ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Κεφ.ια:15-19

 

Αποκ.ια:15 Και ο έβδομος άγγελος σάλπισε και έγιναν φωναί μεγάλαι εν τω ουρανώ λέγουσαι, Αι βασιλείαι του κόσμου έγειναν του Κυρίου ημών και του Χριστού αυτού, και θέλει βασιλεύσει εις τους αιώνας των αιώνων.

 

Όταν σάλπισε ο έβδομος άγγελος έγιναν φωνές μεγάλες στον ουρανό. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν ορισμένοι στον ουρανό που διακηρύσσουν ότι οι βασιλείς του κόσμου έγιναν του Κυρίου και του Χριστού Αυτού. Και αυτοί είναι οι λυτρωμένοι άγιοι που ήδη βρίσκονται στον ουρανό, οι άγιοι της Αρπαγής.

 

αι βασιλείαι του κόσμου έγειναν του Κυρίου ημών και του Χριστού αυτού.

Στο αρχαίο ελληνικό κείμενο UBS η λέξη βασιλείαι είναι στον ενικό αριθμό και λέει η βασιλεία του κόσμου έγινε του Κυρίου ημών και του Χριστού αυτού.

Πρόκειται για μια βασιλεία. Και αυτή η βασιλεία καταλαμβάνεται από τον Βασιλιά των βασιλιάδων, που παίρνει εξουσία και κυβερνά πάνω σ’ αυτή την βασιλεία.

Η 7^η σάλπιγγα μας εισαγάγει στην Χιλιετή βασιλεία. Ο 7^ος άγγελος σαλπίζει τον καιρό της εγκαθίδρυσης της χιλιετούς βασιλείας, διότι ακριβώς τότε η βασιλεία του κόσμου γίνεται βασιλεία του Κυρίου ημών και του Χριστού Αυτού. Ο Χριστός έρχεται στην Δεύτερη Έλευση Του και εγκαθιδρύει την Βασιλεία Του και η βασιλεία του κόσμου παραδίδεται στον Θεό. Έτσι εκπληρώνεται και η προσευχή του Ιησού, η προσευχή που μας δίδαξε, ελθέτω η βασιλεία Σου.

Η 7^η φιάλη είναι η 7^η σάλπιγγα από διαφορετική άποψη. Βλέπουμε σε παράλληλα κείμενα ότι και η 7^η φιάλη μας εισαγάγει στην χιλιετή βασιλεία, γιατί πρόκειται για το ίδιο γεγονός από διαφορετική άποψη.

Αποκ.ις:17-21 Ο έβδομος άγγελος εξέχεε την φιάλη και έγινε φωνή μεγάλη από τον ουρανό, που είπε ότι ετελέσθη το μυστήριο του Θεού.

Επίσης στην Αποκ.ι:7 λέει ότι στις μέρες της φωνής του εβδόμου αγγέλου, όταν μέλλει να σαλπίσει, τότε θέλει τελεσθεί το μυστήριο του Θεού, καθώς εφανέρωσε προς τους εαυτού δούλους τους προφήτας.

Και τώρα το μυστήριο του Θεού και την βασιλείας Του ετελέσθει, γιατί η βασιλεία Του εγκαθιδρύεται όταν ηχεί η 7^η σάλπιγγα ή εκχέεται η 7^η φιάλη.

Αποκ.ιθ:11-16 Εδώ ο Ιωάννης βλέπει τον Ιησού Χριστό να έρχεται στη Δεύτερή Του Έλευση και να εγκαθιδρύει την Βασιλεία Του. Βλέπουμε λοιπόν ότι και η 7^η σάλπιγγα, και η 7^η φιάλη και η Δεύτερη Έλευση του Χριστού μας εισαγάγουν στην Χιλιετή βασιλεία.

Η βασιλεία του κόσμου γίνεται του Θεού και του Χριστού Αυτού. Όμως επίσης αυτό περιλαμβάνει και τους αγίους εν Χριστώ γιατί αυτό που έχει εφαρμογή στον Χριστό, έχει και στους δικούς Του.

