ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Κεφ.ιε:1-3

 

Αποκ.ιε:1 Και είδον άλλο σημείον εν τω ουρανώ μέγα και θαυμαστόν, αγγέλους επτά οίτινες είχον τας επτά εσχάτας πληγάς, διότι εν αυταίς ετελέσθη ο θυμός του Θεού

 

Ο Ιωάννης βλέπει ένα άλλο σημείο στον ουρανό, που τον γέμισε θαυμασμό.

Αυτός ο θαυμασμός όμως δεν ήταν από χαρά, γιατί πρόκειται για κάτι τρομακτικό. Όλο αυτό το κεφάλαιο είναι μια εισαγωγή για την 7η σφραγίδα.

 

αγγέλους επτά οίτινες είχον τας επτά εσχάτας πληγάς

Αυτό το εδάφιο είναι παράλληλο με το κεφ.η:2-13 και κεφ.θ όπου ανοίγεται η 7η σφραγίδα. Στους επτά αγγέλους, που στέκονται ενώπιον του Θεού, δόθη­καν 7 σάλπιγγες που αναφέρονται εδώ σαν 7 πληγές.

Επίσης, στο κεφ.ις:1-21 οι 7 αυτές πληγές αναφέρονται σαν φιάλες του θυ­μού του Θεού, και στο κεφ.ιε:7 μας λέει ότι ένα από τα 4 ζώα έδωσε στους 7 αγ­γέλους 7 χρυσές φιάλες πλήρεις του θυμού του Θεού του ζώντος.

Οι 7 πληγές αναφέρονται και σαν σάλπιγγες και σαν φιάλες.

 

διότι εν αυταίς ετελέσθη ο θυμός του Θεού

Ο θυμός του Θεού εναντίον των ασεβών έλαβε τέλος πάνω στη γη με την έκχυση των 7 πληγών.

Ο Χριστός πρόκειται να έλθει με τους αγίους Του για να κυβερνήσει και να ποιμάνει τα έθνη με ράβδο σιδηρά. Στο τέλος της Χιλιετούς βασιλείας θα γίνει η μεγάλη κρίση του λευκού θρόνου.

Το αποκορύφωμα είναι η μάχη του Αρμαγεδδώνα, η τελευταία από τις επτά πληγές.

Βλέπουμε ένα πατρόν που επαναλαμβάνεται πολλές φορές μέσα στο λόγο του Θεού. Η οργή του Θεού εκχέεται πάνω στη γη για να κρίνει την αμαρτία και τον ασεβή άνθρωπο λόγω της κατάστασης που έχει φθάσει. Μετά ο Θεός ενεργεί αγιασμό και εργάζεται για να φέρει μια τελευταία ευλογία, αφού η αμαρτία και η ασέβεια έχουν αφαιρεθεί.

Αν και ο άνθρωπος αμάρτησε και ξέπεσε, αν και ο Θεός τον καταράστηκε και τον εκδίωξε, αν και ο άνθρωπος έζησε αποκομμένος και αποχωρισμένος από το Θεό, όμως και πάλι ο Θεός τον δέχεται μέσω του Ιησού Χριστού.

Πριν τον κατακλυσμό όλος ο κόσμος είχε διαφθαρεί και είχε γεμίσει από αδικία και ασέβεια. Οι λογισμοί του ανθρώπου ήταν μόνο να πράττει συνεχώς το κακό. Ο Θεός όμως δεν μπορούσε να υποφέρει άλλο την αμαρτία και έκανε κρίση. Έστειλε τον κατακλυσμό, που ήταν παγκόσμιος και κατέστρεψε όλους τους ασεβείς. Όμως διεφύλαξε το Νώε, που ήταν δίκαιος ενώπιον Του, και από αυτόν άρ­χισε πάλι μια νέα διαθήκη με τον άνθρωπο. Ένας καινούριος κόσμος άρχισε να υπά­ρχει, που θα μπορούσε να ζήσει με φόβο Θεού μακριά από την ειδωλολατρία και την ασέβεια που είχε κατακλύσει τη γη.

Ο λαός Ισραήλ αμάρτησε στο Θεό και φέρθηκε αιχμάλωτος στην Ασσυρία.

Στη συνέχεια, επειδή απέρριψαν τον Μεσσία, ο Θεός τους διασκόρπισε σ' όλο τον κόσμο. Όμως στις έσχατες ημέρες, ο Θεός πρόκειται πάλι να μαζέψει το λαό Ισραήλ και να εκχέει την ευλογία Του πάνω σ' αυτούς που θα μετανοήσουν και θα στραφούν σ' Αυτόν, γιατί θα υπάρχουν ορισμένοι που δεν πρόκειται να μετανοή­σουν και δεν θα απολαύσουν την ευλογία.

Αυτούς, ο Θεός θα τους απορρίψει για να εγκαθιδρύσει τη δική Του δίκαιη και αιώνια βασιλεία.

