Ιωάννης ζ:37-39
“Κατά δε την τελευταίαν ημέραν την μεγάλην της
εορτής ίστατο ο Ιησούς, και έκραξε, λέγων, Εάν τις διψά, ας έρχηται προς εμέ,
και ας πίνη· όστις πιστεύει εις εμέ, καθώς είπεν η γραφή, ποταμοί ύδατος ζώντος
θέλουσι ρεύσει εκ της κοιλίας αυτού. Τούτο δε είπε περί του Πνεύματος, το
οποίον έμελλον να λαμβάνωσιν οι πιστεύοντες εις αυτόν· διότι δεν ήτο έτι
δεδομένον Πνεύμα Άγιον· επειδή ο Ιησούς έτι δεν εδοξάσθη.”
Ο Ιησούς έχει έρθει στην Ιερουσαλήμ για τη γιορτή της Σκηνοπηγίας.
Αυτή αποτελούσε μία από τις μεγαλύτερες Ιουδαϊκές
γιορτές.
Θύμιζε στους Ιουδαίους κάτι από τις περιπλανήσεις
των προπατόρων τους στην έρημο, όταν η χάρη του Θεού τους έβγαλε με θαυμαστό
τρόπο από την Αίγυπτο.
Το περιστατικό που η εορτή αυτή έφερνε στη μνήμη των Ιουδαίων περιγράφεται στο βιβλίο της Εξόδου.
Ο λαός Ισραήλ περιφερόταν διψασμένος και ο Θεός
ικανοποίησε την δίψα τους όταν ο Μωϋσής χτύπησε κάποιο βράχο και βγήκε από αυτόν
νερό.
Σε κάποιες Ιουδαϊκές παραδόσεις ο βράχος που ο
Μωϋσής χτύπησε για να βγει νερό συνέχισε έκτοτε να ακολουθεί τον λαό καθ’ όλη
τη διάρκεια των περιπλανήσεών του στην έρημο, ώστε να μπορεί να έχει νερό
όποτε το είχε ανάγκη.
Αυτός ήταν ένας από τους πιο αγαπητούς τρόπους για
τους διδασκάλους της εποχής εκείνης να περιγράψουν, με το γλαφυρότερο τρόπο, το
πώς ο Θεός φρόντιζε τον λαό Του μέσα στην έρημο.
Η εικόνα αυτή του νερού που εξέρχεται για να
ποτίσει και ανανεώσει την κατάξερη και διψασμένη γη και να ανανεώσει τους
διψασμένους παραμένει μία από τις πιο εξέχουσες εικόνες στη ζωή και την
προσδοκία κάθε Ιουδαίου.
Εάν έχεις ποτέ βρεθεί στη Μέση Ανατολή θα γνωρίζεις
βεβαίως ότι εάν μείνεις για μισή ώρα στην έρημο τότε σίγουρα θα χρειαστείς
νερό.
Την όγδοη και τελευταία ημέρα της εορτής, ο Ιησούς
στήθηκε στο ναό, όπου και βρισκόταν, και φώναξε δυνατά:
“Όποιος διψά ας έρχεται σε εμένα, και αυτός που
πιστεύει σε εμένα ας πίνει”.
Ο Ιησούς με τα λόγια Του αυτά αναφέρεται αναμφίβολα
στο Ης.νε, όπου ο προφήτης καλεί τον λαό, όποιος είναι πεινασμένος και
διψασμένος να έρθει στα νερά, να έρθει και ν’ αγοράσει κρασί κι ας μην έχει
χρήματα, και να γιορτάσει.
Ο λαός του Θεού προσκλήθηκε στο γιορτινό τραπέζι
που ο ίδιος ο Θεός θα έστρωνε για όλο τον λαό Του.
Και τώρα ο Ιησούς λέει: “Θα το πραγματοποιήσω
αυτό που η Γραφή υπόσχεται. Εγώ είμαι Εκείνος μέσω του Οποίου όλες οι
υποσχέσεις του Θεού θα πραγματοποιηθούν. Εάν με ακολουθήσετε, θα γνωρίσετε μία
νέα έξοδο. Εάν με ακολουθήσετε, και εσείς θα βρείτε την πέτρα εκείνη μέσα στην
έρημο που δίνει γλυκό νερό που ανανεώνει”.
Κατόπιν η εικόνα διαφοροποιείται, καθώς αυτό που ο
Ιησούς αναφέρει υπονοεί πολλά περισσότερα από την απλή ικανοποίηση της δίψας
του λαού.
Η εικόνα που ο Ιησούς φανερώνει, υπονοεί ότι κάθε
απλός άνθρωπος θα μπορεί να γίνει το μέσο εκείνο δια του οποίου ο Θεός μπορεί
να ικανοποιήσει τη δίψα άλλων.
Συγκεκριμένα, ο ευαγγελιστής Ιωάννης παίρνει την
εικόνα ενός ναού, ενός νέου, ανακαινισμένου ναού, που ο προφήτης Ιεζεκιήλ
αναφέρει στο τέλος του βιβλίου του στο ασυνήθιστο εκείνο όραμα (κεφ.40-47).
Ο Ιεζεκιήλ ήταν και ιερέας και προφήτης. Είχε
θρηνήσει για την καταστροφή του ναού στην Ιερουσαλήμ από τους Βαβυλώνιους, μα
ιδιαίτερα για την εγκατάλειψη του ναού από το Θεό, εξαιτίας της αμαρτίας του
λαού.