Ο Χριστός είναι η κεφαλή του σώματος της εκκλησίας. Επομένως αυτοί που είναι εν Χριστώ πρόκειται να έχουν μέρος σ’ αυτή την θέση μαζί με τον Χριστό. Έτσι η βασιλεία του κόσμου γίνεται του Χριστού και των αγίων Του. Οι άγιου είναι εκείνοι που θα κυβερνήσουν μαζί με τον Χριστό στην Χιλιετή βασιλεία.

Αποκ.ιβ:10 Μετά την αρπαγή του Υιού του άρσενα λέει σ’ αυτό το εδάφιο:

Τώρα έγεινεν η σωτηρία και η δύναμις και η βασιλεία του Θεού ημών και η εξουσία του Χριστού αυτού.

Αυτό πάλι περιλαμβάνει τον Χριστό και τους αγίους Του, την εκκλησία της Αρπαγής.

Τώρα γίνεται η εξουσία του Χριστού Αυτού. Όταν αρπάχθηκαν, τότε πήραν την εξουσία να συμβασιλεύσουν με τον Χριστό, αν και δεν έλαβαν την εξουσία αυτή πλήρως τότε. Ο Χριστός παίρνει την εξουσία και πάνω στον θάνατο, και θα βασιλεύσει με τους αγίους Του στους αιώνες των αιώνων.

 

Αποκ.ια:16-17 Και οι εικοσιτέσσαρες πρεσβύτεροι, οι καθήμενοι ενώπιον του θεού επί τους θρόνους αυτών, έπεσον κατά πρόσωπον αυτών, και προσεκύνησαν τον Θεόν λέγοντες, Ευχαριστούμεν Σοι Κύριε Θεέ Παντοκράτωρ, ο Ων και ο Ην και ο Ερχόμενος, διότι έλαβες την δύναμίν σου την μεγάλην και εβασίλευσας.

 

Ο Χριστός αρχίζει να βασιλεύει όταν λαμβάνει την δύναμή Του την μεγάλη. Θα μπορούσε να είχε υποτάξει την γη σε οποιαδήποτε περίοδο της ιστορίας, εάν αυτό ήταν το θέλημά Του. Όμως τώρα παίρνει όλη την δύναμη και την εξουσία και εγκαθιδρύει την Βασιλεία Του, επεμβαίνοντας ανοικτά στην ανθρώπινη ιστορία.

Έλαβε την δύναμή Του την μεγάλη και εβασίλευσε. Αυτό σημαίνει ότι έχει αρχίσει η περίοδος της Χιλιετούς βασιλείας στην 7^η σάλπιγγα, ακριβώς όταν ο Θεός λαμβάνει την Βασιλεία και όλη την εξουσία.

 

Αποκ.ια:18  και τα έθνη ωργίσθησαν, και ήλθεν η οργή σου και ο καιρός των νεκρών διά να κριθώσι και να δώσης τον μισθόν εις τους δούλους σου τους προφήτας και εις τους αγίους και εις τους φοβουμένους το όνομά σου, τους μικρούς και τους μεγάλους, και να διαφθείρης τους διαφθείροντας την γην.

 

Και τα έθνη ωργίσθησαν

Είναι καιρός πλέον να συμβούν αυτά τα γεγονότα, να δοθούν οι μισθοί και να γίνει κρίση. Τα έθνη έχουν εξαφθεί από το πνεύμα του διαβόλου και είναι οργισμένοι και γεμάτοι θυμό και έξαψη εναντίον του Θεού και των αγίων Του. Οργίστηκαν τόσο πολύ, ώστε θανάτωσαν τους αγίους του Θεού.

και ο καιρός των νεκρών δια να κριθώσι και να δώσης τον μισθόν εις τους δούλους σου τους προφήτας.

Ο καιρός των νεκρών για να κριθούν δεν έρχεται παρά στο τέλος της χιλιετούς βασιλείας. Και αυτό το βλέπουμε στην Αποκ.κ:7 όπου λέει ότι μετά τα χίλια έτη θα λυθεί ο Σατανάς και θα πλανήσει πάλι τα έθνη για σύντομο χρονικό διάστημα. Αυτό θα γίνει στο τέλος της Χιλιετούς βασιλείας.

