Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (21)

«εν αυτώ ζωή ην...»

Ο Ιωάννης συνεχίζει να αναφέρεται στο Λόγο του Θεού, τον ενδιάθετο, αλλά ταυτισμένο συνάμα με το πρόσωπο του Χρίστου.

Μέσα σ' αυτό το Λόγο του Θεού, του οποίου προσωποποίηση είναι ο Ιησούς Χριστός, μας λέει ότι «ζωή ην».

Είναι αλήθεια ότι ο Χριστός που γεννήθηκε σαν το προσωποποιημένο Ρήμα και Λόγος του Θεού, είναι η Ζωή του κόσμου, είναι ο λόγος της Ζωής.

Κ α λ η μ έ ρ α

Το ευαγγέλιο της ευημερίας δημιουργεί φτωχούς χριστιανούς

Αυτά τα καλά νέα δεν είναι και τόσο καλά

Αυτή η ψευδοδιδασκαλία, έχει διεισδύσει στις τάξεις του Χριστιανισμού εδώ και πολύ καιρό. Κάποιοι, αντί να ζουν σεμνά, θα τους δείτε να πετάνε με ιδιωτικά τζετ, να φοράνε ακριβά κοστούμια ή να ζουν σε ένα σπίτι πολλών εκατομμυρίων ευρώ.

Αυτοί οι «ψευδοδιδάσκαλοι» ρητορεύουν ένα μελωδικό και χαρισματικό μήνυμα: ο Θεός θέλει τα παιδιά Του να αποκτήσουν οικονομική άνεση, να ζουν μια υγιή και άνετη ζωή.

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (20)

«πάντα δι' αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ χωρὶς αὐτοῦ ἐγένετο οὐδὲ ἓν ὃ γέγονεν»

Η φράση αυτή συνεχίζει να αναφέρεται στο Λόγο, πριν γίνει σάρκα, πριν πάρει ανθρώπινη υπόσταση. Άρα αναφέρεται στον ενδιάθετο Λόγο, τον προγνωρισμένο Χριστό μέσα τον οποίο είναι συγκεφαλαιωμένα τα πάντα.

Ο ενδιάθετος αυτός Λόγος, το περιεχόμενο του νου του Θεού, ο σκοπός και το θέλημα Του σχετικά με τη δημιουργία, στην αρχή εκφράστηκε σαν θείο Ρήμα.

Κ α λ η μ έ ρ α

Αλλά σεις τίνα με λέγετε ότι είμαι;

Ο νους του ανθρώπου διαφθείρεται!

Το αποτέλεσμα είναι η πτώση από την απλότητα «της εις τον Χριστόν»!

Έτσι, κάποιοι έρχονται και κηρύττουν «άλλον Ιησούν», τον οποίον οι απόστολοι δεν εκήρυξαν!

Ο φόβος ή το ενδεχόμενο του Παύλου για «άλλον Ιησούν» που μερικοί κηρύττουν, είναι μια αλήθεια και μια πραγματικότητα.

Η ζωή

Πολύ συχνά μου έρχεται στη σκέψη μου ο Μίδας, ο καταραμένος εκείνος βασιλιάς, που ό,τι έπιανε γινότανε ψυχρό μέταλλο, έστω και αν αυτό ήτανε κίτρινο, έστω και αν αυτό ήτανε χρυσάφι. Ήτανε μια τιμωρία που άργησε να την καταλάβει. Μόνο σαν έγινε και η αγαπημένη του θυγατέρα άψυχο κίτρινο μέταλλο μπόρεσε να καταλάβει σε τί κατάρα είχε δεθεί.

Προς Ρωμαίους (060)

 

1. Η απόρριψη του Ισραήλ είναι μόνο προσωρινή (ια:11-32)

Ρωμ.ια:11 Λέγω λοιπόν, Μήπως έπταισαν διά να πέσωσι; Μη γένοιτο· αλλά διά της πτώσεως αυτών έγεινεν η σωτηρία εις τα έθνη, διά να κινήση αυτούς εις ζηλοτυπίαν.

Το εδάφιο 11 ανοίγει την ενότητα με μια ερώτηση παρόμοια συντακτικά με εκείνη του εδ.1, και δίνει την ίδια εμφατική αρνητική απάντηση. Η απόρριψη του Ισραήλ από το Θεό δεν είναι οριστική. Οι Ισραηλίτες έχουν σκοντάψει, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να αποκατασταθούν, η δύσκολη θέση τους δεν είναι ανίατη. Έχουν πέσει προσωρινά, όχι μόνιμα.

