Η Έκτη Σφραγίδα (2)

 

Ο μεγάλος σεισμός που περιγράφεται εδώ, για πρώτη φορά στην ιστορία είναι παγκόσμιας εμβέλειας.  Σεισμολόγοι και γεωφυσικοί τα τελευταία χρόνια έχουν μάθει πολλά για την δομή της γης και για την αιτία και τη φύση των σεισμών. Ο στερεός φλοιός της γης διασχίζεται με ένα πολύπλοκο δίκτυο ρηγμάτων. Αν ο φλοιός αποτελείται από μεγάλες κινούμενες πλάκες είναι ένα θέμα διαμάχης μεταξύ των γεωφυσικών.  Έτσι, η τελική αιτία των σεισμών δεν είναι ακόμα γνωστή.  Κατά πάσα πιθανότητα, ολόκληρο το σύμπλεγμα των ασταθειών του φλοιού είναι ένα απομεινάρι των φαινομένων του κατακλυσμού.

Σε κάθε περίπτωση, το τεράστιο παγκόσμιο δίκτυο ασταθών σεισμικών ζωνών σε όλο τον κόσμο ξαφνικά θα αρχίσει να γλιστράει και να σπάει σε παγκόσμια βάση και θα προκύψει ένας γιγαντιαίος σεισμός. Αυτό προφανώς και φυσικά συνοδεύεται από τεράστιες ηφαιστειακές εκρήξεις που εκτοξεύουν τεράστιες ποσότητες σκόνης ατμού και αερίων στην ανώτερη ατμόσφαιρα.

Είναι πιθανώς αυτά που θα κάνουν τον ήλιο να γίνει μέλας και το φεγγάρι να φαίνεται σαν αίμα.

Ο Ιωάννης συνεχίζει την εμπνευσμένη περιγραφή του με ένα τέταρτο τρομακτικό φαινόμενο: 

Αποκ.ς:13 και οι αστέρες του ουρανού έπεσαν εις την γην, καθώς η συκή ρίπτει τα άωρα σύκα αυτής, σειομένη υπό μεγάλου ανέμου,

Η λέξη «αστέρες» είναι ένας ευρύς όρος που μπορεί να αναφέρεται σε μεγάλα ουράνια σώματα όπως ο ήλιος καθώς και το φεγγάρι, αλλά μπορεί επίσης να αναφέρεται σε μικρότερα αντικείμενα που μπορούν να υπάρχουν στο διάστημα, πράγματα όπως αστεροειδείς, κομήτες και μετεωρίτες.

Δεδομένου ότι τα πραγματικά αστέρια και ο ήλιος δεν χτυπιούνται μέχρι την τέταρτη σάλπιγγα (η:12), και δεδομένου ότι τα πραγματικά αστέρια είναι πολύ μεγάλα για να χτυπήσουν τη γη χωρίς να την καταστρέψουν εντελώς, θα ήταν καλύτερο να ερμηνεύσουμε τους «αστέρες» εδώ στην έκτη σφραγίδα σαν αστεροειδείς και βροχή μετεωριτών που θα χτυπήσουν τη γη.

Αυτό εξηγεί την περιγραφή του Κυρίου:

Λουκ.κα:25 Και θέλουσιν είσθαι σημεία εν τω ηλίω και τη σελήνη και τοις άστροις, και επί της γης στενοχωρία εθνών εν απορία, και θέλει ηχεί η θάλασσα και τα κύματα,

Τώρα, σκέψου: Η γη κλονίζεται βίαια. Αστεροειδείς και μετεωρίτες χτυπούν τη γη, ειδικά τους ωκεανούς. Το αποτέλεσμα θα είναι τεράστια τσουνάμι που θα προκαλέσουν αδιανόητο όλεθρο στις ακτές κάθε ηπείρου. Αυτή είναι μια τρομακτική σκηνή.

Αυτοί οι τεράστιοι βράχοι θα πέσουν από τον ουρανό, μας λέει, «καθώς η συκή ρίπτει τα άωρα σύκα αυτής, σειομένη υπό μεγάλου ανέμου,».

