Τα πρόσωπα που βλέπουμε στο δρόμο και οι συζητήσεις που
κάνουμε με φίλους μπορεί μερικές φορές να μας δώσουν την εντύπωση ότι οι άνθρωποι
γενικά είναι ικανοποιημένοι κι ευτυχισμένοι. Αν μπορούσαμε όμως να ξοδέψουμε
μια μέρα στο γραφείο κάποιου γιατρού ψυχολόγου ή αν δίναμε χρόνο για σοβαρή και
ειλικρινή συζήτηση με τους γείτονες και τους γνωστούς μας, θα παίρναμε μια
διαφορετική εντύπωση. Θα βγάζαμε το συμπέρασμα ότι ο κόσμος είναι γεμάτος από ανθρώπους
που είναι δυστυχισμένοι, εγκαταλειμμένοι και υποφέρουν.
Στην πραγματικότητα
είναι πολλοί εκείνοι που προσποιούνται ότι είναι ευτυχισμένοι ενώ κατά βάθος
προσπαθούν να κρύψουν τα αισθήματα της απελπισίας τους. Σε μερικές περιπτώσεις,
περνάνε μήνες η ακόμα και χρόνια χωρίς να έχουν απολαύσει τίποτα στη ζωή αυτή.
Που λίγο ενδιαφέρονται για τη δουλειά τους. Ζούνε μονάχοι. Είναι ανήσυχοι κι ευερέθιστοι.
Βλέπουν τους εαυτούς τους σαν άχρηστους. Από τη μια κατηγορούν τον εαυτό τους
κι από την άλλη τον δικαιολογούν. Μιλάνε για βαριά αισθήματα ένοχής. Πάντα αισθάνονται
κουρασμένοι. Δεν μπορούν να κοιμηθούν. Παραπονιούνται για πόνους, μικρούς και
μεγάλους. Μερικές φορές εύχονται να είχαν πεθάνει. Και δεν είναι καθόλου
παράξενο!
Οι ιατρικές έρευνες έχουν δείξει πώς τέτοιοι άνθρωποι έχουν περισσότερες
πιθανότητες να προσβληθούν από καρδιακή προσβολή ή καρκίνο και αρθριτικά απ’ ο,τι
οι άλλοι σαν σύνολο. Φαίνεται πως η συνεχής εσωτερική ένταση επιδρά και στις
φυσιολογικές λειτουργίες του σώματος.
Θα δούμε πέντε σπουδαία βήματα για να νικήσουμε τη
στενοχώρια - τη χειρότερη απ’ όλες τις ανθρώπινες θλίψεις:
· Αναγνώρισε την Πρόνοια του Θεού.
· Παραδέξου την ανωτερότητα του Θεού.
· Δέξου τη συγγνώμη του Θεού.
· Γέμισε απ’ την αγάπη του Θεού.
· Κάνε δικές σου τις ευλογίες του Θεού.
Αναγνώρισε την πρόνοια του Θεού
Το πρώτο βήμα για να νικήσεις τη στενοχώρια είναι ν' αναγνωρίσεις
την πρόνοια του Θεού. Θα πρέπει ν’ αναγνωρίσεις ότι ο Θεός που σε δημιούργησε,
έχει ένα σκοπό για τη ζωή σου και σε προορίζει για την αιωνιότητα.
Πολλοί άνθρωποι είναι ανικανοποίητοι και παραπονιούνται για
την εμφάνισή τους, την ιδιοσυγκρασία τους, τις ικανότητές τους και τις περιστάσεις
της ζωής τους.
Μεγαλοποιούν τα αρνητικά στοιχεία και υποτιμούν τα θετικά.
