Α. ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΚΑΙ ΕΡΜΗΝΕΥΤΗΣ ΤΩΝ
ΓΡΑΦΩΝ.
Ιωάν.ις:13 “όταν δε έλθει εκείνος, το πνεύμα της
αλήθειας, οδηγήσει υμάς εν τη αλήθεια πάση”.
Α’ Κορ.β:10 “ημίν δε απεκάλυψεν ο Θεός δια του πνεύματος
το γαρ πνεύμα πάντα ερευνά, και τα βάθη του Θεού”
Α’ Κορ.β:14 “Ψυχικός δε άνθρωπος ου δέχεται τα του
πνεύματος του Θεού ...... πνευματικώς
ανακρίνεται”
Β’ Πέτρ.1:21 “ου γαρ θελήματα ανθρώπου
ηνέχθη προφητεία ποτέ, αλλά υπό πνεύματος αγίου φερόμενοι ελάλησαν από Θεού
άνθρωποι.”
Δίχως το Άγιο Πνεύμα, ο
άνθρωπος δεν μπορεί να καταλάβει τη σημασία των Γραφών. Κατά συνέπεια, μόνο
αυτός που είναι πλήρης Πνεύματος Αγίου μπορεί να διδάξει το λόγο του Θεού. Κάτι
άλλο που γίνεται φανερό εδώ είναι ότι άν υπάρχει διαφορετική γνώμη στην
ερμηνεία της Βίβλου, τότε και οι δύο γνώμες δεν μπορεί να είναι σωστές. Το Άγιο
Πνεύμα θα φανερώσει το ίδιο πράγμα στο κάθε πρόσωπο.
Β. ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ ΤΟΝ ΑΜΑΡΤΩΛΟ.
Ιωάν.ις:8 “και ελθών εκείνος ελέγξει τον κόσμον περί
αμαρτίας και περί δικαιοσύνης και περί κρίσεως”
Αυτό είναι το πρώτο βήμα
για να σωθεί ο αμαρτωλός. Το Άγιο Πνεύμα χρίει το λόγο που κηρύττεται, τον
ζωοποιεί στην καρδιά και τη συνείδηση του ακροατή, τον αφυπνίζει με την
διαπίστωση της κατάστασης του σαν χαμένου, και τον κάνει να δει τον εαυτό του
σαν αμαρτωλό. Ο άνθρωπος δεν μπορεί ποτέ να μετανοήσει εάν δεν έχει την
εμπειρία του Αγίου Πνεύματος να του καταδικάζει την αμαρτία του. Η σωτηρία
είναι το έργο του Αγίου Πνεύματος στην καρδιά του ανθρώπου από την αρχή της έως
το τέλος.
Γ. ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΑΝΑΓΕΝΝΑ.
Ιωάν.γ:5 “εάν μη τις γεννηθή εξ ύδατος και πνεύματος,
ου δύναται εισελθείν εις την βασιλείαν του Θεού.”
Τίτοςγ:5 “δια του λουτρού παλιγγενεσίας και
ανακαινίσεως του πνεύματος”
Το έργο της αναγέννησης
είναι η αλλαγή του αμαρτωλού σε άγιο και γίνεται αιτία ο άνθρωπος να γίνει ένα
νέο κτίσμα εν Χριστώ Ιησού. Αυτό μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο μέσω της
δυνάμεως του Αγίου Πνεύματος που έρχεται στην ζωή του ανθρώπου.
Δ. ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΤΟΙΚΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Ρωμ.η:9 “είπερ πνεύμα Θεού οικεί εν υμίν”
Α’ Κορ.6:19 “ουκ οίδατε ότι το σώμα υμών ναός του εν υμίν
αγίου πνεύματος έστιν .... “
Το Άγιο Πνεύμα πληρεί το
ναό και εισέρχεται για να κατοικήσει και να παραμείνει εκεί.
Ε. ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΣΦΡΑΓΙΖΕΙ ΤΟΝ ΠΙΣΤΟ.
Εφεσ.1:13 “εν ώ πιστεύσαντες εσφραγίσθητε τω πνεύματι
της επαγγελίας τω αγίω”
Εφεσ.4:30 “και μη λυπείτε το πνεύμα το άγιον του Θεού,
εν ώ εσφραγίσθητε ....”
Το να σφραγιστεί κανείς με
Πνεύμα Άγιο, σημαίνει:
1. Ιδιοκτησία:
Το παιδί του Θεού τώρα ανήκει στον Ιησού Χριστό.
2. Ασφάλεια:
Το παιδί του Θεού έχει πλήρη ασφάλεια όσο το Πνεύμα το Άγιο μένει σ’ αυτό και η
σφραγίδα δεν έχει κοπεί.
3. Αποδοχή:
Η σφραγίδα θέτει την θεία επιδοκιμασία στη ζωή.
