Αποκ.ια:9 Και οι
άνθρωποι εκ των λαών και φυλών και γλωσσών και εθνών θέλουσι βλέπει τα πτώματα αυτών
ημέρας τρείς και ήμισυ, και δεν θέλουσι αφήσει τα πτώματα αυτών να τεθώσιν εις μνήματα.
Σε όλο το πρόσωπο της
γης θα υπάρχουν νεκροί, και τα πτώματά τους θα τα βλέπουν όλοι οι άνθρωποι από
κάθε έθνος, φυλή και γλώσσα και θα γνωρίζουν ότι ο θάνατος των μαρτύρων της Θλίψης
οφείλεται στο σύστημα του Α/Χ.
Στο κριτικό κείμενο UBS δεν λέει ότι θα βλέπουν τα πτώματά τους, αλλά το πτώμα τους. Είναι στον ενικό αριθμό. Αυτό είναι άλλη μια απόδειξη ότι δεν είναι δύο άνθρωποι, αλλά δύο γκρουπ ανθρώπων, γιατί δύο άνθρωποι δεν έχουν ένα πτώμα. Όμως δύο ομάδες ανθρώπων μπορούν να αναφερθούν σαν ένα πτώμα.
Η λέξη πτώμα δεν
δηλώνει ακριβώς νεκρό σώμα, αλλά εννοεί κάτι που έχει πέσει στην γη νεκρό, που
έχει θανατωθεί. Και στο εδ.8 το κείμενο UBS λέει: και το πτώμα αυτών θέλει κείσθαι επί της πλατείας.
Πάλι στον ενικό
αριθμό. Όμως στο εδ.9, στο τέλος, λέει: και
δεν θέλουσι αφήσει τα πτώματα αυτών να τεθώσιν εις μνήματα.
Εδώ είναι στον
πληθυντικό αριθμό. Θέλει να δείξει με αυτά ότι αν και ομαδικά είναι σαν ένα
πτώμα, όμως είναι ταυτόχρονα και πολλά πτώματα.
θέλουσι βλέπει τα πτώματα αυτών τρείς ημέρας και ήμισυ.
Αναφέραμε
προηγουμένως ότι αυτές οι 3 ½ μέρες δεν είναι πραγματικές μέρες, αλλά πρόκειται
για τα 3 ½ χρόνια της Θλίψης. Οι λόγοι είναι:
α) Στην Αποκ.ια:2
διαβάζουμε ότι η αγία πόλη θα καταπατηθεί 42 μήνες. Αυτή η αγία πόλη συμβολίζει
την εκκλησία της Θλίψης, με την οποία ο Α/Χ κάνει πόλεμο, την νικά και
θανατώνει τους νικητές αγίους.
Βλέπουμε λοιπόν εδώ
ότι κάποιοι άλλοι θανατώνονται για 42 μήνες ή 3 ½ χρόνια και δεν είναι δύο
άνθρωποι.
Είναι οι δύο ελαίες
και οι δύο λυχνίες, που όπως είδαμε συμβολίζουν την εκκλησία, τους Ιουδαίους
και τους Εθνικούς Χριστιανούς. Είναι αυτοί που τα πτώματά τους κείνται στην
πλατεία για 3 ½ μέρες.
β) Δεν πρόκειται για
δύο διαφορετικά γκρουπ ανθρώπων. Δεν αναφέρεται στους αγίους της Θλίψης και σε
κάποιους άλλους. Είναι οι Ιουδαίοι και οι εθνικοί άγιοι της Θλίψης.
Είδαμε όμως ότι η
άγια πόλη θα καταπατείται 42 μήνες. Αυτό σημαίνει ότι πρόκειται για την ίδια
χρονική περίοδο που αναφέρεται σαν 3 ½ μέρες, και για τους ίδιους ανθρώπους.
Επομένως 3 ½ μέρες = 42 μήνες = 3 ½ χρόνια.
γ) Στην Αποκ.ια:4
λέει ότι οι δύο μάρτυρες είναι οι δύο ελαίες και είδαμε πως συμβολίζουν του
Εβραίους και Εθνικούς αγίους της Θλίψης. Στο εδ.3 μας λέει ότι αυτές οι δύο
ελαίες, οι δύο μάρτυρες θα προφητεύουν 1.260 ημέρες ενδεδυμένοι σάκους.
Πρόκειται για την ίδια χρονική περίοδο με τους 42 μήνες και τις 3 ½ μέρες.
δ) Μια άλλη απόδειξη
είναι ότι όλοι οι μάρτυρες της θλίψης θα θανατωθούν κατά την χρονική αυτή
περίοδο των 42 μηνών της Θλίψης. Στην Αποκ.ς:9-11 όταν ανοίγεται η πέμπτη
σφραγίδα ο Ιωάννης βλέπει τις ψυχές των εσφαγμένων κάτω από το θυσιαστήριο και
λέει ότι τους δόθηκαν στολές λευκές και τους ειπώθηκε να αναπαυτούν ακόμα λίγο
καιρό, μέχρις ότου συμπληρωθούν και οι σύνδουλοί τους, οι υπόλοιποι άγιοι της Θλίψης,
οι οποίοι επρόκειτο να δώσουν την μαρτυρία τους, να σταθούν νικητές και να
φονευτούν όπως και αυτοί.