Βέβαια είναι αλήθεια ότι μερικοί από μας απολαμβάνουμε λιγότερα προνόμια απ’ ο,τι
άλλοι. Ίσως έχουμε ατέλειες στην εξωτερική μας εμφάνιση. Ζούμε μόνοι. Είμαστε
συνεχώς άρρωστοι και φτωχοί. Αν όμως αναγνωρίσουμε την πρόνοια του Θεού και το
γεγονός ότι έχει μια ιδιαίτερη θέση και ένα ιδιαίτερο σκοπό για τον καθένα από μας,
τότε αυτό μπορεί να μας δώσει ειρήνη στο νου μας και χαρά στην καρδιά μας. Όταν
λοιπόν έρχεσαι στον πειρασμό να παραπονεθείς για τις περιστάσεις σου, θυμήσου,
ότι ο Θεός τα γνωρίζει όλα σχετικά με αυτό. Ξέρει τι κάνει. Δεν κάνει λάθη. Και
ο,τι κάνει είναι πάντοτε σωστό. Αναφερόμενος στον Θεό, ο Μωυσής διακήρυξε:
«Αυτός είναι ο Βράχος, τα έργα αυτού είναι τέλεια· διότι
πάσαι αι οδοί αυτού είναι κρίσις· Θεός πιστός, και δεν υπάρχει αδικία εν αυτώ·
δίκαιος και ευθύς είναι αυτός» (Δευτ.λβ:4).
Ναι, είμαστε στα χέρια ενός Θεού ο Οποίος είναι: «δίκαιος
και ευθύς».
Παραδέξου την ανωτερότητα του Θεού.
Το δεύτερο βήμα για να νικήσεις τη στενοχώρια είναι να
παραδεχτείς την ανωτερότητα του Θεού. Θα πρέπει ν' αναγνωρίσεις ότι ο Θεός έχει
απόλυτο δικαίωμα να σε μεταχειριστεί όπως Εκείνος θέλει. Ο απόστολος Παύλος αναφέρει
την εξής ενδιαφέρουσα και καταπληκτική αλήθεια σχετικά με την απόλυτη κυριαρχία
του Θεού:
«Τι λοιπόν θέλομεν ειπεί; Μήπως είναι αδικία εις τον
Θεόν; μη γένοιτο. Διότι προς τον Μωϋσήν λέγει· θέλω ελεήσει όντινα ελεώ, και
θέλω οικτειρήσει όντινα οικτείρω. Άρα λοιπόν δεν είναι του θέλοντος ουδέ του
τρέχοντος, αλλά του ελεούντος Θεού. Διότι η γραφή λέγει προς τον Φαραώ ότι δι'
αυτό τούτο σε εξήγειρα, διά να δείξω εν σοι την δύναμίν μου, και διά να
διαγγελθή το όνομά μου εν πάση τη γη. Άρα λοιπόν όντινα θέλει ελεεί και όντινα
θέλει σκληρύνει. Θέλεις λοιπόν μοι ειπεί· Διά τι πλέον μέμφεται; εις το θέλημα
αυτού τις εναντιούται; Αλλά μάλιστα συ, ω άνθρωπε, τις είσαι, όστις
ανταποκρίνεσαι προς τον Θεόν; Μήπως το πλάσμα θέλει ειπεί προς τον πλάσαντα,
Διά τι με έκαμες ούτως; Η δεν έχει εξουσίαν ο κεραμεύς του πηλού, από του αυτού
μίγματος να κάμη άλλο μεν σκεύος εις τιμήν, άλλο δε εις ατιμίαν; Τι δε, αν ο
Θεός, θέλων να δείξη την οργήν αυτού και να κάμη γνωστήν την δύναμιν αυτού,
υπέφερε μετά πολλής μακροθυμίας σκεύη οργής κατεσκευασμένα εις απώλειαν, και
διά να γνωστοποιήση τον πλούτον της δόξης αυτού επί σκεύη ελέους, τα οποία
προητοίμασεν εις δόξαν» (Ρωμ.θ:14-23).
Όταν λοιπόν έρχεσαι στον πειρασμό να παραπονεθείς για τις περιστάσεις
σου, όταν στενοχωριέσαι γιατί όλα γύρω σου φαίνονται να πηγαίνουν ανάποδα, όταν
είσαι μελαγχολικός γιατί οι άλλοι έχουν τόσα πολλά που εσύ δεν έχεις, θυμήσου
τα λόγια του Παύλου στο Ρωμ.θ:20.