Kαλημέρα

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (19)

«...και Θεός ήν ο λόγος..»

Ο Ιωάννης ήταν Ιουδαίος, πιστός στον Ένα και Μόνο Θεό των Πατέρων, δεν γνώριζε ούτε πίστευε σε πολυθεΐες και τριάδες. Μιλά λοιπόν για τον Ένα Θεό, και το «Λόγο Του», που όλοι γνωρίζουμε ότι έχει να κάνει με τον Ιησού Χριστό, το Μεσίτη.

Δεν αναφέρεται σε δύο ξεχωριστούς «θεούς», ούτε σε δύο πρόσωπα μέσα στη θεότητα.

Μ' αυτό θέλει να πατάξει την πολυθεΐα και να μας προσηλώσει στον Ένα Θεό και όχι σε άλλο πρόσωπο. Ο Θεός είναι Εις, ο Πατέρας, που είναι και Θεός του Κυρίου Ιησού Χριστού.

Καλημέρα

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (18)

και ο λόγος ήν προς τον θεόν...'

Αυτός ο Λόγος που η Γραφή μας περιέγραψε, «ην ΠΡΟΣ τον θεόν». Η γραμματική μας λέει ότι η πρόθεση «προς» όταν συντάσσεται με αιτιατική «δήλοι κίνησιν προς τι μέρος η διεύθυνσιν προς κάπου». Όταν έχει την έννοια «προς τινά» σημαίνει «εν σχέση προς τινά, εις απάντηση προς τινά» (Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης του Ιωάννου Σταματάχου σελ.840).

Κ α λ η μ έ ρ α

Τα άνω

Ψαλμ.ριθ:25 Η ψυχή μου εκολλήθη εις το χώμα· ζωοποίησόν με κατά τον λόγον σου.

Κολ.γ:1-3 Εάν λοιπόν συνανέστητε μετά του Χριστού, τα άνω ζητείτε, όπου είναι ο Χριστός καθήμενος εν δεξιά του Θεού, τα άνω φρονείτε, μη τα επί της γης. Διότι απεθάνετε, και η ζωή σας είναι κεκρυμμένη μετά του Χριστού εν τω Θεώ·

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (17)

Ο Ιωάννης άρχισε το Ευαγγέλιο του με το «ΕΝ ΑΡΧΗ», όχι τυχαία, αλλά για να μας συνδέσει με ένα άλλο «ΕΝ ΑΡΧΗ» που συναντάμε στη Γέν.α:1 Εν αρχη εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην.

Το «εν αρχή» της Γένεσης, έχει να κάνει με την αρχή της υλικής δημιουργίας. Μας περιγράφει πως ξεκίνησε η δημιουργία, με το Και είπεν ο Θεός, Γενηθήτω φώς· και έγεινε φώς· (Γέν.α:3).

Κ α λ η μ έ ρ α

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (16)

Ας δούμε τώρα τα εδάφια Ιωάννης α:1-14!

Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ λόγος, καὶ ὁ λόγος ἦν πρὸς τὸν θεόν, καὶ θεὸς ἦν ὁ λόγος. οὗτος ἦν ἐν ἀρχῇ πρὸς τὸν θεόν. πάντα δι' αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ χωρὶς αὐτοῦ ἐγένετο οὐδὲ ἓν ὃ γέγονεν. ἐν αὐτῷ ζωὴ ἦν, καὶ ἡ ζωὴ ἦν τὸ φῶς τῶν ἀνθρώπων· καὶ τὸ φῶς ἐν τῇ σκοτίᾳ φαίνει καὶ ἡ σκοτία αὐτὸ οὐ κατέλαβεν. Ἐγένετο ἄνθρωπος ἀπεσταλμένος παρὰ θεοῦ ὄνομα αὐτῷ Ἰωάννης· οὗτος ἦλθεν εἰς μαρτυρίαν ἵνα μαρτυρήσῃ περὶ τοῦ φωτός, ἵνα πάντες πιστεύσωσιν δι' αὐτοῦ. οὐκ ἦν ἐκεῖνος τὸ φῶς ἀλλ' ἵνα μαρτυρήσῃ περὶ τοῦ φωτός. Ἦν τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν, ὁ φωτίζει πάντα ἄνθρωπον, ἐρχόμενον εἰς τὸν κόσμον. ἐν τῷ κόσμῳ ἦν καὶ ὁ κόσμος δι' αὐτοῦ ἐγένετο καὶ ὁ κόσμος αὐτὸν οὐκ ἔγνω. εἰς τὰ ἴδια ἦλθεν καὶ οἱ ἴδιοι αὐτὸν οὐ παρέλαβον. ὅσοι δὲ ἔλαβον αὐτὸν, ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν τέκνα θεοὺ γενέσθαι, τοῖς πιστεύουσιν εἰς τὸ ὄνομα αυτοῦ, οἳ οὐκ ἐξ αἱμάτων οὐδὲ ἐκ θελήματος σαρκὸς οὐδὲ ἐκ θελήματος ἀνδρὸς ἀλλ' ἐκ θεοῦ ἐγεννήθησαν. Καὶ ὁ λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν, καὶ ἐθεασάμεθα τὴν δόξαν αὐτοῦ, δόξαν ὡς μονογενοῦς παρὰ πατρός, πλήρης χάριτος καὶ ἀληθείας

