ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Κεφ.ιδ:3-4

 

Αποκ:ιδ:3 Και έψαλλον ως ωδήν νέαν ενώπιον του θρόνου, και ενώπιον των τεσσά­ρων ζώων και των πρεσβυτέρων και ουδείς ηδύνατο να μάθει την ωδήν, ειμή αι εκατόντεσσαράκοντα τέσσαρες χιλιάδες, οι ηγορασμένοι από της γής.

Στην μουσική υπάρχουν πολλά δύσκολα κομμάτια να μάθει κανείς. Όμως αυτή η νέα ωδή που έψαλλαν οι 144.000 ήταν υπερβολικά δύσκολη, και κανείς άλλος δεν μπορού­σε να μάθει την ωδή αυτή, παρά μόνο αυτοί. Αυτό δείχνει ότι οι 144.000 κατέ­χουν μια μοναδική και ξεχωριστή θέση ενώπιον του Θεού.

Δεν είναι στην ίδια θέση με τα 4 ζώα που είναι εν μέσω και κύκλω του θρόνου. Δεν κάθονται σε θρόνους ούτε φορούν στεφάνους όπως οι 24 πρεσβύτεροι. Όμως κά­θε άγιος ενώπιον του Θεού έχει την δική του μοναδική και ξεχωριστή θέση. Και κάθε άγιος στην δική του ξεχωριστή θέση κάνει όσο πιο πολλά μπορεί με το φως που έχει για να ευαρεστήσει τον Θεό.

Καθένας είναι ένας πολύτιμος λίθος στον πνευματικό οίκο του Θεού. Όλοι αποτελούν μέρος του αιώνιου σχε­δίου Του. Και γι' αυτό ψάλλουν αυτό το μοναδικό άσμα νίκης και θριάμβου, γιατί τώρα πλέον βρίσκονται στην παρουσία του Θεού.

Πρόκειται για μια ξεχωριστή ομάδα ανθρώπων. Το γεγονός ότι ο Θεός ασχολείται μα­ζί τους, σημαίνει ότι θα μείνει πιστός στην διαθήκη Του με τον Αβραάμ. Μετά το τέλος της μαρτυρίας των 144.000, ο Ιησούς Χριστός επιστρέφει στην γη, και το έθνος Ισραήλ Τον δέχεται και συμφιλιώνεται με τον Θεό. Οι 144.000 είναι οι πρώτοι καρποί αυτής της εθνικής συμφιλί­ωσης, μετάνοιας και επιστροφής του λαού Ισραήλ προς τον Θεό σαν έθνος.

Όταν θανατώνονται οι άγιοι της θλίψης ο Θεός τελειώνει το έργο Του με τους εθ­νικούς. Ο καιρός των εθνών εκπληρώθηκε. Ο Θεός εργάστηκε με τους εθνικούς για να ετοιμάσει την Νύμφη Του, και τώρα κινείται για να τελειώσει το σχέδιο Του με τον λαό Ισραήλ.

Ρωμ.ια:24-27 ο Παύλος μιλά προς τους εθνικούς και λέει ότι αν αυτοί που ήταν η φυσική αγριελιά, ο Θεός εργάσθηκε μαζί τους και τους εγκέντρισε σε καλλιελαία, πόσο μάλλον ο Θεός θα εργασθεί στις έσχατες μέρες με τη φυσική καλλιελαία, τον λαό Ισραήλ, και θα τους συμφιλιώσει και πάλι με τον εαυ­τό Του.

Όταν τελειώνουν τα πρώτα 3 ½ χρόνια, εισέρχεται το πλήρωμα των εθνών. Τώρα βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρόκειται να υπάρξουν άλλοι εθνικοί που θα μετανοή­σουν. Αλλά μέσα στα σχέδια και στις βουλές του Θεού και με τον τρόπο που ο Θεός εργάζεται με τους ανθρώπους, το πλήρωμα των εθνών έχει εισέλθει.