Τα ώριμα σύκα είναι μάλλον μαλακά και πέφτουν αρκετά εύκολα, αλλά ένα άγουρο σύκο είναι σκληρό σαν πέτρα και θα χρειαζόταν έναν πολύ βίαιο άνεμο για να κοπεί από το κλαδί. Αυτή είναι η περιγραφή που χρησιμοποιεί ο Ιωάννης.

Και έχουμε ένα πέμπτο γήινο συνταρακτικό φαινόμενο αυτής της σφραγίδας:

Αποκ.ς:14 και ο ουρανός απεχωρίσθη ως βιβλίον τυλιγμένον, .....

Εδώ πάλι, πρέπει να αποφευχθεί η έντονη κυριολεκτικότητα. Αντίθετα, φαίνεται ότι ο Ιωάννης προσπαθεί να εξηγήσει μια κοσμική διαταραχή που είναι εντελώς απερίγραπτη. Βλέπει κάτι που δεν έχει ξαναδεί και προσπαθεί να βρει λέξεις για να μας βοηθήσει να καταλάβουμε τι βλέπει. 

Ησ.λδ:4 Και πάσα η στρατιά του ουρανού θέλει λυώσει, και οι ουρανοί θέλουσι περιτυλιχθή ως βιβλίον, και πάσα η στρατιά αυτών θέλει πέσει, καθώς πίπτει το φύλλον από της αμπέλου και καθώς πίπτουσι τα φύλλα από της συκής.

Υπάρχει κάποια ένδειξη εδώ ότι ό, τι κάνει ο Θεός με τους ουρανούς φαίνεται να έχει δραματικό αντίκτυπο ακόμη και στο Σατανά και τις ορδές των δαιμονίων του, μεταμορφώνει την ατμόσφαιρα απ’ ότι την ξέρουμε και όπως την έχουμε συνηθίσει.

Ωστόσο, θέλω να είστε προσεκτικοί εδώ. Αυτή δεν είναι μια αναφορά στην τελική κατάργηση και διάλυση του σύμπαντος που περιγράφεται αργότερα στην Αποκ.κα:1 καθώς και στην Β’ Πέτρ.γ:2.

Αυτό θα συμβεί στο τέλος της χιλιετηρίδας με τους νέους ουρανούς και τη νέα γη που θα την αντικαταστήσει.

Και βλέπουμε ένα έκτο και τελευταίο τρομακτικό φαινόμενο:

Αποκ.ς:14 .....και παν όρος και νήσος εκινήθησαν εκ των τόπων αυτών·

Τώρα παρατηρήστε ότι λέει, «εκινήθησαν εκ των τόπων αυτών». Με άλλα λόγια μετατοπίστηκαν, άλλαξαν θέση, δεν εξαλείφθηκαν. Μερικά βουνά πρέπει να παραμείνουν για να κρυφτούν οι άνθρωποι και να ζητήσουν από τους βράχους να πέσουν πάνω τους και ούτω καθεξής.

Στην πραγματικότητα, μόνο στην έβδομη φιάλη βλέπουμε την απομάκρυνση, κυριολεκτικά την ισοπέδωση όλων των βουνών.

Αποκ.ις:20 Και πάσα νήσος έφυγε και τα όρη δεν ευρέθησαν.

Δεδομένων των κοσμογονικών αναταραχών πάνω στη γη σ’ αυτό το σημείο, είναι αναμενόμενο τα βουνά και τα νησιά να μετατοπιστούν.

Η γη έχει συγκλονιστεί.  Τα ηφαίστεια έχουν εκραγεί.  Έχει χτυπηθεί επανειλημμένα με ανείπωτους αριθμούς αστεροειδών και μετεωριτών και οι ωκεανοί έχουν εκτοπίσει ολόκληρα νησιά. Όλη η επιφάνεια του φλοιού της γης έχει μετατοπιστεί.

Και καθώς σκέφτομαι όλα αυτά, νομίζω, ότι τώρα πλέον, όλοι θα ξέρουν ότι ο Θεός έχει μιλήσει. Οι κατοικούντες την γην θα τρομοκρατηθούν πέρα από κάθε περιγραφή.

