Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2020

Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ



Α. Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΥΠΑΡΧΕΙ.

Ο Γραφή διδάσκει ότι ο διάβολος υπάρχει. Πολλοί μπορεί να διδάσκουν ότι ο διάβολος είναι μια απρόσωπη δύναμη ή μια επιρροή ή τάση προς το κακό. Όμως δεν είναι αυτό το θέμα. Υπάρχει ένας ζωντανός πραγματικός διάβολος που είναι ο μεγαλύτερός μας αντίπαλος.

Η δύναμή του και η επιρροή του δεν πρέπει ποτέ να υποτιμηθούν. Αν και δεν επιθυμούμε να γνωριστούμε μαζί του, ωστόσο πρέπει να μάθουμε μερικά πράγματα για τον εχθρό μας. Η γνώση των κινήτρων του, των διανοημάτων και τακτικών του θα μας βοηθήσει στη μάχη μας ενάντια στην αμαρτία ώστε να μπορέσουμε να νικήσουμε.

Προφανώς δημιουργήθηκε σαν αρχάγγελος μεγάλης ομορφιάς, σοφίας και δύναμης.


Ιεζ.κη:11-15 Και έγεινε λόγος Κυρίου προς εμέ, λέγων, Υιέ ανθρώπου, ανάλαβε θρήνον επί τον βασιλέα της Τύρου και ειπέ προς αυτόν, Ούτω λέγει Κύριος ο Θεός· Συ επεσφράγισας τα πάντα, είσαι πλήρης σοφίας και τέλειος εις κάλλος. Εστάθης εν Εδέμ τω παραδείσω του Θεού· ήσο περιεσκεπασμένος υπό παντός λίθου τιμίου, υπό σαρδίου, τοπαζίου και αδάμαντος, βηρυλλίου, όνυχος και ιάσπεως, σαπφείρου, σμαράγδου και άνθρακος και χρυσίου· η υπηρεσία των τυμπάνων σου και των αυλών σου ήτο ητοιμασμένη διά σε την ημέραν καθ' ην εκτίσθης. Ησο χερούβ κεχρισμένον, διά να επισκιάζης· και εγώ σε έστησα· ήσο εν τω όρει τω αγίω του Θεού· περιεπάτεις εν μέσω λίθων πυρίνων. Ησο τέλειος εν ταις οδοίς σου αφ' ης ημέρας εκτίσθης, εωσού ευρέθη αδικία εν σοι.

Αναμφίβολα του είχε δοθεί μεγάλη εξουσία και πιθανώς να εξουσίαζε σ’ ένα μέρος του σύμπαντος του Θεού. Μερικοί πιστεύουν ότι είχε εξουσία πάνω σ’ αυτό τον κόσμο πριν την δημιουργία όπως αναφέρεται στη Γένεση. Υψώθηκε υπερήφανα προσπαθώντας να φθάσει το Θεό. Πέντε φορές φανέρωσε την επαναστατική του διάθεση εναντίον του Θεού (Ησ.ιδ:12-15). Εξ αιτίας αυτής της υπερηφάνειας και της επαναστατικότητας, η αμαρτία μπήκε μέσα του κι έτσι ο διάβολος έπεσε παρασύροντας ένα μεγάλο αριθμό αγγέλων μαζί του. Επιτέθηκε στον Θεό κάνοντας τον άνθρωπο να αμαρτήσει, χρησιμοποιώντας τον σαν ένα πιόνι και τότε, αλλά και κάθε φορά που επαναστατεί και μάχεται εναντίον του Θεού. Έχει ακόμα είσοδο στην παρουσία του Θεού όπου και κατηγορεί συνέχεια τους αδελφούς.

Ο διάβολος δεν είναι πανταχού παρών αλλά η παρουσία του είναι τοπική. Ωστόσο, μπορεί να φανερωθεί οπουδήποτε οποιαδήποτε στιγμή και στην απουσία του έχει ένα πλήθος από δαίμονες για να συνεχίζουν τη δουλειά του κάτω από τις οδηγίες του.

Β. Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΚΤΟΝΟΣ, ΨΕΥΤΗΣ ΚΑΙ ΚΛΕΦΤΗΣ.