4. Τελειωμένο
έργο: Το βάπτισμα του Αγίου Πνεύματος είναι το τελευταίο στάδιο
της αναγέννησης στη ζωή του πιστού.
Ωστόσο όμως, η εργασία της αύξησης και του αγιασμού συνεχίζεται.
ΣΤ. ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΠΡΟΙΚΙΖΕΙ ΜΕ ΔΥΝΑΜΗ.
Πράξ.α:8 “αλλά λήμψεσθε δύναμιν επελθόντος του αγίου
πνεύματος”
Η λέξη “δύναμη” έχει την
ίδια ρίζα με τη λέξη “δυναμίτης”. Αυτή είναι στην πραγματικότητα η δύναμη του
Θεού που έρχεται στη ζωή του ατόμου, και του δίνει τη δύναμη της νικηφόρας ζωής
ενάντια στην αμαρτία, και τη δύναμη της μαρτυρίας σε ψυχές που έχουν την ανάγκη
της σωτήριας χάρης του Χριστού.
Ζ. ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΒΑΠΤΙΖΕΙ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.
Α’ Κορ.ιβ:13 “και γαρ εν ενί πνεύματι ημείς πάντες εις εν
σώμα εβαπτίσθημεν”
Το παιδί του Θεού μπαίνει
στο σώμα του Χριστού και την ίδια στιγμή ο Χριστός εισέρχεται σ’ αυτό.
Απεικονίζοντας τη σχέση αυτή είναι σαν να βάζουμε ένα άδειο ποτήρι μέσα σε ένα
κουβά γεμάτο νερό. Το ποτήρι μπαίνει στο νερό και το νερό μπαίνει στο ποτήρι.
Η. ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΘΟΔΗΓΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.
Ρωμ.η:14 “όσοι γαρ πνεύματι Θεού άγονται, ούτοι Θεού
υιοί
εισίν”
Πράξ.ιγ:2-4 “Λειτουργούντων δε αυτών
τω Κυρίω και νηστευόντων είπεν το πνεύμα το άγιον ......... αυτοί μεν ουν
εκπεμφθέντες υπό του αγίου πνεύματος ....”
Πράξ.ις:6-7 “κωλυθέντες υπό του αγίου
πνεύματος λαλήσαι τον λόγον εν τη Ασία ..... και ουκ είασεν αυτούς το πνεύμα”
Το Πνεύμα το Άγιο καθοδηγεί
το παιδί του Θεού στο να καταλάβει τις Γραφές και το θέλημα του Θεού. Μιλώντας
και ελέγχοντας, μας καθοδηγεί στην κάθε λεπτομέρεια της ζωής.
Στην Αντιόχεια το Άγιο
Πνεύμα μίλησε στην εκκλησία και κατηύθυνε τους αδελφούς στο να στείλουν τον
Βαρνάβα και τον Παύλο σαν ιεραπόστολους. Στην Ασία το Άγιο Πνεύμα έλεγξε τον
απόστολο Παύλο από το να πάει αριστερά ή δεξιά και τον οδήγησε στην Τρωάδα όπου
εκεί πήρε και το κάλεσμα για τη Μακεδονία.
Θ. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΠΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ.
1. Αντίσταση στο Άγιο
Πνεύμα.
Πράξ.ζ:51 “υμείς αεί τω πνεύματι τω αγίω αντιπίπτετε ως
οι πατέρες υμών και υμείς”
Αυτή είναι η αμαρτία της
απόρριψης που γίνεται από τον αμαρτωλό όταν το Πνεύμα το Άγιο αρχίζει να
συνδιαλέγεται με αυτόν. Όταν αυτό
συμβαίνει τότε δεν υπάρχει ελπίδα σωτηρίας για αυτόν. Το Πνεύμα του Θεού δεν θα
παραμένει πάντοτε με τον άνθρωπο (Γεν.ς:3).
2. Η περιφρόνηση του
Αγίου Πνεύματος.
Εβρ.ι:29 “και το πνεύμα της χάριτος ενυβρίσας”
Η προσεκτική μελέτη του εδαφίου
αυτού μας λέει ότι η αμαρτία αυτή γίνεται από αυτόν που έχει αποστατήσει. Αυτός
έχει περιφρονήσει αυτό που ο Θεός έκανε για αυτόν. Μία απεικόνιση της αμαρτίας
αυτής είναι ο Ησαύ. Περιφρόνησε τα πρωτοτόκια και σαν αποτέλεσμα δεν εύρισκε
μέρος για μετάνοια (Εβρ.12:17). Αυτός που έχει αποστατήσει κι έπεσε στην
αμαρτία αυτή μπορεί ποτέ να μην αποκατασταθεί.
3. Βλασφημία του Αγίου
Πνεύματος.