«Αλλά μάλιστα συ, ω άνθρωπε, τις είσαι, όστις
ανταποκρίνεσαι προς τον Θεόν; Μήπως το πλάσμα θέλει ειπεί προς τον πλάσαντα,
Διά τι με έκαμες ούτως;».
Ο Θεός έχει δικαίωμα να μας κάμει ο,τι θέλει. Κι εμείς σαν
δημιουργήματά Του θα πρέπει να δεχόμαστε ο,τι μας στέλνει. Στην πραγματικότητα,
θα πρέπει να χαιρόμαστε όταν ο Θεός εξασκεί την κυριαρχία Του και να είμαστε
βέβαιοι ότι οι δρόμοι Του είναι τέλειοι. Όταν ο Αβραάμ παρακαλούσε τον Κύριο
για την τύχη των Σοδόμων και των Γομόρρων, είπε, «Ο κρίνων πάσαν την γήν δεν
θέλει κάμει κρίσιν;» (Γέν.ιη:25). Έτσι, παραδέξου την ανωτερότητα του Θεού.
Αντί να θρηνείς για τις περιστάσεις σου, να χαίρεσαι σκεπτόμενος την καλοσύνη
τη σοφία και τη δύναμη του Θεού. Υποτάξου με χαρά στο θέλημά Του. Και καθώς το κάνεις,
θα δεις πόση μεγάλη διαφορά θα φέρει αυτό στη ζωή σου.
Δέξου τη συγχώρηση του Θεού
Το τρίτο βήμα για να νικήσεις τη στενοχώρια είναι να δεχτείς
τη συγχώρηση του Θεού. Είναι κάτι απαραίτητο, για να απαλλαγείς από τη θλίψη.
Η ενοχή, είτε προέρχεται από ορισμένες και ειδικές αμαρτίες του
παρελθόντος είτε απλώς και μόνον από ένα γενικό συναίσθημα αμαρτίας αποτελεί
ένα βασικό παράγοντα του προβλήματος. Το πρόσωπο εκείνο που κατέχεται από μια
ένοχη συνείδηση, βρίσκεται σε πολύ δύσκολη και απελπιστική κατάσταση. Δεν αγαπάει
τον εαυτό του. Δεν μπορεί ν' αγαπήσει κανέναν άλλο. Ούτε και πιστεύει ότι τον αγαπούν
οι άλλοι. Έτσι βυθίζεται σιγά σιγά σε μια κατάσταση απελπισίας.
Είναι λοιπόν απαραίτητο για να βγει κανείς απ’ το σκοτάδι
της στενοχώριας, να πάρει τη συγχώρηση και την αληθινή ελευθερία από την ενοχή
που προσφέρει τόσο γενναιόδωρα ο Θεός. Για τον άπιστο, αυτό σημαίνει ότι
δέχεται τον Κύριο Ιησού Χριστό σαν Σωτήρα του. Παρόλο που υπάρχει κάτι σαν
ψεύτικη ένοχή, αυτό κατά κανένα τρόπο δεν υποτιμά την ύπαρξη της πραγματικής ενοχής.
Ο άνθρωπος που ποτέ του δεν σώθηκε θα πρέπει ν’ αναγνωρίσει την αμαρτία του και
να δεχτεί τον Χριστό σαν Σωτήρα του. Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός με την τέλεια
ζωή Του, τον σταυρικό θάνατό Του και την ένδοξη ανάστασή Του, πλήρωσε την τιμή
για τις αμαρτίες μας. Η Βίβλος μας λέει:
Ησ.νγ:6 Πάντες ημείς επλανήθημεν ως πρόβατα·
εστράφημεν έκαστος εις την οδόν αυτού· και ο Κύριος έθεσεν επ' αυτόν την
ανομίαν πάντων ημών.