Στο χαρακτήρα του διαβόλου μπορεί κανείς να διακρίνει μια προσωπικότητα που είναι κακιά και διεστραμμένη, ενώ την ίδια στιγμή είναι ιδιαίτερα έξυπνος και πανούργος. Ο πραγματικός του χαρακτήρας φαίνεται στα ακόλουθα εδάφια:

·     Κλέφτης                      Ματθ.ιγ:19
·     Ανθρωποκτόνος        Ιωάν.η:44
·     Ψεύτης                        Ιωάν.η:44
·     Πανούργος                 Β’ Κορ.ια:3

Γ. Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΕΧΕΙ ΠΟΛΛΟΥΣ ΤΙΤΛΟΥΣ ΠΟΥ ΦΑΝΕΡΩΝΟΥΝ ΤΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΟΥ.

Þ          Άγγελος φωτός                                         Β’ Κορ.ια:14
Þ          Λέων ωρυόμενος                                     Α’ Πέτρ.ε:8
Þ          Άρχοντας της εξουσίας του αέρος        Εφεσ.β:2
Þ          Εξουσία του σκότους                               Κολ.α:13
Þ          Αρχών του κόσμου τούτου                     Ιωάν.ιδ:30
Þ          Μέγας δράκων (σκληρότητα)               Αποκ.ιβ:9
Þ          Όφις (αποπλανητής)                               Αποκ.ιβ:9
Þ          Διάβολος (διαβολέας)                            Αποκ.ιβ:9
Þ          Σατανάς (αντίπαλος)                              Αποκ.ιβ:9
Þ          Απολλύων (καταστροφέας)                  Αποκ.θ:11
Þ          Βασιλιάς της αβύσσου                          Αποκ.θ:11
Þ          θεός του κόσμου τούτου                     Β’ Κορ.δ:4 (κεφαλή της θρησκείας του)
Μια λεπτομερής μελέτη όλων αυτών των τίτλων και των εδαφίων θα βοηθήσει να καταλάβουμε τον πραγματικό χαρακτήρα και τη φύση του διαβόλου.

Δ. Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΕΠΕΣΕ ΛΟΓΩ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑΣ & ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ.

Ησ.ιδ:12-15 Πώς έπεσες εκ του ουρανού Εωσφόρε υιέ της αυγής! συνετρίφθης κατά γης, συ ο καταπατών τα έθνη! Συ δε έλεγες εν τη καρδία σου, Θέλω αναβεί εις τον ουρανόν, θέλω υψώσει τον θρόνον μου υπεράνω των άστρων του Θεού και θέλω καθίσει επί το όρος της συνάξεως, προς τα μέρη του βορρά, θέλω αναβεί επί τα ύψη των νεφελών, θέλω είσθαι όμοιος του υψίστου. Εις τον άδην όμως θέλεις καταβή, εις τα βάθη του λάκκου.

Εδώ, σ’ αυτή την προφητεία του Ησαΐα φαίνεται καθαρά πώς έπεσε ο διάβολος. Αναμφίβολα θα ήταν αρχάγγελος μεγάλης δύναμης και δόξας. Ωστόσο, δεν ήταν ευχαριστημένος μ’ αυτό που ο Θεός όρισε να είναι. Υψώθηκε με σκοπό να φθάσει το Θεό.

Πέντε φορές δήλωσε την απόφασή του να γίνει ίσος με το Δημιουργό του:

1.            Θέλω αναβή εις τον ουρανόν
2.            Θέλω υψώσει τον θρόνον μου υπεράνω των άστρων του Θεού
3.            Θέλω καθίσει επί το όρος της συνάξεως
4.            Θέλω αναβή επί τα ύψη των νεφελών
5.            Θέλω είσθαι όμοιος του Υψίστου

Ας σημειωθεί ότι είναι αυτή η ίδια αμαρτία της υπερηφάνειας και της επαναστατικότητας που έκανε τον Αδάμ να πέσει και συνεχίζει να είναι η κύρια αμαρτία του ανθρώπινου γένους. Ο απόστολος Παύλος ονομάζει αυτή την αμαρτία «το μυστήριο της ανομίας» (Β’ Θεσ.β:7). Είναι η αμαρτία του δημιουργήματος που υψώνεται για να προκαλέσει. Είναι η αμαρτία που δηλώνει: «Όχι το δικό Σου το θέλημα αλλά το δικό μου». Είναι αυτή η υπερηφάνεια και η επαναστατικότητα που έγινε η αιτία της πτώσης του Εωσφόρου και των αγγέλων του.

Ε. Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΕΧΕΙ ΜΕΓΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΣ.

