Αν και είναι μια φαινομενικά απλή διαδικασία, όπου οι Χριστιανοί κόβουν και τρώνε το ψωμί και πίνουν το κρασί, το δείπνο του Κυρίου είναι μια πολύ σημαντική πράξη.
Επομένως, θα πρέπει να επιδιώξουμε να καταλάβουμε (ειδικά αν είμαστε νέοι στην πίστη) γιατί το κάνουμε, γιατί διαφορετικά, η συμμετοχή μας γίνεται χωρίς νόημα, δυσάρεστη στον Θεό και επιζήμια για εμάς.
Κάποιος χάθηκε με το αυτοκίνητό
του κάπου στην κεντρική Ελλάδα. Πέρασε πολύ ώρα χωρίς να συναντήσει κάποιο
άνθρωπο, μέχρι που είδε ένα βοσκό.
-
Πατριώτη, ξέρεις πως θα βγω για Αθήνα;
-
Όχι.
-
Λαμία;
-
Όχι,
-
Βόλο, Τρίκαλα;
-
Όχι.
-
Βλέπω δεν ξέρεις τίποτα!
- Ναι, αλλά δεν είμαι χαμένος!
Γέν.β:16,17 Προσέταξε δε Κύριος ο Θεός εις τον Αδάμ
λέγων, Από παντός δένδρου του παραδείσου ελευθέρως θέλεις τρώγει, από δε του
ξύλου της γνώσεως του καλού και του κακού δεν θέλεις φάγει απ' αυτού· διότι
καθ' ην ημέραν φάγης απ' αυτού, θέλεις εξάπαντος αποθάνει.
Πολλές φορές δεν καταλαβαίνουμε τη σοβαρότητα των λόγων του Θεού.
Δευτ.ζ:9-11 «Γνώρισον λοιπόν, ότι Κύριος ο Θεός σου αυτός είναι ο Θεός, ο Θεός ο πιστός, ο φυλάττων την διαθήκην και το έλεος προς τους αγαπώντας αυτόν και φυλάττοντας τας εντολάς αυτού, εις χιλίας γενεάς· και ανταποδίδων κατά πρόσωπον αυτών εις τους μισούντας αυτόν, διά να εξολοθρεύση αυτούς· δεν θέλει βραδύνει εις τον μισούντα αυτόν· θέλει κάμει εις αυτόν την ανταπόδοσιν κατά πρόσωπον αυτού. Φύλαττε λοιπόν τας εντολάς και τα διατάγματα και τας κρίσεις, τας οποίας εγώ σε προστάζω σήμερον διά να κάμνης αυτάς».
Για να πετύχει κανείς οτιδήποτε, χρειάζεται κόπος.
«Τα αγαθά κόποις κτώνται» (Αριστοτέλης).
Ο μαθητής, ο/η σύζυγος, ο γεωργός, ο επαγγελματίας,
κοπιάζουν προκειμένου να πετύχουν το στόχο τους.
Όταν κάνεις μόνο αυτά που ξέρεις να κάνεις, τότε δεν κάνεις αρκετά.
Ο άνθρωπος είναι αδύνατον να
ξεχρεώσει το χρέος του απέναντι στον Θεό.
Ό, τι κάνουμε είναι αναγνώριση
αυτού του γεγονότος και ευγνωμοσύνη απέναντι στον Θεό.
Ρωμ.α:14 Χρεώστης είμαι προς Ελληνάς τε και βαρβάρους, σοφούς τε και ασόφους·
Οι γιοι του Κάιν χρησιμοποίησαν τη γνώση και τη δύναμή τους
με τη μάταιη ελπίδα να καλυτερέψουν τον κόσμο.
Ο Ενώχ, είχε βρει ένα καλύτερο κόσμο!
Βέβαια, ζώντας έτσι, κινδυνεύεις και εύκολα κατηγορείσαι σαν «υπερβολικός» ή «αδρανής»!
Στα εδάφια που θα διαβάσουμε, ο απόστολος
Παύλος ενθαρρύνει τους πιστούς των Φιλίππων να εφαρμόσουν την πίστη τους στον
Χριστό στην κοινωνική τους ζωή.
Είναι σαφές ότι η πρόθεση του Θεού είναι ότι οι πιστοί θα πρέπει να έχουν ενεργή επιρροή για το καλό της κοινωνίας:
.jpg)