Για χρόνια οι άνθρωποι αρνούνται να αναγνωρίσουν το Θεό σαν Δημιουργό. Ακόμη και σήμερα τα σχολικά μας συστήματα επιμένουν να διδάσκουν στα παιδιά μας τη θεωρία της εξέλιξης που κάνει τα παιδιά μας και όλους μας να πιστεύουμε ότι ο Θεός δεν ήταν ο Δημιουργός, αλλά ότι είμαστε απλά το αποτέλεσμα κάποιας κοσμικής διαταραχής.

Δεν είμαστε τίποτα περισσότερο από εξελιγμένα μικρόβια. Αποδίδουν ακόμη και τα φαινόμενα της φύσης σε κάποια μυθική θεά που ονομάζουν «Μητέρα Φύση».

Και σήμερα γιορτάζουμε ακόμη την «Ημέρα της Γης» κάθε 22 Απριλίου, σηματοδοτώντας τη γέννηση του σύγχρονου περιβαλλοντικού κινήματος που υποτίθεται ότι ξεκίνησε το 1970, υποστηριζόμενο από ακτιβιστές που αρνούνται το Θεό σαν Δημιουργό και Συντηρητή του σύμπαντος.

Ότι με κάποιο τρόπο πρέπει να κάνουμε όλα αυτά τα πράγματα για να κρατήσουμε τον πλανήτη μας ενωμένο γιατί τελικά εμείς είμαστε στην εξουσία, όχι ο Δημιουργός Θεός.

Όμως, η έκτη σφραγίδα θα τρομοκρατήσει όλους εκείνους που προσυπογράφουν αυτές τις βλασφημίες. Αυτός θα είναι ο χειρότερος εφιάλτης τους.

Ωστόσο, με τη χάρη του Θεού γνωρίζουμε ότι κάποιοι θα μετανοήσουν και θα σωθούν. Έτσι, στα παρηγορητικά λόγια της προφητείας του Ιωήλ σχετικά με αυτά τα γεγονότα, βλέπουμε το έλεος του Θεού:

Ιωήλ β:32 Και πας όστις επικαλεσθή το όνομα του Κυρίου, θέλει σωθή· διότι εν τω όρει Σιών και εν Ιερουσαλήμ θέλει είσθαι σωτηρία, καθώς είπεν ο Κύριος, και εις τους υπολοίπους τους οποίους ο Κύριος θέλει προσκαλέσει.

Τι ελεήμονα Θεό που υπηρετούμε.  Ακόμα και την ημέρα της οργής Του απλώνει το χέρι του ελέους και της χάρης και παρακαλεί τους αμαρτωλούς να μετανοήσουν.

Αυτές οι καταστροφές θα προκαλέσουν φόβο. Αλλά να θυμάστε ότι τελικά η αιτία όλων αυτών είναι η αμαρτία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Παύλος λέει:

Εβρ.ι:26,27 Διότι εάν ημείς αμαρτάνωμεν εκουσίως, αφού ελάβομεν την γνώσιν της αληθείας, δεν απολείπεται πλέον θυσία περί αμαρτιών, αλλά φοβερά τις απεκδοχή κρίσεως και έξαψις πυρός, το οποίον μέλλει να κατατρώγη τους εναντίους.

Εβρ.ι:31 Φοβερόν είναι το να πέση τις εις χείρας Θεού ζώντος.

Κανονικά, οι μεγάλες καταστροφές επηρεάζουν πρωτίστως τους φτωχούς και τους αδύναμους.  Με κάποιο τρόπο οι πλούσιοι και οι ευγενείς και οι ισχυροί έχουν πάντα κάποιο φρούριο ασφάλειας στο οποίο μπορούν να ξεφύγουν.  Αλλά ένα τέτοιο μέρος δεν βρίσκεται πουθενά στην έκτη σφραγίδα.