Κ α λ η μ έ ρ α

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (15)

Ο Χριστός λοιπόν γεννήθηκε «ΕΚ» του Πατρός, όχι προ χρόνων αιωνίων, σαν «θεός Υιός», αλλά σαν άνθρωπος Χριστός Ιησούς. Ήταν μέσα στον Πάτερα, κι έτσι Τον προγνώριζε (Α’ Πέτρ.α:20). Αυτόν προείδε σαν Αμνό εσφαγμένο προ καταβολής κόσμου και Αυτόν γέννησε στον κόσμο δια  μέσου της παρθένου Μαρίας.

Πώς η θεωρία της τριάδας εννοεί τη γέννηση του Χρίστου στη γη; Ποιός γεννήθηκε, από ποιόν και που;

Η θεωρία αυτή παραδέχεται τη γέννηση του Χριστού προ πάντων των αιώνων από τον Πατέρα. Αν δεχτούμε κάτι τέτοιο, τότε δεχόμαστε δύο «θεούς», τον ένα μεγαλύτερο από τον άλλο και καταργούμε τη γέννηση του Χριστού από τον Πατέρα δια μέσου της παρθένου Μαρίας.

Κ α λ η μ έ ρ α

Γιατί ο Θεός αφήνει ανθρώπους να πεθαίνουν σε νεαρή ηλικία;

Ο Θεός αφήνει ανθρώπους να πεθαίνουν σε νεαρή ηλικία, γιατί είναι το θέλημά Του να επιτρέψει να πεθάνουν. 

Ό, τι συμβαίνει γίνεται με την άδεια του Θεού. Στην Εφες.α:11 λέει ότι ο Θεός ενεργεί τα πάντα «... κατά την βουλήν του θελήματος αυτού». 

Αυτό δεν σημαίνει ότι ο Θεός έχει προκαλέσει τον θάνατο στους ανθρώπους νεαρής ηλικίας. Αλλά είναι μέσα στο θέλημά Του να επιτρέπει στους ανθρώπους να πεθαίνουν νωρίς, όπως ακριβώς είναι στο θέλημά Του να επιτρέπει στους ανθρώπους να αμαρτάνουν.

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (14)

Ας δούμε τι λέει ο ίδιος ο Χριστός για την προέλευσή Του για να μπορέσουμε να δούμε σωστά τη θέση του σαν Λόγος.

Ιωάννης η:42 «εγώ εκ του Θεού εξήλθον και έρχομαι· επειδή δεν ήλθον απ' εμαυτού, αλλ' εκείνος με απέστειλε».

Εδώ ο Χριστός μας ξεκαθαρίζει κάτι που αφορά την προΰπαρξη Του σε σχέση με τον Πατέρα. Δεν λέει ότι ήρθε μόνος του δίπλα από τον Πατέρα, ή κοντά από τον Πατέρα όπως λέει η θεοσοφία της τριάδας, αλλά ξεκάθαρα λέει ότι «εκ του Πατρός εξήλθον» δηλ. βγήκα έξω από τον Πατέρα. Αυτό σημαίνει ότι ήταν μέσα στον Πατέρα πριν έρθει στη γη.

Σαν στοιχείο του ίδιου του Πατέρα, σαν ο Λόγος του Πατέρα.

