ.ι:34
3. Κρασί Ματθ.θ:17 Λουκ.ι:34
4. Νερό Ιωάν.δ:14 Ιωάν.ζ:38
5. Περιστέρι Ματθ.γ:16
6. Άνεμος Πράξ.β:2
7. Σφραγίδα Εφεσ.α:13-14 Εφεσ.δ:30
Όλα αυτά τα σύμβολα
περιγράφουν σε μας χαρακτηριστικά της φύσης και της διακονίας του Αγίου
Πνεύματος.
Η. ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΛΟΥΣΙΑ ΟΡΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΙΤΛΟΙ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ
ΓΙΑ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ
1. Άγιο
Πνεύμα Λουκ.ια:13 Ματθ.γ:11
2. Πνεύμα
της Χάρης Εβρ.ι:29
3. Πνεύμα
της Αλήθειας Ιωάν.ιε:26, Ιωάν.ις:13, Ιωάν.ιδ:27
4. Πνεύμα
της Ζωής Ρωμ.η:2
5. Πνεύμα
της Επαγγελίας Εφεσ.α:13
6. Πνεύμα
Πυρός Ματθ.γ:11-12
7. Πνεύμα
της Δόξης Α’ Πέτρ.δ:14
8. Πνεύμα
του Θεού Α’
Κορ.γ:16, Ρωμ.η:9
9. Πνεύμα
του Χριστού Ρωμ.η:9
10.Πνεύμα
Σοφίας Ησ.ια:2
11.Χρίσμα Α’ Ιωάν.β:20
12.Παράκλητος Ιωάν.ιδ:16
13.Υιοθεσίας Ρωμ.η:15
Όλοι αυτοί οι τίτλοι μας
δείχνουν βασικά χαρακτηριστικά της φύσης της διακονίας του Αγίου Πνεύματος.
Παράκλητος σημαίνει κάποιος που έρχεται με το μέρος σου όπως ο δικηγόρος κάνει
με τον πελάτη του. Ο ίδιος όρος χρησιμοποιείται και στην Α’ Ιωάν.β:1
Θ. ΥΠΗΡΧΕ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ.
1. Προφητεία Παλαιάς
Διαθήκης
Ιωήλ β:28 “Και μετά ταύτα θέλω εκχέει το Πνεύμα μου
επί πάσαν σάρκα”
Ο απόστολος Πέτρος αναφέρει
αυτή την προφητεία στο δεύτερο κεφάλαιο των Πράξεων δείχνοντας ότι η εμπειρία
της Πεντηκοστής ήταν η εκπλήρωση της προφητείας του Ιωήλ. “Επί πάσαν σάρκα”
έχει στην κυριολεξία εκπληρωθεί στο ότι ο Θεός έχει βαπτίσει με το Άγιο Πνεύμα
εκατομμύρια ανδρών και γυναικών από κάθε χρώμα, φυλή και δόγμα.
2. Προφητεύτηκε από τον
Ιωάννη το Βαπτιστή.
Ματθ.γ:11 “αυτός υμάς βαπτίσει εν πνεύματι αγίω και
πυρί”
Ιδιαίτερα σημαντικό είναι
ότι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής είπε: “και
πυρί”. Η εκπλήρωση έγινε με τις πύρινες γλώσσες που κάθισαν στους 120 στο
ανώγειο την ημέρα της Πεντηκοστής. Ο Θεός είναι “πυρ καταναλίσκον” (Εβρ.ιβ:29).
Η φωτιά καίει και καταναλίσκει, καθαρίζει και εξαγνίζει, δίνει φως και
θερμότητα μαζί, και παράγει ενέργεια και δύναμη. Το Άγιο Πνεύμα τα κάνει όλα
αυτά στην καρδιά του αγίου που βαπτίζεται με Αυτό.
3. Ήταν υπόσχεση του
Ιησού.
Ιωάν.ιδ:15-26 “καγώ ερωτήσω τον πατέρα και άλλον παράκλητον
δώσει υμίν.”.
Θα πρέπει να σημειώσουμε
στο εδάφιο 16 τις λέξεις “και άλλον” και επίσης στο εδάφιο 23 τη χρήση της
λέξης “θέλομεν”. Το ρήμα “θέλομεν”, κατά βάση αναφέρεται στη λειτουργία των
υπηρεσιών του Πατέρα και του Υιού. Οι λέξεις “και άλλον” δεν αναφέρονται σε
άλλο πρόσωπο ή Θεό, αλλά σε άλλο λειτούργημα ή υπηρεσία. Το Άγιο Πνεύμα έκανε
κάτι το καινούργιο ερχόμενο σαν Παράκλητος να βαπτίσει τους πιστούς και να
παραμείνει στις καρδιές τους. Αυτό μπορούμε να το δούμε καθαρά εάν συγκρίνουμε
τον Ιωάννη τον Βαπτιστή με έναν γεμάτο με το Πνεύμα πιστό. Ο Ιωάννης ήταν
γεμάτος με το Πνεύμα από την κοιλιά της μητέρας του (Λουκ.α:15), αλλά ο
μικρότερος της βασιλείας είναι μεγαλύτερος από αυτόν (Ματθ.ια:11). Μήπως ο Ιωάννης είχε διαφορετικό Πνεύμα μέσα
του; Δύο ήταν τα Πνεύματα; Ένα για τον Ιωάννη τον Βαπτιστή και άλλο για
την εκκλησία; Φυσικά και όχι! Το ίδιο
Πνεύμα που κατοίκησε στον Ιωάννη τον Βαπτιστή, κατοικεί και στην εκκλησία αλλά
με νέο λειτούργημα και υπηρεσία.