Ρωμ.ια:26,27 'και ούτω πάς Ισραήλ θέλει σωθεί, καθώς είναι γεγραμμένον, θέλει ελθεί εκ Σιών ο Λυτρωτής, και θέλει αποστρέψει τας ασεβείας από του Ιακώβ. Και αύτη είναι η παρ'εμού διαθήκη πρός αυτούς όταν αφεραίσω τας αμαρτίας αυτών'

Δαν.θ:24  '70 εβδομάδες διωρίσθησαν επί τον λαόν σου και επί την πόλιν την αγίαν δια να τελειώσωσιν αι αμαρτίαι και να εισαχθεί διακιοσύνη αιώ­νιος. ..."

Όταν έρχεται ο Χριστός στην Δεύτερη Έλευση, αφαιρεί τις αμαρτίες του Ισρα­ήλ, βάζει ένα τέλος και εισάγεται δικαιοσύνη αιώνιος.

Οι 144.000 είναι αγορασμένοι από την γη. Αυτό σημαίνει ότι είχαν φύγει από τη γη. Είχαν αρπαχτεί στον ουρανό. Ο Θεός τους αγόρασε με το αίμα του Αρνίου, και επειδή βάδισαν άγια μαζί Του, τους έφερε στον τόπο που τους είχε υποσχεθεί, στην παρουσία Του.

Είναι οι μόνοι που είναι αγορασμένοι από τη γη αυτό τον καιρό. Είναι οι μόνοι που βρίσκονται μέσα στην διαθήκη του Θεού.

Μετά την 6^η σφραγίδα δεν υπάρχουν πλέον πιστοί πάνω στην γη, μόνο οι 144.000.

Ο Ιωάννης βλέπει τους 144.000 να βρίσκονται ήδη στην παρουσία του Θεού, να έχουν αρπαχτεί προς το θρόνο Του. Το ερώτημα είναι: Πότε έγινε η αρπαγή των 144.000;

Πρέπει να είναι πολύ κοντά στην Δεύτερη Έλευση του Χριστού, για τους παρακάτω λόγους:

Οι 144.000 σφραγίζονται λίγο πριν ανοιχτεί η έβδομη σφραγίδα. Τα πρώτα 3 ^1/2  χρόνια της Θλίψης τελειώνουν με την 6^η  σφραγίδα.

Στην Αποκ.ζ:1-8 βλέπουμε τους 144.000 να σφραγίζονται. Στο κεφ.η:1 ανοίγεται η 7η σφραγίδα, που περιλαμβάνει την έκχυση των 7 πληγών. Οι 144.000 σφραγίζονται για να προστατευτούν από αυτές ακριβώς τις πληγές.

Οι 144.000 μένουν κάτω στην γη κατά την διάρκεια της έκχυσης των πληγών. Δια­φορετικά δεν θα υπήρχε λόγος να σφραγιστούν για να προστατευθούν από τις πληγές όπως λέει στο κεφ.ζ:2-3.

Στην Αποκ.θ:1-5 βλέπουμε την 5^η σάλπιγγα της 7^ης σφραγίδας και οι 144.000 είναι ακόμη κάτω στη γη, για­τί λέει '...οίτινες δεν έχουν την σφραγίδα του Θεού επί των μετώπων αυτών...

Το τρίτο σημείο (συγκεντρώνουμε στοιχεία για να καταλήξουμε σε κάποιο συμ­πέρασμα) είναι ότι οι 144.000 έχουν να κάνουν με τη στερέωση της διαθήκης του Θεού με τον λαό Ισραήλ. Είναι μέσα στην διαθήκη του Θεού. Είναι οι προσήλυτοι Ιουδαίοι που τώρα αγαπούν τον Ιησού και γι' αυτό τον λόγο προστατεύονται από τις πληγές.

Ένα ερώτημα που γεννιέται εδώ είναι γιατί οι 144.000 προστατεύονται και ζουν μέσα στην Θλίψη, ενώ οι άγιοι της Θλίψης θανατώνονται;

Πρώτα απ’ όλα λόγω της κατάστασης της καρδιάς τους. Μόλις έλαβαν το φως του Ιησού και την γνώση ότι Αυτός είναι ο Μεσσίας τους, παρέδωσαν πλήρως την ζωή τους σ' Αυτόν και πήραν στερεή απόφαση να ζήσουν άγια ενώπιον Του.