Αποκ.ς:15 και οι βασιλείς της γης και οι μεγιστάνες και οι πλούσιοι και οι χιλίαρχοι και οι δυνατοί και πας δούλος και πας ελεύθερος έκρυψαν εαυτούς εις τα σπήλαια και εις τας πέτρας των ορέων,

Αυτό τα καλύπτει όλα, έτσι δεν είναι;  Τα πράγματα είναι απλά, όσο αφορά στην θεία κρίση: κάθε άνθρωπος είναι ένοχος, ανεξάρτητα από την κατάστασή του, ανεξάρτητα από το βαθμό του. Κάθε άνθρωπος θα τιμωρηθεί ανάλογα.

Το ίδιο απλά είναι τα πράγματα όσο αφορά στον σταυρό του Χριστού. Κανείς δεν είναι ψηλότερος, κανείς δεν είναι χαμηλότερος από οποιονδήποτε άλλον. Όλοι είμαστε αμαρτωλοί και όλοι έχουμε ανάγκη σωτηρίας.

Και, τέλος, βλέπουμε τις συνέπειες του φόβου. Θα νόμιζες ότι σε αυτό το σημείο η συνέπεια θα ήταν μετάνοια, σπάσιμο, ταπείνωση, έκκληση για έλεος, ομολογία της αμαρτίας κράζοντας προς το Θεό. 

Δεν βλέπουμε όμως αυτό.  Στο εδάφιο 15 διαβάζουμε ότι κάποιοι κρύβονται από το Θεό. Το κείμενο λέει, " έκρυψαν εαυτούς εις τα σπήλαια και εις τας πέτρας των ορέων,

Τι εικόνα της υπερηφάνειας και της επαναστατικότητας του ανθρώπου και, ειλικρινά, της πνευματικής βλακείας. Πόσο ανόητο να σκεφτείς ότι μπορείς να κρυφτείς από το Θεό, πόσο ανόητο να σκεφτείς ότι με κάποιο τρόπο μπορείς να ξεφύγεις από το άγρυπνο μάτι Του και να αποφύγεις την κρίση Του. 

Επιπλέον, δεδομένων των καταστροφών που θα συμβούν στη γη, αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει πραγματικά ασφαλής τόπος καταφυγίου.

Ψαλ.ρλθ:7 Που να υπάγω από του πνεύματός σου; και από του προσώπου σου που να φύγω;

Ο Δαβίδ το είχε καταλάβει αυτό!

Ψαλ.ρλθ:8-10 Εάν αναβώ εις τον ουρανόν, είσαι εκεί· εάν πλαγιάσω εις τον άδην, ιδού, συ. Εάν λάβω τας πτέρυγας της αυγής και κατοικήσω εις τα έσχατα της θαλάσσης, και εκεί θέλει με οδηγήσει η χειρ σου και η δεξιά σου θέλει με κρατεί.

Αλλά όπως διαβάζουμε, σίγουρα κάποιοι θα κρυφτούν, άλλοι θα αναζητήσουν μια διαφορετική μορφή προστασίας. Θα αναζητήσουν το θάνατο.

Είναι εκπληκτικό να παρακολουθεί κανείς την καταστροφή που προκαλεί η αμαρτία στην καρδιά ενός ανθρώπου. Ο άνθρωπος αναζητά ανακούφιση παρά την ευλογία, θα κάνει τα πάντα για να δραπετεύσει παρά να μετανοήσει. Όσοι δεν πεθάνουν από τον πανικό θα εκδηλώσουν τάσεις αυτοκτονίας όπως βλέπουμε:

Αποκ.ς:16,17 και λέγουσι προς τα όρη και προς τας πέτρας· Πέσατε εφ' ημάς και κρύψατε ημάς από προσώπου του καθημένου επί του θρόνου και από της οργής του Αρνίου, διότι ήλθεν η ημέρα η μεγάλη της οργής αυτού, και τις δύναται να σταθή;

Μέχρι τώρα, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία στο μυαλό κανενός ότι αυτή είναι η κρίση του Θεού της Αγίας Γραφής.  Τώρα, θα μπορούσατε να ρωτήσετε, «Πώς θα ξέρουν ότι είναι η οργή του Αρνιού;  Αυτή είναι πολύ βιβλική ορολογία. Πώς θα το καταλάβει αυτό ο κόσμος;»

Η απάντηση είναι εύκολη. Θα το καταλάβουν λόγω της μαρτυρίας των μαρτύρων που πέθαναν κατά εκατομμύρια μέχρι αυτή τη στιγμή που διαβάσαμε στην πέμπτη σφραγίδα.