Αποκ.κ:11-15 Αυτή η κρίση του μεγάλου λευκού θρόνου θα γίνει μετά την Χιλιετή Βασιλεία. Αν και λέει ότι ήρθε ο καιρός των νεκρών για να κριθούν, αυτό δεν σημαίνει ότι κρίθηκαν αμέσως, γιατί πουθενά μέσα στον λόγο του Θεού δεν υπάρχει καμία Γραφή που να αναφέρει ότι οι νεκροί θα κριθούν στην Δεύτερη Έλευση του Χριστού ή στην αρχή της χιλιετούς βασιλείας.

Οι νεκροί θα κριθούν κατά τα έργα τους μετά την Χιλιετή βασιλεία και όχι πριν. Όλη η περίοδος της ημέρας του Κυρίου περιλαμβάνει και την Χιλιετή βασιλεία, γιατί η Ημέρα του Κυρίου αρχίζει με την αρπαγή της εκκλησίας και τελειώνει με την κρίση του μεγάλου λευκού θρόνου.

Για τον Κύριο μια μέρα είναι σαν χίλια χρόνια. Όταν λέει ότι ο καιρός των νεκρών ήρθε για να κριθούν, αναφέρεται σε όλη αυτή την χρονική περίοδο, στην Ημέρα του Κυρίου.

 

και εις τους αγίους και εις τους φοβουμένους το όνομά σου, τους μικρούς και τους μεγάλους, και να διαφθείρης τους διαφθείροντας την γην.

Ο μισθός των αγίων, είναι η θέση εξουσίας που τους δίνεται να συμβασιλεύσουν με τον Χριστό στην Χιλιετή Βασιλεία (Αποκ.β:26-27).

Αποκ.γ:21 Ο Χριστός λέει ότι όποιος νικά, θα δώσει σ’ αυτόν την εξουσία να καθίσει μαζί Του στο θρόνο Του. Οι άγιοι λοιπόν λαμβάνουν αυτή την θέση συμβασιλείας με τον Χριστό.

Στην ίδια χρονική περίοδο, στην Ημέρα του Κυρίου, οι άγιοι λαμβάνουν το μισθό τους και την θέση τους στον ουρανό μετά την Χιλιετή βασιλεία.

Αυτή η δημιουργία θα παρέλθει με συριγμό, θα καταστραφεί, τα στοιχεία πυρακτούμενα θα χωνευτούν και η γη και τα έργα της θα κατακαούν.

Εδώ ο Ιωάννης βλέπει ένα νέο ουρανό και μια νέα γη και να υπάρχουν θέσεις δόξας για τους αγίους σ’ αυτό το ουράνιο βασίλειο.

 

και θέλεις διαφθείρει τους διαφθείροντας την γην.

Β’ Κορ.δ:16  Το Πνεύμα του Θεού χρησιμοποιεί την ίδια λέξη ότι αν κάποιος φθείρει το ναό του Θεού, τούτον θέλει φθείρει ο Θεός.

Πρόκειται για φθορά, καταστροφή και ερήμωση. Είναι ο καιρός πλέον που ο Θεός θα ενεργήσει θαυμαστά για να διαφθείρει αυτούς που διαφθείρουν την γη και να τους καταστρέψει.

Μια εκπλήρωση αυτής της καταστροφής είναι το γεγονός ότι ο Α/Χ και ο ψευδοπροφήτης ακριβώς με την Δεύτερη Έλευση του Χριστού, ζώντες ερρίφθησαν στη λίμνη του Πυρός την καιομένην με πύρ και θείον (Αποκ.ιθ:20-21).

Αυτοί είναι οι πρώτοι που ρίπτονται στην Λίμνη του Πυρός, στην κόλαση. Σην Αποκ.κ:15 βλέπουμε ποια είναι η κρίση και το τέλος των ασεβών.

Αποκ.ις:19 Είμαστε στην ίδια χρονική περίοδο της 7^ης σφραγίδας. Και η Βαβυλών, η μήτηρ των πορνών και των βδελυγμάτων της γης, το ψεύτικο θρησκευτικό σύστημα καταστρέφεται. Και αυτό αποτελεί μέρος αυτής της διαφθοράς και της κρίσης του Θεού πάνω στην γη.

 

Αποκ.ια:19  Και ηνοίχθη ο ναός του Θεού εν τω ουρανώ και εφάνη η κιβωτός της διαθήκης αυτού εν τω ναώ αυτού, και έγειναν αστραπαί και βρονταί και φωναί και σεισμός και χάλαζα μεγάλη.