Ο Ιούδας αμάρτησε ενώπιον του Θεού, και φέρθηκε αιχμάλωτος στη Βαβυλώνα. Εκεί πολλοί απ' αυτούς απαρνήθηκαν την αμαρτία τους και πήραν την από­φαση να ζήσουν άγια μαζί με το Θεό. Όταν επέστρεψαν από την αιχμαλω­σία στην πατρίδα τους, έτρεμαν το λόγο του Θεού.

Είχαν μεγάλο ζήλο να φυλάξουν το Νόμο Του και ήταν πρόθυμοι, να διώ­ξουν τις ξένες γυναίκες. Βάδιζαν πολύ προσεκτικά ενώπιον του Θεού. Βλέπουμε ότι ο Θεός επέφερε μια μεγάλη ευλογία μέσω της κρίσης αυτής.

Οι άγιοι της θλίψης ήταν χλιαροί και δεν είχαν αφοσιωθεί τέλεια στο Θεό. Γι' αυτό πέρασαν μέσα από το καμίνι της δοκιμασίας της Θλίψης, έγιναν ζέοντες στο πνεύμα, και τελικά βρέθηκαν νικητές στην παρουσία του Θεού.

Ο Θεός εργάστηκε μαζί τους μέσω της έκχυσης της οργής Του και της κρίσης Του, με αποτέλεσμα να εκχέει την ευλογία Του πάνω τους και να δοξασθεί Αυτός.

H ασέβεια του κόσμου φθάνει στο πλήρες, το απέδειξαν αυτό θανατώνοντας τους αγίους της θλίψης, που μαρτύρησαν γιατί αγαπούσαν το όνομα του Ιησού. Τώρα βλέπουμε την ημέρα της οργής του Κυρίου να έρχεται, και εί­ναι καιρός θλίψης που παρόμοια δεν έχει δει ποτέ ο κόσμος.

Όμως μετά από αυτό, εγκαθιδρύεται η Χιλιετής Βασιλεία κατά την οποία ο Ήλιος της δικαιοσύνης ανατέλλει και λάμπει πάνω στη γη.

Γι' αυτό ο Θεός εργάζεται για να φέρει δόξα και ευλογία μετά την αμαρτία και τη διαφθορά. Όμως υπάρχουν αυτοί που έχουν πουλήσει την ψυχή τους στο Σατανά και στην αμαρτία και λαμβάνουν την κρίση του Θεού.

Η έκχυση του θυμού του Θεού πάνω σ' αυτό το διεφθαρμένο παγκόσμιο σύσ­τημα τελειώνει με την έκχυση αυτών των επτά εσχάτων πληγών.

 

Αποκ.ιε:2 Και είδον ως θάλασσαν υαλίνην μεμιγμένην με πυρ' και εκείνους οίτί­νες ενίκησαν κατά του θηρίου και κατά της εικόνος αυτού, και κατά του χαράγμα­τος αυτού, και κατά του αριθμού του ονόματος αυτού, ισταμένους επί την θάλασσαν την υαλίνην, έχοντας κιθάρας του Θεού.

 

Το ίδιο και οι άγιοι της Θλίψης πέρασαν μέσα από τη δοκιμασία και την κρί­ση εξ αιτίας της αμαρτίας τους και της χλιαρής πνευματικής τους κατάστασης. Όμως γίνονται θερμοί και αφοσιωμένοι μέσα από την φωτιά της Θλίψης και εξαγνίζονται μέσω αυτής της κρίσης του Θεού.

Στην Αποκ.γ:18 ο Ιησούς είπε στην εκκλησία της Λαοδικείας, που είναι οι άγιοι της Θλίψης, να αγοράσουν απ' Αυτόν χρυσίον δεδοκιμασμένο εκ του πυρός. Εκείνο που βλέπει εδώ ο Ιωάννης είναι μια εικόνα αυτών που άκουσαν αυτή τη συμβουλή του Ιησού και αγόρασαν χρυσίο δεδοκιμασμένο εκ του πυρός. Το αγόρασαν παραδίδοντας τη ζωή τους σ' Αυτόν ακόμη μέχρι θανάτου. Με αυτόν τον τρόπο εξήλθαν αγνοί και καθαροί. Εξαγνίζονται από την έλλειψη πίστης και αφοσίωσης και παραδίδονται ολοκληρωτικά στο Θεό και το λόγο Του.

 

και εκείνους οίτινες ενίκησαν κατά του θηρίου και κατά της εικόνος αυτού και κατά του χαράγματος αυτού, και κατά του αριθμού του ονόματος αυτού

Η φράση «και κατά του χαράγματος αυτού» δεν υπάρχει στα καλύτερα χειρόγρα­φα.

Αποκ.ιγ:16,17 είναι το παράλληλο εδάφιο που αναφέρει το όνομα του θηρίου, την εικόνα του και τον αριθμό του ονόματος του.

