Αποκ.ιδ:5 Και εν τω
στόματι αυτών δεν ευρέθη δόλος διότι είναι άμωμοι ενώπιον του θρόνου του Θεού
Στο στόμα τους δεν βρέθηκε δόλος, δηλαδή κανένα ψεύδος ή
απάτη. Και πάλι αυτό αποτελεί μια αξιοσημείωτη δήλωση της αφιέρωσής τους στον
Θεό, σε μια περίοδο που όλος ο κόσμος βρίσκεται μέσα στο ψεύδος.
Όλοι λατρεύουν, αγαπούν και πράττουν το ψεύδος. Όμως για
τους 144.000 λέει ότι στο στόμα τους δεν ευρέθη δόλος ή ψεύδος ή μώμος. Μπροστά
στα μάτια του Θεού είναι αγνοί και καθαροί.
Ο Θεός εργάζεται μαζί τους για να τους τελειοποιήσει. Πρέπει
να μάθουν για τον Κύριο και το θέλημά Του. Τον ακολουθούν πλήρως με πίστη και
αφοσίωση.
Βέβαια δεν προσπαθεί να μας πει ότι ήταν αναμάρτητοι και
τέλειοι, αλλά θέλει κυρίως να τονίσει την τέλεια αγάπη που έχουν γι' Αυτόν, και
ότι Τον ακολουθούν με όλη τους την καρδιά. Αφιερώθηκαν τελείως σ' Αυτόν άνευ
όρων.
Εφεσ.ε:27 ο Ιησούς πρόκειται να παραστήσει την εκκλησία στον εαυτό Του μια ένδοξη εκκλησία χωρίς κηλίδα ή ρυτίδα, αλλά άγια και άμωμη.
Αποκ.ιδ:6 Και ειδον άλλον άγγελον πετώμενον εις το μεσουράνημα, όστις είχεν
ευαγγέλιον αιώνιον, δια να κηρύξη εις τους κατοικούντας επί της γης, και εις
πάν έθνος και γλώσσαν και φυλήν και λαόν
Ο Ιωάννης μας μεταφέρει τώρα σ' ένα διαφορετικό θέμα.
Βλέπουμε έναν άλλο άγγελο να πετά στο μεσουράνημα, και να έχει το αιώνιο
ευαγγέλιο για να το κηρύξει στους κατοίκους της γης. Ένας άγγελος λοιπόν
κηρύττει το Ευαγγέλιο.
Αυτό συμβαίνει μετά που σφραγίζονται οι 144.000, μετά την
έκχυση των πληγών, και την αρπαγή τους στον ουρανό. Και μπορούμε να πούμε ότι κανείς
άλλος δεν μετανοεί μέχρι την Δεύτερη Έλευση του Χριστού. Μπορούμε αυτό να το
συνδέσουμε με την Αποκ.θ:20-21
Το κήρυγμα του ευαγγελίου αναφέρεται στην θύρα μετάνοιας
και σωτηρίας που πρόκειται να ανοιχτεί στα έθνη στο άμεσο μέλλον, τα οποία
πρόκειται να μπουν στην Χιλιετή Βασιλεία, απευθύνεται λοιπόν σ' αυτούς.
Επίσης σημαίνει ότι μετά την έκχυση των πληγών πάνω στην γη,
ο Θεός κρατά ακόμη ανοιχτή την θύρα της μετάνοιας και του ελέους για τους
ανθρώπους. Ακόμη και κατ' αυτή την περίοδο αν οι άνθρωποι θελήσουν μπορούν να
μετανοήσουν και να σωθούν. Εν μέσω των πληγών που έχουν εκχυθεί πάνω στην γη,
στον ουρανό, στην θάλασσα και στις πηγές των υδάτων, ο άγγελος αποστέλλεται για
να κηρύξει το αιώνιο ευαγγέλιο.
Αποκ.ιδ:7 Και έλεγε
μετά φωνής μεγάλης, φοβήθητε τον θεόν, και δότε δόξαν εις αυτόν, διότι ήλθεν η
ώρα της κρίσεως αυτού και προσκυνήσατε τον ποιήσαντα τον ουρανό και την γήν και
την θάλασσαν και τας πηγάς των υδάτων.
Ο άγγελος έκανε μια διακήρυξη. Μόλις είχαν εκχυθεί οι τρομερές
πληγές στον ουρανό, την γη, τη θάλασσα και τις πηγές των υδάτων.