 

Στη συνέχεια της μελέτης μας θα δούμε πόσο μεγάλη ήταν η χάλαζα.

Ο ναός του Θεού ανοίχθηκε στον ουρανό και συμβολικά, όλη η όραση που βλέπει ο Ιωάννης είναι συμβολική, δείχνει την προετοιμασία για την Δεύτερη Έλευση του Χριστού, Αποκ.ιθ:11.

Ο Θεός στο πρόσωπο του Χριστού αποκαλύπτει ανοικτά πλέον τον Εαυτό Του στους κατοίκους της γης, σαν τον μόνο και μεγάλο κριτή και δίκαιο, σαν τον μόνο που κάνει πόλεμο με δικαιοσύνη.

Λέει ότι όταν ανοίχθηκε ο ναός του Θεού στον ουρανό, φάνηκε η κιβωτός της διαθήκης μέσα στον ναό Του. Και τότε έγιναν αστραπές και βροντές και σεισμός και χάλαζα μεγάλη.

 

η κιβωτός της διαθήκης αυτού.

Ο Ιωάννης είδε μέσα στο ναό του Θεού την κιβωτό της διαθήκης Του. Αυτή η κιβωτός συμβολίζει τον θρόνο του Θεού, γιατί η κιβωτός της διαθήκης και ο θρόνος είναι το κατοικητήριο του Θεού.

Στον ναό του Σολομώντα, η κιβωτός της διαθήκης ήταν ο τόπος όπου αποκαλυπτόταν η δόξα του Θεού. Ο θρόνος του Θεού είναι μέσα στον ναό.

Στην Αποκ.η:3 μας λέει ότι το χρυσό θυσιαστήριο του θυμιάματος είναι ενώπιον του θρόνου.

Σ’ αυτό τον ουράνιο ναό, ο θρόνος αντιστοιχεί με τα Άγια των αγίων, η περιοχή του θρόνου όπου είναι τα Χερουβείμ στο μέσο του θρόνου και κύκλω του θρόνου, αντιστοιχεί στον τύπο με τον ναό του Σολομώντα όπου υπήρχε το χρηματιστήριο, τα Άγια των αγίων (Α΄ Βας. ς:16 ).

Στην Αποκ.ις:17 μας λέει ότι ο θρόνος είναι μέσα στον ναό. Κι εμείς είμαστε βασιλείας και ιερείς. Είμαστε βασιλεία ιερέων. Ο Θεός χρησιμοποιεί τύπους και σύμβολα για να περιγράψει τον Εαυτό Του, την λατρεία προς Αυτόν και την Βασιλεία Του.

Στην Π.Δ. η κιβωτός της διαθήκης ήταν τύπος του Χριστού. Η κιβωτός της διαθήκης ήταν ένα ξύλινο κιβώτιο. Το ξύλο συμβολίζει την ανθρώπινη φύση.

Το κιβώτιο αυτό ήταν καλυμμένο με χρυσό μέσα και έξω. Γνωρίζουμε ότι ο χρυσός συμβολίζει την θεότητα. Επίσης γνωρίζουμε ότι μέσα στον Χριστό κατοίκησε όλο το πλήρωμα της θεότητας σωματικώς. Ήταν ο Θεός και τέλειος άνθρωπος. Η ανθρώπινη φύση του και η ανθρώπινη θέλησή Του καλύφθηκαν με χρυσό.

Εβρ.θ:4 Εδώ μας λέει ότι η κιβωτός της διαθήκης περιείχε την στάμνα την χρυσή με το μάνα, το οποίο ποτέ δεν χάλασε. Και ο Ιησούς είναι ο άρτος της ζωής ο αληθινός που θρέφει την ζωή μας.

Επίσης η κιβωτός περιείχε τις πλάκες της διαθήκης. Και ο Ιησούς είχε το νόμο του Θεού μέσα στην καρδιά Του και τον τήρησε τέλεια. Ήταν η τέλεια αντιπροσώπευση του λόγου του Θεού τον οποίο εκπλήρωσε τέλεια.