Εφεσ.ς:11-12 Ενδύθητε την πανοπλίαν του Θεού, δια να δυνηθήτε να σταθήτε εναντίον εις τας μεθοδείας του διαβόλου, διότι δεν είναι η πάλη ημών εναντίον εις αίμα και σάρκα, αλλ’ εναντίον, εις τας αρχάς, εναντίον εις τας εξουσίας, εναντίον εις τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, εναντίον εις τα πνεύματα της πονηρίας εν τοις επουρανίοις.

Ποτέ δεν πρέπει να υποτιμάμε τη δύναμη του Σατανά.

Ωστόσο δεν είναι παντοδύναμος. Όλη η εξουσία έχει δοθεί στον Κύριο Ιησού Χριστό (Ματθ.κη:18). Ο Ιησούς είναι ισχυρότερός του και στο τέλος θα τον νικήσει. Ο διάβολος είναι ένας νικημένος εχθρός, αντίθετα ο Ιησούς είναι ο νικητής Βασιλιάς.

Ο διάβολος έχει πολλούς δαίμονες κάτω απ’ αυτόν για να κάνουν το έργο του. Υπάρχουν αρχές, εξουσίες, κοσμοκράτορες του σκότους και πνεύματα πονηρίας στα επουράνια. Οι δυνάμεις που επιτίθενται στην εκκλησία είναι τρομακτικές. Όμως στο όνομα του Ιησού υπάρχει ένδοξη νίκη. Μακριά Του μόνο ήττα.

Ακόμα θα πρέπει να θυμόμαστε ότι ο διάβολος μπορεί να παρουσιαστεί οπουδήποτε οποτεδήποτε, δίχως όμως αυτό να σημαίνει ότι είναι πανταχού παρών. Κατά κανόνα, η μάχη του αληθινού παιδιού του Θεού είναι ενάντια σε κάποια δαιμονική δύναμη που εργάζεται για τον διάβολο.

Ζ. Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΟΛΕΜΑ ΣΥΝΕΧΩΣ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.

Η προσεκτική μελέτη των παρακάτω εδαφίων φανερώνει το έργο του Σατανά σαν μια συνεχή προσπάθεια εναντίον του σκοπού του Θεού ώστε να μην εκπληρωθεί:

Þ      Ζητά ποιόν να καταβροχθίσει                     Α’ Πέτρ.ε:8
Þ      Σπέρνει ζιζάνια (ψευδοδιδασκαλίες)        Ματθ.ιγ:25-30
Þ      Τυφλώνει το νου                                           Β’ Κορ.δ:4
Þ      Κοσκινίζει σαν το στάρι                                Λουκ.κβ:31
Þ      Καταστρέφει τη σάρκα                                 Α’ Κορ.ε:5
Þ      Κατηγορεί τους αδελφούς                           Αποκ.ιβ:10

Η. Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΘΑ ΚΡΙΘΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΡΙΦΘΕΙ ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΣΤΗ ΛΙΜΝΗ ΤΟΥ ΠΥΡΟΣ.

Ο διάβολος είναι ένας νικημένος εχθρός. Η κρίση του είναι σίγουρη και θα γίνει στο τέλος. Δεν υπάρχει απολύτρωση για τον διάβολο.

Προς το παρόν ο διάβολος έχει ακόμα είσοδο προς το θρόνο του Θεού όπου κατηγορεί τους αδελφούς. Ο Ιησούς τον είδε να ρίπτεται από τον ουρανό και να πέφτει σαν αστραπή (Λουκ.ι:18). Χωρίς αμφιβολία, ο Ιησούς μιλούσε προφητικά. Σαν ο Μέγας ΕΓΩ ΕΙΜΙ μπορούσε να μιλήσει για το μέλλον σαν κάτι που είχε ήδη γίνει.

Τα τελικά στάδια της κρίσης του Σατανά μπορούμε να τα δούμε μελετώντας προσεκτικά τα εδάφια:

Þ     Αποκ.ιβ:7-9  Ρίπτεται από τον ουρανό στη γη
Þ     Αποκ.ιβ:12   Ταράζει τους ανθρώπους γιατί ξέρει ότι έχει λίγο καιρό.
Þ   Αποκ.κ:1-3   Δένεται με αλυσίδα από ένα άγγελο και ρίχνεται στην άβυσσο για όλη τη διάρκεια της Βασιλείας του Ιησού πάνω στη γη.
Þ    Αποκ.κ:7-10  Λύνεται για ένα μικρό χρονικό διάστημα και μετά ρίπτεται στη λίμνη του πυρός.