Πόσο ανόητο είναι να νομίζει κανείς ότι ο θάνατος θα είναι τρόπος διαφυγής από τη θεϊκή κρίση, ότι τάχα δεν θα εμφανιστείς στην κρίση, άρα είσαι εντάξει.  Ή απλά θα πάψεις να υπάρχεις. «Αν πεθάνω, δεν θα χρειαστεί να αντιμετωπίσω τίποτα από όλα αυτά».

Φίλοι μου, πρέπει να καταλάβετε ότι καμία αμαρτία δεν θα μείνει ατιμώρητη επειδή ο Θεός είναι ένας άγιος Θεός. 

Εβρ.θ:27 Και καθώς είναι αποφασισμένον εις τους ανθρώπους άπαξ να αποθάνωσι, μετά δε τούτο είναι κρίσις,

Και, φυσικά, θα ρωτήσουν, όπως μας λέει ο Ιωάννης, «τις δύναται να σταθή;» Φυσικά, η απάντηση είναι, «Κανείς». Κανείς εκτός από όποιον επικαλεστεί το αίμα του Χριστού. Μόνο εκείνοι που θα κάνουν χρήση της χάρης του Θεού θα είναι σε θέση να σταθούν όρθιοι.

Εδώ βλέπουμε τις συνέπειες της έκτης σφραγίδας.  Είναι τρόμος. Κάποιοι θα κρυφτούν. Άλλοι θα αυτοκτονήσουν. Αυτές θα είναι οι δύο επιλογές, αντί να μετανοήσουν και να σωθούν.

Η απάντηση βρίσκεται στις Γραφές. Και πρέπει να καταλάβετε αυτό: οι αμαρτωλοί που έχουν συνήθως σκληρύνει τις καρδιές τους εναντίον του Θεού θα υποστούν την οργή της θείας εγκατάλειψης με την οποία ο Θεός θα σκληρύνει δίκαια τις καρδιές τους ακόμα περισσότερο και μόνιμα.

Ο Παύλος αναφέρθηκε σε αυτό στην Β’ Θες.β όπου περιγράφει το μυστήριο της ανομίας όταν «αποκαλυφθή ο άνθρωπος της αμαρτίας, ο υιός της απωλείας», αναφερόμενος στον αντίχριστο κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου μιλάει για τη δίκαιη σκλήρυνση των άπιστων στα εδ.11&12, μια σκλήρυνση που θα ξεπεράσει κατά πολύ οτιδήποτε βλέπουμε ακόμα και σήμερα:

Β’ Θεσ.β:11 και διά τούτο θέλει πέμψει επ' αυτούς ο Θεός ενέργειαν πλάνης, ώστε να πιστεύσωσιν εις το ψεύδος,

Όταν σκέφτομαι πάνω σ’ αυτό, καταλαβαίνω πόσο υπέροχο είναι να ξέρω ότι ο Θεός με τη χάρη Του μας έχει μεταμορφώσει και μας έχει μεταφέρει από τη βασιλεία του σκότους στη Βασιλεία του φωτός.

Πόσο υπέροχο είναι να γνωρίζουμε ότι δεν περιμένουμε μια μέρα οργής, αλλά μια μέρα δόξας, δεν περιμένουμε τον αντίχριστο, περιμένουμε το Χριστό το σωτήρα μας.

Αγαπητοί φίλοι, μια μέρα εκδίκησης έρχεται και άνθρωποι που γνωρίζουμε και αγαπάμε θα παγιδευτούν σε αυτήν και θα χαθούν εξαιτίας των αμαρτιών τους. Ελπίζω αυτό να σας κάνει εντύπωση και να μας δώσει έναν ένθερμο ζήλο για ευαγγελισμό.