Θα ήθελες ο χειρότερος εχθρός σου να αντιμετωπίσει την άσβεστη φωτιά της κόλασης;
Ο Ιούδας μας παρακαλεί:
Ιούδ.α:22,23 Και άλλους μεν ελεείτε, κάμνοντες
διάκρισιν, άλλους δε σώζετε μετά φόβου, αρπάζοντες αυτούς εκ του πυρός,
μισούντες και τον χιτώνα τον μεμολυσμένον από της σαρκός.
«Τους καιρούς λοιπόν της αγνοίας παραβλέψας ο Θεός, τώρα παραγγέλλει εις πάντας τους ανθρώπους πανταχού να μετανοώσι» (Πράξ.ιζ:30)
Το πρωταρχικό στοιχείο που χαρακτηρίζει τη φύση του Θεού,
είναι ότι είναι ΠΝΕΥΜΑ, και φυσικά είναι Άγιο Πνεύμα και έχουμε μόνο ένα Πνεύμα
(Εφες.δ:4).
Αυτό διακήρυξε ο Χριστός στη Σαμαρείτισα (Ιωάν.δ:23-24). Στην Α’ Βας.η:27 διαβάζουμε «Αλλά θέλει αληθώς κατοικήσει Θεός επί της γης; ιδού, ο ουρανός και ο ουρανός των ουρανών δεν είναι ικανοί να σε χωρέσωσι· πόσον ολιγώτερον ο οίκος ούτος, τον οποίον ωκοδόμησα». Ο Θεός μας λοιπόν, που είναι Πνεύμα, είναι και άπειρος. Στον Ψαλμ.ρμζ:5 λέει: «η σύνεσις αυτού αμέτρητος...» και στον Ιερεμ.κγ:24 «Δεν πληρώ εγώ τον ουρανόν και την γην; λέγει Κύριος».
Υπάρχουν ενενήντα αναφορές στο πρόσωπο του Θεού στην Παλαιά Διαθήκη και άλλες οκτώ στην Καινή Διαθήκη. Εμείς θα αναφέρουμε ορισμένες από αυτές ώστε να γίνει φανερή αυτή η αλήθεια μια για πάντα, ώστε να λατρεύουμε το Θεό σωστά.
Εβρ.ζ:1-3 Διότι ούτος ο Μελχισεδέκ, βασιλεύς Σαλήμ, ιερεύς του Θεού του Υψίστου, όστις συνήντησε τον Αβραάμ επιστρέφοντα από της καταστροφής των βασιλέων και ηυλόγησεν αυτόν, εις ον ο Αβραάμ εχώρισε και δέκατον από πάντων των λαφύρων, όστις πρώτον μεν ερμηνεύεται βασιλεύς δικαιοσύνης, έπειτα δε βασιλεύς Σαλήμ, το οποίον είναι βασιλεύς ειρήνης, απάτωρ, αμήτωρ, αγενεαλόγητος, μη έχων μήτε αρχήν ημερών μήτε τέλος ζωής, αλλ' αφωμοιωμένος με τον Υιόν του Θεού, μένει ιερεύς πάντοτε.
«Πλησιάσατε προς εμέ, ακούσατε τούτο· απ' αρχής δεν ελάλησα εν κρυπτώ·
αφότου έγεινε τούτο, εγώ ήμην εκεί και τώρα Κύριος ο Θεός απέστειλεν
εμέ και το πνεύμα αυτού» (Ησ.μη:16)
Λένε πάλι εδώ, ότι αναφέρεται στο θεό Υιό, ο οποίος αποστέλλεται από τον Θεό Πατέρα, το πρώτο πρόσωπο της τριάδας, και το Άγιο Πνεύμα, το τρίτο πρόσωπο της τριάδας.
Ιωάν.ιζ:5 “και νύν δόξασόν με συ, Πάτερ, παρά σεαυτώ τη δόξη ή είχον προ του τον κόσμον είναι παρά σοί.”
Εδώ ο Ιησούς προσεύχεται για τον δοξασμό που ανήκει ακόμα στο μέλλον, όσο αφορά στο χρόνο, αλλά που ήταν στο σχέδιο και στο νου του Θεού από την αρχή. Ας θυμηθούμε ότι όταν ο Ιησούς προσευχήθηκε, ήταν η ανθρώπινη φύση του Χριστού που προσευχόταν προς τον Θεό, ο άνθρωπος έχει ανάγκη από προσευχή, άρα δεν μπορούσε να ήταν ο θεός Υιός.
Θέλω να ξεκινήσω
σήμερα, με την αναγνώριση και αποδοχή, ότι είμαστε μια μικρή εκκλησία. Μια πολύ
μικρή εκκλησία.
Εύλογα θα αναρωτηθεί
κανείς, γιατί, τι κάνετε;
Η αλήθεια είναι ότι
κάνουμε ό,τι μπορούμε!
Μιλάμε στους ανθρώπους, μοιράζουμε φυλλάδια, χρησιμοποιούμε το διαδίκτυο, αλλά….