Τώρα αν αυτή η
περίοδος - ο λίγος καιρός - είναι 3 ½ πραγματικές μέρες, αυτό σημαίνει ότι η
διάρκεια του ανοίγματος των 6 από τις 7 σφραγίδες δεν είναι 3 ½ χρόνια, αλλά 3
½ ημέρες, κάτι που δεν συμφωνεί με τον λόγο του Θεού.
Αποκ.ια:8 Οι δύο μάρτυρες
θανατώνονται στην πόλη την μεγάλη όπου
και ο Κύριός μας εσταυρώθη. Αυτή η πόλη η μεγάλη στις ημέρες του Χριστού
ήταν η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία.
Η πόλη η μεγάλη που
οι δύο μάρτυρες δίνουν τη ζωή τους για την αλήθεια του Θεού είναι το παγκόσμιο
σύστημα του Α/Χ. Όμως εδώ αυτά τα δύο συστήματα αναφέρονται σαν ένα.
Δαν.β:31-39 Ο βασιλιάς
Ναβουχοδονόσορ είδε σε όνειρο μια μεγάλη εικόνα η οποία είχε την μορφή του.
Αυτή η εικόνα συμβόλιζε όλες τις κοσμοκρατορίες που πέρασαν στην ιστορία από τη
Βαβυλώνα μέχρι τους έσχατους καιρούς, το σύστημα του Α/Χ.
Είχε χρυσή κεφαλή,
που συμβόλιζε τον Ναβουχοδονόσορ και την αυτοκρατορία του, είχε στήθος και
βραχίονες από άργυρο που συμβόλιζαν τη Μηδο - Περσία, που κατέκτησε την
Βαβυλώνα, η κοιλιά και οι μηροί ήταν από χαλκό και συμβόλιζαν την Ελλάδα του Μ.
Αλέξανδρου, οι κνήμες ήταν από σίδερο, σύμβολο της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και
τα πόδια ήταν μέρος από πηλό και μέρος από σίδηρο, σαν συνέχεια της Ρωμαϊκής
αυτοκρατορίας. Τα πόδια με τα 10 δάχτυλα είναι το σύστημα του Α/Χ με τα 10
κέρατα, τα 10 διαδήματα, που αναφέρεται σαν προέκταση της Ρωμαϊκής
αυτοκρατορίας, σαν ένα πράγμα με αυτήν. Ο λίθος
που απεκόπη άνευ χειρών από το όρος (Δαν.β:45), συμβολίζει τον Ιησού Χριστό
ο Οποίος καταστρέφει το σύστημα του Α/Χ και εγκαθιδρύει την Βασιλεία Του.
Και δεν θέλουσι αφήσει τα πτώματα αυτών να τεθώσιν εις
μνήματα.
Εδώ τα πτώματα είναι
στον πληθυντικό αριθμό και όχι στον ενικό, όπως στην αρχή του εδαφίου.
Αναφέρεται στα πραγματικά νεκρά σώματα των μαρτύρων, τα οποία δεν θα αφήσουν να
τεθούν σε μνήματα. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν θα θάψουν κανένα από τους μάρτυρες
της θλίψης κατ’ αυτή την περίοδο. Μνήμα σημαίνει μνημείο, αναμνηστικός τάφος με
επιτάφια πλάκα. Σημαίνει τάφος εις μνήμην κάποιου που αξίζει να τον θυμάται
κανείς μετά τον θάνατό του. Δεν αναφέρεται μόνο στον χώρο ταφής, αλλά στη μνήμη
κάποιου.
Λέει ο λόγος του Θεού
ότι δεν θα επιτραπεί στους δύο μάρτυρες να έχουν αναμνηστικούς τάφους. Δεν θα
επιτραπεί να γράφουν τα ονόματά τους πάνω στην επιτάφια πλάκα για να τους
θυμούνται μετά τον θάνατό τους. Αντίθετα θα ταφούν χωρίς καμιά δημοσιότητα του
θανάτου τους.
Όπως ακριβώς έχουν
γίνει μαζικές εκτελέσεις σε διάφορα δικτατορικά καθεστώτα που τοποθετούσαν τους
ανθρώπους σε μια γραμμή, τους εκτελούσαν και στη συνέχεια τους έθαβαν σε
ομαδικούς τάφους χωρίς κανένα στοιχείο για το πόσοι και ποιοι ήταν. Αυτή είναι
η έννοια εδώ όταν λέει ότι τα πτώματά τους δεν θα τεθούν σε μνήματα. Όχι ότι
δεν θα θαφτούν, αλλά ότι δεν θα υπάρχει κανένα επίσημο στοιχείο που να αναφέρει
ποιοι και πόσοι θανατώθηκαν. Όμως ο Θεός φυλάει τα στοιχεία τους στα μητρώα του
ουρανού.
Τους λέει ν’
αναπαυτούν για λίγο καιρό, γιατί θα πάρει εκδίκηση για το αίμα τους από τους
κατοικούντας επί της γης. Ο Θεός λέει ότι σ’ Αυτόν ανήκει η εκδίκηση. Αυτός θα
κάνει ανταπόδοση.
Στο Ησ.κς:21 λέει ότι
ο Κύριος θα παιδεύσει τους κατοικούντας την γη εξαιτίας της ανομίας τους.
Πράγματι ο Θεός θα αναστήσει τους μάρτυρες της θλίψης και θα τους αρπάξει στον
ουρανό, στην παρουσία Του.