Ο Θεός λέει στους ανθρώπους δια μέσου του αγγέλου Του να
Τον φοβηθούν και να δώσουν δόξα σ' Αυτόν, γιατί Αυτός είναι που επέφερε όλη
αυτή την κρίση πάνω στην γη, ώστε να μετανοήσουν για να σωθούν.
Αυτή η διακήρυξη του αγγέλου ήταν φαινομενική. Δηλαδή οι άνθρωποι
στην γη δεν άκουσαν τον άγγελο να διακηρύσσει όλα αυτά. Ο άγγελος κάνει αυτή την
διακήρυξη ώστε να γραφεί στον λόγο του Θεού για μας και για όλους όσους την
διαβάζουν.
Αυτή η διακήρυξη έχει να κάνει με το τι η συνείδηση και η
καρδιά των ανθρώπων τους λέει ή προσπαθεί να τους πει. Τι τους λένε όλες οι
αποδείξεις γύρω τους περί της κρίσεως του Θεού, ότι πρέπει να φοβηθούν το Θεό
και να Τον δοξάσουν γιατί ήρθε η ώρα της κρίσης, που αποκορυφώνεται την ώρα της
μάχης του Αρμαγεδδώνα και στην καταστροφή του συστήματος του Α/Χ στη Δεύτερη Έλευση
του Χριστού.
Αποκ.ιδ:8 Και άλλος
άγγελος ηκολούθησε λέγων, 'Επεσεν, έπεσε Βαβυλών, η πόλις η μεγάλη διότι εκ του
οίνου του θυμού της πορνείας αυτής επότισε πάντα τα έθνη
Αυτή είναι μια τρομερή διακήρυξη για την καταστροφή του
ψεύτικου θρησκευτικού συστήματος. Στα κεφάλαια ιζ & ιη περιγράφεται αυτή η
καταστροφή. Ο Θεός αφιερώνει ένα μεγάλο μέρος από το βιβλίο της Αποκάλυψης για
να περιγράψει το τέλος της Βαβυλώνας, της πόρνης εκκλησίας.
Το σύστημα της παγκόσμιας εκκλησίας πρόκειται να
καταστραφεί!
Αυτή η καταστροφή της παγκόσμιας ψευδοεκκλησίας δεν
συμβαίνει παρά λίγο πριν την Δεύτερη Έλευση.
Αποκ.ις:17-19 ο έβδομος άγγελος εκχέει την έβδομη φιάλη του θυμού του Θεού,
που είναι η έβδομη σάλπιγγα. Βρισκόμαστε ακριβώς λίγο πριν την Δεύτερη Έλευση του
Χριστού..
Στο εδάφιο 19 λέει ότι 'η
Βαβυλών η μεγάλη ήλθεν εις ενθύμησιν ενώπιον του Θεού, δια να δώσει εις αυτήν
το ποτήριον του οίνου του θυμού της οργής αυτού' Αυτό συμβαίνει ακριβώς
λίγο πριν την Δεύτερη Έλευση του Χριστού.
διότι εκ του οίνου του θυμού της πορνείας αυτής επότισε
πάντα τα έθνη
Αυτό σημαίνει ότι όσοι έχουν σχέση μαζί της και έχουν γίνει
ένα με αυτήν, θα υποστούν την τιμωρία της. Ο οίνος του θυμού είναι η κρίση που
ο Θεός θα εκχέει πάνω της, λόγω της πορνείας της και της σχέσης της με τον
κόσμο.
Όσοι βρίσκονται μέσα σ' αυτήν και συμμετέχουν στα έργα της,
θα υποστούν και αυτοί την κρίση του Θεού.
Γι' αυτό ο Θεός στην Αποκ.ιη:4
καλεί το λαό Του να εξέλθει μέσα από αυτή την πόρνη εκκλησία, για να μην
συγκοινωνήσουν στις αμαρτίες της και να μην λάβουν από τις πληγές της.
Στα επόμενα εδάφια αναφέρεται η καταστροφή της μεγάλης
αυτής πόρνης ψευδοεκκλησίας.
Στα κεφ.ιζ & ιη περιγράφεται με μεγάλη λεπτομέρεια η
καταστροφή της Βαβυλώνας, της μητέρας των πορνών και των βδελυγμάτων της γης.