Σ’ όλους εκείνους που πιστεύουν σ' Αυτόν, ο θάνατος του
Χριστού πάνω στο σταυρό φέρνει ελευθερία από τα βάσανα της ένοχής, ανακούφιση
από την πίεση κι ελευθερία από κείνο το φοβερό συναίσθημα της αναξιότητας και
της απομάκρυνσης απ' τον Θεό. Ναι, είναι θαυμαστές οι συναισθηματικές όσο και οι
πνευματικές ευλογίες που περιμένουν όλους εκείνους που εμπιστεύονται στον
Χριστό για τη σωτηρία τους και πειραματίζονται την πραγματικότητα της
συγχώρησης των αμαρτιών τους.
Όλοι οι πιστοί θα 'πρεπε να 'ναι γεμάτοι από χαρά και
ειρήνη, αλλά δυστυχώς πολλοί βασανίζονται από φοβερά συναισθήματα ενοχής. Δεν
αισθάνονται συγχωρημένοι. Έχουν βέβαια κάποια γνώση του τι λέει η Βίβλος για τη
συγχώρηση, αλλά παρόλα αυτά δεν είναι ευτυχισμένοι στον Κύριο.
Άκουσα κάποιον να λέει, «Α, ναι, πάνε πολλά χρόνια τώρα που
δοκίμασα τη χαρά της σωτηρίας. Τώρα όμως υποφέρω γιατί δεν μπορώ να ζήσω μια
νικηφόρα χριστιανική ζωή. Οι αμαρτίες μου με στενοχωρούν. Έχω τόσο ένοχη τη
συνείδησή μου!».
Φίλε μου, αν τα λόγια αυτά περιγράφουν κι εσένα, η λύση
είναι απλή. Όπως ακριβώς πήρες στα σοβαρά το λόγο του Θεού όταν δέχτηκες τον
Κύριο Ιησού Χριστό σαν Σωτήρα σου και πειραματίστηκες το θαυμαστό δώρο της
σωτηρίας, πάρε και τώρα στα σοβαρά και πίστεψε στα λόγια Του για να καθαριστείς
από κείνα τα καθημερινά αμαρτήματα που σε μολύνουν και σε στενοχωρούν. Ο απόστολος
Ιωάννης έγραψε:
Α’ Ιωάν.α:9 Εάν ομολογώμεν τας αμαρτίας ημών,
είναι πιστός και δίκαιος, ώστε να συγχωρήση εις ημάς τας αμαρτίας και καθαρίση
ημάς από πάσης αδικίας.
Θυμήσου, ο Θεός θέλει να σε συγχωρήσει. Έτσι λοιπόν εξομολογήσου
τις αμαρτίες σου σ' Αυτόν, συμφώνησε μαζί Του για τις αποτυχίες σου κι έπειτα
δέξου τη συγγνώμη Του, την απελευθέρωσή Του και την απομάκρυνση της ένοχής σου.
αυτό είναι βασικό αν θέλεις να βγεις απ' το σκοτάδι της στενοχώριας στο φως της
ειρήνης και της χαράς.
Γέμισε από την αγάπη του Θεού
Το τέταρτο βήμα για να νικήσεις τη στενοχώρια είναι να
γεμίσεις απ’ την αγάπη του Θεού. Ο Ιησούς είπε:
«Θέλεις αγαπά Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου
και εξ όλης της ψυχής σου και εξ όλης της διανοίας σου. Αύτη είναι πρώτη και
μεγάλη εντολή. Δευτέρα δε ομοία αυτής· Θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν»
(Ματθ.κβ:37-39).
Ναι, θα πρέπει να είσαι γεμάτος με την αγάπη του Θεού.