Βέβαια, δεν έχουν τον χρόνο να αυξηθούν στην πίστη και να φτάσουν στο ίδιο επίπεδο με την Νύμφη του Χριστού. Όμως με την γνώση που έχουν και με το χρόνο που υπάρχει στην διάθεσή τους βαδίζουν απόλυτα αφοσιωμέ­νοι στον Ιησού Χριστό. Δεν είναι καθόλου χλιαροί, αλλά βρίσκονται μέσα στην δια­θήκη του Θεού. Αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο οι 144.000 προστατεύονται από τις πληγές και δεν θανατώνονται όπως οι άγιοι της θλίψης.

Ένας άλλος λόγος είναι ότι είναι θέλημα Θεού να είναι μαρτυ­ρία για τον λαό Ισραήλ, και να είναι οι πρώτοι καρποί από την επιστροφή του Ισ­ραήλ προς τον Θεό σαν έθνος. Γι' αυτό τον λόγο ο Θεός τους προστατεύει πάνω στην γη ώστε να μπορέσουν να δώσουν την μαρτυρία τους.

Η στερέωση της διαθήκης του Θεού τελειώνει με την εγκαθίδρυση της Βασιλείας του Θεού στην Δεύτερη Έλευση.

Δαν.ιβ:11-12 Οι 1290 & 1335 ημέρες αναφέρονται στην ίδια χρονική περίοδο, από την αρχή της έκχυσης των πληγών μέχρι την Δεύ­τερη Έλευση και την αποκατάσταση του λαού Ισραήλ.

 

Αποκ.ιδ:4 Ούτοι είναι οι μη μολυθέντες με γυναίκας διότι περθένοι είναι ούτοι είναι οι ακολουθούντες το Αρνίον όπου αν υπάγη, ούτοι ηγοράσθησαν από των ανθρώπων, απαρχή εις τον θεόν και εις το Αρνίον.

 

ούτοι είναι οι μη μολυθέντες με γυναίκας

Αναφέρεται συμβολικά σε γυναίκες με πνευματική έννοια. Οι 144.000 δεν μολύνθηκαν με τις διάφορες ψευδοεκκλησίες και την μεγάλη πόρνη εκκλησία, την μεγάλη Βαβυλώνα, την μητέρα των πορνών και των βδελυγμάτων της γης, κατά την διάρκεια της βασιλείας του Α/Χ. Φύλαξαν τους εαυτούς τους αγνούς και αμόλυντους από πνευματική πορνεία και μοιχεία.

Αποκ.ιζ:3-7 Εδώ ο Ιωάννης βλέπει μια γυναίκα να κάθεται σ' ένα κόκκινο θηρίο, αυτή είναι το ψεύτικο θρησκευτικό σύστημα. Επειδή οι 144.000 βαδίζουν μέσα στην διαθήκη του Θεού και είναι σε πολύ στενή κοινωνία μαζί Του, είναι απαλλαγμένοι από κάθε πνευματική πορνεία ή μοιχεία με το ψεύτικο αυτό σύστημα. Δεν εννοεί ότι δεν ήταν παντρεμένοι, γιατί οι παν­τρεμένοι δεν μολύνονται με τις γυναίκες τους. Η σχέση του άνδρα και της γυναί­κας μέσα στον γάμο δεν είναι μόλυνση.

Αποκ.ιγ:15 Εδώ αναφέρεται στο δεύτερο θηρίο που ανέβηκε από την γη. Σε πολλά αρχαία χειρόγραφα λέει: «και εδόθη εις αυτήν να δώσει πνεύμα εις την ει­κόνα του θηρίου».

 

διότι παρθένοι είναι

Αυτό αναφέρεται στην πνευματική τους αγνότητα και στην άγια και καθαρή στάση τους ενώπιον του Θεού, σε μια εποχή κατά την οποία όλος ο κόσμος έχει μολυνθεί και είναι πλήρης διαφθοράς, όταν όλο το σύστημα γίνεται ένα μεγά­λο ψέμα, και μια μεγάλη διεφθαρμένη και ασεβής μάζα.

 

Είναι αμόλυντοι, και είναι παρθένοι από τον κόσμο και την αμαρτία. Αυτό δείχνει την πνευματική τους αφιέρωση. Δεν αναφέρεται στην αγαμία, γιατί δεν υπάρχει καμιά δικαιοσύνη στην αγαμία, δεν έχει καμιά αξία για τον Θεό.