Τώρα τα επόμενα εδάφια 9-13 αναφέρονται σ' ένα διαφορετικό θέμα και
εφαρμόζονται απόλυτα στην διάρκεια των πρώτων 3 ½ χρόνων της Θλίψης.
Αποκ.ιδ:9 Και τρίτος
άγγελος ηκολούθησεν αυτούς, λέγων μετά φωνής μεγάλης, όστις προσκυνεί το
θηρίον και την εικόνα αυτού, και λαμβάνει το χάραγμα επί του μετώπου αυτού ή
επί της χειρός αυτού
και τρίτος άγγελος ηκολούθησεν αυτούς
Αυτό αρχικά φαίνεται να αναφέρεται στην ίδια χρονική περίοδο.
Είδαμε τον πρώτο άγγελο να πετά στο μεσουράνημα, στη συνέχεια έναν άλλο άγγελο,
και τώρα ένας τρίτος άγγελος ακολούθησε τους δύο πρώτους αγγέλους.
Φαίνεται σαν να υπάρχει μια πρόοδος, μια εξέλιξη μέσα στο
χρόνο. Όμως κι αν αυτό είναι γραμμένο λίγο πριν την Δεύτερη Έλευση, αναφέρεται στα
πρώτα
3 ½ χρόνια της Θλίψης.
Αποκ.ιγ:15-18 Εδώ φαίνεται ότι οι άνθρωποι θα προσκυνήσουν το θηρίο και
την εικόνα του κατά τα πρώτα 3 ½ χρόνια της Θλίψης. Όμως συνεχίζουν να προσκυνούν
το θηρίο και αργότερα για πολύ καιρό.
Βλέπουμε λοιπόν ότι δεν υπάρχει χρονική συνέχεια μεταξύ των
πρώτων εδαφίων του κεφ.ιδ, που αναφέρονται στον καιρό λίγο πριν την Δεύτερη Έλευση,
και των εδαφίων 9-13, που αναφέρονται πίσω στο χρόνο κατά τα πρώτα 3 ½ χρόνια
της Θλίψης.
Πρόκειται για μια γενική δήλωση, μια γενική αλήθεια. Όλοι
αυτοί που υποτάσσονται στο σύστημα και προσκυνούν το θηρίο και την εικόνα του
θα καταδικαστούν αιώνια.
Αυτά τα λόγια αποτελούν μια αυστηρή προειδοποίηση προς τους
αγίους της Θλίψης. Ιδιαίτερα τα εδάφια 12 & 13 αναφέρονται στους μάρτυρες
της Θλίψης που θα πρέπει να μείνουν πιστοί μέχρι τέλους, να φυλάξουν τις
εντολές του Θεού, για να αναπαυθούν στην παρουσία Του.
Αυτή η προειδοποίηση του Θεού εφαρμόζεται ακόμη και στον
καιρό του τέλους της έκχυσης των πληγών, γιατί υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι
πάνω στην γη, που είναι ακόμη υποταγμένοι στο σύστημα και προσκυνούν το θηρίο
και την εικόνα του.
Η μάχη του Αρμαγεδδώνα πρόκειται να γίνει και εκατομμύρια άνθρωποι
θα χάσουν την ζωή τους. Ο Θεός τους προειδοποιεί με τον λόγο Του. Τους δίνει
μια τελευταία ευκαιρία, γιατί είναι πολύ κοντά ο καιρός που θα θανατωθούν και
θα χάσουν την ψυχή τους, γιατί θα συνεχίζουν να προσκυνούν το θηρίο και την
εικόνα του.
Παρά την αυστηρή όμως προειδοποίηση του Θεού, αυτοί που
πράγματι θα μετανοήσουν και θα επιστρέψουν σ' Αυτόν, εάν υπάρξουν, θα είναι
ελάχιστοι, γιατί οι άνθρωποι θα είναι εντελώς παραδομένοι στο θηρίο.
Ακόμη και όταν βλέπουν την τρομερή έκχυση των πληγών πάνω
στην γη, ακόμη και τότε η καρδιά τους σκληραίνει και θα βλασφημήσουν τον Θεό
και το όνομά Του, αντί να μετανοήσουν. Βλέπουμε λοιπόν ότι θα είναι ελάχιστοι
αυτοί που θα αρπάξουν αυτή την τελευταία ευκαιρία, και θα στραφούν με ειλικρινή
μετάνοια στον Θεό.