Δηλαδή θα πρέπει ν' αγαπάς πάνω απ’ όλους κι απ’ όλα τον Κύριο και τον πλησίον
σου σαν τον εαυτό σου. Όταν το κάνεις αυτό, θ' ασχολείσαι τόσο πολύ με το να
λατρεύεις και να υπηρετείς τον Κύριο και τους άλλους γύρω σου, που δεν θα 'χεις
καιρό για να σκέπτεται τα δικά σου προβλήματα. Και χάρη στην ικανοποίηση που θα
δοκιμάζεις ζώντας μια τέτοια ζωή αυταπάρνησης και υπηρεσίας, θα ναι πιο εύκολο
να δέχεσαι τον εαυτό σου όπως ακριβώς είναι. Η αγάπη του Θεού καθώς θα γεμίζει
τη ζωή σου και θα φτάνει και στους άλλους γύρω σου θα σε κάνει πιο ελκυστικό
και ευχάριστο. Οι άλλοι θα χαίρονται τη συντροφιά σου κι έτσι θα κερδίσεις πιο πολλούς
φίλους.
Αν μέχρι τώρα ζούσες μόνο για τον εαυτό σου, προσπάθησε με
τη βοήθεια του Θεού να δείξεις ένα πραγματικό ενδιαφέρον για τους άλλους. Ψάξε
να βρεις κάποιον που χρειάζεται ένα φίλο.
Πήγαινε κάπου να προσφέρεις μια υπηρεσία. Πάντοτε υπάρχει
κάτι που μπορείς να κάνεις. Και αμέσως μόλις αρχίσεις να κάνεις αυτό που θέλει
ο Θεός από σένα και είσαι γεμάτος με την αγάπη Του, θα έχεις ήδη κάνει άλλο ένα
σπουδαίο βήμα στο μονοπάτι της απελευθέρωσης απ’ τη στενοχώρια.
Κάνε δικές σου τις ευλογίες του Θεού
Το πέμπτο βήμα για να νικήσεις τη στενοχώρια είναι να πάρεις
τις ευλογίες που σου δίνει ο Θεός. Αφού αναγνωρίσεις την πρόνοιά Του, αφού υποταχθείς
στην κυριαρχικότητά Του, αφού δεχτείς τη συγγνώμη Του κι αφού πλησιάσεις τους
άλλους δείχνοντάς τους την αγάπη του Χριστού, θα πρέπει να εξασκήσεις πίστη για
να κάνεις δικές σου τις ευλογίες του Θεού. Αυτό όμως ποτέ δεν θα μπορέσεις να
το κάνεις με τη δική σου τη δύναμη.
Ίσως να διερωτάσαι, «Πώς μπορώ να πάρω τις ευλογίες του Θεού;».
Το πρώτο βήμα είναι να σκέφτεσαι όλα όσα Εκείνος έχει κάνει για σένα! Σκέψου τη
σωτηρία σου. Σου έχει δώσει καινούρια ζωή με το θαύμα της αναγέννησης. Σε έχει
ντύσει με τη δικαιοσύνη Του. Σ' έχει κάνει πολίτη του Ουρανού. Σ' έχει βάλει στην
οικογένειά Του. Σ' έχει ευλογήσει με το να σε τοποθετήσει σε μια εκκλησία και με
την κοινωνία των άλλων πιστών. Σού υπόσχεται να σε οδηγεί. Σέ βεβαιώνει ότι θα
ικανοποιεί όλες σου τις ανάγκες. Και σε προσκαλεί στο θρόνο της χάριτος για να
παίρνεις βοήθεια σε καιρό ανάγκης.
Αναγνωρίζοντας τις άφθονες ευλογίες του Θεού, θα αντλείς
δύναμη από Εκείνον και θα είσαι ικανός να κάνεις το σωστό. Θα αρχίσεις να
αισθάνεσαι καλύτερα για τον εαυτό σου. Και θα ελευθερωθείς από την πνευματική
ήττα.