Αναμφίβολα θα υπάρχουν και γυναίκες μεταξύ των 144.000. Ο αριθμός αυτός μπορεί να αναφέρεται σε οικογενειακά ονόματα, ή στους άνδρες σαν κεφαλή των οικογενειών αυτών, που φυσικά υπήρχαν και γυναίκες. Έτσι ο γάμος υπήρχε ήδη μεταξύ τους. Αν τώρα πρόκειται για 144.000 ονόματα οικογενειών, τότε θα πρέπει να είναι πολύ περισσότεροι από 144.000.

Ιερεμ.λα:4 Εδώ ο Θεός αποκαλεί τον Ισραήλ παρθένο. Οπωσδήποτε δε θα ήταν όλοι παρθένοι με την φυσική έννοια που γνωρίζουμε. Ο Θεός τους αποκαλεί παρθέ­νους πνευματικά.

 

ούτοι είναι οι ακολουθούντες το Αρνίον όπου αν υπάγη

Οπουδήποτε πηγαίνει το Αρνίο, Το ακολουθούν. Πηγαίνουν μαζί Του πρόθυμα, χωρίς δισταγμό, παρατηρήσεις και γογγυσμούς. Το ακολουθούν με πλήρη υπακοή, πίσ­τη και αφοσίωση.

Παρά τα μεγάλα λόγια, τους κομπασμούς, την απάτη, το ψέμα του συστήματος του Α/Χ, αυτοί μένουν πιστοί και ακέραιοι ενώπιον του Θεού. Ενώ ζουν ανάμεσα σ' ένα κόσμο που έχει παραλύσει από την έκχυση της οργής του Θεού, αυτοί ακολουθούν εντελώς το Αρνίο.

Πιθανόν να βρίσκονται όλοι στην γη Ισραήλ. Ενώ το σύστημα του Α/Χ κατασυντρίβει τα πάντα γύρω τους, αυτοί μένουν ανέπαφοι και ασφαλείς, γιατί βαδίζουν πισ­τά μέσα στην διαθήκη του Θεού. Γι' αυτό τον λόγο αρπάζονται στην παρουσία του Θεού.

Είναι ακριβώς όπως ο Ιησούς. Γεννήθηκε ήσυχα στην Βηθλεέμ, τον καιρό που η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία ήταν σε όλη την δόξα και το μεγαλείο της.

Ενώ ο κόσμος είχε διαλέξει την πορεία του μακριά από τον Θεό και ζούσε μέσα στην αμαρτία, ο Θεός έφερνε ήσυχα στον κόσμο τον Μεσσία, που έζησε μια απλή ζωή και αύξανε κάθε μέρα σε χάρη και σοφία ενώπιον του Θεού και των ανθρώπων. Έκανε το θέλημα του Πατέρα Του, τελείωσε το έργο που Του ανέθεσε να κάνει και ο κόσμος ούτε καν κατάλαβε ότι Αυτός ήταν ο Μεσσίας.

Έτσι είναι όσοι γεννώνται από το Πνεύμα. Δεν μπορεί να πει κα­νείς από πού ήρθαν, που πάνε, όμως γνωρίζουν τον Θεό, και γι' αυτό τους αρπάζει.

 

ούτοι ηγοράσθησαν από των ανθρώπων, απαρχή εις τον θεόν και εις το Αρνίον

Οι 144.000 δεν είναι οι μόνοι αγορασμένοι από των ανθρώπων. Δεν είναι ούτε η απαρχή στον Θεό και στο Αρνίο.

Είναι η απαρχή, οι πρώτοι καρποί από τον λαό Ισραήλ, που επιστρέφουν σαν έθνος πλέον προς τον Θεό.

Από τον καρπό που ο Θεός περιμένει να έχουν οι Ισραηλίτες, οι 144.000 είναι οι πρώτοι καρποί από το θερισμό τους σαν έθνος και της επανασύνδεσής τους με τον Θεό.

Όμως υπάρχουν κι άλλα γκρουπ που αρπάχθηκαν πριν τους 144.000. Είδαμε πρώ­τα τους άγιους της Αρπαγής, στην Αποκ.ιβ:4-5 και έπειτα τους αγίους της Θλίψης στην Αποκ.ιβ:17 & ια:12 να αρπάζονται στον θρόνο του Θεού πριν τους 144.000.