Οι πλάκες της διαθήκης που ήταν μέσα στην κιβωτό συμβολίζουν τον Ιησού Χριστό. Ακόμα μέσα στην κιβωτό ήταν η ράβδος του Ααρών η βλαστήσασα, που είναι τύπος του Ιησού Χριστού.

Ο Χριστός έχει αιώνια και αμετάθετη την ιεροσύνη. Η ράβδος της ιεροσύνης Του βλαστάνει συνεχώς. Είναι πάντοτε νέα και ανθηρή. Ο Ιησούς ζει στον αιώνα για να μεσιτεύει για μας.

Βλέπουμε ότι η κιβωτός της διαθήκης στο ια κεφ. της Αποκάλυψης που είδε ο Ιωάννης στον ναό του Θεού, συμβολίζει τον Ιησού Χριστό, ο οποίος έρχεται στην Δεύτερη Έλευση σαν κριτής γι’ αυτούς που βρίσκονται πάνω στην γη.

Στον Ιούδα 14, 15 προφητεύει ο Ενώχ και λέει ότι ήρθε ο Κύριος με μυριάδες των αγίων Του, για να κάνει κρίση κατά πάντων, και να ελέγξει όλους τους ασεβείς για τα έργα της ασεβείας τους.

Στην Π. Δ. πριν να τοποθετηθεί η κιβωτός της διαθήκης στον ναό του Σολομώντα, μερικές φορές πήγαινε στη μάχη μαζί με τον λαό Ισραήλ.

Στον Ι. Ναυή ς:11 όταν τα στρατεύματα του Ισραήλ περιεκύκλωσαν την Ιεριχώ, βλέπουμε ότι προεπορεύοντο οι ιερείς, ακολουθούσε η κιβωτός και πίσω ήταν τα στρατεύματα του Ισραήλ. Αυτό ήταν μια ορατή εικόνα για αυτούς της παρουσίας του Θεού, ότι ο Θεός ήταν ανάμεσά τους και πήγαινε στην μάχη μαζί τους.

Α’ Σαμ.δ:5 Ο λαός Ισραήλ είχε προβλήματα με τους Φιλισταίους και έστειλαν στη Σηλώ και έφεραν την κιβωτό στο στρατόπεδο. Τότε όλος ο λαός αλάλαξε, όταν η κιβωτός ήρθε στο στρατόπεδο.

Ζαχ.ιδ:3-5 Ο Κύριος θα εξέλθει στην Δεύτερη Έλευση και θα πολεμήσει κατά των εχθρών Του. Επίσης στην Αποκ.α:7 λέει ότι ο Κύριος έρχεται επί νεφελών και θα Τον δει πας οφθαλμός και εκείνοι που Τον εξεκέντησαν. Και θα θρηνήσουν όλες οι φυλές της γης.

 

και έγειναν αστραπαί και βροντάι και φωναί και σεισμός και χάλαζα μεγάλη.

Αποκ.ις:18-21. Τα ίδια γεγονότα από διαφορετική άποψη.

Αυτός ο σεισμός που έγινε ήταν τόσο μεγάλος και τρομερός, που παρόμοιος δεν έγινε ποτέ αφότου ο άνθρωπος υπήρξε πάνω στην γη.

Αποκ.ις:19  η πόλη διηρέθη σε τρία μέρη, και οι πόλεις των εθνών έπεσαν. Και η Βαβυλών η μεγάλη ήλθεν εις ενθύμησιν ενώπιον του Θεού, για να δώσει σε αυτήν το ποτήριον του οίνου του θυμού της οργής Αυτού.

Και στο εδάφιο 20 λέει ότι πάσα νήσος έφυγε και τα όρη δεν ευρέθησαν.

Στο εδ.21 λέει ότι έπεσε από τον ουρανό χάλαζα μεγάλη έως ενός ταλάντου πάνω στους ανθρώπους, και οι άνθρωποι εβλασθήμησαν τον Θεό για την πληγή της χαλάζης, γιατί η πληγή αυτή ήταν πολύ μεγάλη.

Το ένα τάλαντο είναι περίπου 50-60 κιλά. Αυτό αποτελεί άλλη μια απόδειξη ότι οι σάλπιγγες και οι φιάλες αναφέρονται στα ίδια γεγονότα. Ήδη βρισκόμαστε λίγο πριν την Δεύτερη Έλευση του Ιησού Χριστού.