 

ισταμένους επί την θάλασσαν την υαλίνην, έχοντας κιθάρας του Θεού

Αυτό σημαίνει ότι στέκονται πάνω στο αγιαστήριο που ο Θεός έχει ετοιμάσει γι' αυτούς δια μέσου του πυρός και των δοκιμασιών της Θλίψης. Το γεγονός ότι έχουν κιθάρες του Θεού, δείχνει ότι αγάλλονται και χαίρονται για τη νίκη που ο Θεός τους έδωσε. Γι' αυτό και ψάλουν αυτή την νικητήρια ωδή. Στέκονται ενώπιον του Θεού βάσει του καθαρισμού και του εξαγνισμού που ο Θεός ενήργησε στη ζωή τους.

Ακριβώς πριν αρχίσει η έκχυση των πληγών, ο Ιωάννης βλέπει τους αγίους της Θλίψης στον ουρανό. Μόλις έχουν αρπαχτεί στην παρουσία του Θεού.

Αποκ.ζ:1-8 οι επτά πληγές ήταν έτοιμες να εκχυθούν πάνω στο πρόσωπο της γης, και οι 144.000 σφραγίστηκαν για να προστατευτούν από αυτές τις πληγές.

Όμως στα επόμενα εδάφια 9-17, ο Ιωάννης είδε ένα μεγάλο πλήθος που κανείς δεν μπορούσε να αριθμήσει, από όλα τα έθνη, τις φυλές, τους λα­ούς και τις γλώσσες, να στέκονται ενώπιον του θρόνου και ενώπιον του Αρνίου, ενδεδυμένοι στολές λευκές.

Ένας άγγελος εξήγησε στον Ιωάννη ότι αυτοί είναι οι ερχόμενοι από τη Μεγ. Θλίψη. Βρισκόμαστε λοιπόν και πάλι στην ίδια χρονική περίοδο που βλέπουμε στο κεφ.ζ.

 

Αποκ.ιε:3 Και έψαλλον την ωδήν του Μωϋσέως του δούλου του θεού, και την ωδή ν του αρνίου, λέγοντες, μεγάλα και θαυμαστά τα έργα σου, Κύριε Θεέ Παντοκράτωρ δίκαιαι και αληθιναί αι οδοί σου, Βασιλεύ των αγίων

 

Η ωδή του Μωυσή αναφέρεται στην Έξοδ.ιε: 1-13.

Ήταν μια ωδή νίκης που οι Ισρα­ηλίτες έψαλλαν αφού διάβηκαν την Ερυθρά θάλασσα και είχαν φθάσει απέναντι στην ακτή της χερσονήσου του Σινά μέσα στην έρημο. Οι εχθροί τους οι Αιγύπτιοι που τους ακολουθούσαν καταποντίσθηκαν και γι' αυτό έψαλλαν αυτή την ωδή της νίκης.

Οι άγιοι της θλίψης εδώ, έχουν διαβεί τη θάλασσα του θανάτου με τον εχθρό της ψυχής τους να τους ακολουθεί. Όμως αυτός πρόκειται να καταποντιστεί στη Λίμ­νη του πυρός, ενώ αυτοί θα φθάσουν μέσα από το μονοπάτι του θανάτου στη νέα γη, στην παρουσία του Θεού. Γι' αυτό ψάλλουν αυτή τη νικητήρια ωδή.

Το σκηνικό εδώ είναι ότι ο Σατανάς και τα όργανά του, που είναι άνθρωποι και δαιμόνια, ιδιαίτερα όμως σ' αυτή την περίοδο είναι άνθρωποι, καταδιώκουν τους αγίους της Θλίψης μέχρι τον θάνατο, σε μια προσπάθεια να καταστρέψουν τις ψυχές τους, όμως ο Θεός τους περνά μέσα από το θάνατο αβλαβείς, και τους φέρνει στην παρουσία Του. Ο Σατανάς όμως και οι ακόλουθοι του πρόκειται να καταποντιστούν στη Λίμνη του πυρός.

 

Μεγάλα και θαυμαστά τα έργα σου, Κύριε θεέ Παντοκράτωρ δίκαιαι και αληθιναί αι οδοί σου, Βασιλεύ των αγίων

Από αυτό φαίνεται ότι οι άγιοι της θλίψης έχουν μάθει ορισμένα πράγματα για το Θεό, τη φύση Του, τις οδούς Του, την καρδιά Του.

Λένε ότι οι οδοί Του είναι δίκαιες κι αληθινές, και ότι είναι ο Βασιλιάς των αγίων.

Στο κριτικό κείμενο UBS δεν υπάρχει η φράση «βασιλεύ των αγίων». Μερικά χειρόγραφα λένε «βασιλεύ των εθνών» και άλλα «βασιλεύ των αιώνων». Το κείμε­νο UBS δίνει βεβαιότητα C, που είναι 50%, πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχει κάποια αμφιβολία ως προς την ορθότητά του.

Οι Γουέστκοτ & Χόρτ λένε «βασιλεύ των αιώνων». Το κείμενο UBS λέει «βασιλεύ των εθνών». Όμως η ονομασία «βασιλεύ των αιώνων» πρέπει να είναι πιο σωστή γιατί υποστηρίζεται από του κώδικες Αλεφ, και C και τον πάπυρο Ρ-47.