Ματθ.ς:13 «και μη φέρης ημάς εις πειρασμόν»
Μπορεί να πάρει διάφορες μορφές,
ανάλογα με τις συνθήκες της ζωής και τις ανάγκες της στιγμής.
Εμείς βλέπουμε τα πράγματα επιπόλαια. Ο Κύριος ξέρει τις βαθύτερες ανάγκες μας και γι’ αυτό προσεύχεται το Πνεύμα για μας (Ρωμ.η:26).
Παρ.29:18 Όπου δεν υπάρχει
όρασις, ο λαός διαφθείρεται· είναι δε μακάριος ο φυλάττων τον νόμον.
Ωσ. 4:6 Ο λαός μου ηφανίσθη δι' έλλειψιν γνώσεως· επειδή συ απέρριψας την γνώσιν και εγώ απέρριψα σε από του να ιερατεύης εις εμέ· επειδή ελησμόνησας τον νόμον του Θεού σου, και εγώ θέλω λησμονήσει τα τέκνα σου.
Καθώς προχωράει
ο καιρός, πιάνω τον εαυτό μου να λαχταρά ένθερμα να ξεκινήσουν τα γεγονότα των
έσχατων καιρών που θα οδηγήσουν στην επιστροφή του Κυρίου σε αυτή τη γη.
Το πρώτο από αυτά τα γεγονότα θα είναι η Αρπαγή της Εκκλησίας. Αυτό θα ακολουθηθεί από τη Θλίψη των επτά ετών, μια περίοδο απαράμιλλης φρίκης που θα κορυφωθεί με την επιστροφή του Ιησού για να βασιλεύσει σε όλο τον κόσμο για χίλια χρόνια.
Ψαλ.ρλγ:1-3 «Ωιδή των Αναβαθμών, του Δαβίδ.» Ιδού, τι καλόν και τι τερπνόν, να συγκατοικώσιν εν ομονοία αδελφοί. Είναι ως το πολύτιμον μύρον επί την κεφαλήν, το καταβαίνον επί τον πώγωνα, τον πώγωνα του Ααρών· το καταβαίνον επί το στόμιον του ενδύματος αυτού· ως η δρόσος του Αερμών, η καταβαίνουσα επί τα όρη της Σιών· διότι εκεί διώρισεν ο Κύριος την ευλογίαν, ζωήν έως του αιώνος.
Ι. ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ορισμός (Ρωμ.ι:10).
Είναι καθήκον μας να ομολογούμε
τον Ιησού ενώπιον των ανθρώπων. Αν το κάνουμε, μας περιμένει ανεκλάλητη δόξα.
1. Ομολογώ τον Χριστό μπροστά στους ανθρώπους σημαίνει ότι έχω επηρεαστεί ομοιόμορφα (σε όλες τις πτυχές της ζωής μου) από την υπέρτατη εκτίμηση του θελήματός Του.
Η ζωή του κάθε ανθρώπου είναι
ένας αγώνας, αλλά ο αγώνας του πιστού είναι πιο δύσκολος, γιατί έχει εκτός των
άλλων, να αντιμετωπίσει τρεις μεγάλους εχθρούς, που έχουν ένα σκοπό, να κάνουν
το χριστιανό άχρηστο.
(1) ο
κόσμος,
(2) η
σάρκα του
(3) ο διάβολος.
Ματθ.κ:1-16
Θεμελιώδης αλήθεια: οι πρώτοι έσχατοι και οι έσχατοι
πρώτοι!
Το μεγαλύτερο μυστήριο: η πρόσληψη των Εθνικών (Εφες.γ:3-6).
Βασική αρχή: Ο Θεός δεν χρωστά σε κανένα τίποτα!
Πολλοί που ξεκινούν τελευταίοι, με τη χάρη και την ευλογία του Θεού, μπορούν να καταφέρουν πολλά, που κάποιοι που είχαν κληθεί νωρίτερα δεν κατάφεραν (Εβραίοι – εκκλησία – πιστοί).
Ματθ.κς:6-13 Ότε δε ο Ιησούς ήτο εν Βηθανία εν τη οικία Σίμωνος του λεπρού, προσήλθε προς αυτόν γυνή έχουσα αλάβαστρον μύρου βαρυτίμου, και κατέχεεν αυτό επί την κεφαλήν αυτού, ενώ εκάθητο εις την τράπεζαν. Ιδόντες δε οι μαθηταί αυτού, ηγανάκτησαν λέγοντες· Εις τι η απώλεια αύτη; διότι ηδύνατο τούτο το μύρον να πωληθή με πολλήν τιμήν και να δοθή εις τους πτωχούς. Νοήσας δε ο Ιησούς, είπε προς αυτούς· Διά τι ενοχλείτε την γυναίκα; διότι έργον καλόν έπραξεν εις εμέ. Διότι τους πτωχούς πάντοτε έχετε μεθ' εαυτών, εμέ όμως πάντοτε δεν έχετε. Επειδή χύσασα αύτη το μύρον τούτο επί του σώματός μου, έκαμε τούτο διά τον ενταφιασμόν μου. Αληθώς σας λέγω, όπου εάν κηρυχθή το ευαγγέλιον τούτο εν όλω τω κόσμω, θέλει λαληθή και τούτο, το οποίον έπραξεν αύτη, εις μνημόσυνον αυτής.
.jpeg)