Μήπως αλήθεια αισθάνεσαι τη στενοχώρια να κατακλύζει την
καρδιά σου; Μήπως είσαι πεσμένος; Μήπως φοβάσαι; Μήπως έχεις απογοητευθεί απ'
τις συχνές αποτυχίες στη χριστιανική σου ζωή; Αν ναι, τότε θα 'θελα να σε ενθαρρύνω
να κάνεις αυτά τα πέντε βήματα που είπαμε παραπάνω. Τα αναφέρω και πάλι:
1) Αναγνώρισε την πρόνοια του Θεού.
2) Παραδόξου την ανωτερότητα του Θεού.
3) Δέξου τη συγχώρηση του Θεού.
4) Γέμισε από την αγάπη του Θεού.
5) Κάνε δικές σου τις ευλογίες του Θεού.
Αν τα κάνεις αυτά, θα δεις πώς θα αλλάξει η ζωή σου. Η απογοήτευση
θα αντικατασταθεί από τη χαρά. Ο φόβος απ' την εμπιστοσύνη. Η πικρία απ' την αγάπη.
Θα είσαι πιο ελκυστικός στους άλλους και
στον εαυτό σου. Και πάνω απ' όλα, θα φέρεις τιμή και δόξα στον Θεό. Θυμήσου,
φίλε μου, είμαστε προορισμένοι για αιώνια δόξα διά του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Το καλύτερο δεν έχει έρθει ακόμη.
Θα πρέπει λοιπόν να λέμε κι εμείς μαζί με τον απόστολο Παύλο:
«Διά τούτο δεν αποκάμνομεν, αλλ' εάν και ο εξωτερικός
ημών άνθρωπος φθείρηται, ο εσωτερικός όμως ανανεούται καθ' εκάστην ημέραν.
Διότι η προσωρινή ελαφρά θλίψις ημών εργάζεται εις ημάς καθ' υπερβολήν εις
υπερβολήν αιώνιον βάρος δόξης, επειδή ημείς δεν ενατενίζομεν εις τα βλεπόμενα,
αλλ' εις τα μη βλεπόμενα· διότι τα βλεπόμενα είναι πρόσκαιρα, τα δε μη
βλεπόμενα αιώνια» (Β’ Κορ.δ:16-18)!
Οι μέριμνες και οι ανησυχίες αυτής της ζωής φαίνονται πιο αμυδρά
όταν τις βλέπουμε στο φως της αιωνιότητας. Έτσι λοιπόν ας έχουμε τα μάτια μας
προσηλωμένα στα αιώνια κι όχι στα πρόσκαιρα. Αυτό μπορεί να βοηθήσει για να
σκορπιστούν τα σύννεφα της στενοχώριας απ' τη ζωή μας.
Μ' αρέσει αυτό που
έγραψε ο απόστολος Παύλος στην Φιλιππησίους: Φιλ.δ:6,7 Μη μεριμνάτε
περί μηδενός, αλλ' εν παντί πράγματι ας γνωρίζωνται τα ζητήματά σας προς τον
Θεόν μετ' ευχαριστίας διά της προσευχής και της δεήσεως. Και η ειρήνη του Θεού
η υπερέχουσα πάντα νούν θέλει διαφυλάξει τας καρδίας σας και τα διανοήματά σας
διά του Ιησού Χριστού.
Προτού πειραματιστείς την ειρήνη ΤΟΥ Θεού, θα πρέπει πρώτα απ'
όλα να γνωρίσεις την ειρήνη ΜΕ ΤΟΝ Θεό. Θα πρέπει να πιστέψεις στον Ιησού Χριστό, που είπε, «Εγώ είμαι η οδός και
η αλήθεια και η ζωή· ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα, ειμή δι' εμού» (Ιωάν.ιδ:6).
Έτσι λοιπόν παραδέξου την αμαρτωλότητα σου και την ανάγκη για σωτηρία και δέξου
τον Ιησού Χριστό. Μετά καθώς θα περπατάς
μαζί με τον Κύριο διά της πίστεως και της υπακοής, θα μπορείς να πειραματίζεσαι
και την ειρήνη ΜΕ ΤΟΝ Θεό και την ειρήνη ΤΟΥ Θεού.