Στα κεφ.34-37 του Ιεζεκιήλ, ωστόσο, ο προφήτης
διακηρύττει ότι ο Θεός θα αποκαταστήσει τις τύχες του λαού Του, καθαρίζοντάς
τον και δίδοντάς του ένα νέο πνεύμα, εγείροντας τον από τους τάφους τους στη
Βαβυλώνα και επαναφέροντάς τους πίσω στη γη τους. Και επίσης, Αυτός θα
δημιουργούσε ένα νέο ναό εκεί στην Ιερουσαλήμ, απ’ όπου και θα έρεε ένας
ποταμός ζωντανού νερού, δηλαδή τρεχούμενου νερού σε αντίθεση με το στάσιμο νερό
μιας στέρνας ή μιας λίμνης. Αυτό το ζωντανό νερό θα έρεε έξω από αυτόν το ναό
για να ποτίσει την κατάξερη έρημο, ακόμη έως κάτω τη Νεκρά Θάλασσα. Οι ποταμοί
του ζωντανού νερού θα ανανέωναν τη Νεκρά Θάλασσα και θα την καθιστούσαν
ζωντανή, και ο κόσμος θα ερχόταν στις όχθες της και θα αλίευε.
Ο Ιησούς εδώ, με την εικόνα του ζωντανού νερού,
ουσιαστικά αναφέρεται σε μια από τις πιο σημαντικές εικόνες της νέας διαθήκης
που ο Θεός θα έκανε με το λαό Του με σκοπό να αγγιχτεί όλος ο κόσμος.
Στο εδ.38 λέει: “Όστις πιστεύει εις εμέ, καθώς
είπεν η γραφή, ποταμοί ύδατος ζώντος θέλουσι ρεύσει εκ της κοιλίας αυτού”.
Ωστόσο, όμως, δεν υπάρχει κάποιο τέτοιο συγκεκριμένο
εδάφιο μέσα στην εβραϊκή βίβλο (Παλαιά Διαθήκη) που να χρησιμοποιεί αυτές τις συγκεκριμένες
λέξεις. Μοιάζει ως ο Ιησούς να χρησιμοποιεί από τις ιουδαϊκές αντιλήψεις τις
σχετικές με το ναό – άλλωστε τα λόγια Του αυτά τα λέει ενώ βρισκόταν μέσα στον
ναό στην Ιερουσαλήμ – και να λέει ότι όσοι πιστεύουν σε αυτόν θα γίνονταν μία
πηγή ζωής, όπως ακριβώς και ο νέος ναός. Μέσα από τη ζωή, το έργο και τη
μαρτυρία τους, ο Θεός θα πότιζε παντού τριγύρω τον κατάξερο και άγονο
πνευματικά κόσμο.
Ο Ιωάννης, σχολιάζοντας στο εδ.39, λέει ότι ο
Ιησούς αναφερόταν στο Άγιο Πνεύμα, το οποίο θα λάμβαναν εκείνοι που πίστευαν σε
Αυτόν, καθώς ακόμη δεν είχε δοθεί το Άγιο Πνεύμα.
Στο κριτικό κείμενο, ωστόσο, η διατύπωση είναι
ακόμη πιο ισχυρή, όπου και λέει, “ούτω γαρ ήν πνεύμα, ότι Ιησούς ουδέπω
εδοξάσθη”.
Ο Ιωάννης μας οδηγεί ουσιαστικά να δούμε στα
γεγονότα που άμεσα ακολουθούν την ανάσταση του Ιησού, στο κεφ.20, όπου ο αναστημένος
Κύριος χαιρετά τους μαθητές Του με τα λόγια, “Καθώς ο Πατέρας έστειλε εμένα
έτσι και εγώ στέλνω εσάς”.
Για να τους ικανώσει και εφοδιάσει δε γι’ αυτή την
αξιοθαύμαστη αποστολή, συνεχίζει με το να φυσήξει επάνω τους λέγοντας, “Λάβετε
Πνεύμα Άγιο. Εάν συγχωρείτε σε κάποιον τις αμαρτίες του είναι συγχωρημένες, εάν
όμως τις κρατάτε είναι κρατημένες”.
Με άλλα λόγια, είναι μόνο όταν ο Ιησούς δοξάζεται,
δηλαδή, ανεβαίνει στο σταυρό για τις αμαρτίες του κόσμου, που το Άγιο Πνεύμα
μπορεί να εκχυθεί επάνω στον λαό Του. Μέσω του σταυρού οι μαθητές Του γίνονται
κατάλληλοι για να μπορούν να λάβουν το Άγιο Πνεύμα, όχι μόνο για τους εαυτούς
τους, αλλά και για όλες τις κατάξηρες και ερημωμένες περιοχές του
κόσμου, καθιστώντας ακόμη και τη Νεκρά Θάλασσα γεμάτη με ζωή.
Συνεπώς, αυτό μας βοηθά να γνωρίσουμε όχι μόνο το
σκοπό της ζωής και διακονίας του Ιησού, αλλά και το δικό μας σκοπό. Θα πρέπει
να έρθουμε στον Ιησού για να πιούμε από το ζωντανό νερό, με σκοπό όχι μόνο να
ικανοποιήσουμε απλώς τη δική μας δίψα, αλλά να γίνουμε ο λαός εκείνος μέσω του
οποίου ο Θεός θα αποκαταστήσει την όποια άγονη και κατεστραμμένη γη
παντού τριγύρω μας.
Ανανέωσε μας, αγαπημένε Κύριε, με το ζωντανό νερό,
ώστε μέσα και από τη δική μας την καρδιά το νερό αυτό να ρέει έξω στον κόσμο που
τόσο απελπισμένα το έχει ανάγκη. Αμήν.