Ματθ.ιβ:31,32 “πάσα αμαρτία και βλασφημία αφεθήσεται τοις
ανθρώποις, η δε του πνεύματος βλασφημία ουκ αφεθήσεται”
Είναι η ασυγχώρητη αμαρτία.
Γίνεται με τις λέξεις που βγαίνουν από το στόμα, αλλά θα πρέπει να διαβάσουμε
το εδάφιο 34, όπου ο Χριστός ξεκαθαρίζει ότι από το περίσσευμα της καρδιάς
μιλάει το στόμα (Ματθ.ιβ:34).
Αυτό δίνει την εντύπωση ότι
η αμαρτία αυτή γίνεται με λόγο, που παρακινείται από μία καρδιά, που περιφρονεί
το Άγιο Πνεύμα. Στην πραγματικότητα, είναι η απόδοση στο Σατανά του έργου και
της φανέρωσης του Αγίου Πνεύματος. Ολόκληρο το κείμενο μας το ξεκαθαρίζει. Εδώ
υπάρχει μία σοβαρή προειδοποίηση για κάθε άνθρωπο, να είναι προσεκτικός στο πώς
κρίνει την φανέρωση του Αγίου Πνεύματος. Φανερό είναι, το πώς αυτή η αμαρτία
γίνεται η ασυγχώρητη αμαρτία, διότι η σωτηρία είναι εξολοκλήρου από το Πνεύμα
του Θεού. Όταν ο άνθρωπος βλασφημεί το
Πνεύμα το οποίο αποσύρεται από τη ζωή του, τότε με ποιο μέσον μπορεί αυτός ο
άνθρωπος να σωθεί; Απλά δεν υπάρχει κανένα μέσο σωτήριας για αυτόν.
Χωρίς αμφιβολία η βλασφημία
του Αγίου Πνεύματος είναι αμαρτία προς θάνατο, για την οποία δεν μπορούμε να
προσευχηθούμε (A’ Ιωάν.ε:16). Άχρηστο είναι το να προσεύχεται κανείς για αυτό,
γιατί δεν είναι δυνατόν να λάβει απάντηση.
Το ερώτημα όμως που
γεννιέται είναι αν ο αμαρτωλός μπορεί να πέσει σ’ αυτή την ασυγχώρητη αμαρτία ή
όχι. Αυτό είναι αμφίβολο, αλλά υπάρχει πιθανότητα αν κάποιος από πριν είχε
ξεκάθαρα τη γνώση των ενεργειών και των φανερώσεων του Αγίου Πνεύματος. Πριν
από τη αναγέννηση του ο απόστολος Παύλος ήταν βλάσφημος, αλλά δεν είχε πέσει
στην ασυγχώρητη αμαρτία. Βλασφήμησε ενώ
ήταν σε άγνοια και απιστία (Α’ Τιμ.α:13).
4. Η θλίψη του Αγίου
Πνεύματος.
Εφεσ.δ:30 “και μη λυπείτε το πνεύμα το άγιο του Θεού”
Αυτό έχει να κάνει με τον
καρπό και τη ζωή του αγιασμού. Το Άγιο Πνεύμα εύκολα θλίβεται με κάθε
απρόσεκτη, κοσμική ζωή. Όταν ο Άγιο
Πνεύμα θλίβεται, τότε γεμίζει λύπη και δυσαρέσκεια.
5. Το Σβήσιμο του Αγίου
Πνεύματος.
Α’ Θεσσ.ε:19 “το πνεύμα μη σβέννυτε”
Αυτό έχει σχέση με τη
λειτουργία των δώρων του Πνεύματος, με την διακονία και την υπηρεσία. Το να
σβήσεις σημαίνει να εξαλείψεις τη φωτιά. Αυτό γίνεται όταν αρνούμαστε να
επιτρέψουμε στο Άγιο Πνεύμα να ενεργήσει με το δικό Του τρόπο στην διακονία,
στη μαρτυρία, στα δώρα του Πνεύματος, κ.λ.π.
6. Το ψέμα στο Άγιο
Πνεύμα.
Πράξ.ε:3 “επλήρωσεν ο Σατανάς την καρδιά σου,
ψεύσασθαι σε το πνεύμα το άγιον......”
Αυτό έχει σχέση με την
αφιέρωση και την παράδοση. Είναι η υποκρισία της αφιέρωσης που γνωρίζουμε ότι
δεν έχουμε κάνει. Ο Ανανίας πέθανε όχι επειδή κράτησε μέρος των χρημάτων για
τον εαυτό του, αλλά επειδή είπε ότι τα έδωσε όλα, ενώ μερικά τα είχε κρατήσει.
Αυτό επίσης αναφέρεται και σαν πείραγμα στο Άγιο Πνεύμα (Πραξ.ε:9).