Κ α λ η μ έ ρ α

Ποιος είναι ο Ιησούς των ευαγγελίων;

Γαλ.δ:19 Τεκνία μου, διά τους οποίους πάλιν είμαι εις ωδίνας, εωσού μορφωθή ο Χριστός εν υμίν·

Πρέπει να μορφωθεί ο Χριστός μέσα μας! Ποιος Χριστός;

Ιωάν.ιη:19 Ο αρχιερεύς λοιπόν ηρώτησε τον Ιησούν περί των μαθητών αυτού και περί της διδαχής αυτού.

Ιωάν.ιη:20 Απεκρίθη προς αυτόν ο Ιησούς· Εγώ παρρησία ελάλησα εις τον κόσμον· εγώ πάντοτε εδίδαξα εν τη συναγωγή και εν τω ιερώ, όπου οι Ιουδαίοι συνέρχονται πάντοτε, και εν κρυπτώ δεν ελάλησα ουδέν.

Προς Ρωμαίους (059)

Δ. Το σημερινό υπόλοιπο και η μελλοντική αποκατάσταση του Ισραήλ (ια:1-36)

Τα κεφάλαια θ & ι εξηγούν γιατί ο Θεός έχει απορρίψει τον Ισραήλ. Το κεφάλαιο ια εξηγεί τι θα γίνει με τις υποσχέσεις του Θεού στον Ισραήλ. Ο Θεός δεν ακύρωσε τις υποσχέσεις Του. Εξακολουθεί να έχει μια θέση για τους Εβραίους, και εξακολουθεί να έχει σχέδια για να αποκαταστήσει το εβραϊκό έθνος. Η απόρριψη του Ισραήλ είναι μόνο μερική και προσωρινή. Μερικοί Εβραίοι πιστεύουν στο Θεό και επομένως κληρονομούν τις υποσχέσεις Του. Μια μέρα το εβραϊκό έθνος στο σύνολό του θα επιστρέψει και πάλι στο Θεό με πίστη και θα κληρονομήσουν τις υποσχέσεις Του προς αυτούς.

Παρόλο που ο Θεός έχει απορρίψει το Ισραήλ στο σύνολό του, λόγω της απιστίας, επιμέρους Εβραίοι μπορούν δια πίστεως να συμμετέχουν πλήρως στο σχέδιο του Θεού και να απολαμβάνουν τις ευλογίες Του.

Κ α λ η μ έ ρ α

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (13)

Ας στραφούμε όμως στο άδολο γάλα, στη θρησκεία των πατέρων, στο Θεό των πατέρων, στα θεμέλια της πίστης μας, ας φεύγουμε από αυτούς τους γραώδεις μύθους και ας θυμόμαστε πάντοτε ότι «εν αυτώ κατοικεί παν το πλήρωμα της θεότητος σωματικώς».

Η θεωρία της τριάδας, δεν κάνει τίποτε άλλο, από το να σκοτεινιάζει το λόγο του Θεού, να μπλέκει το νου και να μην αφήνει τους ανθρώπους να κατανοήσουν, αλλά ούτε και να ερευνήσουν το Θεό όπως ο Ίδιος θέλει (Σοφον.α:1-6) και όπως ο Παύλος προσεύχεται (Εφες.α:17).

Ο Ιησούς και οι Έλληνες

«Oὐ γάρ ἐστιν διαστολὴ Ἰουδαίου τε καὶ Ἕλληνος, ὁ γὰρ αὐτὸς κύριος πάντων, πλουτῶν εἰς πάντας τοὺς ἐπικαλουμένους αὐτόν». Απ. Παύλος προς Ρωμαίους 10:12

Το ότι ο Ιησούς της Γαλιλαίας θα ήταν «σημείον αντιλεγόμενον» προφητεύτηκε από τον πρεσβύτη Συμεών λίγο μετά την γέννησή του (Λουκ. 2:34). Η Ιστορία επικύρωσε πολυτρόπως την προφητεία αυτή. Είναι γεγονός, ότι όταν εμφανίστηκε και έδρασε ο Ιησούς, αλλιώς είδαν και ερμήνευσαν το πρόσωπό του Οι μαθητές και οι φίλοι του, αλλιώς οι Σαδουκαίοι, οι Φαρισαίοι και οι αρχιερείς που τον σταύρωσαν, αλλιώς οι Ρωμαίοι, αλλιώς οι Χριστιανομάχοι θεωρητικοί (Κέλσος, Πορφύριος, Ιουλιανός) αλλιώς οι αιρετικοί του 1ου και 2ου αι. κ.λπ.